เมื่อสองวันก่อน น้องสาวของพ่อ มาเยี่ยม และก็มาบอกว่า "พ่อแกเนียะฉันไปดูเจ้าเข้าทรงมานะ เขาบอกว่า วิญญาณเข้าสิงตอนกลางคืน" เราก็เป็นคนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้ ก็ได้แต่ยิ้มๆ และบอกด้วยว่าเป็นวิญญาณไม่ได้มาอยู่ประจำ ไป ไป มา มา
ย้อนไปเมื่ออดีด พ่อป่วยมาประมาณ 22 ปีได้แล้ว เข้า ๆ ออก ๆ โรงพยาบาล เป็นประจำ บางครั้งต้องอยู่ ICU เป็นเดือนก็มี และมีครั้งหนึ่งอยู่ที่อยู่ ICU เมื่อประมาณ 6 ปีที่ผ่านมา หมอก็บอกว่าหมอปล่อยแล้วนะ ความที่เราเป็นลูกและก็ผูกพันกับพ่อมาก มาแต่เด็ก ไม่มีวิธีไหนจะช่วยได้ ก็ต้องพึ่งหลวงพ่อบ้านแหลม ไปไหว้ท่านเพื่อนแนะนำว่าให้ไปพูดกับหลวงพ่อว่า หากพ่อยังไม่หมดอายุขัย ก็ขอให้ท่านอยู่ต่อไป แต่หากหมดอายุขัย ก็ขอให้ท่านไปอย่างสงบ เพราะตอนนั้นพ่อพูดไม่ได้แล้ว ก็ทำตามที่เพื่อนแนะนำ
เดินกลับมาถึงโรงพยาบาล พอดีกับที่เขาเปิดให้เข้าเยี่ยมได้ เป็นอะไรที่แปลกมาก พ่อพูดได้นิดหน่อย คือดีขึ้น
และน้องสาวพ่อก็ไปดูเจ้าเข้าทรงมาคนเดิมนี่แหละ บอกว่าหากพ้นวันพระนี้ไป พ่อจะอยู่อีกนานมาก ก็เป็นจริงอย่างที่เจ้าเข้าทรงบอกมา
แต่คราวนี้น้องสาวพ่อ มาทำให้เราหวั่นไหว กับคำพูดที่ว่า วิญญาณเข้าสิงร่างพ่อ เหตุเพราะ พ่อกลางวันเอาแต่นอนหลับ จะกินอะไรก็ต้องปลุก
ต้องคอยป้อน ขนาดนม เอาใส่ขวดนมที่ให้หลานกิน แกยังไม่ยอมถือดูดเองเลย ต้องเอาใส่ปากแล้วก็เอาผ้าหนุน เหมือนตอนที่ให้เด็กเล็กๆ กินแล้วเราก็ไปทำงานอย่างอื่น กินข้าวเวลากลางวันจะอมอยู่อย่างนั้น
แต่พอตกกลางคืน พ่อเล่นไม่หลับเลย หยิบโน่น หยิบนี่กินเอง มานั่งคิด ๆ เอหรือว่าจริงอย่างที่อาว่านะ มีวิญญาณ ตอนนี้เกิดอาการชักกลัวๆ ขึ้นมา
เพราะกลางคืน จะต้องเดินยามตลอด สี่ทุ่ม หกทุ่ม ตีสอง คนแรกที่ต้องไปดูและพลิกตัวจับลุกขึ้นนั่ง ก็คุณสามี คนที่สองก็ต้องดูพ่อเอาน้ำป้อนเอาขนมให้กิน เอานมให้กิน เหมือนกับให้เด็กๆ ตอนยังอ่อนๆ อยู่ คนที่สามก็ต้องเดินไปดูแม่ เพราะบางทีแม่ก็เหนื่อยหอบหายใจไม่ออก บางครั้งก็ต้องหอบหิ้วแม่ไปโรงพยาบาลกลางดึกก็เคยมี
ก็ปรึกษากับลูกชาย ว่าเขาบอกแบบนี้ จะจริงไหม ลูกบอกแม่กลัวด้วยเหรอ หากมีวิญญาณเข้าสิงร่างคุณตาจริง ป่านนี้หักคอแม่ไปนานแล้ว
มันก็จริงอย่างลูกว่า
แต่ใจมันก็หวั่นไหวอยู่ดี ความกลัวนี่ไม่เคยปราณีใครเลยเนอะ
และก็อยากจะบอกอาว่า อาหวังดีก็จริงแต่มันทำให้คนดูแลคนไข้มันเกิดทุกข์ วันหลังไม่ต้องมาบอกก็ได้นะแบบนี้อะ