Stormy Night แพะน้อยตี้ซี้หมาป่า

ปก DVD พิมพ์ผิดไปหน่อยเป็น"Stromy night"แทน



Stormy Night
คู่ซี้ต่างพันธุ์

อนิเมชั่นจากญี่ปุ่นที่สร้างความประทับใจแก่ผู้ชมทั่วเอเชีย(น่าจะทั่วโลกด้วย)
เรื่องราวเกี่ยวกับแพะน้อยนาม “เมย์”ที่ต้องวิ่งหลบฝนฟ้าที่คะนองมาก ฟ้าผ่าซะเมย์ขนแทบไหม้ เมย์วิ่งเข้าไปในบ้านร้างแห่งหนึ่งแล้วรอให้พายุสงบลง ขณะที่เขาอยู่คนเดียวในความมืดอย่างเงียบๆ ก็มีผู้มาเยือนคนใหม่หลบฝนเข้ามาในบ้านร้างเช่นเดียวกัน เมย์มองไม่เห็นหน้าของเขาและดมกลิ่นก็ไม่ได้เพราะเป็นหวัดคัดจมูกเพราะตากฝนมา เลยอาศัยเพียงการได้ยินเท่านั้น เมย์ที่ได้ยินเสียงกีบเท้าเลยคิดว่าผู้มาใหม่คือแพะเหมือนกับตัวเอง ทั้งสองพุดคุยกันท่ามกลางความมืดและพายุฝนกระหน่ำ และต่างรู้สึกถูกคอกันมาก
เลยนัดกันมากินข้าวเที่ยงที่หน้ากระท่อมร้างนี้ในวันรุ่งขึ้น โดยตกลงกันว่าใช้รหัส “ในคืนที่พายุกระหน่ำ”เพื่อยืนยันตัว หลังจากที่พายุสงบแล้วทั้งสองจึงแยกย้ายกันไป

วันรุ่งขึ้น เมย์จะเซอร์ไพร์ซพื่อนใหม่ของตัว เลยเข้าไปหลบหลังพุ่มไม้ เพื่อนใหม่ของเขาที่เพิ่งมาถึงพอดีก็รู้ตัวจึงร้องออกไปว่า“ในคืนที่พายุกระหน่ำ” เมย์ก็ตอบรับว่า“ในคืนที่พายุกระหน่ำ”แล้วโผล่หน้าออกจากพุ่มไม้
แล้วเมย์ก็ต้องตะลึง เมื่อเพื่อนใหม่ของเขาเป็น”หมาป่า”

เอาล่ะ นับแต่บรรทัดนี้สปอยล์ ข้างบนน่ะเกริ่นๆพิมพ์อยู่ที่หลังกล่องDVD


ผู้ล่ากับผู้ถูกล่าอยู่ร่วมกันไม่ได้ ถึงอยู่ร่วมกันได้คงเป็นตอนที่ผู้ถูกล่านอนสงบนิ่งแล้วถูกกินเอาๆมากกว่า กาบุ (หนังแปลว่าก๊าบ แต่ชอบคำว่ากาบุมากกว่า) หมาป่าหนุ่มมีความรู้สึกไม่ผิดไปจากเมย์
แต่ว่ามาถึงขั้นนี้เขากินเมย์ไม่ลง และเขารู้สึกดีที่ได้อยู่และพูดคุยกับเมย์
ทั้งสองมีอะไรๆที่เหมือนกันหลายอย่าง เช่น กำพร้าแม่เหมือนกัน กลัวเสียงฟ้าผ่าเหมือนกัน

แต่เมื่อกาบุทำข้าวกล่องหายแล้วเมย์ดันมาเดินนำหน้าแล้วส่ายก้นอวบๆหางนิดๆต่อหน้ากาบุแล้ว กาบุที่หิวข้าว(หิวเนื้อ)ก็น้ำลายหกทันที เขาเตรียมจะขย้ำเมย์อยู่แล้ว แต่เมื่อเห็นดวงตาใสแจ๋วสีม่วงอ่อนของแพะน้อยแล้ว ก็ชะงักทันที เมย์เสนอที่จะแบ่งข้าวกลางวันให้กาบุแล้ว แต่ด้วยความต่างของสายพันธุ์ที่กินพืชกับกินเนื้อ เหมือนที่กาบุจะไปกินใบคลอเวอร์ได้เช่นไร ก็เป็นโชคดีของเมย์แล้วที่กาบุทำข้าวกล่องหาย ไม่งั้นเมย์คงได้เห็น กาบุนั่งกินเนื้อเพื่อนสายพันธุ์เดียวกันกับตัวเองแน่ๆ หยึ๋ย !

กาบุทำใจแข็งไม่ชำเลืองมองข้าวกลางวันที่เคี้ยวใบคลอเวอร์ตุ้ยๆ ขนนิ่มๆ เนื้อนุ่มๆ (โอย น้ำลายไหล เหมือนกาบุแล้วนะเนี่ย) และแทบไม่น่าเชื่อว่าเมย์นั้นไว้เนื้อเชื่อใจกาบุเป็นอย่างมาก จึงล้มตัวลงนอนข้างๆกาบุนั่นเอง
กาบุก็รู้สึกดีใจและรู้สึกหิวไปพร้อมๆกันเมื่อเมย์นอนอย่างน่ารักน่าชังอยู่ข้างๆเขา “น่านิดเดียว แค่หูข้างเดียวเมย์ให้ได้อยู่แล้ว ก้เราเป็นเพื่อนกันนิ” “ไม่ได้ๆๆๆๆ” กาบุหักห้ามใจจนถึงที่สุดจนเมย์ตื่นขึ้น และเตรียมตัวจะกลับ กาบุต่อสู้กับความพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่กระโจนไปกินเมย์เสียเดี๋ยวนั้น แล้วถามว่าครั้งหน้าเจอกันที่ไหนดี”

มิตรภาพของสองเผ่าพันธุ์ก็ผลิบาน
เอาไปเลย 9/10

ไม่รู้นักวิจารณ์คนไหนดันบอกว่าเรื่องนี้มีพลังเมฆ "ม่วง" แผ่กระจาย
ทั้งที่เรื่องเป็นที่จริงใจและบริสุทธิ์น่ารักใสซื่อแท้ๆ
ทำจินตนาการเด็กเตลิดไปไกลหมด ฮึ!

น่ารักเกินห้ามใจกับความน่ารักและใสซื่อของเมย์ แพะตัวผู้อาร๊ายยน่ารักน่ากอดซะมิมี กาบุถึงหน้าดุเหมือนหมาป่าทั่วไปแต่เขาก็เป็นหมาป่าที่จิตใจดีงาม และรักเพื่อนมากๆ ทั้งสองต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

แต่เรื่องผิดธรรมชาติอย่างนี้จะเก็บเป็นความลับได้ยังไง?

เมื่อวันหนึ่งฝูงของกาบุจะออกล่าแพะเพื่อตุนไว้ในฤดูหนาว กาบุแทบจะคลั่งตายเพราะเขาเพิ่งนัดเมย์ให้ไปที่ที่ฝูงของเขาจะไปล่าแพะพอดี

แพะหลายตัวที่ไปกินหญ้าที่ผาหินหล่นเพราะหญ้าอร่อยๆ โฮะๆ หัวหน้าฝูงหมาป่านี่ฉลาดใช้ได้ รู้ทางดีว่าแพะชอบอะไร ดีว่าหมอกลงจัด และผาหินหล่นหินมันหล่นจริงๆ แทบทับเมย์ไส้แตก กาบุเลยคว้ากีบเท้าเมย์แล้ววิ่งหน้าตั้งพาเมย์ไปซ่อน แพะแก่ๆตัวนึงเห็นเข้าว่าหมาป่าช่วยเมย์ ส่วนฝูงของกาบุก็ลงโทษกาบุที่ทำผิดกฎฝูง

ทั้งฝูงของเมย์และกาบุเลยตัดสินให้ทั้งคู่เป็นสปายหลอกให้อีกฝ่ายพูดข้อมูลความลับของพวกตัวเองออกมา

กาบุที่เป็นหมาป่าที่มีจิตใจซื่อสัตย์และรักเพื่อน ถึงกับสารภาพกับเมย์ก่อนว่าเขากำลังจะหลอกใช้เมย์ เมย์ซาบซึ้งใจมาก และบอกกับกาบุว่าเขาก็ต้องทำอย่างนั้นเหมือนกัน แต่พอเห็นหน้ากาบุแล้วก็ทำไม่ได้ พวกเขาเลยตัดสินใจที่จะเดินหน้าต่อไป ด้วยการกระโดดลงแม่น้ำ และเดินทางไปหาทุ่งกว้างสีเขียวที่อยู่อีกฟากหนึ่งของภูเขาหิมะกว้างใหญ่ไพศาล ที่ๆเพื่อนซี้ต่างพันธุ์สามารถอยู่ด้วยกันได้โดยไม่ต้องแคร์สายตาของฝูงอีกต่อไป

แต่ระหว่างที่พวกเขาเดินทางไปนั้น เมย์ก็มีเรื่องผิดใจกับกาบุที่เขาออกไปหากินหลังจากที่เมย์หลับไป จนกระแนะกระแหนกาบุไปหลายคำ

บนภูเขาหิมะที่พายุหิมะพัดอย่างรุนแรง เมย์หมดแรงจะเดินทางต่อไปเพราะสู้กับอากาศหนาวและท้องที่หิวไม่ได้ จนหมดสติไป กาบุเลยขุดถ้ำหิมะ(ข้างในจะอุ่นกว่าข้างนอก)แล้วลากเมย์เข้าในพักและพร่ำบอกเมย์ว่า

“อย่าตายนะ เมย์”

พายุหิมะตกลงมาอย่างต่อเนื่อง จนเมย์และกาบุหิวโหย กาบุน้ำลายไหลย้อยเหมือนครั้งแรกที่เขาไปปิกนิกกับเมย์
เมย์รู้ว่าถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ทั้งเขาทั้งกาบุคงไม่รอด เมย์เลยเสนอให้กาบุกินเขา กินเพื่อให้อยู่รอด

ให้ทำเหมือนครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน ทำตามกฎของธรรมชาติที่พวกเขาบิดเบือนมานานแล้ว...ผู้ล่า “กิน” เหยื่อ

เมย์และกาบุจึงต้องแกล้งสมมติจำลองเหตุการณ์ในบ้านร้างที่เมย์ซ่อนอยู่แล้วกาบุ หมาป่าที่หิวโหยเดินเข้ามาเห็นแพะที่น่าเจี๊ยะ ก็พุ่งขม้ำทันที

ลาก่อน...กาบุ

ลาก่อน...เมย์
เดี๋ยวก่อน!

นี่เป็นแค่เหตุการณ์จำลองที่เมย์และกาบุคิดเท่านั้น
กาบุจะกินเพื่อนหรือไม่ เมย์จะนอนนิ่งๆให้กินหรือจะสู้สุดใจขาดดิ้นเหมือนที่แม่ของเขาเคยทำ

ติดตามต่อได้ใน DVD

เรื่องนี้ดราม่าจิ๊ดๆหน่อยนะ

Create Date : 03 กันยายน 2551 Last Update : 3 กันยายน 2551 23:12:29 น. Counter : 3305 Pageviews.		1 comments
Share Tweet