1 3 4 6 8 9 10 11 13 14 16 18 19 20 21 22 24 25 27 28 29 30 31
|
ห่วง แสนคิดถึงคนที่มาเมืองหลวง แอบเป็นห่วงซะนักชักหวั่นไหว ใครคนนั้นจากมาไกลแสนไกล อยากอยู่ใกล้กับเขาเรายังคอย
ทานข้าวแล้วหรือยังน้องคอยถาม เกรงพี่คล้ามแล้วหัวให้เหงาหงอย ลาจากมาบ้านนาแดนดงดอย น้องเฝ้าคอยแต่ชะแง้แลแต่เงา
ใช้โทรศัพท์เป็นสื่อแทนใจน้อง คอยร้องร่ำโทรหาพี่ไม่ให้เหงา วันนี้เป็นอย่างไงบ้างล่ะพี่เจ้า คิดอยากจะเข้าไปนั่งตรงกลางใจ
ยามที่พี่แสนเหนื่อยโหมงานหนัก ยังอยากให้พักลงบ้างจะได้ไหม แสนเป็นห่วงหนักหนาและอาลัย จนต้องใช้บัตรเติมใจให้แก่กัน
โทรจนบัตรเติมเงินหมดไปหลาย ทั้งหัวใจให้พี่ไม่มีแปรผัน ร่ำร้องหาอยากจะเจออยู่ทุกวัน แต่ว่ามันเป็นไม่ได้เพราะไกลเกิน
ทำงานเถอะนะพี่วันนี้พอแล้ว พรุ่งนี้น้องแก้วจะโทรมาไม่ขัดเขิน ฝากเอาไว้นะหัวใจอย่างมางเมิน จงเพลิดเพลินกับการงานอย่าคร้านทำ
|
|