Das Gesicht eines Menschen erkennst du im Licht, seinen Charakter im Dunkeln.
Group Blog
 
All blogs
 
ช่วยด้วย!! พ่อยังไม่อยากเป็นปู่คน

เรื่องนี้เอามาจากประสบการณ์ชีวิตสดๆของเพื่อนที่เข้าเวรด้วยกัน

เธอคนนี้มาจากครอบครัวที่รวยจริงๆ พ่อเป็นหมอประสาทวิทยา(Neurologe)และก็เป็น
Chefarzt(ไม่รู้ว่าภาษาไทยเรียกว่าอะไร หมอผู้อำนวยการโรงพยาบาล?) แม่เธอทำการรักษาทางธรรมชาติ(Heilpraktikerin)
มีคลีนิคเป็นส่วนตัวซึ่งส่วนมากลูกค้าจะเป็นคนมีสตางค์
เพราะการรักษาประเภทนี้ประกันสุขภาพไม่จ่าย ต้องล้วงประเปําลึกๆแล้วจ่ายเอง

เมื่อสองสามวันที่แล้วน้องชายเธอที่อายุเพิ่งจะสิบแปดมาได้ไม่กี่เดือน พาแฟนมา"เที่ยวบ้าน"
แฟนน้องชายเป็นเด็กตุรกีอายุก็ยังไม่ถึงสิบแปด
ผ่านไปได้สองชั่วโมง เพื่อนก็ได้ยินเสียงรถพ่อที่บึ่งกลับมาบ้าน
เพื่อนก็เอะใจ ทำไมพ่อเธอวันนี้กลับบ้านแต่หัววัน ไหนบอกว่างานท่วมหัว
พ่อเธอก็เต้นเข้าบ้านมา บอกว่าน้องชายโทรไปที่ทำงาน
บอกให้พ่อช่วยเขียนใบสั่งยาคุมทีหลัง(Pille danach, กลุ่มLevonorgestrel)ให้หน่อย
พ่อเธอเล่าไปเต้นไป ทั้งที่ปรกติแกเป็นคนเงียบๆขรึมๆ สไตล์หมอประสาทวิทยา
เหตุที่แกเต้นเป็นไก่แตกนั่นคือ "แกยังไม่อยากเป็นปู่คน"
"อายุยังแค่สี่สิบกว่าๆ ต้องมาเลี้ยงหลานแล้ว" แถมเด็กสาวคนนี้ยังมาจากครอบครัวมุสลิม อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะ
ถ้าเกิดท้องขึ้นมาเป็นเรื่องราวได้ขึ้นศาลคดีจารกรรมผู้เยาว์แน่ๆ

พูดจบพ่อเธอยัดใบเสร็จใส่มือเพื่อนแล้วก็สั่งให้ไปรับยาที่ร้านขายยาที่รู้จักกับครอบครัว
เพราะร้านอื่นไม่มีทางจ่ายยาคุมที่ใบสั่งมาจากหมอจิตวิทยา
Sheเล่าให้ฟังว่า ในนาทีที่ต้องไปรับยา เธอรู้สึกถึงอารมณ์คนที่อยากฆ่าน้องเป็นอย่างไร
แถมสายตาของเภสัชที่มองมา



มันก็กระไรอยู่หรอก ต้องมารับยาคุมทีหลังให้แฟนน้อง แถมใบสั่งยาก็ชื่อพ่อในถานะแพทย์
ตัวบะเริ่มเทิ่มอีก ทั้งๆที่ยานี้ต้องทานหลังสุด72ชั่วโมง ที่จริงไปหาหมอสูติที่ไหนก็ได้
แต่ว่าเรื่องมันแดงมาแล้ว เพื่อนต้องมารับกรรมแทน
เธอบอกว่า วันหลังเวลาไปซื้อยาเค้าคงแถมถุงยางมาให้แน่ๆ






Create Date : 17 มกราคม 2552
Last Update : 17 มกราคม 2552 19:43:31 น. 4 comments
Counter : 463 Pageviews.

 
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: currywurst วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:21:05:07 น.  

 

น่าเห็นใจคุณเพื่อนจริงๆ


โดย: LibbyAndPortia วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:23:54:52 น.  

 
ขำค่ะ แต่ก็น่าเห็นใจเพื่อนคุณนะคะ


โดย: BeachBum วันที่: 18 มกราคม 2552 เวลา:14:54:21 น.  

 
แอมเขียนทีไรน่าอ่านทุกที แต่ตอนนี้ขอหายไปเที่ยวก่อน เดี๋ยวจะกลับมาอ่าน

ชอบเรื่องที่แอมเขียนจริงๆจ้ะ

แล้วจะมาเล่าเรื่องนอ้งเราให้ฟังเหมือนกันเต้า หยุดหายใจไปด้วยยยย โอ้ววว แม่เจ้า


good nite na ja


โดย: บะหมี่น้ำแสนอร่อย วันที่: 30 มกราคม 2552 เวลา:3:30:13 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

schornstein
Location :
Berlin Germany

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Es gibt keinen Weg zum Glück. Das Glück selbst ist der Weg!
Friends' blogs
[Add schornstein's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.