วันฝนพรำ...ค่ำวันหนึ่ง กำลังจะเดินกลับเข้าที่พัก...

แต่ปรากฎว่าที่ปากซอย มีคนมุงมากมาย
รถราเปิดไฟเลี้ยวเข้าซอยต่างก็ต่อต้องคิวยาว

เกิดอะไรขึ้นน้า....

ซอยก็แคบ รถเข้าออกได้ทีละคัน
ซอยก็ตื้น เดินแค่ 10 เมตรก็สุดซอย

มันจะเกิดอะไรขึ้นได้นะ !!

ว่าแล้วก็เดินดุ่มๆ เลี้ยวซ้ายหวังเข้าไปในซอย
คิดถึงห้องน้ำ...อยากอาบน้ำเต็มแก่

โอ๊ะ....
เลี้ยวเข้าไปได้ 3 ก้าว
เจ้าหนูก็ต้องผงะ...

หูยยย มิน่าคนยืนมุงเต็มปากซอย

รถบรรทุกอ่ะ...ขนคอนกรีตแผ่นใหญ่มาเพียบ
คนงานกำลังค่อยๆ ขนลงจากรถ

จากปากซอยเข้าไปประมาณ 2-3 เมตร เขากำลังก่อสร้างห้องแถวกันอยู่ค่ะ
นอกจากจะทำถนนพัง ฝุ่นเพียบ ให้เราคนท้ายซอยหงุดหงิดใจแล้ว

วันนี้ยังจะมาขนของกันตอน 3 ทุ่ม
เวลาที่ใครๆ เขากำลังมุ่งตรงกลับบ้านกัน

ฝนตกพรำๆ อีกต่างหาก...ดีนะที่หน้าปากซอยมีเซเว่นไฟสว่าง ลานกว้างๆ พร้อมกันสาดไม่ต้องตากฝนรอ

มีคนยืนเซ็งก่อนเจ้าหนูพักใหญ่แล้วค่ะ
และคนก็เริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ

แทบทุกกลุ่มที่มายืนรอเข้าซอย ต่างพยายามเข้าเซเว่นฆ่าเวลา บ้างก็ซื้อขนม ซื้อน้ำมากินบ้าง
บ้างก็ซื้อะไรไม่รู้ อยู่ในถุง...แต่เกือบทุกคนหิ้วถุง

เจ้าหนูก็ยืนคอยด้วยใจจดจ่อ...เมื่อไหร่มันจะเสร็จว้า...

เดินไปสำรวจอีก...หาทางจะแทรกเข้าไประหว่างรถบรรทุกกับกำแพงได้ไหม
มองซ้ายมองขวา....ช่างจอดได้เต็มทางสนิท

ดีนะที่ไม่ได้หิ้วของหนักมากมาย
ถ้าต้องยืนแบกมันไปหลายสิบนาที ทั้งๆ ที่อีกนิดเดียวจะถึงแล้ว คงหงุดหงิดไม่น้อย

ดีนะที่ไม่ปวดท้องอย่างที่เคยเป็นประจำ
(แบบว่า เวลากลับบ้าน แทบอยากจะนับถอยหลัง...พลาดไปวิเดียวซวยแน่)

ดีนะที่ละครเรื่องโปรดจบไปแล้ว
นี่ถ้าให้ฉันยืนคอยไปเรื่อยๆ จนละครจบ...มีตบกันแน่

ดีนะที่ไม่ได้นัดแชทกับกิ๊กไว้
ไม่งั้น...จะไปวีน...นนนน

ก่อนจิตใจจะฟุ้งซ่านมากกว่านี้...
เจ้าหนูตัดสินใจไปยืนเฝ้า เจ้ารถบรรทุกคันใหญ่
พลางคิดในใจว่า ทำไมมันไม่เอารถกระบะคันเล็กมาส่งของ (วะ) ซอยก็แค้บแคบเสียขนาดนี้
หรือทำไมมันไม่มาส่งกันตอนดึกๆ (วะ) มาทำอะไรตอน 2-3 ทุ่ม คนเขา เข้าออกันเยอะแยะ

คิดบ่นในใจไปเรื่อย
พลางก็ดูเขาขนของลงจากรถ มีเครนน้อยๆ หลังรถช่วย
นับไปทีละแผ่น 2 แผ่น เหมือนนับลูกแกะ

เฮ้อ...ในที่สุดก็เสร็จ
ยืนรออยู่ครึ่งชั่วโมงกว่า...

ดีนะ ไม่ปวดท้อง xxx ไม่งั้นเดือดร้อนกันไปข้าง !!