Das Gesicht eines Menschen erkennst du im Licht, seinen Charakter im Dunkeln.
Group Blog
 
All blogs
 
นักเรียนไทย 2

Servus!
ขอขอบคุณสำหรับคนที่แวะเข้ามาอ่านหรือคนที่กำลังติดตามผลงาน(ey..ไม่ใช่ Seifenoper,หนังน้ำเน่านะ)
อาจจะมีหลายคนที่ทำหน้าเหมือนเครื่องหมายคำถามและคิดในใจว่า ดิฉันนึกยังไงถึงไปเรียนพยาบาลที่มิวนิค ทำไมไม่เรียนที่เมืองไทย
ที่จริงดิฉันต้องการมาศึกษาต่อที่นี่ แต่พอเข้าปีที่สองก็เจอปัญหาเศรษฐกิจเพราะเมื่อก่อน มหาวิทยาลัยที่นี่เรียนฟรี ตาสีตาสาที่ไหนก็มาลงทะเบียนเรียนได้ถ้าคิดว่าเก่งพอ
ชีวิตนักศึกษาที่นี่ค่อนช้างจะถูกและสบาย เพราะหลังมอบตัว (Immatrikulation)นักศึกษาก็จะได้รับใบ Immatrikalationsschein ที่เอาไว้ใช้แจ้งส่วนลดค่าโดยสารรถไฟ ค่าดูหนัง ค่าเข้าโรงละคร ฯลฯ ค่าเช่าห้องพักก็จะถูกกว่าปรกติเพราะนักศึกษาที่นี่ส่วนมากจะเช่าห้องอยู่ด้วยกันเยอะๆแบบ WG (Wohngemeinschaft) หรือว่าหอพักของ Studentenwerk
การศึกษาที่นี่บางภาควิชาจะไม่บังคับว่าคุณต้องเข้าเรียนทุกครั้ง ยกเว้น Seminar ที่บางครั้งต้องไปแย่งกันลงทะเบียนโดยเฉพาะ Seminar ที่ Professor โด่งดังในด้านการสอน
นักศึกษาที่นี่เลยทำงานพิเศษกันช่วงหลังเลิกเรียนหรือว่าช่วงไม่ไปเรียน
ผลก็เลยออกมาว่า นักเรียนที่นี่ชินกับความสบายกับชีวิตที่ปราศจากความเครียด เรียนบ้างไม่เรียนบ้าง สอบไม่ผ่านก็ไปสมัครสาขาวิชาอื่น ทำงานก็เสียภาษีไม่เต็ม(อัตราภาษีที่นี่แล้วแต่ชั่วโมงการทำงานต่อปี)ปิดเทอมก็ไปเที่ยวต่างประเทศ ห้องที่เช่าก็เปิด(มืด)ให้กับนักเรียนภาษาที่มาเรียนแค่ 1หรือ2 เดือนที่นี่ เงินที่ได้จากค่าเช่าห้องก็เอาไปจ่ายตัํวเครื่องบินไปเมืองไทย เป็นต้น
พวกนี้ฉลาดนะ ว่าไหม แต่เท่าที่รู้จักเป็นแค่ส่วนน้อยของนักศึกษาที่นี่ ส่วนมากเค้าให้ความสนใจกับประวัติส่วนบุคคลที่ต้องเขียนแบบไม่มีช่องว่างด้านเวลาเวลาสมัครงาน เพราะถ้าหากปรากฎในนั้นว่า ใช้เวลาศึกษาทั้งหมด 8 ปีจากกำหนด 4 ปี แบบนี้ก็จะหางานยากเหมือนกัน
ดังนั้นรัฐบาลที่นี่เลยอยากกำจัดปัญหาการตกตวงประโยชน์จากชีวิตนักศึกษาด้วยการออกค่าเทอม จาก 85 ยูโรมาเป็นอย่างน้อย 500 ยูโร ช่วงนั้นดิฉันเลยตัดสินใจลาออกมาเพราะไม่อยากให้แม่ขายนาส่งทุยเรียน โชคดีที่สมัยเรียนปี 1 ได้มีโอกาสไปฝึกงานในโรงพยาบาล Schwabinger Krankenhaus และรู้สึกชอบในการทำงานในโรงพยาบาลเลยไปลองสมัครเรียนผู้ช่วยพยาบาลดูและโชคก็เข้าข้างอีกครั้ง ดิฉันผ่านการคัดเลือกจากผู้สมัคร 300 กว่าคนเป็นหนึ่งใน 22
อีกเหตุผลหนี่งของการสมัครตอนนั้นก็คือ ที่นี่หลักสูตรผู้ช่วบพยาบาลเรียนแค่ปีเดียวและได้เงินเดือน(ไม่มากแต่ถ้าประหยัดก็พอมีเงินเก็บ)เพราะมี
สัญญากับทางโรงพยาบาล หนึ่งปีหลังจากนั้นก็ได้เรียนต่อในโรงเรียพยาบาลที่ติดหนึี่งในสามโรงเรียนที่ขึ้นชื่อที่มิวนิค ไม่ได้อยากอวดความสามารถของตัวเองหรอกแต่คิดว่าที่ผ่านการสมัครเรียนเพราะส่งจดหมายแนะนำตัว
จากครูที่สอนโรงเรียนผู้ช่วยพยาบาลแนบไป โรงเรียนที่เรียนพยาบาลอยู่ปัจจุบันเป็นโรงเรียนคาทอลิค คุณครูใหญ่ (Schulleiterin)เป็นแม่ชีคาทอลิคที่ใส่ชุดแม่ชีสีขาว มีหมวกเสียบกับผมที่เกล้าด้านหลังเหมือนแม่ชีในหนัง Hollywood บางเรื่อง ดูภายนอกเหมือนจะเคร่งครัดกับกฎระเบียบมากแต่ความจริงเค้าใจดี ช่วยเหลือปัญหาทุกปัญหาอย่างเต็มที่และเป็นที่รักเคารพของนักเรียนที่โรงเรียน


Create Date : 06 กันยายน 2550
Last Update : 6 กันยายน 2550 23:01:23 น. 1 comments
Counter : 402 Pageviews.

 
เก่งจังเลยค่ะ นับถืๆ
ผ่านการคัดเลือกจากผู้สมัคร 300 กว่าคน เป็นหนึ่งใน 22


โดย: กวนฐานฮวา ณ อเบอร์ดีน วันที่: 7 สิงหาคม 2551 เวลา:0:39:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

schornstein
Location :
Berlin Germany

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Es gibt keinen Weg zum Glück. Das Glück selbst ist der Weg!
Friends' blogs
[Add schornstein's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.