ในวันที่คิดถึง
ด้วยเหตุผลจำเป็นบางประการลูกๆต้องอพยพไปอยู่กับคุณยายที่กรุงเทพเป็นเวลาเกือบสามเดือนจากชีวิตที่เคยเจี๊ยวจ๊าววุ่นวาย แทบหาเวลาส่วนตัวไม่ได้แม่กลายเป็นคนที่บางวันมีเวลา แต่ไม่อยากทำอะไรได้แต่นั่งดูรูปลูกๆเล่นไปเรื่อยด้วยความคิดถึงเด็กๆทำไมโตไวนักแม่ยังรู้สึกไม่ค่อยแก่เท่าไหร่ อายุนั้นไม่นับไปนานแล้ว ไม่อยากให้มีช่องว่างระหว่างวัย 555+แต่ก็ต้องยอมรับความจริง หนังหน้ามันก็ไม่ได้ตึงเหมือนเก่าผมขาวเส้นสั้นที่ชอบขึ้นมาตรงแสกก็แสนระคายใจเวลาจะอ่านอะไรตัวเล็กๆตอนกลางคืนก็ต้องโยนลงพื้นแล้วยืนอ่านเอา(เว่อไปนิด แต่มันก็มองไม่ค่อยจะเห็นเหมือนเก่าจริงๆนะ)ชีวิตหลายสิบขวบปีของแม่ ผ่านอะไรมามากมายชีวิตหลักหน่วยของลูก ก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาไม่น้อยแค่วัยอนุบาล ลูกๆของแม่ก็ต้องย้ายบ้านมาสามครั้ง ย้ายร.รอีกสามหนชีวิตบางทีมันก็ไม่ได้มีทางเลือกมากนักแต่ลูกๆก็ทำให้แม่ได้เห็นเสมอว่า เด็กๆนั้นหนักแน่นกับการทำตัวเองให้มีความสุขแค่ไหนไม่ว่าสภาพชีวิตมันจะสับสนอลหม่านเพียงใดก็ไม่เคยมีซักวันที่แม่จะไม่ได้ยินเสียงหัวเราะของคนตัวเล็กถ้าเลือกได้ลูกๆจะอยากมีครอบครัวพร้อมหน้ารึเปล่าแม่ก็ไม่รู้หัวใจเล็กๆแบกรับอะไรเอาไว้บ้างแม่ก็ไม่รู้ความเงียบเหงา เก็บตัว และการระเบิดอารมณ์กราดเกรี้ยวแบบควบคุมไม่ได้ที่ร.รใหม่บอกให้แม่รู้ว่าในใจลูกเป็นแผล และคงมีความเครียดที่สะสมมามากมายแต่เราก็ผ่านมันมาได้...ด้วยกันทุกวันนี้ลูกแม่ปรับตัวได้ มีความสุขกับเพื่อนใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่แม่ทำงานอยู่หน้าจอน้อยลง(บ้าง) อยู่ในครัวมากขึ้นใช้เวลาก่อนนอนคุยกับลูกมากขึ้น อ่านนิทานนานขึ้นและลูกๆของแม่ก็หัวเราะและน่ารักมากขึ้นทุกวันในบ้านที่ไม่มีใครทะเลาะกันแค่นี้ก็แสนสุขแล้วนะลูกว่ามั้ย(โดยเฉพาะเวลาที่พี่ภูกวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างจานให้แม่น่ะ สุขสุดๆเลยลูก)รักนะเด็กโง่ป.ล 1 ในรูปไม่ใช่ร.รนะ เดี๋ยวญาติพี่น้องมาเห็นจะตกใจ 555+ เป็นประมาณ playgroup เช้าวันเสาร์ที่ครูเจนใจดีจากนิวซีแลนด์จัดให้เด็กๆ ลูกแม่ๆที่สนิทกันมาเล่นกึ่งๆเรียนด้วยกันป.ล 2 เด็กๆกับค้อนและตะปู !! ดูน่าตกใจแต่ผ่านการพิสูจน์แล้วว่าหนูทำได้ไม่มีใครฟาดเอาหัวแม่โป้งของตัวเอง ทุกวันนี้ภูตอกตะปูเก่งกว่าแม่แต่แม่ก็เลื่อยไม้ให้ลูกจนกล้ามขึ้นเหมือนกัน แฮ่กกป.ล 3 เพลงไม่ได้เกี่ยวอะไร แต่มันฟังดูใสๆ แล้วก็มีชื่อเพลงน่ารัก suteki dane แปลแบบบ้านๆได้ว่า "มันดีนะ" อืม...มันดีจริงๆนะ
เป็นนักเดินทาง ที่บางครั้งไม่อยากเป็นนักท่องเที่ยว หลงแสงสีและเทคโนโลยี แต่ไม่ชอบอยู่ในเมืองนานๆ ติดคนรัก แต่ชอบไปไหนมาไหนตามลำพังรักความขัดแย้งที่ทำให้ชีวิตมีรสชาติ天才と馬鹿は紙一重
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
