มาแล้วจ้ะ ตอนนี้ชีวิตดูวุ่นวาย มีเรื่องมากมายเกิดขึ้น ไม่รู้เหมือนกันว่าความจริงเป็นไง แต่สิ่งที่พูดได้ตอนนี้คือ จะหมั่นทำความดี ไม่ทำไรผิดศีลธรรม เพราะถึงคนอื่นไม่รู้ แต่ตัวเราน่ะล่ะที่รู้ดีสุด การเขียนไดเป็นสิ่งที่ชอบสุดๆๆ คือชอบพูดคุยและเล่าเรื่องตัวเองให้เพื่อนๆหรือใครได้รู้ แต่ก็ไม่ทุกคนนะคะที่อยากให้อ่านมัน เฉพาะคนจริงๆๆ วันนี้มีข่าวดีคือ มีน้องที่อ่านเรื่องที่เราเขียน มาถามว่า พี่ผึ้งคะๆๆ ขอเอาเรื่องพี่ผึ้งไปเขียนเป็นนิยายได้มั้ย อยากเอาไปเสนอสนพดู เอ๋เอ๋ แอบคิดจะดังแล้วเหรอนี่ ไม่ใช่เรื่องดีเลยนะเนี่ยย แหะแหะ คิดทบทวนอยู่นาน แต่ก็ดีเหมือนกัน เคยคิดค่ะ ว่าอยากทำ ชอบที่จะเป็นแบบนั้น แต่ต้องคุยกะน้องเค้าอีกทีว่าจะออกมาในรูปแบบไหน ส่วนตัวแล้วชอบน้องคนนี้นะคะ คืออ่านนิยายที่เค้าพิมพ์ออกมาแล้วสนุกดีค่ะ ต้องรอดูต่อไปค่ะ ตอนนี้ชีวิตวุ่นวาย แต่ไม่ได้วุ่นวายเรื่องตัวเองเลยนะคะ เป็นเพราะตอนนี้ น้องสแตมป์หมาของน้องที่สนิทๆมากก อยู่ดีๆ หมาไม่ปัสสาวะซะงั้น พอไปตรวจก็ตกลงว่า แตมป์เป็นนิ่วต้องผ่า โธ่เอ๊ย แตมป์เอ๊ย น่าสงสาร วันนี้แตมป์น้อยเลยต้องขึ้นเขียง อดข้าวอดน้ำตั้งแต่เมื่อคืน พอสิบเอ็ดโมงก็ผ่า ก็โอเค เกือบบ่ายโมงเสร็จ ก็แวะไปเยี่ยมตอนบ่ายสาม แม่เจ้า โอ้โอ้ เจ้าหมาน้อยนอนลิ้นจุกปาก น่าสงสารปนตลก แต่จริงๆๆก็สงสารมากกว่าค่ะ พอตอนเย็นน้องเค้าก็มารับไปจากรพส ดูโดยรวมน่าจะโอเค โชคดีหายไวๆๆนะแตมป์น้อย ขอเล่าย้อนถึงเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็มีเหตุการณ์ให้คิดถึงคนๆนึงขึ้นมาอีกครั้ง เพราะต้องพาเจ้าสนิมตัวน้อยไปฉีดยา ไปร้านหมอที่เดิมที่เคยไป ก็พี่หนิงพี่ที่อยู่รพส ก็ถามขึ้นมาถึงพ่อเจ้าสนิม เลยตอบไปแบบยิ้มๆๆ ว่าเค้าไม่ว่างค่ะพี่ แอบ เซ็งเล็กน้อย เจ้าสนิมตลกมากเลยค่ะ ช่างเป็นหมาที่เก่งแต่ปากจริงๆๆ ใครๆๆที่เดินผ่าน หนิมจะเห่าๆๆๆ แต่พอมาหาหมอ ไม่ร้องซักแอะ สงสัยเห็นว่าในมือหมอถือเข็มฉีดยาอยู่ โดนไปซะสองเข็ม หนาววๆๆนะหนิมเอ๊ยย 4ปีที่เราเลี้ยงหนิมมา สองปีที่หนิมมีพ่อ สองปีที่หนิมไม่มี แต่เราเชื่อว่าหนิมก็ยังคงระลึกถึงแก้มหน้าปากของป๋าของสนิมทุกคืนทุกวัน เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ใครเอ่ยชื่อป๋าออกมา สิ่งแรกที่หนิมทำคือวิ่งไปหน้าบ้านและเหลียวซ้ายแลขวาหาเค้าเสมอ เคยบอกหนิมหลายครั้ง แต่ไม่ได้บอกแบบโกรธนะ บอกหนิมว่า เค้าคงไม่มาอีกแล้ว อย่าไปรอเค้าเลย แต่หนิมเค้าก็ไม่เคยจำซักทีเลย ทุกวันนี้เวลาอยู่คอนโด สิ่งที่เค้าจะทำทุกคืนคือ ไปเกาเตียงฝั่งที่ป๋าเค้านอน เพื่อที่จะให้ป๋าเค้าอุ้มขึ้นนอนด้วย เพราะป๋าของหนิมชอบให้นอนเตียงด้วยทุกคืน จนหนิมติดซะแล้ว ทั้งที่ฝั่งนั้น ไม่มีป๋าเค้าอีกแล้ว แต่สนิมก็ยังทำอย่างนั้นเป็นเวลาสองปีกว่าแล้ว เค้าจะต้องตื่นมา เจอหน้ากัน หอมแก้มกันซ้ายขวาที่เจอ ถ้าขับรถไปด้วยกัน ที่นั่งที่หนิมชอบสุดคือ ตักป๋าเค้านั่นเอง ไม่ว่าผึ้งจะทำไง เค้าก็จะอยากไปนอนเฉยๆตรงนั้นก็พอ ทุกวันนี้ไม่ว่าหนิมไปเที่ยวไหน เค้าไม่เคยนั่งตักใครอีกเลยจริงๆ ความออดอ้อนของสนิมทำให้เราต้องพูดกะใครๆเสมอดีนะ หนิมเป็นแค่หมา ถ้าเป็นสาวๆนี่ผึ้งแย่แน่เลย ฮ่า ไปก่อนล่ะจ้ะ เล่าถึงสนิมแล้วอดขำไม่ได้ ครั้งหน้า ถ้าไม่ลืมจะเอารูปมาอวดกันจ้ะ Create Date : 31 มกราคม 2551 Last Update : 31 มกราคม 2551 23:23:22 น. 0 comments Counter : 381 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก