ถึงเพื่อน

เพื่อนจ๋าตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเหน็ดเหนื่อยกับเรื่องที่ฉันได้ก่อให้เกิดขึ้น

แกคอยเตือนฉันแล้วนับแต่เวลาที่แกได้รับรู้เรื่องราวที่ฉันได้พ่นพร่ามถ่ายทอดให้แกฟัง

ฉันรู้ว่าแกก็แอบเป็นห่วงฉันแกคงหวั่นใจแทนฉันมิใช่น้อยถ้าเรื่องมันเกิดเลยเถิดไปกันใหญ่

ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงชีวิตของฉันมันคงต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่และเป็นครั้งสำคัญที่สุดในชีวิต

ซึ่งตัวฉันเองก็ไม่อาจที่จะล่วงรู้ได้เลยว่าถ้ามันเป็นเช่นนั้นจริง

ชีวิตของฉันจะดำเนินต่อไปเยี่ยงไร

ฉันไม่อาจล่วงรุ้เหตุการณ์ในอนาคตได้

แม้แต่ปัจจุบันฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันควรเดินต่ออย่างไรดี

ทุกวันนี้ฉันได้แต่ทิ้งความวุ่นในใจของฉันวางมันไว้ปล่อยให้เวลาเป็นฝ่ายค้นหาคำตอบให้กับฉันเอง

แต่...สิ่งที่ฉันวางเฉยกลับเป็นการทำให้อีกฝ่ายหนึ่งต้องเสียใจ

ฉันยอมรับลึกๆฉันเป็นคนอ่อนไหวต่อความรู้สึกของคนอื่น

ฉันทำให้อีกฝ่ายต้องร้องไห้ฉันทำ ฉันทำให้เขาต้องได้ร้องไห้เพราะฉันขณะก่อนที่เขาจะหลับตานอน

ฉันทำอะไรไม่ได้เลยทำอะไรไม่ได้ ไปมากกว่านี้แล้วจริงๆเพื่อน

ฉันเองก็เสียใจ ที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาต้องร้องให้ฉันอยากอยู่ใกล้เขาอยากจะโอบกอดเขาอยากอยู่เคียงข้างเขาเพื่อคอยปลอบประโลมใจให้แก่เขา

แต่...ฉันทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้จริงๆ

ฉันไม่อยากเห็นใครเสียใจฉันไม่อยากเป็นต้นเหตุให้ใครต้องเสียใจ

ฉันว่าตอนนี้ฉันเหนื่อยฉันเหนื่อยมากจริงๆ

Create Date : 09 กรกฎาคม 2557 Last Update : 21 กันยายน 2561 12:00:40 น. Counter : 154 Pageviews.		3 comments
Share Tweet