"เรื่อง ลูกนกแขกเต้า" พระไตรปิฏก (ฉบับทางพ้นทุกข์)
 
พระไตรปิฏก (ฉบับทางพ้นทุกข์) หน้า ๓๗๔ โดย พระอาจารย์บุญหนา อโสโก
เรื่อง ลูกนกแขกเต้า
เขาเล่าว่า นักฟ้อนรำผู้หนึ่ง จับลูกแขกเต้าได้ตัวหนึ่ง ฝึกสอนมันพูดภาษาคน (ตัวเองเที่ยวไปแสดงการฟ้อนรำในที่อื่นๆ) นักฟ้อนรำ ผู้นั้นอาศัยสำนักของนางภิกษุณีอยู่ เวลาไปในที่อื่นๆ ลืมลูกนกแขกเต้าเสียสนิทแล้วไป. เหล่าสามเณรีก็จับมันมาเลี้ยง ตั้งชื่อมันว่า "พุทธรักขิต." วันหนึ่ง พระมหาเถรี เห็นมันจับอยู่ตรงหน้า จึงเรียกมันว่า "พุทธรักขิต" ลูกนกแขกเต้าจึงขานถามว่า "อะไรจ๊ะ" แม่เจ้า พระมหาเถรีจึงถามว่า "การใส่ใจภาวนาอะไรๆ ของเจ้ามีบ้างไหม มันตอบว่า "ไม่มีจ๊ะแม่เจ้า" พระมหาเถรีจึงสอนว่า "ขึ้นชื่อว่าอยู่ในสำนักของพวกนักบวช จะปล่อยตัวอยู่ไม่สมควร ควรปรารถนาการใส่ใจบางอย่าง แต่เจ้าไม่ต้องสำเหนียกอย่างอื่นดอก" จงท่องว่า " อัฏฐิ อัฎฐิ ก็พอ" ลูกแขกเต้านั้น ก็อยู่ในโอวาทของพระเถรี ท่องว่า "อัฏฐิ อัฎฐิ" อย่างเดียวแล้วเที่ยวไป วันหนึ่ง ตอนเข้ามันจับอยู่ที่ยอดประตู ผึ่งแดดอ่อนอยู่ แม่เหยี่ยวตัวหนึ่งก็เฉี่ยวมันไปด้วยกรงเล็บ. มันส่งเสียง "กิริๆ" เหล่าสามเณรี ก็ร้องว่า "แม่เจ้าพุทธรักขิต ถูกเหยี่ยวเฉี่ยวไป " เราะจะช่วยมัน ต่างคว้าก้อนดินเป็นต้น ไล่ตามจนเหยี่ยวปล่อย. เหล่าสามเณรีนำมันวางไว้ตรงหน้าพระมหาเถรีๆ ถามว่า "พุทธรักขิตขณะเจ้าถูกเหยี่ยวจับไป เจ้าคิดอย่างไร? ลูกนกแขกเต้าตอบว่า "แม่เจ้า ไม่คิดอะไรๆ ดอก คิดแต่เรื่องกองกระดูกเท่านั้นจ๊ะแม่เจ้า ว่ากองกระดูกพากองกระดูกไป จักเรี่ยราดอยู่ที่ไหนหนอ. พระมหาเถรีจึงให้สาธุการว่า "สาธุ สาธุ พุทธรักขิตนั้นจักเป็นปัจจัย" แห่งความสิ้นภพของเจ้า ในกาลภายภาคหน้าแล. "** แม้สัตว์ดิรัจฉานในแคว้นกุรุนั้น ก็ประกอบเนืองๆ ซึ่งสติปัฏฐาน ด้วยประการฉะนี้ เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบถึงความเจริญแพร่หลาย แห่งสติปัฎฐานของชาวกุรุเหล่านั้น จึงได้ตรัสพระสูตรนี้ "ชีวิตของเจ้าเป็นชีวิตสมกับที่เจ้าเกิดมาเป็นมนุษย์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุบัติมาเพื่อ ประโยชน์แก่เจ้าแท้ๆ. ในข้อนี้ มิใช่ชาวกุรุที่เกิดมาเป็นมนุษย์ประกอบด้วยการใส่ใจสติปัฏฐานแต่พวกเดียวเท่านั้น
 แม้แต่สัตว์ดิรัจฉาน ที่อาศัยชาวกุรุอยู่ก็ใส่ใจ เจริญสติปัฏฐานด้วยเหมือนกัน"
|
---|
Create Date : 11 กันยายน 2549 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2551 23:01:17 น. |
|
16 comments
|
Counter : 967 Pageviews. |
 |
|
โดย: LEE (lyfah ) วันที่: 11 กันยายน 2549 เวลา:19:06:35 น. |
|
|
|
โดย: LEE (lyfah ) วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:13:57:34 น. |
|
|
|
โดย: เด็กหญิงจิตเวช (hypnosis ) วันที่: 15 กันยายน 2549 เวลา:13:47:56 น. |
|
|
|
โดย: เก่ง IP: 202.5.87.147 วันที่: 18 กันยายน 2549 เวลา:23:32:35 น. |
|
|
|
โดย: แร้ไฟ วันที่: 20 กันยายน 2549 เวลา:0:06:14 น. |
|
|
|
โดย: เด็กหญิงจิตเวช (hypnosis ) วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:20:06:29 น. |
|
|
|
โดย: เก่ง IP: 202.5.87.137 วันที่: 22 กันยายน 2549 เวลา:8:06:31 น. |
|
|
|
โดย: เด็กหญิงจิตเวช (hypnosis ) วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:21:25:21 น. |
|
|
|
โดย: เก่ง IP: 202.5.87.144 วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:7:26:56 น. |
|
|
|
โดย: IceIcy (lcelcy ) วันที่: 26 กันยายน 2549 เวลา:17:00:55 น. |
|
|
|
โดย: teerasak IP: 203.149.12.234 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:43:19 น. |
|
|
|
โดย: teerasak IP: 203.149.12.234 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:44:17 น. |
|
|
|
โดย: ช่างกลสยาม40ปี IP: 203.156.27.50 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:48:57 น. |
|
|
|
โดย: teerasak IP: 203.149.12.234 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:52:18 น. |
|
|
|
โดย: ต้นอ้อ IP: 124.121.71.248 วันที่: 1 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:48:07 น. |
|
|
|
| |
|
|
จะพยายามทำความเข้าใจค่า