//oldforum.serithai.net/index.php?topic=8603.0
//jostzang.storythai.com/200901/a-day-1
//www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=452%20

ความสุขเป็นของบุคคล
ผู้ที่ไม่ดำเนินตามคำแนะนำของคนอธรรม
หรือยืนอยู่ในทางของคนบาป
หรือนั่งอยู่ในที่นั่งของคนที่ชอบเยาะเย้ย
 
แต่ความปิติยินดีของผู้นั้นอยู่ในพระธรรมของพระเจ้า
เขาภาวนาพระธรรมของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน
 
เขาเป็นเช่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมธารน้ำ
ซึ่งเกิดผลตามฤดูกาล และใบก็ไม่เหี่ยวแห้ง
การทุกอย่างซึ่งเขากระทำก็เจริญขึ้น
 
คนอธรรมไม่เป็นเช่นนั้น
แต่เป็นเหมือนแกลบซึ่งลมพัดกระจายไป
 
เหตุฉะนั้นคนอธรรมจะไม่ยั่งยืนอยู่ได้
เมื่อถึงคราวพระเจ้าทรงพิพากษา
หรือคนบาปไม่ยืนยงในที่ชุมนุมของคนชอบธรรม
 
เพราะพระเจ้าทรงทราบทางของคนชอบธรรม
แต่ทางของคนอธรรมจะพินาศไป

เมื่อยกพระคริสต์ธรรมคัมภีร์มาเปรียบแล้ว  พอนิยามว่า
คนเลวคือคนอธรรม
คนดี คือคนชอบธรรม