|
||||
เวลาที่หายไป
ถ้าจะต้องเสียใจ
หมาขี้ คนบ่น
ถ้าจะให้บอกว่าตัวเราเองมีนิสัยค่อนข้างออกไปทางพิลึกพิลั่นก็ไม่เห็นจะน่าเป็นเรื่องทำให้แปลกใจอะไร และที่สำคัญมันก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ฮ่าฮ่าา มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เราอยากจะบอกว่าเราชอบมันมากๆ แบบว่าชอบมองอะเพราะเวลาได้เห็นภาพนี้แล้วมันมีความฮามากๆ นั่นก็คือเราชอบดูหมากำลังขี้ ฮ่าฮ่าาาาา
เพราะอะไร??? ก็ตอนที่มันกำลังหย่อนตูดเพื่อให้ตูดของมันใกล้กับพื้นโลกมากที่สุด(เพื่อความสวยงามในการจัดเรียง) ขณะนั้นมันยังไม่ถึงตอนฮานะแต่มันจะฮามากก็ตอนที่พอมันจัดท่าจัดทางมัน ตอนมันกำลังเบ่งนี่แหละอะแบบว่า มองทีไรก็ทำให้ฮาได้ทุ๊กกที ก็ตูดมันจะสั่นๆๆเบ่งๆ สั่นๆ ยิ่งตูดมันสั่นมากเท่าไรมันก็ยิ่งตั้งหน้าตั้งตากับการเบ่งมากขึ้นเท่านั้นๆฮ่าฮ่าา
หมามันปวดขรี้มันยังให้ความสนใจกับการเบ่ง อะไรที่มันเป็นส่วนเกินในร่างกายหมามันยังรู้จักกำจัดขจัดออก
แต่กับมนุษย์เรื่องฟุ้งๆ ขยะความคิดกับขยันคิดขยันเก็บกันจริ๊งงง(อ้าววเข้ามาเรื่องนี้ได้ไงฟระฮ่าฮ่า) เก็บสะสมเรื่อยๆมันเริ่มทำให้สมองเริ่มจะเน่าหนอนและก็ทำให้เวิ่นเว้อ(ฮ่าฮ่าแอบเก็บตกAF10) หรืออันแท้ที่จริงแล้วมนุษย์เองกลับเป็นฝ่ายที่แยกประเด็นไม่ออกซะเอง ว่าอันใหนควรจะกำจัดหยุดคิด อันใหนถึงจะเก็บไว้คิดต่อยอดได้อีก ก็อย่างว่าอันนี้มันก็ขึ้นอยู่กับlifestyleของแต่ละคนอีกหนะแหละ
อย่างเรื่องของหนังสือเล่มเดียวกันแท้ๆบางกลุ่มบอกไม่เหมาะกับเด็ก บางกลุ่มบอกเหมาะที่จะให้เด็กได้อ่านเพื่อนเรียนรู้ไว้ กับผู้ใหญ่ที่อ่านหนังสือหลายประเภทมันก็ไม่หน้าจะมีปัญหาเพราะมองเห็นผล +/-ทั้งสองมุม แต่ถ้ากับคนที่เป็นสาวกหนังสือบางประเภทหรือประเภทเดียวผลมันก็จะออกมาอย่างที่เห็น คือจะเหมาะกับเราหรือกับคนอื่นก็ต่อเมื่อเราชอบมันเท่านั้น....เฮ้อ
วิธีที่ง่ายที่สุดในการตัดสินว่าอะไรเหมาะหรือไม่เหมาะกับคนนั้นคนนี้(คนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเรา) มีอยู่ข้อเดียวที่ควรปฏิบัิตและฝึกให้ถึงขั้นฝังอยู่ในจิตไร้สำนึก นั่นคือให้ความเคารพในสิทธิการมีlifestyleของเขา แล้วเชื่อเหอะว่า....เราเองจะปลอดภัย....คริคริ
เบื่อ-หา
31ก.ค.56 (พุธ) เมื่อวานในช่วงเย็นด้วยเกิดอารมณ์เกาะติดอาการเบื่อ เลยเดินเข้าร้านหนังสือเพราะอยากจะหาหนังสือแนวอ่านเล่นๆเพลินๆแต่มีแก่นสาระมาอ่านแก้เคล็ดอาการเบื่อ ซึ่งในเนวนี้ส่วนใหญ่เราก็จะเล็งหาหนังสือออกใหม่ของหนุ่มเมืองจันทร์ หรือไม่ก็เป็นนิ้วกลม เพราะสองเจ้านี้เขาออกหนังสือใหม่มาเรื่อยๆอ่านเพลินๆ
แต่ในวันนี้ขอบอกเลยว่าเราเองเริ่มจะออกอาการเบื่องานเขียนของสองนามที่กล่าวมาแล้วอะ ไม่ใช่ว่าเขาเขียนไม่ดีนะเขาเขียนดี แต่อารมณ์ตอนนี้มันออกแนวแบบว่าเบื่ออาหารรสชาดเดิมๆเข้าให้แล้วอะ กินแต่รสชาดเดิมๆมันก็เบื่อเป็นนะจ๊ะไอ้ครั้นจะหางานเขียนของนามอื่นๆทำนองทดลองอ่าน พอสอดส่ายสายตามองหา ก็...ยิ่งทำให้เบื่อการหาหนังสือเล่มใหม่ไปกันใหญ่แบบว่า..ไม่มีโดนใจเลยว่างั้นเถอะ เดินวนเอื่อยๆแถวหนังสือหมวดขาประจำอยู่สามรอบ อีกหนึ่งรอบเดินมันทุกแถวของหนังสือทุกหมวดหมวดตำราอาหารยังเดินดูเลยอะ ทั้งๆที่เป็นคนชอบทำแต่ไข่เจียวอิอิ
และแล้วไปเห็นหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ใหนหมวดของศาสนาชื่ออ่านดวงชนะกรรม ของมณฑานี เล่มอย่างล่ำมากๆหนามากๆกว่า 800หน้า(เขียนอะไรกันนักกันหนาเนี่ย) ก็เลยลองพลิกดูเนื้อหาค่อนข้างหน้าสนใจเลยทีเดียว มีแต่สาระแบบเนื้อๆอัดแน่นๆทั้งนั้นค่อนข้างลงรายละเอียดไว้ให้เยอะทีเดียว แต่พอลองคำนวณระยะเวลาที่ต้องใช้ในการอ่านเล่นนี้ให้จบแล้วอืม...ต้องใช้เวลามากพอสมควรเลยนะเนี่ย ไอ้หนังสือที่รอการอ่านจากการซื้อๆแล้วก็เอามาเก็บไว้ในตู้หนังสือก็รอให้อ่านอีกเพียบ สุดท้ายตัดสินใจวางหนังสือไว้ที่เดิมด้วยความเจียมตัวในเรื่องของเวลาที่ไม่มีให้ตัดใจซะนะ
จากนั้นก็เดินวนไปวนมาคือ อารมณ์ ณ ตอนนี้อยากอ่านแบบเพลิดเพลินหนะ..เข้าใจมั๊ยยยย สุดท้ายได้มาหนึ่งเล่มนั่นคือ...เดอะท็อปพาวเวอร์...พลังจิดใต้สำนึกพลังสู่ความสำเร็จ...ทันตแพทย์สมสุจีรา เอ่อ...อ่านแล้วมันจะได้เพลินมั๊ยหละเนี่ยแต่ก็เอาเถอะชื่อนี้...เคยเป็นขาประจำกันมาก่อน ลุกแล้วเดินต่อ ซะดีดี
ลุกลุก ลุกขึ้นมาได้แล้ว |
เงาชีวิต
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Group Blog All Blog Friends Blog
|
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |