Group Blog
 
All blogs
 

กำลังพยายามอยู่ แต่ไม่รู้อีกนานแค่ไหน (Being Copy writer)

สวัสดีบล็อคของฉัน (เอาอย่างเวลาที่วัยรุ่นฝรั่งเขาเขียนไดอารี่ไง Dear Diary อะไรอย่างเนี๊ยะ)


จู่ๆ ฉันก็ได้มาทำงานในตำแหน่งที่ฉันเองคิดอยากทำมานานแล้ว แต่หาทางไปไม่ถูก นั่นก็คือ Copy Writer นั่นเอง ฉันไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าไอ้ Web content editor ที่ฉันสมัครมานั้นมันก็คืองานนี้นี่เอง

สิ่งที่ฉันจะต้องแก้ไขมากๆ
- ฉันรู้สึกว่าตัวเองหัวทึบมาก อาจเป็นเพราะฉันไม่ได้เสพสื่อที่หลากหลายก็เป็นได้ ฉันเลือกสิ่งที่ฉันอยากเสพมานานแล้ว ทำให้ความคิดอุดตันพอสมควร ฉันกำลังแก้ไขในส่วนนี้อยู่
- การไม่เตรียมตัวหาข้อมูล ส่วนนี้เกิดจากความไม่มีวินัยในตัวเองล้วนๆ เลย ฉันรู้ตัวว่า ฉันต้องสลัดสิ่งนี้ให้ได้
- และอย่างสุดท้ายคือ การเขียน ฉันยังไม่สามารถทำเนื้อหาที่ดึงดูดเงินจากกระเป๋าชาวบ้านเลย

คำถามในหัวใจ
- ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่างานนี้มันใช่สำหรับตัวฉัน?
- ฉันจะแน่ใจได้อย่างไรว่าฉันชอบมันจริงๆ?
- ฉันจะอยู่เกิน 3 ปีหรือเปล่า? ด้วยเงื่อนไขเรื่องอายุที่มันไม่หยุดนิ่งเนี่ยแหละ ฉันจะต้องอยู่ให้ได้ ไม่ใช่ว่าทนอยู่นะ แต่ฉันจะสนุกกับมันให้มากที่สุดอย่างแน่นอน เพราะฉํนเชื่อว่า นี่เป็นพระพรที่พระเจ้าประทานให้กับฉัน ฉัันของานที่ฉันรัก ซึ่งงานนี้ เนื้องานส่วนใหญ่ ฉันชอบนะ ไม่ใช่ไม่ชอบ 

ฉันจะต้องไปให้ถึงจุดหมายให้ได้ เป้า 5 ปี อีกไม่นานแล้วนะ

สิ่งดีๆ ที่ได้จากการทำงานที่นี่
- ฉันได่รู้ว่า หน้าม้า มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทุกวงการ
- ฉันได้รู้จักกับหน่วยงานที่เรียกว่า BNI อันนี้ใหม่มากกกกกก
- ฉันได้ฝึกการพูดในที่ประชุม ถึงแม้ว่าคนไม่ถึง 30 คน มันก็เป็นสิ่งใหม่ๆ จริงๆ
- ฉันได้รู้จักการเป็นแอ็ดมิน
- ฉันได้จัดดอกไม้ แล้วก็จัดสวนในอาคารด้วย
- ได้รู้เรื่องการทำ event 
- ได้หัดจ้าง MC พริตตี้ ซึ่งฉันไม่เคยทำมาก่อนจริงๆ
- ฉันได้เรียนรู้ว่า Shure จีน = ของก็อบนะจ๊ะ ความรู้ใหม่มาก
- ได้ฝึกการประสานงาน (เป็นอะไรที่ไม่ถนัดเลย)
- ที่สำคัญมากๆ เลย ฉันได้เจอคนเยอะมากว่างานที่ฉันเคยทำมาทั้งชีวิตเลย
- อ้อ อีกอย่างที่สำคัญไม่แพ้กันคือ ได้หัดมองบวก ในสถานการณ์ที่ทำให้ตัวเองย่ำแย่ได้ด้วยนะ

สุดท้าย ฉันขอบคุณพระเจ้าที่ประทานงานนี้มาให้ฉันได้ทันเวลาจริงๆ ทำให้ฉันมั่นใจในพระสัญญาของพระองค์ และพระองค์ทรงฟังคำอธิษฐานเสนอ

ขอบคุณพระเจ้า ขอพระเจ้าอวยพรผู้อ่านทุกท่านค่ะ




 

Create Date : 07 ตุลาคม 2556    
Last Update : 7 ตุลาคม 2556 23:22:51 น.
Counter : 377 Pageviews.  
Share

กลับมาแล้ว ด้วยประสบการณ์ชีวิตที่เพิ่มขึ้น แต่สถานะยังคงเดิม

สวัสดีค่ะ 

(ขอทักทายใครก็ไม่รู้ ที่บังเอิ๊ญ บังเอิญหลุดเข้ามายังบล็อคอันแสนเวิ้งว้างของยู่)

ห่างหายจากที่นี่ไปนาน ไปหลงอยู่ที่ฟาร์มวิลล์ซะเพลินหลายปีเลย นานจนลืมพาสเวิร์ดไปเลย ลืมแม้กระทั่งว่าใช้เมลไหนสมัคร เมลมันเยอะจัด

เอาเป็นว่า กลับมาครั้งนี้ แก่ขึ้น มีมุมมองชีวิตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น แล้วก็ดูเหมือนว่าจะลงหลักปักฐานที่คานทองนิเวศน์มั่นคงขึ้นเรื่อยๆ (ใจอ่ะ อยากโดดออกมา แต่ยังไม่มีใครมารับซะที เลยโดดลงมาไม่ได้อ่ะจิ >_< เซ็ง แต่พยายามไม่เศร้าละ ดีจะตาย ทำไรตามใจตัวเองได้ 100% ไม่ต้องไปเอาใจใครด้วย [เหอะๆๆ กัดฟันกรอดๆๆ] เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ)

ต่อจากนี้น่าจะมีอะไรใหม่ๆ มาเขียนเพิ่มขึ้นนะ และหวังว่าสิ่งที่อยู่ในนี้จะเป็นที่ช่วยสร้างความบันเทิงเริงรมย์ให้กับผู้ที่หลงเข้ามาบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ

ถึงตรงนี้ก็ ขอขอบพระคุณอย่างสูงค่ะที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้ 

ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ  




 

Create Date : 19 มิถุนายน 2556    
Last Update : 19 มิถุนายน 2556 22:56:11 น.
Counter : 305 Pageviews.  
Share

1  2  

ยู่ อยากลี้
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

ปฐมบท...

ก่อนอื่นเลย ยู่ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเมียงมองในบล็อคอันแสนเวิ้งว้างของยู่ค่ะ

ก่อนหน้าที่ยู่จะมีบล็อคของพันทิพย์ ยู่ใช้บริการ Webblog ของฝาหรั่งอ่ะ ก็ดีนะ แต่ต้องพิมพ์เป็นภาษาปะกิด ภาษาไทยก็ได้ แต่ส่วนมากฝรั่งมันอ่านกัน ที่ได้ใช้เว็ปนั้นก็เพราะเจ้าเพื่อนตัวดีแนะนำมา

ทีนี้ก็อยากใช้ภาษาพ่อแม่ตัวเองบ้างจิ ยู่เสาะแสวงหาไปหลายสำนักเหมือนกัน จริงๆ ไดของสนุกก็น่ารักดี แต่ดั๊นจำล็อคอินตัวเองไม่ได้แล้ว กอรปกับช่วงนั้นพันทิพย์กะลังโปรโมทเลย ก็เลยสมัครซะ แบบว่า เอาก็ได้ อะไรประมาณเนี๊ยะ

แรกๆ ก็วางแผนซะดิบดีว่าจะเอานิยงนิยายที่คิดไว้ในหัวขะหมองกระจิ๋วหลิวนี้มาลง แต่ก็อ่ะนะ แป๊ก...!

เพราะความขี้เกียจของตัวเองนี่แหละ น้องๆ หนูๆ ที่แวะเข้ามาอ่านจำไว้นะคะ “ความขี้เกียจเป็นภัยต่อตัวเอง”

แล้วไอ้เรื่องบ๊องๆ ที่เอามาใส่ไว้อ่ะ เป็นเรื่องที่เขียนไว้เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ อ่านๆ ดูแล้วก็หดหู่ดี เพราะตอนนั้นมันหดหู่จริงๆ แล้วเวลายู่หดหู่ ยู่ก็ชอบเขียน แต่โชคดีที่หดหู่ไม่มาก เรื่องก็เลยมีน้อย ทีนี้ไม่เอาแล้ว ไม่เอาเรื่องหดหู่แล้ว แต่จะเป็นเรื่องประจำวันบ้างดีกว่า เผื่อต่อมติสที่มีอยู่จะผลิดอก ออกผลเป็นนินายอย่างที่ได้ตั้งใจไว้

ทั้งนี้และทั้งนั้น ยู่ก็ขอฝากบล็อคติ๊งต๊องของยู่ไว้ในอ้อมใจของมิตรรักนักอ่านที่หลงเข้ามาด้วยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ

ยู่ อยากลี้

ป.ล. ตอนนี้ยังแต่งไม่ค่อยเป็นอ่ะ ไว้แต่งเป็นเมื่อไร บล็อคยู่คงมีอะไรฟู่ฟ่าบ้างนา

(เหอะๆๆ ชาตินี้จะมีวันนั้นที่บล็อคยู่จะฟู่ฟ่ามั้ยอ่า สงสัยจริงๆ)

คำเตือน:~ ข้อความและภาพที่อยู่ในบล็อคนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ของข้าน้อย (ในอนาคตมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ) หากผู้ใดนำไปใช้โดยไม่ขออนุญาติหรือแจ้งให้ทราบก่อน ขอให้ชาตินี้ไร้คู่ แฟนทิ้ง สามี/ภรรยาไปมีชู้ (แช่งไว้ซะเลย) ...เพี้ยง...
Friends' blogs
[Add ยู่ อยากลี้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.