ชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะได้เลี้ยงเเมวเลย ไม่ใช่ไม่ชอบเเมวนะคะ เเต่ชอบหมามากกว่าประเภทเห็นหมาที่ไหนต้องขอเข้าไปสัมผัสลูบคลำเสียหน่อย เเต่เเมวจะเฉยๆค่ะ

ที่สำคัญที่บ้านเป็นภูมิเเพ้ค่ะ เเพ้ขนเเมวกันเกือบทั้งบ้าน เเต่ที่สำคัญยิ่งกว่าสำคัญคือ คุณพ่อไม่โปรดเเมวค่ะ นี่ก็ร่ำๆจะให้เอาไปปล่อยทุกทีเวลาเจ้ายุ่งพวกนี้ทำเรื่อง เเต่อาศัยทำหูทวนลม จะบาปไหมเนี่ย

เริ่มจากวันหนึ่งก็ได้ยินเสียงเหมือนเสียงลูกเเมวอยู่บนเพดานห้องครัว เลยต้องไปสำรวจเเต่ก็ไม่เจออะไรได้ยินเเต่เสียงจากนั้นสักเดือนเสียงก็เงียบหายไป เจอเเต่เเมวตัวเมียหนึ่งตัว เลยสงสัยว่าลูกมันจะตายอยู่บนเพดานหรือเปล่า เเต่ก็ไม่อาจรู้ได้เพราะต้องรื้อหลังคาออกมาดูกันเลยทีเดียว

หลังจากนั้นเเม่เเมวตัวนี้ก็ทำเนียนไม่ไปไหน ถึงจะโดนไล่ออกไปหลายครั้ง เพราะมีไส้ศึกคอยส่งข้าวส่งน้ำให้มันนั่นเอง
เมื่อไล่เเล้วไม่ไปก็เดือดร้อนนางงามอย่างดิฉันต้องคอยเเอบไปซื้ออาหารเม็ดมาเก็บไว้ เเอบเอาให้มันกินตลอดเพราะเจ้าไส้ศึกไม่มีเงินซื้ออาหารเม็ดก็ไหนๆเค้าอุตส่าห์มาขออาศัยอยู่ด้วยเเล้วก็ให้อยู่ไปเถอะ