แก้ปัญหาข้างหน้าเสียแต่วันนี้ (พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ. ปยุตฺโต)
ได้มีโอกาสไปวัดญาณเวศกวันเสียที คิดว่าอยากจะไปพบท่านปยุตโตแต่เมื่อไปถึงท่านไม่อยู่ อยากจะไปฟังธรรมจริงๆจากท่านเสียหน่อยหลังจากที่ฟังจากอินเตอเนตมานาน ก็น่าเสียใจเหมือนกันที่ท่านไม่อยู่ แต่คิดว่าเสียงธรรมในอินเตอเนตของท่านยังมีอีกมากที่ให้ฟัง แล้วมันก็ไม่ได้ต่างอะไรเลย เหมือนโทลคีนตายไปแล้วแต่ผลงานเด่นๆของโทลคีนก็ยังอยู่ ในเมื่อสิ่งที่เราจะได้จากบุคคลเหล่านั้นไม่ใช่ร่างกายแต่เป็นงานเขียน ผลงานต่างๆ ดังนั้นคนที่ตายโดยที่ทิ้งอะไรให้แก่โลกไว้เขาไม่ตายหรอก แค่ไปเที่ยวเท่านั้นเองทำให้เราไม่ได้พบ
ไปวัดครั้งนี้ได้หนังสือและซีดีกลับมาจำนวนหนึ่ง ได้ไปห้องสมุดของที่นี่ด้วย น่าอ่านมากมากๆชั้นแรกเป็นโต๊ะอ่าน ชั้นสองเป็นห้องสมุดและชั้นสามเป็นเหมือนนิทรรศการแสดงผลงาน แต่ก็น่าแปลกใจคนมาวัดนี้ก็มากพอสควรแต่ดูที่สมุดเข้าห้องสมุดที่ต้องเขียนชื่อ วันๆหนึ่งมีคนเข้าคนสองคน บางวันกลับไม่มีเลย น่าแปลกใจ
หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล็กๆที่เป็นการตั้งคำถามถึงสิกขาบทว่ามีกี่ข้อกันแน่ ทำไมพระไตรปิฎกเขียนว่ามี 150 ข้อ ท่านผู้เขียนก็ได้ใช้เหตุผลพร้อมความสุภาพอยางที่คุ้นเคย อธิบายอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง จะเป็นอย่างไรลองไปาอ่านหรือหากระทู้ที่พูดถึงเรื่องนี้ในพันทิปได้
หนังสือเล่มเล็กแต่ของฟรีแจกมาแบบนี้ชอบครับ
7/10
ข้างวัดญาณเวศกวันมีร้านหนังสือขายด้วยดูน่าสนใจ แต่ยังไม่ได้เข้าไป
ที่ชั้นสามห้องสมุดวัดมีตัวอักษรเขียนกลับด้าน ถ้าส่องกระจกดูจะเจอคำว่า บัณฑิตย่อมฝึกตน ตอนเรียนมอห้ามอหกห้องที่ไปเรียนก็เขียนสุภาษิตนี้แปะไว้ข้างห้อง ส่วนตัวคิดว่าเป็นพุทธสุภาษิตที่สวยงามมากที่นึกได้ก็เป็นรองเพียง กมฺมุนา วตฺตตี โลโก ( อ่านว่า กำมุนา วัดตะตี โลโก ) : สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เทานั้น
| Create Date : 29 มกราคม 2555 |
| Last Update : 30 มกราคม 2555 8:45:51 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2269 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [