:: แม่..ผู้ชายคนใหม่ และลูกสาว :: เมื่อวานนี้นั่งอยู่หน้าบ้านกับแม่ได้ยินเสียงเด็ร้องไห้งอแง เลยถามแม่ว่าเด็กที่ไหนกันนะร้องเสียงดังน่ารำคาญ พูดยังไม่ทันขาดคำ เห็นเด็กผู้หญิงอายุราว 4-5 ปีวิ่งตามแม่ไปกรุงเทพฯ ไม่นานนักยายขับมอเตอร์ไซค์ผ่านกน้าบ้าน บอกกับแม่เราว่า ลูกสาวตนผู้เป็นแม่เด้กหญิงที่ร่ำไห้อยู่นั้นหนีตามผู้ชายคนใหม่ไปกรุงเทพฯ แม่อะไรกันนะ..ช่างใจร้ายเหลือ ทิ้งให้ลูกร้องไห้ ปริ่มว่าจะขาดใจเสียให้ได้ เด้กหญิงยังร้องตะโกนหาแม่..น่าสงสารมาก แม่ที่กำลังเดินทาง กำลังคิดอะไรในใจนะ ..... ----ความสุขสนุกที่รออยู่ข้างหน้า แต่ยังมาไม่ถึง กับทางลูกสาวที่ร่ไห้เหมือนใจจะขาดอยู่ทางนี้ เธออยู่ได้อย่างไรกัน--- ฉันไม่เข้าใจหัวอกหัวใจเธอเลยจริงๆ ในสถานการณ์อย่างนี้   Create Date : 11 มกราคม 2553     Last Update : 11 มกราคม 2553 20:37:15 น. Counter : 476 Pageviews.   0 comment Share Tweet

:: เช่นเดิมที่ไม่เปลี่ยนแปลง :: บรรยากาศรอบๆตัวยังไม่ปลี่ยนแปลงไปมากนัก ยังอยู่บ้านที่เงียบเหงา ในกิจกรรมเดิมๆไม่เปลี่ยนไปไหนเลยตั้งแต่ปีใหม่ย่างก้าวเข้ามาเยือน คนอื่นอาจได้เจอผู้คนใหม่ๆที่แปลกหน้าแปลกตาไปบ้าง แต่สำหรับเราไม่มีอะไรเลยจริงๆ เมื่อสองวันที่แล้วเขียนเรื่องสั้นซะหลายตอนเลยพาลให้เกิดอาการเจ็บเส้นที่นิ้วกลางอย่างไม่รู้สาเหตุว่าทำไมร่างกายเราถึงได้เป็นอย่างนั้น ไม่น่าเลยนะ หากคิดให้ลึกซึ่งแล้วคนที่นั่งทำง่นหน้าคอมพวเตอรืมีโอกาสเป็นได้ง่ายมากเลยนะ เป็นอาการเร็งที่กล้ามเนื้อ เลยทำให้ปวดไปจากนิ้วกลางถึงกลางฝ่ามือเลย เป็นอาการที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับเราเอาเสียเลยาที่เราไม่ได้ออกไปไหนที่พ้นรุ้วบ้านแล้วจะปลอดภัยไปได้เดี๋ยวนี้ใช่ว่าอยุ่บ้านแล้วจะปลอดภัย เมื่อหลังปีใหม่มีเพื่อนอาปาโดนกะสอบงาโค่นลงมาทับตาย บังเอิญไปโดนที่กระดุกสันหลังหักเลย ถ้ายังอยู่ก็คงจะเดินไม่ได้ นี่..เป็นสิ่งที่น่าคิดเรื่องที่คนเราอาจจะถึงเวลาที่ต้องจากไป อยู่บ้านอบยางายังโดนกระสอบงาโค่นลงมาทับเสียนี่..อยู่ในโกดังของตัวเองแท้ๆกำลังทำงานอยู่ด้วย อย่างนี้ถึงมีลูกน้องก็คงช่วยกันไม่ทัน   Create Date : 11 มกราคม 2553     Last Update : 11 มกราคม 2553 10:59:33 น. Counter : 355 Pageviews.   0 comment Share Tweet

:: แรงบันดาลใจวัยเยาว์ :: ในชีวิตคนเรามีแรงบันดาลมาจากหลายๆทาง ตามยุคสมัยและวัยของเรา ที่ผ่านมาในยุคของคนที่ต้องสอบเอ้นทรานท์เข้ามหาวิทยาลัย แต่ละคนย่อมมีแรงบันดาลใจที่แตกต่างกัน ถ้าเรามีแรงบันดาลใจที่มาจากวงดนตรีวงหนึ่ง ล่ะ มีใครที่มีที่มาจากแรบันดาลใจแบบเราและน้องสาวเราไหม ย้อนไปเมื่อประมาณปีพ.ศ. 2535 เราได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแล้ว แต่น้องสาวกำลังเตรียมตัวสอบเอนท์ทรานซ์ มีความมุ่งมั่นที่จะสอบเข้าคณะสถาปัตยากรรมศาตร์ เราทั้งคู้อยู่ในวัยรุ่นที่ชื่นชอบวงดนตรีที่บังเอิญพี่ๆในวงเรียนจบมาจากคระนี้ ส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจของเรา เมื่อมีจุดโยงใยเข้าหากัน เพราะฉะนั้นเรามาทำให้ฝันของเราสำเร็จไป พร้อมๆ ชื่นชอบวงดนตรีวงหนึ่งก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไร ในยุคเดียวกันนี้มี พี่ป้อม พี่โต๊ะพหรืออัสนี วสันต์ โชติกุล ก้มาแรงพอๆกัน อีกคนหนึ่งคือพี่ปุ๊ อัญชลี จงคดีกิจ และพี่แจ้ดนุพล แก้วกาญจฯน์ที่กลับมาออกอัลบั้มชุดฝันสีทอง ไล่เลี่ยกับที่วงเฉลียงออกอัลบั้มอื่นๆอีก มากมาย นี่ไงพี่ชายคนนี้นี่เองที่เป็นแรงบันดาลใจ ในการสอบเข้าคระสถาปตย์ที่น้องเราอยากเรียน จำได้ว่าก่อนคอนเสริ์ตพี่เขาต้องสอบวิทยานิพนธ์ก่อนจบด้วย แล้วก็จบมาด้วยคะแนน เฉลีย 3.25 พอดีเป๊ะ ได้คะแนนวิชาที่ทำ Thesis (วิทยานิพนธ์) A ที่พวกพี่ๆเฉลียงเรียกว่า เพกียตินิยมมหัศจรรย์เลยทีเดียว เราพี่น้องทั้งสองคนได้ติดตามดูคอนเสริ์ตพี่ๆตั้งแต่ชุดอื่นๆอีกมากมาย การไปดูครั้งแรกเป็นคอนเสริ์ตกางมุ้งเล่น เท่าที่พอจะจำได้การจองตุ่วต้องไปรอแต่เช้า ไปจองที่มาบุญครอง จำชื่อร้านที่ให้ไปจองบัตรไม่ได้แล้ว ไม่แน่ใจว่าใช่ Chochorat หรือเปล่า เพราะนานมาแล้ว แต่ระดับนี้แล้วไม่มีพลาด src='//www.chaliang.com/gallery/Ch aliangSaga/Album3/Concert-AekkanakeWithChaliang/0012s.jpg'> ถัดจากนั้นไม่ว่าจะคอนเสีตอะไรก็ไม่ยั่น มีอื่นๆอีกมากมาย เอกเขนก ตัวโนตอารมณืดีวงนี้ก้ให้ความสนุกสนานเพลิดเพลิน และมีความแตกต่างจากวงดนตรีอื่นๆ จึงทำให้มีแฟนเพลงที่ชื่รนชอบที่เป็นขาประจำเข้าไปรอซื้อบัครกันจนแน่นขนัด ในที่สุดความพยายามก็สำเร็จจนได้เพราะน้องเราสอบเข้าเรียนในคณะสถาปัตย์ได้สมดังใจ เรียนจบแล้วยังได้ไปเรียนต่อสมความตั้งใจ พวกเราต้องขอขอบคุณคนในครอบครัวงด้วย โดยเฉพาะแม่เราทั้งสองคนที่น่ารักมา ท่านเข้าใจลูก เห็นว่าพวกเราจะชอบดนตรีมากมายเพียงใดก็ยังไม่ทั้งการเรียน นับว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นมากในช่วงวัยรุ่นหากพ่อแม่เข้าใจเด้กๆจะไมออกนอกลู่นอกทาง ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปน่านสักเท่าไหร่ พี่ๆวงเฉลียงต่างก้แยกย้ายไปทำงานที่ตนรัก เราและน้องได้ทำงานและหน้าที่ของตนไม่ว่าตอนที่เรายังเป็นเด้กนักเรียน หรือว่าในปัจจุบัน เราคิดเสมอว่า ในสมัยที่เราเรียนหนังสือกันอยู่นั้นเราต่างก้ทำหน้าที่ของตนดีที่สุดเท่าทีจะทำได้ การทีเรามีคนที่เป็นที่ชื่นชอบ ไม่ได้ทำให้การเรียนของเราเสียหาย เพราะเราต่างรู้ดีว่ากำลังทำอะไรอยู่ ครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอพี่ๆวงเฉลียง ที่อิมแพ็ค เมืองทองธานี เป็นการเล่นคอนเสริติ์ครั้งสุดท้ายให้กับศษย์เก่าคณะสถาปัตย์ แนวทางการเล่นดนครีของพวกพี่ๆยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม ยังมีสีสันเรื่องการล้อเลียนการเมืองเข้ามาแจมบนเวที นับว่าเป็นเรื่องปกติไปแล้ว ไฮไลท์ที่เคยแปลงเพลงกล้วยไข่ ในช่วงหลังยังซาไปบ้าง ก็ไม่แปลกอะไร บางครั้งมุขที่เคยใช้ในสมัยนั้น อาจจะไม่เข้ากับสมัยนี้ก้เป็นได้ ถึงแม้ว่าไม่มีคอนเสริ์ตให้เราชม เรายังมีเพื่อนที่ได้จากการดุคอนเสริติ์ให้เราคบกันหลังจากที่รู้จักกันเพราะการที่ชื่นชอบวงดนตรีวงนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด ไม่ใช่หรือ --- มิตรภาพมักเกิดขึ้นได้ง่าน ถ้าเรามีใจที่คล้ายคลึงกัน -- ขอขอบคุณภาพจาก //www.chaliang.com/gallery.html   Create Date : 06 มกราคม 2553     Last Update : 7 มกราคม 2553 14:16:34 น. Counter : 1090 Pageviews.   0 comment Share Tweet

:: คิดถึงเพลงยุค 80 :: เมื่อหลายปีมาแล้วตอนที่เรียนอยู่มัธยมปลายคงเป็นช่วงชีวิตที่มีความสุขที่สุกไม่ว่าจะเป็นเรื่งการเรียน และการใช้ชีวิต สิ่งที่เข้ามามีบทบาทต่อชีวิตอย่างช่วยไม่ได้เลยคือวงดนตรี แล้วสมัยนั้นวงดนตรีที่เอ่ยชื่อแล้วต่างก็รู้จักกันเป็นอย่างดีคงไม่พ้น ชาตรี อินโนเซนต์ คีรีบูน ซิกเซนต์ ฟอร์เรฟเวอร์ ฟรีเบริ์ด ฟุรุตตี้ แมคอินทอช นอกจากวงดนตรีแล้วยังมีนายการวิทยุที่เป็นที่โปรดปรานมากๆในสมัยนั้นคงไม่พ้น รถไฟดนตรี โลกสวยด้วยเพลง เป็นแหล่งรวมพลังงานของคนฟังเพลงและดีเจที่เปิดแผ่นโดนใจมากที่สุด นับว่าเป็นยุคที่ขอบอกว่าลืมยากเลยที่เดียว ถ้าเป็นรถไฟดนตรีก็มีคุณระย้า ซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆของพี่วิทย์ วงฟรีเบริ์ด แล้วในช่วงนั้นถ้าเป็นักร้อวงหุ่นเท่ห์แล้วต้องมีทรงผมที่เป็นอาวุธประจำกายไม่น้อยเลย ยังนับว่าเป็นสมัยที่คนที่จะมาเป็นนักร้องยังต้องใช้ความสามารถส่วนตัวกันอยู่ไม่น้อย เพราะว่าเพลงทที่น้องต้องมีการแต่งเอง เล่นดนตรีเอง กว่าจะนำเสนองานไปยังค่ายต่างๆก็พากันไปเป็นกลุ่ม จำได้ว่าวงชาตรีเป็นวงแรกๆที่บอกว่าทำนองในเพลงที่ตนนำมาเป็นเพลงที่นำมาจากเพลงอะไรมีบอกเครดิตด้วยว่าเป็นของใคร ไม่เหมือนเพลงในยุคนี้ที่ก๊อปปี้เค้ามาแล้วไม่ให้เครดีตรแก่เจ้าของคนที่แต่งเป็นเจ้าแรกเลย แล้วเพลงก็แสนจะคลาสสิตนับตั้งแต่แฟนฉัน ยากยิ่งนัก จากไปลอนดอน รักครั้งแรก บทเรียนรัก ไม่ว่าจะฟังอีกกี่ครั้งเสียงร้องนำของคทาวุธ สะท้านไครภพ ก้แสนเก๋ไม่เคยเชยไปตามกาลเวลาเลยจริงๆ หากพูดถึงเสียงร้องแล้วในความคลาสสิตคงไม่มีใครกินวงชาตรีนี้ไปได้เลย พี่ๆทั้งวงเป็นเด้กเทคนิคกรุงเทพ ที่บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าแม้แต่ชื่อวงก็ด้องป็นภาษาไทยเท่านั้น พวกพี่ๆมีฝีมือใรการแต่งทำนอง คำร้องไม่เห็นว่าจะต้องมีภาอังกฤษมาเกี่ยวข้องเลยเชียว เห็นดังกระหึ่ม มาตั้งแต่ยุคเมื่อปีพศ 2525 มาจนถึงปัจจุบัน เห็นได้จัดเจนว่าฝีมือล้วนๆ บอกที่มาที่ไปของเพลงด้วย เพลงไหนที่นำของใครมาก็มีชื่อเจ้าของดั้งเดิมเอาไว้ ไม่เห็นว่าจะเสียหายตรงไหนเลย คำร้องที่แต่งออกมาก็สวยงามทุกเพลง เรียกว่าซื้อคลับเทปวงนี้มาฟังแล้ว เพราะเกินสี่เพลง ฟังกันเพลินไปเลย ปัจจุบันจะเห้นว่ากรรมตามทันเพราะว่ากลุ่มค่ายเพลงที่เคยนำของเค้ามาก้ถูกนำมาขายเป็นพวกเอ็มพี 3 บ้าง คราวนี้ออกมาโวยวายไม่ถึงถึงว่าตนก้เคยทำแบบนั้นมาตั้งนานแล้วของแบบนี้กงกำกงเกวียนเวียนมาให้เห็นกันอย่างจะๆแล้วทันทีทันใด อยากโวยก็โวยไป ใครใคร่ซื้อก็ซื้อ จะมาว่ามาโวยกันไม่ได้แล้ว แล้วการเล่นสดๆบนเวทีที่เป็นที่มาประลองยุทธ์กันก็คงไม่พ้นลานโลกดนตรีที่ช่อง5 ตอนแรกจัดในห้องส่งแต่พอวงชาตรีมาคนมาดูกันมากเสียจนถึงกับห้องส่งพังลงมา จนต้องออกมาเล่นที่ลานที่จอดรถของชาอง 5 แทน จากวันนั้นจนวันนี้ ถ้าใครผ่านไปแถวนั้นคงจะจำบรรยากาศเก่าๆได้ดี พอมาถึงวงคีรีบูนก็เป็นอีกวงหนึ่งที่มีเนื้อร้องที่สวยงาม ตัวอักษรที่นำมาร้อยเรียง สังเกตุจากชุดแนก คือหากรัก ฟังค้งแต่เพลงแรกมาจนถึงเพลงสุดท้ายเลยทีเดียว ไม่มีการเก็บไว้ก่อน เรียกว่าเราะแบบไม่จำกัดจำนวน ชุดถุดมา รอวันฉันรักเธอ ก้เป็นอย่างนั้นเช้นกัน มีเพลงเร็วที่เพราะอย่าง อดคีตรักยามเย็น อีเช้นกัน ไม่มีการเอาเปรียบคนฟังด้วยการกั๊กเพลงที่เพราะไว้ชุดหน้า แล้วสเอาเพลงมาคละกัน การวางตำแหน่งเพลงในอัลบั้มก้บยอดเยี่ยมมากด้วย พอถัดมาอีกหน่อยก้จะเริ่ม มีวงแมคอินทอช แมคอินทอชเริ่มจุดกระแสความนิยมในตัววงได้จากอัลบั้มชุด ใจสยิว ซึ่งออกในปี พ.ศ. 2525 ด้วยภาพลักษณ์ของต้นและอู๋ ทั้งคู่นี้เป็นคัวเอกของวงเลยทีเดียว ทั้งคุ๋มีทรงผมโดนใจสาวๆในสมัยนั้นอยู่ด้วย เพลงดังๆก้มี ถนนนี้กลับบ้าน แม่น้ำนิจนิรันทร์ ครั้นพอศุกภักษรนำไปเป็นพระเอกร่วมกับพี่นิด อรพรรณ พานทอง เลยทำให้แมคอินทอช ดังกระหึ่มคู่กับหนังที่แสดงทั้งวันวานยังหวานอยู่ และวันนี้ยังมีเธอ เป็นความรักแบบวัยรุ่นในรั้วมหาวิทยาลัย นับว่าเป็นกระแสที่แรงมากยุคหนึ่งเลยทีเดียว ถัดมามีพี่ปุ๊อัญชลี จงคดีกิจ วงเฉลียง ตามกันมาเรื่อย ยังมีพี่แจ้ ดนุพลแก้วกาญจน์ ที่ออกเทปชุดฝันสีทอง ที่ต้องทึ่งในปรากฏการณืที่เกิดขึ้นในยุคนั้น เพราะชุดฝันสีทองมียอกดขายที่ถล่มทลาย มากกว่าล้านตลับเลยที่เดียว เรียกว่าเป็นการกลับมาผงาดครั้งที่ยิ่งใหญ่ของพี่แจ้ มีเพลงที่คิดหู คือ ห้องสีขาว โอ๊ยโอ๊ย นับว่าเป็นยุคที่รุ่งเรื่องมากที่สุดยุคหนึ่ง   Create Date : 05 มกราคม 2553     Last Update : 6 มกราคม 2553 13:59:23 น. Counter : 2764 Pageviews.   6 comment Share Tweet

:: ในวันที่เราป่วย :: < ในวันที่เรานอนไม่สบายอยู่มักจะมีสิ่งต่างๆมากมายที่เราเจอ มันอาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ไข้หรืออะไรก็แล้วแต่ เมื่อวันก่อนนี้ตอนเย็นที่บ้านไปเที่ยวงานฝังลูกนิมิตที่วัด ที่อยู่ไม่ใกล้บ้านนัก ออกไปทางท่าตะโก เห็นแม่บอกว่าเป็นวัดไม่ใหญ่มาก น่าไปทำบุญมากเลย เพราะวัดที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักและอยู่ห่างไกลจากความเจริญ ยังต้องการความช่วยเหลือมากกว่าวัดที่อยู่ในเมือง เมื่อเราไปพัฒนาอะไรมักจะเห็นว่ามันพัฒนาไปในทิศทางที่เราต้องการ นั่นคือเราได้เห็นผลงานได้เร็วและมีสิ่งที่แปลกตาเกิดขึ้นหลังจากที่เราไปทำบุญไม่นาน ที่วัดที่แม่ไปคงจะเป็นเช่นนั้น ตอนแรกก็ตั้งใจอยู่ว่าจะไปด้วย แต่ว่ามีลูกค้ามาคิดบัญชีเลยต้องอยู่คิดบัญชีให้ เลยอดไป ครั้นพองานการเสร็จแล้ว พอคิดบัญชีแล้วต้องตรวจตรารายวันรับจ่ายในแต่ละวันและนับสตางค์เข้าออกด้วย เช็คอีกครั้งก่อนนอนที่บ้านเราทำแบบนี้มานานแล้ว ยังดีที่ทำงานเสร็จเรียบร้อยพอนั่งดุทีวีแล้วรุ้สึกว่าปวดหัวข้างซ้ายมากเลย จากที่เริ่มไม่ค่อยมากเท่าไหร่นักพอไม่นานเท่าไหร่อาการเริ่มมากขึ้น ในตอนแรกตั้งใจว่าจะเข้ากทม.กับน้องชายในวันรุ่งขึ้น เพราะหนีช่วงที่รถติดมากมายในคืนวันที่ 3 ความตั้งใจเป็นเช่นนั้น ใครจะไปคาดคิดว่าจู่ๆไอ้อากรปวดหัวมันไม่ทุเลาลงเลย ขนาดเอายาหม่องมาทาก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเท่าไหร่ นับว่าโชคดีมากเลยที่นอนลงไปได้ในคืนนั้น ครั้นพอตื่นขึ้นมาตอนเช้าได้ยินเสียงแม่เรียกว่าจะไปกับน้องหรือไม่ เราต้องรีบบอกว่าไม่ไหวเลย ตอนเช้าฟ้าแจ้งแล้วยังไม่หายเลย ไม่ถึงห้านาทีคุณน้องเรียกอีกครั้งก็ไม่หาย เลยอดไปตามเคย ความจริงตัดสินใจว่าจะไม่ไปตั้งแค่เมื่อคืนนี้แล้ว เพราะอาการปวดหัวด้วย ผนวกกับเช็คคิวเพื่อนๆ แล้วว่างไม่ตรงกันไปก้ไม่มีใครเป็นเพื่อนเที่ยวเสียเที่ยวปล่าๆ พอตื่นขึ้นมาไม่นานต้องขอแม่นอนต่อเพราะหัวสมองมันตื้อไปหมดคิดอะไรไม่ออกเลย รับหน้าลุกค้าไม่ได้ต้องนอนปวดหัวตึบๆ แลวแม่ก็ให้แม่บ้านต้มยาหม้อให้ดื่ม โห.. คราวนี้อาการปวดค่อยทุเลาเบาบางลงไป เพราะยาหม้อที่แม่บ้านต้มให้นั่นเอง แต่ยามันช่างมีรสชาดเฝื่อนอย่างมหันต์เลย ระหว่างที่นอนป่วยอยู่รู้สึกว่า มีเหน็บมากินที่ตัวกระดุกระดิกได้อย่างยากลำบากมากมาย บ่อยครั้งที่ไม่สบายรู้สึกว่าอึดอัดอย่างนี้อยู่บ่อยๆ แต่การที่เราอยู่บ้านมีแม่และคนใรครอบครัวอยู่ด้วย ทำให้ราอบอุ่นใจมากกว่าเป็นไหนๆ เลยไม่ไปแล้วกทม.เดี๋ยวรักษ่อาการก่อน พอหายป่วยแล้วค่อยไปก้แล้วกัน วันนี้อาการทุเลาลงมาก ไม่เช้นนั้นไม่อยากคุยกับใคร สมองไม่โปร่งใสเหมือนเคย ใครมาทักก็ไม่อยากเอื้อนเอ่ย ถ้าหากทำเฉยคงไม่เข้าที เลยต้องนอนอยู่บ้าน การงานไม่เข้าเรื่อง ด้วยสมองไร้ความปราดเปรื่อง ไม่มีความต่อเนื่องในอารมณ์ คุยกับใครไม่เฟื่องในหัวใจ   Create Date : 05 มกราคม 2553     Last Update : 5 มกราคม 2553 20:50:46 น. Counter : 395 Pageviews.   1 comment Share Tweet