หวัดดีครับ...น้องอี๊ด...

......เพราะมาก ๆ เลยครับน้องอี๊ด อ่านแล้วซึ้งครับผม

แต่แน่ใจแล้วเหรอ ? ที่จะฝากตัวเองไว้กับ " ดิน "
......ไม่เป็นไรครับ.........เมื่อถึงนะวันนั้น..... เราคงได้พบกัน ณ ที่ " เชิงตะกอน "
......จะรอนะครับ..... พี่รออยู่เสมอ .....จนกว่าจะพบกัน.

  

.......หวัดดีอิ๊ด.......... เพราะดีน่ะอ่านแล้วชึ่งมาก..........

  

ดินเจ้าเอ๋ย ข้าเคยอยู่ใกล้มาก่อน
ดินอุ่นร้อนหรือเย็นก็เป็นเพื่อนฉัน...

เพลงนี้เพราะมากๆค่ะ ช๊อบ ชอบ กลอนก็เศร้า

  

สวัสดียามบ่ายครับน้อง
อ่านแล้วดูจะออกเศร้านะครับ แต่พี่ขอเป็นกำลังใจและแรงใจให้น้องฟันฝ่าอุปสรรคให้ผ่านพ้นนะครับ

  

..ไม่ว่าใคร สุดท้ายก็อยู่กับดิน จริงนะคะ..
ร้องเองหรือเปล่าคะ เสียงดีจัง

  

อิอิ แสดงว่าคุณก็ไปหลายบล็อกเหมือนกันนะครับ ผมไปเยี่ยมได้ไม่ถึง 10 บล็อกอ่ะครับ คิคิคิ

  

เพราะมากเลยค่ะคุณนกน้อย เข้ากับบทกลอนเลย
ที่ดินขายได้ราคาค่ะ

  

ความว่างเปล่า...กับความเหงา...ที่อาจทำให้คุณฉุกคิดและยิ้มได้

แถมทำให้สงบใจได้ด้วยเหรอคะ...ดีจัง

เพลงนี้ก็ทำให้คิดได้เหมือนกันค่ะ....ว่าคุณ Aedjung มีปัญหากับเสียงพัดลมที่พัดมาเป็นระยะๆ นะคะ

  

แวะมาเยี่ยมบล็อคคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะค๊า อิอิ