Das Gesicht eines Menschen erkennst du im Licht, seinen Charakter im Dunkeln.
Group Blog
 
All blogs
 
ในที่สุดก็จบแล้วววว!!!!!! Yooo Hoooo!!!!

หลังจากที่บากบันเรียนมาสามปี ในที่สุดก็จบการศึกษา
สำหรับผู้ที่(หลง)แวะมาอ่าน แล้วก็อยากจะมาเรียนพยาบาลที่นี่
ขอบอกว่าให้เตรียมเส้นประสาทมาให้พร้อม เพราะศึกนี้ใหญ่หลวงนัก

จะเปรยให้ฟัง

เริ่มต้นด้วยการเริ่มเรียนในบอล์คแรกสามเดือน ตามกฎหมายใหม่สามเดือนนี้จะเป็นช่วง
ทดสอบ ประมาณว่าคุณมีความสามารถพอที่จะเรียนจบไหม
ด้วยการประดังความรู้ทางด้านพื้นฐานทางด้าน Biology Anatomy Physiology Psychology แล้วที่เด็ดสุดก็สังคมวิทยาแล้วก็กฎหมาย สำหรับคนที่ไม่ได้เรียนอินเตอร์มา
ขอบอกว่างวดจริงๆสำหรับสองวิชาหลัง
นอกจากตารางเรียนเกือบสี่สิบชั่วโมงต่ออาทิตย์แล้วซึ่งค่อนข้างแน่นเมื่อเทียบกับตารางเรียน
ในมหาวิทยาลัย ในสี่สิบชั่วโมงนี้มักจะถูกยัดเยียดด้วยTest ประมาณ2หรือ3 ชั่วโมง
ใครสอบตกแค่วิชาเดียว ไม่ผ่านในช่วงสามเดือนนี้ก็จะถูกเชิญออก

เดือนที่สี่ถึงเดือนที่หกเป็นช่วงเวลาเริ่มต้นของกาารฝึกงาน
ใครซวยก็จะถูกส่งไปฝึกงานในวอร์ดอายุรศาสตร์หรือว่าแผนกศัลยศาสตร์orthopedic
ซึ่งงานค่อนข้างจะหนักแล้วความผิดชอบในด้านการทำงานของเด็กปีหนึ่งมักจะตกไปอยู่กับที่ถูกเรียก
ตามภาษานักเรียนที่นี่ว่าstupid jobs! อย่างเช่นวัดความดัน เสิรฟ์อาหาร เสิร์ฟน้ำ ทำเตียง emptyถุงปัสสาวะ 9ล9
ซึ่งน้อยครั้งนักที่จะส่งเสริมความพอใจในการทำงาน หรือได้รับfeedbackจากทีม
ใครทำไม่ได้ก็ต้องออก

สองปีครึ่งที่เหลือจะสลับระหว่างบอล์คเรียนแล้วก็บอล์คทำงานไปเรื่อยๆ แต่เพราะเนื้อหาการเรียน
ตามกฎหมายใหม่ที่เพิ่มขอบเขตมากขึ้น(กฎหมายการเรียนพยาบาลที่เยอรมันเหมือนกันหมด
ทั่งประเทศแต่กฎย่อยจะขึ้นอยู่กับรัฐ) ในช่วงบอร์คเรียนเลยต้องสอบวัดความรู้เกือบทุกอาทิตย์
บางทีสามวิชาต่ออาทิตย์ จุดดีจุดเดียวนั่นคือก่อนสอบจะมีบอกล่วงหน้าให้นักกเรียนสามารถ
ใช้เวลาตอนต้องขึ้นเวรอ่านหนังสือสอบ
แต่ว่าตารางขึ้นเวรก็แล้วแต่หัวหน้าวอร์ด บางวอร์ด hard core ทำงานสิบสองวันหยุดสี่วัน
ที่ๆทำมาประมาณวันที่เจ็ดก็แทบลุกไปทำงานไม่ไหว วันที่สิบเหมือนหุ่นยนต์ วันที่สิบสองเหมือน
frakenstein พอหยุดก็ฟื้นขึ้นมาวันที่สามด้วยความผิดเพราะมัวแต่ทำงานไม่ได้เรียนเลย
ความกดดันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พอขึ้นปีสามเจอหน้าใครไม่ว่าจะเป็นเพื่อนนักเรียน เพื่อนร่วมงาน
อาจารย์ก็จะถูกถามแต่เรื่อง exam ซึ่งexamที่นี่จะเแบ่งออกเป็นสามภาคนั่นคือ ภาคปฎิบัติ ภาคเขียนแล้วก็สอบปากเปล่า

examทั้งสามภาคไม่ได้สอบไล่เลี่ยกันแต่กลับถูกแบ่งทิ้งระยะเกือบสองเดือนและช่วงที่ทิ้งระยะนักเรียน
ต้องขึ้นวอร์ด ใครซวยช่วงexamต้องขึ้นวอร์ด hard core เหมือนจขบ
ช่วงใกล้สอบสิวเครียดเห่อเป็นโขยงๆ
แต่ก็ดีกว่าเสียสติเหมือนเพื่อนนักเรียนด้วยกันบางคนที่ถึงกับร้องไห้ในที่ทำงานหรือก่อนสอบ


แต่สุดท้ายถึงแม้ว่าเพื่อนสามคนในclassสอบไม่ผ่าน แต่ก็เป็นส่วนน้อย
เมื่อวานในงานรับใบประกาศฯได้มีโอกาสพูดคุยสนทนากับเพื่อนๆถึงได้รู้ว่าประสบการณ์การเรียน
และการทำงานที่สะสมมาเข้ารอยเดียวกันหมด

แม้จะยากเย็นแสนเข็นก็ภูมิใจ :-)

เริ่มบทต่อไปในชีวิต






Create Date : 12 กันยายน 2552
Last Update : 12 กันยายน 2552 20:51:29 น. 5 comments
Counter : 1382 Pageviews.
Share

 
ยินดีด้วยนะคะ
เวลาที่เราเรียนจบ ... มันเป็นความรู้สึก..
..โล่ง..ภูมิใจ..ดีใจ..หลากหลายความรู่สึกจริงๆคะ..
ยังงัยก็ยินดีด้วยจริงๆคะ..


โดย: ซองจดหมาย วันที่: 12 กันยายน 2552 เวลา:22:11:45 น.  

 
ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ :)

ของดิฉันอีกตั้งหลายเดือนกว่าจะจบ...


โดย: Smilla วันที่: 12 กันยายน 2552 เวลา:23:57:39 น.  

 
Lehrsektion นี้เดาเอาว่าต้องเป็นเรื่องผ่าศพแน่ๆเลย

เขียนลงบล็อกเลยค่ะ อยากอ่าน :D


โดย: Smilla วันที่: 13 กันยายน 2552 เวลา:3:32:20 น.  

 
ยินดีด้วยนะคะ น้องแอม
การเรียนจบพยาบาลในเยอรมนี ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ความสามารถ ความพยายาม ความอดทน และความรักในวิชาชีพต้องสูงมากพอสมควร ถึงจบได้

มื่อปีที่แล้วมีน้องคนไทยคนหนึ่งเขาจบพยาบาลที่นี่ เริ่มจากเรียนสายศิลป์มา และจบการบริหารการโรงแรมมาและหันมาเรียนพยาบาล ลูกก็เล็กอยู่ เขาเหนื่อยเพราะเรียนพยาบาลมันหนัก ตอนนี้เขาภูมิใจกับงาน และความสามารถของตนเองมาก พี่เองก็อดภูมิใจในตัวเขาไม่ได้
ปีนี้แอมจบ พี่ดีใจด้วยนะคะ
ฝากคติที่ชอบไว้ให้ด้วยนะคะ
เป็นของขวัญเรียนจบ

Aus Steinen, die einem in den Weg gelegt werden, kann mann etwas Schönes bauen.( Goethe)


โดย: It-ta-tee วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:6:14:56 น.  

 


โดย: It-ta-tee วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:4:22:54 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

schornstein
Location :
Berlin Germany

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Es gibt keinen Weg zum Glück. Das Glück selbst ist der Weg!
Friends' blogs
[Add schornstein's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.