ประวัติสมเด็จพระอริยวงษาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช
สกลมหาสังฆปริณายก (สา ปุสฺสเทโว)
208 ปี วันคล้ายวันประสูติ วันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ.2564



สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ พระนามเดิม สา ฉายา ปุสฺสเทโว
เป็นสมเด็จพระสังฆราชไทยพระองค์ที่ 9 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ สถิต
ณ วัดราชประดิษฐสถิตมหาสีมารามราชวรวิหาร
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงดำรงตำแหน่งเมื่อปี พ.ศ. 2436 ถึงปี พ.ศ. 2442 รวม 6 พรรษา



สิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุ 86 ปี 145 วัน เคยเป็นสามเณรนาคหลวง
ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดของกรุงรัตนโกสินทร์ เพราะเป็นผู้สามารถสอบ
เปรียญธรรม 9 ประโยค ได้ขณะยังเป็นสามเณร รูปแรกของกรุงรัตนโกสินทร์
ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็น "สามเณรอัจฉริยะ" แห่งกรุงรัตนโกสินทร์



พระประวัติ สมเด็จพระสังฆราช (สา ปุสฺสเทโว) เดิมเป็นชาวตำบลบางไผ่ จังหวัดนนทบุรี
ประสูติในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 9 แรม 8 ค่ำ
ปีระกา จ.ศ. 1175 ตรงกับวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2356 บ้านเดิมอยู่บางเชิงกราน
จังหวัดราชบุรี พระบิดาชื่อจัน เคยอุปสมบทและชำนาญในคัมภีร์มิลินทปัญหา
และมาลัยสูตรมาก จึงได้ฉายาจากประชาชนว่า จันมิลินทมาลัย พระมารดาชื่อสุข
มีพี่น้องเกิดร่วมบิดามารดาเดียวกัน 5 คน คืออวบ, ช้าง, สา, สัง, และอิ๋ม
น้องชายของสมเด็จพระสังฆราช (สา) มีชื่อว่าสัง ได้บวชเป็นพระภิกษุที่วัดบวรนิเวศราชวรวิหาร



ได้สมณศักดิ์สูงสุดที่ตำแหน่งพระสมุทรมุนี แต่ภายหลังก็ลาสิกขา
ไม่ปรากฏว่าสมเด็จพระสังฆราช (สา) มีนามสกุลเดิมว่าอย่างไร ซึ่งในช่วงที่
พระองค์ลาสิกขามาครองเรือนมีภรรยานั้น จึงมีทายาทที่สืบเชื้อสายมาจากพระองค์นามสกุลว่า
"ปุสสเด็จ" และ "ปุสสเทโว" ซึ่งทั้งสองนามสกุลนี้ยังคงมีทายาท
สืบต่อกันมาในพื้นที่จังหวัดนนทบุรีจนถึงปัจจุบัน



ผลงาน พระองค์ได้แต่งหนังสือเทศน์ขึ้นไว้ สำหรับใช้อ่านในวันธรรมสวนะปกติ
และในวันบูชา แต่งเรื่องปฐมสมโพธิ์ย่อ 3 กัณฑ์จบ สำหรับถวายเทศน์ในวันวิสาขบูชา 3 วัน ๆ
ละ หนึ่งกัณฑ์ และเรื่องจาตุรงคสันนิบาตกับโอวาทปาติโมกข์ สำหรับถวายในวันมาฆบูชา
ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม และยังได้ รจนาปฐมสมโพธิ์ภาคพิสดาร สำหรับใช้เทศนา
ในวัด 2 คืนจบอีกด้วย พระนิพนธ์ต่าง ๆ ของพระองค์ ยังคงใช้ ในการเทศนา
และศึกษาเล่าเรียนของพระภิกษุ สามเณร จนถึงปัจจุบัน งานพระนิพนธ์ของพระองค์
มีอยู่เป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่เป็นงานแปลพระสูตรที่มีอยู่ 20 สูตร หนังสือ
เทศนามี 70 กัณฑ์ และเบ็ดเตล็ดมี 5 เรื่อง



ในปี พ.ศ. 2431 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า ฯ ได้โปรดเกล้า ฯ
ให้ทำการสังคายนาพระไตรปิฎก ซึ่งแต่เดิมจารึกไว้ด้วย อักษรขอม ด้วยการจารลงในใบลาน
การคัดลอกทำได้ช้า ทำให้ไม่เป็นที่แพร่หลาย ไม่พอใช้ในการศึกษาเล่าเรียน
ไม่สะดวกในการเก็บรักษา และนำมาใช้อ่าน ทั้งตัวอักษรขอมก็มีผู้อ่านได้น้อยลงตามลำดับ
การพิมพ์พระไตรปิฎก เป็นเล่มด้วยตัวอักษรไทย



จะแก้ปัญหาข้อขัดข้องดังกล่าวได้ จึงได้โปรดเกล้า ฯ ให้อาราธนาพระเถระนุเถระมาประชุม
ร่วมกับราชบัณฑิตทั้งหลาย ตรวจชำระพระไตรปิฎกภาษาบาลี
แล้วจัดพิมพ์เป็นเล่มหนังสือขึ้น (เรียกว่าพระไตรปิฎกฉบับ ร.ศ. 112)
สมเด็จพระสังฆราช (สา) ขณะทรงดำรงสมณศักดิ์ที่สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์
ร่วมกับสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ขณะทรงดำรงพระยศกรมหมื่น
เป็นรองอธิบดี จัดการทั้งปวงในการสังคายนาครั้งนี้ พระไตรปิฎกที่จัดพิมพ์ครั้งนี้
มีจำนวน 1000 จบ ๆ ละ 39 เล่ม ใช้เงิน 2,000 ชั่ง พิมพ์เสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2436
เป็นที่เลื่องลือแพร่หลายไปทั่วโลก
 
และทรงผูกพระคาถาหน้าบันกระทรวงกลาโหม
และตราแผ่นดินในสมัยรัชกาลที่ 5 (ตราอาร์ม)



ขอขอบคุณภาพ จากเพจ Facebook หอสมุดำิกุลศิลปาคร :
https://www.facebook.com/PikulKnowledgeCenter/



ฝากกด like Facebook นายแว่นขยันเที่ยว : 
https://www.facebook.com/นายแว่นขยันเที่ยว-110467381183341



ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผม
"นายแว่นขยันเที่ยว"



ขอบคุณเพลง : ตามตะวัน
ศิลปิน : NUM KALA x แอ๊ด คาราบาว
Vote : ประวัติศาสตร์

เรื่องย่อ "ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม" The Romance of Tiger and Rose [WeTV]
ก่อนอื่นผมขอให้คะแนนซีรี่ส์เรื่องนี้ก่อน ผมให้ที่ 9/10 คะแนน
ถ้าได้ดูผมบอกเลยว่าต้องดูติดลมจนจบโดยไม่รู้ตัวแน่นอน



เห็นชื่อตัวแสดงนำเป็น จ้าวลู่ซือ ก็แทบจะการันตีความฮาแบบน่ารัก ๆ
โก๊ะกังของนางเอกกันได้ในระดับหนึ่งเลย จนเหมือนเป็นโลโก้ประจำตัวเธอไปแล้ว
เพราะแต่ละเรื่องที่นางเอกสาวน่ารักน่าหยิกที่มีอายุเพียง 21 ปี



คนนี้แสดงทีไร มักจะออกมาในแนวโก๊ะกังกาละมังแตกแทบทุกเรื่อง
ไล่เลียงมาจาก ฮ่องเต้ที่รัก (Oh! My Emperor ) , I Hear You ,
บุปผาวสันต์ จันทราสารทฤดู (Spring Flower) , หมออัจฉริยะ (Prodigy Healer ),
ลิขิตรักสามพันปี (The Killing Of Three Thousand Crows)
มีโอกาศผมจะมาสรุปเรื่องอื่นให้อ่านนะครับ



เรื่องไหนถ้าจ้าวลู่ซือไม่โก๊ะไม่รั่วก็เหมือนจะไม่ใช่ตัวจริงและเรื่องนี้ก็ไม่พลาด
ข้านี่แหละองค์หญิงสาม เล่าเรื่องของ เฉินเสี่ยวเชียน (จ้าวลู่ซือ)
นักเขียนบทละครที่ตั้งใจทำงานตามความฝันที่อยากจะสร้างผลงานละคร
ระดับมาสเตอร์พีซที่มีผู้หญิงเป็นตัวเด่น



แต่แล้วเธอก็ต้องมาพบกับอุปสรรคเมื่อบทละครของเธอโดนพระเอกชื่อดัง
นักแสดงใหญ่แห่งยุคสั่งหยุดงานและวิจารณ์ว่าบทของเธอยังไม่ดีพอ



แล้วก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นจ้ะ เมื่อเธอหลับแล้วหลุดเข้าไปในโลกคู่ขนานนั่นก็คือ
โลกในนิยายของตัวเอง!!! หลุดไปไม่หลุดเปล่าดันไปสวมบทบาทเป็น
องค์หญิงสามเฉินเชียนเชียน (จ้าวลู่ซือ赵露思)แห่ง เมืองฮวาหยวน



เป็นนางร้ายขี้แย่ง เก่งวรยุทธ แต่สมองทึบชอบสำเริงสำราญ เอาแต่ใจและจ้องทำร้าย
เฉียนฉูฉู่ (โจวจื่อซิน 周紫馨) นางเอกของเรื่องที่เป็นพี่สาวแต่อายุสั้นเพราะจะต้องถูก



องค์ชายหานซั่ว (ติงอวี่ซี 丁禹兮 ) แห่ง เมืองเสวียหู่ ฆ่าตายในวันแต่งงานภายใน
ตอนที่สาม วาร์ปมาทั้งทีแต่ดันวาร์ปมาเป็นนางอิจฉาและต้องตายภายใน 3 ตอนซะงั้น



ทำไงดีอ่ะทีนี้ เธอก็ต้องเอาตัวรอดสิ ฉันจะมาตายในบทละครตัวเองไม่ได้
เรื่องราววุ่น ๆ ก็เกิดขึ้นหลังจากนี้นี่แหละ



นิยายที่เธอเขียนแบ่งเป็นสองเมืองคู่อริคือ เมืองฮวาหยวน กับ เมืองเสวียหู่ เธอเขียนให้
เมืองฮวาหยวนปกครองโดยผู้หญิง มีท่านเจ้าเมืองเป็นผู้หญิง ไม่ว่าจะทำอะไรในเมืองนี้
ผู้หญิงถือเป็นใหญ่ ประมาณเมืองลับแลที่ผู้หญิงมีอำนาจทางการทหาร การเมืองการปกครอง
มีคุณค่าเหนือผู้ชาย ป็นผู้นำเป็นหัวหน้าครอบครัว



บ้านไหนมีลูกถ้าคลอดออกมาเป็นผู้ชายนี่ถือว่าอาภัพอับโชค ธีมของเมืองนี้ว่าจิกกัดแล้ว
บทในบางช่วงยังขยี้เข้าไปอีกด้วยการให้ผู้ชายเป็นทาส เป็นบ่าว เป็นชนชั้นล่าง
ไม่มีสิทธิ์ได้เรียนหนังสือหรือเป็นขุนนาง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ตายไปก็ไม่น่าเสียดายเท่าผู้หญิง



บรรดาพ่อบ้านในเมืองต่างสรรหายาดีมาแบ่งปันกัน เพื่อให้โอกาสหน้าภรรยาของตน
จะคลอดลูกออกมาเป็นผู้หญิงเพื่อสืบตระกูลและจะได้เชิดหน้าชูตากับเขาได้บ้าง
มีสำนักการสังคีตที่ภายในสำนักจะมีบรรดาหนุ่ม ๆ ไว้คอยบริการสตรี ดีดพิณ ร่ายรำ ชงเหล้า
ให้ความสำเริงสำราญกับสตรีที่มาใช้บริการ ซึ่งแน่นอนว่าองค์หญิงสามนางเป็นแขกประจำเลยจ้ะ



ส่วน เมืองเสวียหู่ ถือเป็นเมืองคู่อริที่มีเจ้าเมืองเป็นผู้ชาย ปกติธรรมดาเหมือนแคว้นทั่ว ๆ ไป
แต่องค์ชายหานซั่ว เจ้าเมืองน้อยเป็นโรคหัวใจและจะต้องตายภายในอายุ 20 ถ้าไม่ได้
กระดูกมังกร สมบัติล้ำค่าของเมืองฮวาหยวนมากินเพื่อเป็นยารักษา



หานซั่วก็เลยจะมาแต่งงานกับเฉินฉูฉู่เพื่อขโมยกระดูกมังกรและจะยกพวกมายึดเมืองนี้ซะ
แต่ถูกองค์หญิงสามเฉินเชียนเชียนชิงตัวเจ้าบ่าวมาแต่งเองซะก่อน ด้วยการ
ใช้อำนาจชิงตัวกลางตลาด



เรื่องนี้ความน่ารักโก๊ะกังของ จ้าวลู่ซือ เอาไปเลยเต็ม 10 ไม่หลุดคอนเซ็ปต์เลยจริง ๆ
นางเอกคนนี้ ตามบทแล้วหานซั่วจะวางยาองค์หญิงสามในวันแต่งงาน แต่เมื่อนางเอก
หลุดเข้ามาเล่นบทที่ตัวเองเขียน เธอก็จะต้องเอาชีวิตรอดด้วยการพลิกเกมร้ายให้กลายเป็นดี
ให้ได้ เพราะเธอวาร์ปมาแบบเป็นตัวเองสุด ๆ คือไร้วรยุทธและโก๊ะกัง เธอก็คิดวิธีสารพัดเลย
จ้ะ เพื่อหลบหลีกหานซั่วที่จ้องจะสังหารเธอ



และ เผยเหิง (เซิ่งอิงหาว 盛英豪) หนุ่มหล่อลูกแม่ทัพใหญ่ที่เป็นคู่หมั้นแบบดองเค็ม
เพราะเกลียดเธอ ระหว่างที่หลุดเข้าไปในบทที่ตัวเองเขียน เธอก็ทำเอาทั้งหานซั่วและ
เผยหิงตกหลุมรักเธอจนเกิดเป็นศึกชิงนางซะอย่างนั้น “ไม่สิ ต้องไม่เป็นงี้สิพระเอก
ต้องได้กับนางเอก นางเอกที่วางไว้คือเฉินฉูฉู่นะ”



เมื่อเธอวาร์ปไปแบบเป็นตัวเองสุด ๆ ความเป็นคนใส ๆ น้ำใจงามของนางเอกก็ทำให้
ใครต่อใครต่างหลงรักและอดที่จะเอ็นดูไม่ได้ โดยเฉพาะพระเอกอย่างหานซั่วที่ตกหลมรัก
เข้าจังเบ้อเร่อ ไหนจะเผยเหิงที่เมื่อก่อนเกลียดองค์หญิงสามเข้าไส้ ก็เปลี่ยนมาเป็นรักและ
อยากปกป้องดูแล เพราะความมีน้ำใจไร้ที่ติของเธอเองที่เห็นค่าความเป็นมนุษย์ของผู้ชาย
อย่างที่ไม่มีสตรีนางไหนในเมืองฮวาหยวนเคยทำ เรื่องนี้ก็เลยยืนยันความจริงที่ว่า



คุณค่าของคนไม่ได้อยู่ที่เพศกำเนิด หากแต่อยู่ที่การกระทำหลังจากเกิดมาแล้วมากกว่า
ถือเป็นการตั้งใจใส่สัจธรรมลงมาในละครอารมณ์ดีเรื่องนี้แบบเนียน ๆ แต่ก็สังเกตเห็น
ได้ชัดเชียวแหละ เป็นการยืนยันความเท่าเทียมของความเป็นมนุษย์ที่กำลังบอกว่า อย่าเลือก
ที่รักมักที่ชังอีกเลย ไม่ว่าเพศหญิง เพศชาย ก็ทำคุณประโยชน์ให้บ้านเมืองได้เหมือนกันนะ



เรื่องนี้ดูขำก็ขำ ดูฟินก็ฟินแบบไม่มีอะไรกั้น เพราะหานซั่วหลงไหลในตัวเฉินเชียนเชียน
ซะจริง ๆ และเขาเสิร์ฟเมนูเหล่านี้มาให้แบบตลอดทั้งเรื่อง ไม่ได้ขำก๊ากตัวโยกตัวโยน
แต่เป็นละครอารมณ์ดีที่ดูแล้วไม่มีเบื่อ มุกฮามาเรื่อย ๆ แบบกระจัดกระจาย
แต่ถามว่าฟินจิกหมอนนี่มีไหม



ก็บอกเลยว่าหมอนขาดกับบทที่ใส่มาให้พระเอก-นางเอกแบบพอดิบพอดี ตัวร้ายเป็นตัวร้าย
ที่เข้าใจใด้ว่าทำไมร้าย ทุกคนมีเหตุผลไม่พร่ำเพรื่อ ถึงจะมีบางช่วงที่ดูเนิบนาบไปสักหน่อย
แต่ก็เพียงประเดี๋ยวประด๋าวไม่ถึงกับทำให้เราเบื่อจนอยากจะเท



เรื่องนี้ชุดสวยด้วยนะ จริง ๆ ซีรีส์จีนแนวย้อยยุคคอสตูมเขาแน่นแทบจะทุกเรื่องอยู่แล้ว
ความอลัง งานผ้างานพลิ้วต้องมี งานผมงานเครื่องประดับต้องมา ซึ่งเรื่องนี้ก็
ไม่น้อยหน้าไปกว่าเรื่องไหน ๆ โดยเฉพาะชุดแต่งงานในต้น Ep ขององค์หญิงสามนี่
ชอบลายปักและงานหัวขององค์หญิงมาก ใครยังไม่เคยดูอยากให้สังเกตในจุดนี้ด้วย
ว่างามงดหยดย้อยจริง ๆ



ซีรีส์มีทั้งหมด 24 ตอนนะ ดูสบาย ๆ ได้เพลิน ๆ แถมยังทำให้เราอารมณ์ดีซะอีกด้วย
เรื่องมันก็จะดำเนินไปจนถึง ในที่สุดนางเอกก็ได้เรียนรู้ว่าทำไมบทละครของเธอจึงไม่สมจริง
ก็เห็นข้อบกพร่องกับตาตัวเองนั่นแหละ แต่…เธอจะเดินทางกลับมาในโลกปัจจุบันได้ไหม



สามารถชมซีรีส์ "ข้านี่เเหละองค์หญิงสาม"
The Romance of Tiger and Rose
ได้ที่แอพพลิเคชั่น [WeTV]



ฝากกด like Facebook นายแว่นขยันเที่ยว : 
https://www.facebook.com/นายแว่นขยันเที่ยว-110467381183341



ฝากกด like กด แชร์ด้วยนะครับ 🙏
อยู่บ้านหยุดเชื้อเพื่อชาติ #นายแว่นขยันเที่ยว 😎📷



ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผม
"นายแว่นขยันเที่ยว"



ขอบคุณเพลง : 月夜 / Yue Ye / Moonlight
ศิลปิน : 双笙 Shuang Sheng, 、妖扬 Yao Yang
Vote : ซีรี่ส์ต่าประเทศ









 

คนไทยในปัจจุบันหลงลืมกันหมดแล้วว่า "พระโอสถมวน" หรือชาวบ้านเรียกติดปากกันว่าบุหรี่
แต่บุหรี่ชุดนี้ไม่ใช่ของคนทั่วไป เป็นบุหรี่สำหรับเจ้านายชั้นผู้ใหญ่ใช้



บุหรี่แบบนี้ทำขึ้นมาจากภูมิปัญญาของคนไทยสมัยก่อน ราวๆสมัยรัชการที่ 2
หรือก่อนหน้านั้นคงมีแต่เท่าที่พบหลักฐานจาก "กาพย์เห่เรือในพระราชนิพนธ์"
พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ล้นเกล้าฯรัชการที่ 2
ในตอน บทเห่ในเดือนนักขัตฤกษ์ คา่มว่า

 

หวนเห็นหีบหมากเจ้า.    จัดเจียน มาแม่

พลูจีบต่อยอดเนียน.           น่าเคี้ยว
กลี่กล่องกระวานเขียน.      มือญี่.  ปุ่นเอย
บุหรี่ใส่กล่องเงี๊ยว.          ลอบให้เหลือหาญฯ
    หมากเจียนเจ้างามปลอด.
พลูต่อยอดน่าเอ็นดู.  
กระวาน อีกกานพลู. 
บุหรี่ไห้ ใจเหลือหาญ
เช็ดหน้าชุบน้ำอบ
หอมตลบดอกดวงมาลย์
บังอรซ่อนใส่พาน
ส่งมาให้ไม่เว้นวัน



ยาเส้นได้จากการคัดเลือกใบยาสูบที่มีความแก่ระดับกลาง ยาเส้นมี 3 ระดับ
1.ยาฉุน คือ ใบยาสูบที่แก่จัดนับจากยอดใบลงมา 9-10 ใบ
มีรสชาติฉุนมากขื่นมากเวลาสูบ
2.ยากลาง คือ ใบยาที่นับจากยอดลงมา 4 ใบ
มีความเข้มของยาปานกลาง
3.ยาจืด คือ ใบยาที่อ่อนนับจากยอด 2 ใบ
มีความอ่อนมากในระดับความขื่น



ส่วนใหญ่บุหรีกลีบบัวจะเลือกยากลางมาเป็นส่วนผสม แต่ครั้งโบราณ
แหล่งยาเส้นที่ดีที่สุดของไทยอยู่ที่เมืองเพชรบูรณ์ เลย
ส่วนใหญ่ผลิตและมาส่งจำหน่ายในภาคกลาง
ส่วนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ที่อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม
ชาวบ้านจะปลูกยาสูบเวลาน้ำโขงลดระดับ (ช่วงมีตะกอนแม่น้ำ)
มาสะสมในดอนหรือริมตลิ่ง เรียก "ดินน้ำไหลทรายมูล"



ดินชนิดนี้ มีแร่ธาตุมากมายเหมาะแก่การเพาะปลูก ใบยาสูบจึงมีขนาดใหญ่ ยาว
และมีคุณสมบัติที่ดีแห่งหนึงของไทย 



ดอกปีบตากแห้ง มีสรรพคุณรักษาโรคทางเดินหายใจ



พิมเสนเกล็ดทอง ( ปัจจุบันไม่มีผลิตแล้ว )


เกสรบัวหลวงตากแห้ง



ใบกระวานแห้ง หรือ เมล็ด คั่วร้อน



อบเชย  



บางสูตรอาจใส่ ชะเอม  เพื่อความชุ่มคอ แต่ 
เมื่อการเผาไหม้ เมื่อจุดยาแล้ว สิ่งที่จะชุ่มคอ คือ พิมเสน นั่นเอง



สิ่งเหล่านี้ คือตัวหลัก ในยามวนการมวนใบยาจะต้องมีใบตองอ่อน
ที่นาบกับหินอ่อน ร้อนๆ จนแห้ง มา เป็นตัวมวน
แล้ว กลีบดอกบัวหลวง ที่บานเต็มที่ใกล้โรย



มานาบ เป็นแผ่น รองนอกความยาว ราวๆ 4.5 นิ้ว.  โดยประมาณ
ติดด้วย ยางมะตูมขนาดราวๆ ลำเทียนฝั้นปลายนิ้วก้อย นาง
เอาเล่าคร่าวๆให้เข้าใจ นะครับ
ปัจจุบันไม่ มีแล้ว การสืบการสาน ภูมิปัญญาไทย ถูกกลืนกลบ ไปหมด
บุหรี่ต่างชาติ และ ซิก้า เข้ามา แทนที่
คงจะเหลือ แค่ ตำนาน ที่เล่าขานเท่านั้นเอง



ฝากกด like Facebook นายแว่นขยันเที่ยว : 
https://www.facebook.com/นายแว่นขยันเที่ยว-110467381183341



ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผม
"นายแว่นขยันเที่ยว"



ขอบคุณเพลง : 9,999,999 Tears
ศิลปิน : Dickey Lee
Vote : ประวัติศาสตร์

ร้านข้าวต้มฮ้อ (ห้องอาหารจุฬาทิพย์) จังหวัดลพบุรี
ร้านข้ามต้มฮ้อ ตั้งอยู่ ตำบลท่าหิน อำเภอเมืองลพบุรี จังหวัดลพบุรี



เป็นร้านอาหารที่นักท่องราตรี ชาวลพบุรีต้องรู้จัก นั่นก็คือร้านข้าวต้มฮ้อ



วันนี้แนะนำร้านข้าวต้มก็เลยเป็นอาหารเบาๆ อย่างจับฉายผักรวม น้ำใสอร่อยมากๆ



หมูกรอบไม่มีน้ำมันเลยครับ สุดยอดมากๆ



เป็ดพโล้ รสชาติไม่เค็มมาก กินกับข้ามต้มเข้ากันดีมากๆ



เมนูสุดท้ายครับ (กินน้อยเพราะว่าไปดึก^^) ออส่วนกระทะร้อนหอยตัวโตๆ
ถ้าไปคนเดียวเจอจานนี้จานเดียวอิ่มแน่นอน



สามารถติดต่อเพิ่มเติมตามภาพเลยครับ



ฝากกด like Facebook นายแว่นขยันเที่ยว : 
https://www.facebook.com/นายแว่นขยันเที่ยว-110467381183341



ฝากกดติดตาม YouTube กูรูเอมมี่ แชลแนล : 
https://www.youtube.com/channel/UCRYXqGydbgKYciPr2Kilw3g
ขอขอบคุณ อาจาร์เอมมี่ เทพนิมิตต์ โหราเวทย์ศรีธนญชัย



ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผม
"นายแว่นขยันเที่ยว"



ขอบคุณเพลง : สองเรา ลพบุรี
ศิลปิน : เจน.. เจนพน คนลพ
Vote : ท่องเที่ยวไทย

วัดถ้ำเขารังไก่ จังหวัดชัยนาท
วัดถ้ำเขารังไก่ ตั้งอยู่ตำบลสะพานหิน อำเภอหนองมะโมง จังหวัดชัยนาท



เป็นวัดเล็กๆที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักตั้งอยู่ในอำหนองมะโมง ของจัวหวัดชัยนาท



ผมรู้จักวัดนนี้เพราะว่าผมได้ไปเปิดเจอ Facebook เล่าเรื่อง
พระอาจารย์รูปหนึงที่จัดสร้างผ้ายันต์ปูหนีบทรัพย์ ผมเห็นชื่อผมชอบเลยช่วนพี่ชายผมไป



เข้าไปในวัด ไม่เห็นอะไรเลยนอกจากถ้ำแล้วก็พระพุทธรูปเต็มไปหมด
ผมเลยตัดสินใจเดินขึ้นไปบนถ้ำ



เดียวผมจะให้ชมภาพว่าภายในวัดมีอะไรบ้างนะครับ



ผมขึ้นไปช่วงแรกผมแวกสักการะ พระพุทธรูปองค์ใหญ่ และรูปปั้นหลวงพ่อจักร



เดินขึ้นไปก็เจอพระพุทธรูปเยอะมาก บรรยากาศก็ดีไม่ค่อยร้อนมาก



พอขึ้นไปถึงปากถ้ำตอนแรกผมก็นึกว่าไม่มีอะไร ได้ยินแต่เพียวเสียงของค้างคาว



แต่พอเข้าไปแล้วผมได้เห็นพระพุทธรูปปรางไลยาสน์ องค์ใหญ่มากๆ
รู้สึกหายเหนื่อยที่ได้เดินขึ้นมาชมพระพุทธรูปองค์นี้



ภาพมืดหน่อยนะครับในถ้ำทางวัดไม่ได้ติดไฟฟ้าไว้เลย



ผมลงมาผมเลยขอพี่ไปเข้าห้องน้ำ ผมได้เห็นศาลาที่ถูกสร้างไว้ในถ้ำชั้นล้างผมเลยช่วนพี่เข้าไปดู



พอผมเข้าไปผมได้พบแม่ชีที่ดูแลวัด แม่ชีได้พาไปสักการะ ศพหลวงพ่อประจักษ์ ปยธมูโม
(หลวงพ่อจักร) ผมก็หายเหนื่อยที่ได้มาสักการะท่านถึงวัดที่ท่านเคยจำพรรษา



ฝากกด like Facebook นายแว่นขยันเที่ยว : 
https://www.facebook.com/นายแว่นขยันเที่ยว-110467381183341



ฝากกดติดตาม YouTube กูรูเอมมี่ แชลแนล : 
https://www.youtube.com/channel/UCRYXqGydbgKYciPr2Kilw3g
ขอขอบคุณ อาจาร์เอมมี่ เทพนิมิตต์ โหราเวทย์ศรีธนญชัย



ขอบคุณที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ผม
"นายแว่นขยันเที่ยว"



ขอบคุณเพลง : ไกลแค่ไหน คือ ใกล้
ศิลปิน : Getsunova
Vote : ท่องเที่ยวไทย