• เมืองไทยในสายตาฝรั่ง...Mr.Joe
• Work and Travel 2010
• เรื่องราวววว...อยากเล่า
• ดารา นักร้อง...มาเม้าธ์กันที่นี่
• กล่องดนตรี...แดนกิมจิ
• กล่องดนตรี...English
• 한국어 공부하자!!

W&T 3 : หาข้อมูลเอเจนซี่+งาน+รัฐ+อกสาร+การเตรียมตัวอื่นๆกัน(รวมลิ้งค์) หลังจากที่ตัดสินใจว่าจะไปเวิร์ก เราก็ต้องหาข้อมูลอื่นๆต่อไป อาทิ... เอเจนซี่, งาน, รัฐ, อกสาร, การเตรียมตัว ฯลฯ มากมายก่ายกอง...เริ่มไม่ถูกกันเลยทีเดียว ...ต่อไปนี้เป็นแหล่งข้อมูลทั้งหลายแหล่ที่เคยเข้าไปอ่านมานะคะ ได้อะไรมาเยอะเรยทีเดียว 1.รวมทุกเรื่องเกี่ยวกับ Work & Travel - www.dek-work.com - www.watinfo.net (มีข้อมูลเกี่ยวกับเวิร์ก แต่สอดแทรกการโฆษณาของเอเจนซี่รายหนึ่ง เราก็อ่านแต่ข้อมูลแหละ ส่วนจะไปไม่ไปก็ตัดสินใจกันเอาเองนะ) - //writer.dek-d.com/yui-_-carbomb/story/view.php?id=425454 (รวมเรื่องการเตรียมตัว รวมทั้งประสบการณ์ไปเวิร์ก คนนี้ไปมาสองครั้ง...มีข้อมูลเยอะดี) - www.pantip.com (ไกลบ้าน/ห้อง Work and travel นี่แหละค่ะ ตั้งกระทู้ไม่เคยผิดหวัง มีคนตอบตลอด...ขอบคุณมากกกกกกก รักทุกคนค่า(ซึ้งใจ)) - www.dek-d.com (ลองหากระทู้เอา ไม่ก็พวกบทความอ่ะ...มีข้อมูลอยู่บ้าง) 2.อันนี้เป็นประสบการณ์เวิร์กค่ะ - //www.bloggang.com/mainblog.php?id=chonoi (คนนี้ไป Bozeman, Montana ทำงานในครัว ในส่วนทีพักของรพ. อ่านแล้วเราอยากไปทำงานที่นี่เลยอ่ะ) - //www.bloggang.com/viewblog.php?id=tiktok&date=24-09-2005&group=8&blog=15 (คนนี้ไป Zion Lodge, Utah ปี 2003...นานมาแล้ว) - //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=iamrambo&month=08-2006&date=24&group=2&gblog=3 (คนนี้ไปสองครั้ง ครั้งแรก Montana2006 ครั้งสองReno, Neveda เป็นRace&Sport Book Writer/Seller) - //pompoko-in-usa.exteen.com/20061003/pompoko-go-inter-1-from-airport-2-airport (คนนี้ไป Cedar point ปี2006 เมืองsandusky,Ohio เล่าเรื่องการทำงานละเอียดได้อีก มีรูปประกอบตั้งแต่ขึ้นเครื่อง ตอนทำงาน ฯลฯ) - //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ammanoom&month=10-2008&date=30&group=1&gblog=2 (คนนี้ไปปี2009 InterMotel leasing Inc, Guernsey,Wyoming...เล่าตอนก่อนไปจนได้งาน) -//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=champ-za&month=10-2008&date=29&group=18&gblog=5 (คน นี้ไปปี2009 Bozeman, Montana ที่เดียวกะคนแรกเลย...อ่านแต่ของคนที่ไปที่นี่ เลยอยากไปเลย...ปีนี้คนคงอยากไปเยอะแน่ๆ  เอ้อ...เขาเขียนถึงแค่สัมภาษณ์วีซ่าอ่ะ หลังจากนั้นไม่รู้ชะตากรรม)    ส่วนประสบการณ์อื่นๆ เราหาอ่านในหนังสือเอานะ...ลองหาอ่านกันดูนะจ๊ะ  อ้อ...แล้วก็มีหนังสือ "เรียนต่อที่อเมริกา ไม่ยากอย่างที่คิด" (ชื่อถูกมั้ยเนี่ย...อะไรประมาณนี้แหละ เขียนโดยนักเรียนฟิสิกส์โอลิมปิก ที่คิดเรื่องการเดินของกิ้งกืออ่ะนะ) มันจะมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเรื่องความเป็นอยู่ในอเมริกา การเตรียมตัว นิสัยคนอเมริกัน ฯลฯ ที่จริงเป็นหนังสือแนะนำการเรียนต่อ แต่ข้อมูลพวกนี้ก็ใช้ได้กะการไปเวิร์กเหมือนกัน 3.รายชื่อและราคาเอเจนซี่...ไว้ดูคร่าวๆ แต่ดูจากเว็บเอเจนซี่ แล้วโทรไปถามแน่นอนกว่า (ดูเอาไว้แค่ว่าในค่าใช้จ่ายต้องมีค่าอะไรบ้าง ทั้งหมดเท่าไหร่ มีoption อะไรให้มั้ย เช่น บริการทำ tax refund ฟรี  รวมประกันรึยัง รวมค่าสัมภาษณ์ยัง แล้วถ้าสัมภาษณ์งานไม่ผ่านคืนให้มั้ย ฯลฯ) - //topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2008/08/H6899684/H6899684.html (กระทู้นะจ๊ะ) - //www.edc.co.th/index.php?lay=show&ac=article&Id=538778160 (รายนามเอเจนซี่...เยอะมากกกกกกกกก) 4.ข้อมูลด้านร้ายๆ(ซะบ้าง)...ชีวิตมันไม่สวยหรูเสมอไป เราต่างหากที่ต้องเตรียมตัว เตรียมใจให้พร้อม - //topicstock.pantip.com/klaibann/topicstock/2006/06/H4431985/H4431985.html (กระทู้เกี่ยวกับเด็กไปเวิร์คที่เป็นข่าว) - //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=wtstory&group=1 (ประสบการณ์เวิร์กที่ค่อนข้างเลวร้าย...ตอนจบเป็นไง ลองอ่านดูนะ) 5.เว็บหาตั๋วเครื่องบินราคาถูก (เรายังไม่เคยลองนะ แต่เจอตามกระทู้แล้วเห็นเขาแนะนำไว้ให้ ใครจองแล้วเป็นยังไงก็มาบอกกันบ้างนะ) - //www.bookingbuddy.com - //www.kayak.com - //www.edc.co.th/ เรา หาข้อมูลอยูหลายเดือน จากหลายที่ จากหลายคน...เพราะไปครั้งแรกก็กลัวง่ะ ยิ่งอยู่ต่างบ้านต่างเมือง...ไปสุ่มสี่สุ่มห้ากันไม่กลัวรึไงยะ? ควรหาข้อมูลไว้เยอะๆ เพื่อไว้ใช้ในการเตรียมตัวเยอะๆ จะได้ลดความเสี่ยงเยอะๆ ซึ่งอาจทำให้ได้เงินกลับมาเยอะๆ หรือไม่ต้องขาดทุนเยอะๆ ที่สำคัญนะคะ  ไม่รู้อะไรก็ถามกูได้.......กูเกิ้ล ค่ะ -->www.google.co.th (ก็กู...รู้ทู้กกกกกอย่าง) ...วันนี้พอก่อน  ไปนนอนแระ...   Create Date : 20 กรกฎาคม 2552     Last Update : 21 กรกฎาคม 2552 0:17:47 น. Counter : 971 Pageviews.   0 comment Share Tweet

W&T 2 : ข้อตัดสินใจก่อนไปเวิร์ก หลายๆคนคงมีเหตุผลในการตัดสินใจไปเวิร์กต่างๆนาๆ สำหรับเรานอกจากโดนเพื่อนตื๊อ(อย่างสุดฤทธิ์)ให้ไปด้วยกัน(แล้วก็เหมือนจะโดน(เพื่อน)ลอยแพเอาซะแล้ว) จนตอนนี้ก็อยากไปแล้ว  ก็ยังมีอีกหลายอย่างที่ทำให้เราคิดหนักเหมือนกัน ก็เสียเงินเป็นแสนง่ะ ต้องคิดให้มากๆหน่อย...    สิ่งที่เราคิดว่า ควรพิจารณาก่อนไปเวิร์ก คือ คำถามต่อไปนี้ 1. ไปเพราะอะไร? - เงินก้อนโต กลับมาเป็นเศรษฐี อันนี้ไม่ควรไป เพราะอาจผิดหวังสุดชีวิต กำไรนิดหน่อยยังเป็นไปได้ แต่ถ้ากะรวยแบบหอบเงินกลับมาตั้งตัวได้ละก็เสียใจ ถ้าไม่ถึก อึด เจ๋ง ภาษาเป็นเลิศละก็ยากมากกกก สำหรับเราก็คิดว่า เลวร้ายที่สุดขาดทุนสักหมื่นสองหมื่นก็โอเค เพราะลองคิดดูแล้วถ้ามีเงินแค่นี้เราไปอเมริกาไม่ได้แน่ๆจิงป่ะหล่ะ? - ประสบการณ์ต่างแดน ใช้เวลาว่างๆให้เป็นประโยชน์ ไปโลด ถึงขาดทุนนิดหน่อยก็ยังโอเคนะ เพราะเราอยู่เมืองไทยสามเดือนก็ใช้เงินเหมือนกันนะ ประสบการณ์ที่ได้ไม่ว่าดี ไม่ดี ก็สอนเราทั้งนั้น อีกอย่างการได้ทำงานยังทำให้เราเห็นค่าของเงินมากขึ้นด้วย - ฝึกภาษา เหตุผลนี้โอเคอยู่  อย่างเราไปเพราะเราเป็นคนสำเนียงไม่ดี คิดไม่ค่อยทันด้วย เลยไม่มั่นใจเวลาพูด แต่ถ้าให้เขียนหรือเล่นเอ็มนี่โอเคเลย แต่เรื่องพูดนี่ถ้าอาจารย์ไม่ชี้ถามเรา เราจะไม่ยอมตอบเพราะมีเพื่อนอยู่ในห้อง ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกะคนอื่นแล้วก็ไม่กล้าพูด แต่ถ้าอยู่ในที่ๆมีแต่ฝรั่งเรากล้าพูดมากกว่า เลยคิดว่าจะไปหักดิบตัวเอง ไปอยู่แต่ที่ๆมีแต่ฝรั่ง ให้ได้ใช้ภาษาทั้งวัน เพื่อพัฒนาสำเนียง พอดีขึ้นก็จะได้มีความมั่นใจ กล้าพูดมากขึ้น -ไปเที่ยว เปิดหูเปิดตา ก็ดีนะ ได้ไปเที่ยว ได้เงินกลับมา้ด้วยแน่ๆส่วนหนึ่ง(ถ้าไม่ช้อปหมดนะ) แม้จะต้องทำงานหนัก แต่ก็ได้เห็นโลกที่กว้างขึ้น รู้จักอเมริกามากขึ้น ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ - อยากลองทำงานแบบจริงๆจังๆ เ๊ป็นความคิดที่ดี ถือว่าเป็นการเตรียมตัวก่อนที่เราจะเข้าสู่ตลอดแรงงานหลังเรียนจบ ถ้าเราเคยผ่านความลำบากมากๆมาแล้ว ผ่านงานหนักมาแล้วก็จะไม่มีคำว่าหนักสำหรับเราอีกต่อไป ไม่กลัวอะไรอีกเลย(จริงๆนะ) - เป็นความท้าทายชีวิต โดยลำพัง ใครคิดว่าอยากจะทำอะไรที่มันออกจะกรอบเดิมๆ แบบว่ามีพ่อแม่คอยประคบประหงมเราตลอด ก็ไปเลย อย่างน้อยๆก็เป็นความภูมิใจว่า อย่างน้อยครั้งหนึ่งเราได้ไปใช้ชีวิตต่างแดนเพียงลำพัง เราอยู่ได้โดยขาของเราเอง ใช้ชีวิตแบบว่ามันเป็นชีวิตของเราเองจริงๆ - หนีไปอยู่อเมริกา อันนี้ไม่สนับสนุนนะ มีหลายๆคนที่กะอยู่ยาว ประมาณว่า ชั้นเรียนจบแล้ว ขอเริ่มต้นชีวิตใหม่เลยละกัน ได้อยู่เมืองนอกเมืองนาดีจะตาย...คิดจะไปอยู่ก็ทำให้ถูกต้องดีกว่า อย่าหนีเลย เราว่าอยู่บ้านเรานี่แหละสุขใจสุดแระ 2. ทำงานหนักได้หรือไม่? ทนได้มั้ยที่จะต้องมีคนมาจิกหัวเราทำงาน? สำหรับเรานะ เราอยู่โรงเรียนประจำมาตั้งแต่ป.ห้าจนจบม.หกต้องช่วยเหลือตัวเองทุกอย่าง ซักผ้าเอง เสื้อผ้าห้ามรีด ตื่นตีห้ามาออกกำลังกายจันทร์-ศุกร์ เสาร์-อาทิตย์ตื่นหกโมง ทุกคนมีหน้าที่ผลัดเปลี่ยนกันเป็นอาทิตย์ ตั้งแต่ทำความสะอาดเรือนนอนทั้งข้างในและรอบๆ จัดโต๊ะอาหารให้คนทั้งเรือนนอนตัวเองหกสิบกว่าชีวิต ทำความสะอาดโรงเรียนทุกเสาร์ ขุดดิน ถางหญ้า ขัดห้องน้ำ เผาขยะ ฯลฯ ได้กลับบ้านเดือนละครั้ง กินด้วยกัน นอนด้วยกัน มีตารางเวลากำหนดไว้หมด ช้าก็โดนทำโทษ...แบบว่าอยู่แบบทหารเลยอ่ะ แต่เราก็อยู่ได้นะตั้งแปดปีอ่ะ แล้วงานพวกนี้ก็ไม่ต่างกันกับงานที่เราจะไปเวิร์กเลย งานหนักไม่ทำให้คนตาย เป็นเรื่องจริงอ่ะ เพราะฉะนั้นใครที่ไม่เคยทำอะไรเลย ควรเริ่มง่ายๆด้วยการฝึกตื่นแต่เช้า ทำงานบ้านเล็กๆน้อยๆจะได้คุ้นเคย ไม่งั้นคงรับไม่ไหวแน่ๆอ่ะ 3. สถานะการเงินของที่บ้านโอเคมั้ย? ถ้าต้องถึงขนาดไปกู้เงินไปเวิร์กนี่ก็ไม่เวิร์กนะ ถ้าอยากไปก็เก็บเงินทำงานที่เมืองไทยไปปก่อน ได้เงินด้วย ได้ลองทำงานก่อนด้วยนะ 4. ผลกระทบต่อการเรียนมีมั้ย? อย่างเพื่อนเรามันจะติดเอฟงี้ก็ไม่กล้าสมัครตอนนี้ เพราะถ้าเอฟก็จะติดเรียนซัมเมอร์ ไม่ก็จบห้าปี เลยต้องรอดูคะแนนกลางภาคซึ่งกว่าจะออกก็ช่วงสิงหาโน้น ซึ่งโครงการก็จะแพงขึ้นด้วย ทางที่ดีก็ควรตั้งใจเรียน ทำเกรดดีๆเอาไว้ด้วย จะได้สบายใจด้วยแหละ เวลานายจ้างหรือเอเจนซี่ขอดูเกรด 5. พื้นภาษาอังกฤษอยู่ระดับไหน? ถ้าตอนเรียนอยู่ห้องต้องหันไปถามเพื่อนตลอดเวลาอาจารย์ถามละก็ ไม่ควรจะไป เพราะสามเดือนมันไม่พัฒนาหรอก ก็ไม่มีอะไรในหัวเลย ไม่เข้าใจเลย มันก็จะได้แต่งงๆ แล้วก็ทำให้ท้อ ดีไม่ดีมีปัญหาตอนทำงาน พาลไม่อยากทำอีก แล้วก็มีผลตอนเลือกงานด้วย เพราะถ้าเราพูดได้น้อย เราก็ต้องใช้แรงเยอะ(อันนี้จำไว้เลย)  ทางที่ดีอย่างน้อยๆเวลาเขาสั่งคำสั่งง่ายๆเราต้องเข้าใจ เอาพื้นฐานให้โอเคก่อนแล้วค่อยไป เวลาไปก็จะทำให้เราได้สำเนียง ฝึกการออกเสียง รู้จักประโยคที่เขาใช้ในประจำวันมากขึ้น 6. มีข้อมูลโครงการนี้มากแค่ไหน? คือต้องทำความเข้าใจก่อนว่างานมันหนัก แล้วก็ข้อมูลทั้งด้านดีและไม่ดี การเลือกเอเจนซี่ การเลือกงาน เลือกเมือง ค่าใช้จ่าย ข้อตกลง-สัญญากับทางบริษัท ชั่งน้ำหนักทั้งข้อดีข้อเสีย 7. มีเพื่อนไปด้วยรึป่าว? ถ้าต้องไปคนเดียวโอเคมั้ย? ถ้าอยากไปกับเพื่อนก็คุยกันให้ดีก่อน (เด๋วโดนเพื่อนลอยแพแบบเรา) แต่ยังไงก็ได้เจอคนไทยอยู่แล้วแหละ ที่ทำงานนั้นคงไม่มีแต่เราคนเดียว เอเจนซี่เค้าจะจัดพวกบินเดี่ยวให้ไปด้วยกันอยู่แล้วแหละ ก็ต้องพยายามปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นให้ได้ เดี๋ยวก็ได้เพื่อนเองแหละเน๊าะ 8. ทำใจพร้อมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้หรือไม่? เพราะที่นั่นไม่เหมือนเมืองไทย ไม่มีใครคอยช่วยเราแล้ว ต้องดูแลตัวเอง ลืมเอเจนซี่ไปได้เลย เค้าเป็นได้แค่ที่ปรึกษาเท่านั้น ต้องเตรียมตัวให้พร้อม เปิดใจให้กว้าง กล้าเข้าไว้ มีปัญหาอะไรก็ต้องพูด จำเอาไว้เลย เจอกันครั้งเีดียว เราเองก็เตรียมใจไปเยอะๆ แล้วพยายามเต็มที่กับมัน มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ 9. มีความรับผิดชอบ , ตรงต่อเวลาแค่ไหน? จากที่อ่านประสบการณ์ของแต่ละคนมา สามเดือนต่อจากนี้ไม่ใช่การเล่นขายของ แต่เป็นการทำงานจริงๆ แล้วคนอเมริกันก็ถือว่า การไม่ตรงต่อเวลาถือเป็นสิ่งที่เสียมารยาทมากๆสำหรับเค้า แต่เราว่าเมื่อเราต้องไปทำงานจริงๆ ทุกองค์กรก็ต้องการคนที่มีความรับผิดชอบกันทั้งนั้นแหละ ...ถ้าโอเคกับสิ่งเหล่านี้ ก็ลุยเลย...ไปเลือกเอเจนซี่กันดีกว่าเน๊าะ   Create Date : 19 กรกฎาคม 2552     Last Update : 19 กรกฎาคม 2552 23:16:00 น. Counter : 341 Pageviews.   0 comment Share Tweet

W&T 1 : ทำไมไป WAT? สวัสดีทุกคนค่า...บล๊อกนี้จะเล่าให้ฟังนะคะว่าทำไมถึงไปเวิร์ก  เหตุเกิดก็เพราะว่า... กลางเทอมสอง ปี 1 ... เพื่อนวิดวะ "ปู...กรูอยากไปเมกาอ่ะ" เรา           "ไมอ่ะ ..." เพื่อนวิดวะ "...กรูดูซีรี่แล้วกรูอยากไปอ่ะ...ชอบคิมแตฮีว่ะ(เป็นผู้หญิงที่สับสนตัวเองนิดๆ)" เรา           "ก็ไปดิ" เพื่อนวิดวะ "ก็กะว่าจะไปเวิร์กเนี่ย..." เรา           "ไปทำงานไรอ่ะ...แล้วแกมีข้อมูลยังอ่ะ...แล้วไปกะใครอ่ะ" เพื่อนวิดวะ "ทำงานไร็ได้อ่ะ กรูไม่รู้อะไรเลย...แกก็ไปด้วยกันดิ ให้แกช่วย" ปู             "(อ้าว อินี่...กะพึ่งคนโง่ๆอย่างกรูหรอ?) กรูก็พูดไม่ได้เหมือนกันแหละ...ไม่มีเงินด้วย เอาเงินมาให้ยืมดิ" เพื่อนวิดวะ "...กรูอยากไปอ่ะ" (ไปบอกแม่แกสิ บอกกรูทำไม) ปลายเทอมสอง ปี 1 ... เพื่อนวิดวะ "เฮ้ย...เอาไง  ไปเวิร์กป่าว" ปู          "ไม่เอาอ่ะ ยังไม่ได้คุยกะพ่อแม่เลยด้วย มันใช้เงินเยอะอ่ะ อีกอย่างตอนนี้กรูว่าภาษากรูไม่พร้อมอ่ะ" เพื่อนวิดวะ "โหย...มึงไม่ได้แล้วแล้วกรูหล่ะ...กรูอยากไปอ่ะ(อีกแระ)" ปู          "ถ้าจะไปจริงๆก็อยากไปปีสามอ่ะ...เตรียมตัวก่อนดีกว่า...แต่กรูว่าคงไม่ไปอ่ะ"   พอมันตื้อมากๆเข้า ตอนปิดเทอมก็เลยไปหาข้อมูลว่าโครงการนี้เป็นยังไง ค่าใช้จ่ายเท่าไร อ่านหนังสือเป็นตั้งๆเลย อ่ะ แล้วก็เสิร์ชเอาในเนต ก็ดูทั้งข้อมูลทั้งดีไม่ดี จดข้อมูลเอเจนซี่ งานที่มีคนเคยไปว่างานไหนเป็นไง รู้เลยว่าต้อง ทำงานหนัก(ไม่เป็นไร อยู่โรงเรียนประจำมาแปดปี ถึกอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ) ก็รู้จักโครงการนี้มากขึ้น ประกอบกับพี่รหัส บอกว่าเคยไปและได้กำไรนิดหน่อย ชักเริ่มสนใจขึ้นมานิดนึง(งกเงินนั่นเอง)...แต่ในใจตอนนั้นก็ยังไม่อยากไป สงสารพ่อแม่(กตัญญูจริงๆ) เปิดเทอม ปีสอง... เพื่อนวิดวะ "เฮ้ย เนี่ย...(ยังคงไม่ละความพยายาม)ไอ้...(เพื่อนมัน) กลับมาจากเวิร์กแล้ว" ปู          "แล้วเค้าว่าไงบ้าง" เพื่อนวิดวะ "มันบอกมันไปเป็นกรรมกรมา...ขาดทุนยับ ห้าหมื่น เพราะมันซื้อของมาเยอะด้วย" ปู          "ได้ที่พักแพงอ่ะดิ...ไม่ได้ทำจ๊อบสองใช่ป่ะ?(กูรู้ๆ)" เพื่อนวิดวะ "อืม...มันมีปัญหาที่พัก แต่กรูก็อยากไปอ่ะ...อยากไปฮาร์วาร์ด" ปู          "..จะไปกะใคร?" เพื่อนวิดวะ "แกก็ไปดิ(อ้าว...เอาเรื่องร้ายๆมาเล่า แล้วก็บังคับให้กรูไปเนี่ยนะ)...เอาไงไปป่าว?" ปู          "ถามแม่ก่อน...แต่กรูไม่อยากไปปีนี้อ่ะ" เพื่อนวิดวะ "ไม่ไปปีนี้แล้วจะไปปีไหน ปีหน้ากรูฝึกงานไปไม่ได้นะ(บังคับกันชัดๆ)               แล้วถ้าไปปีหน้าแกจะไปกับใครอ่ะ" ปู          "โหย...มึงอ่ะ  ทำไมด่วนจังวะ...ดูก่อนๆ" เพื่อนวิดวะ "ไปคุยกะแม่ดิ แล้วบอกกรูนะ"  ก็โทรไปบอกแม่ ที่จริงก็เกริ่นไว้ตั้งแต่ตอนปิดเทอมแล้วว่ามีเพื่อนไปโครงการนี้ พี่รหัสก็ไป หยั่งนู้นหยั่งนี้ แล้วก็ บอกว่าใช้เงินเยอะ  แต่แม่ก็บอกว่า "อยากไปก็ไปสิ เรื่องเงินไม่เป็นไรหรอก จะเสียก็เสีย ถ้าไปแล้วมันได้ฝึกได้อะไรกลับมา แต่ทำงาน ไหวมั้ยหล่ะ มันหนักไปรึป่าวหาข้อมูลดีๆแล้วกัน เพราะแม่ก็ไม่รู้...หรือให้แม่ถามเพื่อนที่อเมริกาให้มั้ย ว่ารัฐไหนเป็นยังไง"    โอ้โห...โครตซึ้ง แม่ให้ไปด้วย  กังวลเรื่องเงินตั้งนาน(ที่แท้ก็งกไปเอง) แม่ไม่เคยค้านเลยอ่ะถ้าเป็นเรื่อง เรียนหรือว่าไปค่ายไปแคมป์อะไรงี้ เพราะเค้าอยากให้เราได้ประสบการณ์ เสียเท่าไรก็โอเคตลอด(รักแม่จัง) เราอ่ะชอบไม่ยอมเสีย...งกอ่ะนะ    ส่วนพ่อ  พอบอกปุ๊บก็ซักใหญ่เลย... ...ไปยังไง?  ไปกับใคร?  เพื่อนคนไหน?  ใคร?  มหาลัยรู้รึป่าว?ไม่เกี่ยวกับมหาลัยหรอ? แล้วไปยังไง?  บริษัทมันจะหลอกเรามั้ย? แล้วเรื่องเอกสารหล่ะ?  ไปช่วงไหน? ไปนานมั้ย?  งานอะไร?  พักที่ไหน? รัฐอะไร?   แล้วมันหนาวมั้ย?  จะอยู่ได้รึป่าว?  ถ้าป่วยจะทำยังไง?  ป๊ากะแม่ไปหาไม่ได้นะ ช่วงนี้หวัดระบาด ป๊าไม่อยากให้ไปไหนเลย...มีประกันหรอ?  แล้วมันจะดูแลดีป่าว? แล้วคนที่เคยไป เขาว่าไงหล่ะ?  บอกแม่ยัง? ฯลฯ ...ตอบไม่ทันง่ะ    แล้วพ่อก็บอกว่าไปเกาหลีไม่ดีกว่าหรอ(เราเรียนเกาหลีค่ะ) เด๋วบอกญาติให้ เราก็บอกว่าอยากฝึกภาษาอัังกฤษด้วย ถ้าได้กำไรค่อยเอาไปเกาหลี เกาหลีไปเมื่อไหร่ก็ได้ อะไรประมาณนี้...สรุปก็คือ ให้ไป    ก็ไปบอกเพื่อน มันก็บอกว่า"เออ โอเค...งั้นแกก็ไปหาข้อมูลมา รัฐไหนงานไหนก็ได้ แล้วมาบอกกรูด้วย" อ้าว...อีกแล้วนะ อินี่ โยนขี้ให้กรูตลอดเลย  แต่ก็โอเค(กรูหาก็ได้)...ท่าทางมันจะต้องพึ่งเราไปตลอดแน่ๆ เหอะๆๆ...จารอดมั้ยเนี่ย สองอาทิตย์ต่อมา เรา         "เฮ้ย...มาคุยกันหน่อยดิ๊ เนี่ย...กรูได้ข้อมูลแล้วนะ  ไปป่าว สัมภาษณ์เสาร์นี้" เพื่อนวิดวะ "กรูเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่ะ  กรูกัวกรูติดเอฟอ่ะ ถ้าติดก็ต้องเรียนซัมเมอร์...กรูลืมคิดไปเลย" เรา         "อ้าว...เมร่งงงงงง แล้วใครที่มันเป็นคนรวบรัดกรูให้ไปปีนี้วะ มึงง่า...แล้วทำไมต้องติดหล่ะ อย่าให้ติดเด้" เพื่อนวิดวะ "ทำยากนะเว้ย...อีกอย่างกรูเริ่มกัวแล้วอ่ะ จะไปอยู่ยังไง กลัวนายจ้างด่า กลัวได้ประสบการณ์เลวร้ายอ่ะ             (ทีแรกไม่เห็นมึงกลัวเลย)" เรา         "อิห่-  แล้วมึงไม่คิดก่อนจะมาชวนกรูหล่ะโว้ย  แม่ง...แค่นี้ปอดหรอวะ ถ้างั้นกรูก็ไปคนเดียวอ่ะดิ              มึงอ่าาา...ลอยแพกรูง่ะ " เพื่อนวิดวะ "ลืมคิดอ่ะ...จะพยายามไม่ให้ติดเอฟละกัน แต่ไปสมัครก่อนเลยนะ ถ้าคะแนนกลางภาคออกแล้วโอเค              เด๋วกรูตามไปสมมัครด้วย" ...อ้าว ถ้าไม่โอเคกรูก็บินเดี่ยวอ่ะดิ  ต้องเตรียมใจแล้วดิเนี่ย ฮือๆๆ...ไปเมืองนอกนะเว้ย ไม่ใช่เที่ยวต่างจังหวัด อิบร้าาาาา แต่ยังไงก็...เป็นไงเป็นกัน ตอนนี้ก็อยากไปแล้วด้วย ไม่ว่ามันจะดีจะร้าย เดินหน้าแล้ว ก็ไม่อยากจะถอยแล้วอ่ะ ...ขอกำลังใจด้วยนะคะ  สู้ๆ (เฮ้ออออ...)   Create Date : 19 กรกฎาคม 2552     Last Update : 19 กรกฎาคม 2552 19:26:19 น. Counter : 370 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• nicky-potter
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com