|
|
สินส่วนตัว
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1471 บัญญัติว่า สินส่วนตัวได้แก่ทรัพย์สิน
1. ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอยู่ก่อนสมรส
2. ที่เป็นเครื่องใช้สอยส่วนตัว เครื่องแต่งกายหรือเครื่องประดับกายตามควรแก่ฐานะ หรือเครื่องมือเครื่องใช้ที่จำเป็นในการประกอบอาชีพหรือวิชาชีพของคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
3. ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างสมรสโดยการรับมรดกหรือโดยการให้โดยเสน่หา
4. ที่เป็นของหมั้น
หมายเหตุ
กฎหมายครอบครัวของไทยกำหนดแยกทรัพย์สินของคู่สมรสไว้อย่างชัดเจน คือ สินส่วนตัวและสินสมรส คราวนี้เรามารู้จักสินส่วนตัวก่อน เจ้าของย่อมจำหน่ายจ่ายแจกสินส่วนตัวให้ใครก็ได้ โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากคู่สมรสอีกฝ่าย แม้สินส่วนตัวนั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นของอื่น มันยังคงมีสภาพเป็นสินส่วนตัวตลอดไป เช่น เงินฝากก่อนสมรสหรือเงินมรดก หากเจ้าของนำไปซื้อรถคันใหม่หรือบ้าน รถหรือบ้านถือเป็นสินส่วนตัว ย่อมขายโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากอีกฝ่าย สิ่งที่มักจะสงสัยกันมากคือ ทรัพย์สินที่ได้มาระหว่างสมรสโดยการรับมรดกหรือโดยการให้โดยเสน่หาซึ่งเป็นข้อโต้เถียงกันเสมอ การรับมรดกเป็นเรื่องชัดเจน ฝ่ายใดได้รับมรดกในระหว่างที่สมรสกัน กฎหมายถือว่าทรัพย์เหล่านั้นเป็นสินส่วนตัวของทายาท ส่วนการให้โดยเสน่หาที่อาจเกิดขึ้นได้ เช่น พ่อแม่ให้เงินแก่ลูก สามีเป็นบริกรแล้วได้รับเงินทิปจากลูกค้า เป็นต้น ของที่ได้จากเหตุนี้ล้วนถือเป็นสินส่วนตัวทั้งสิ้น สิ่งที่ต้องรู้ต่อไป คือ ทรัพย์สินใดที่มีสถานะคลุมเครือว่าเป็นสินส่วนตัวหรือสินสมรส กฎหมายให้ข้อสันนิษฐานไว้ว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นสินสมรสที่ต้องแบ่งครึ่งระหว่างคู่สมรสเมื่อหย่ากัน ดังนั้น ใครที่โต้แย้งว่ามันเป็นสินส่วนตัว จึงต้องนำสืบให้ศาลเชื่อว่า ทรัพย์สินดังกล่าวมีลักษณะที่กฎหมายกำหนดว่าเป็นสินส่วนตัว หากได้รับสิ่งของใด ทุกคนควรเก็บหลักฐานที่มาของมันไว้เพราะอาจต้องใช้พิสูจน์เพื่อให้มันเป็นของเราคนเดียวสักวันหนึ่งก็ได้
**************************
| Create Date : 17 มกราคม 2550 |
| Last Update : 17 มกราคม 2550 14:55:11 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 833 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [