น้องริว@ท้องฟ้าจำลอง รังสิต ไปดูไดโนเสาร์คร๊าบ ทริปไม่คาดฝัน ไม่ได้วางแผนล่วงหน้า บ้านเราเป็นแบบนี้ประจำ แพลนแล้วไม่ได้ไป ที่ได้ไปมักไม่ได้แพลน ครั้งนี้ไปมวกเหล็ก สระบุรี แบบไม่ทันตั้งตัว จุดมุ่งหมายคือไปงานหมั้นพี่คิว ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว พ่ออุ๊เลยพาเที่ยวซะเลย น้องริวอยากไปดูไดโนเสาร์ม๊ากเลย เพราะแม่เปิดรูปให้ดูพิพิธภัณฑ์ได้โนเสาร์ที่ภูเวียงและภูกุ้มข้าวให้ดู ร้องโวยวายอยากไปใจจะขาด ทำไงดีอ่ะไกลชะมัด บ้านเราไม่ชอบนั่งรถไปไหนไกลๆ คิดไปเซงไป ทำไงลูกถึงจะได้ดูไดโนเสาร์ เลยไปบ่นกับน้านัท น้าเจ็ก ได้เรื่องเลย น้านัทผู้ชำนาญการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ตำแหน่งนี้แม่เจนแต่ตั้งให้น้านัทนะคับ) น้านัทบอกว่าท้องฟ้าจำลองก็มีไดโนเสาร์นะ ว่าจะชวนกันไปอยู่ ... แต่ไม่ทันแล้ว น้องริวชิ่งไปก่อนนะครับ พ่ออุ๊พาแวะท้องฟ้าจำลอง รังสิต ชื่อเต็มคือพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ รังสิต อยู่คลอง 6 รังสิต นครนายก ที่ไปน่ะ ก็ไม่มั่นใจนะว่าที่จะมีไดโนเสาร์ กะว่าแวะเที่ยวทางผ่านเดินทางไปสระบุรี ในส่วนการแสดงนิทรรศการชมฟรี! มีไดโนเสาร์จริงๆ ด้วย มี 2 ตัวใหญ่ 2 ตัว บรรยากาศดูลึกลับ ออกแนวสยองขวัญนิดหน่อย มีเสียงไดโนเสาร์ คำรามเสียงดังเป็นระยะๆ เจ้าริวเด็กป๊อดได้ยินเสียงก็ ชวนกลับบ้านทันที "ริวไม่ดูแล้วครับ ริวจะกลับบ้าน" อ้า...ว ดีนะถ้าไปถึงภูกุ้มข้าวคงรมณ์เสียน่าดู แต่ริวก็ยังใจดีสู้เสือ เห็นตัวไดโนเสาร์ก็ยังอยากรู้อยากเห็นตัวนี้ชื่อไรคับ ไปเจอโครงกระดูกเจ้าตัวแรก ไม่มีชื่อติดไว้ แม่เดาเอาว่าน่าจะเป็นทีเร็กซ์ เอ หรือจะเป็นสยามโมไทรันนัส อีสานเอ็นซิสหว่า ... จำมาจากใน blog เข้าไปด้านในมีไดโนเสาร์ตัวใหญ่ ตาแดง ส่งเสียงร้องดังกึกก้อง มีภูเขาไฟ ของปลอมลูกใหญ่ตั้งอยู่ด้วย ทีแรกริวกลัวไมเข้าไป แต่พอบอกว่าตัวนี้คือ ภูเวียงโกซอรัส สิริธรเน่ ริวก็เกิดความสนใจขึ้นมาทันที เพราะเคยดูรูปใน blog จนอยากเห็นตัวจริงๆ แต่ก็ยังกลัวๆ อยู่ เลยอ่านรายละเอียดให้ฟังว่า เป็นไดโนเสาร์กินพืชนะ พบครั้งแรกที่ภูเวียง จ. ขอนแก่น ...ก็อ่านราย ละเอียดทั้งหมดเยอะอยู่ ตอนนี้จำไม่ได้ละ ลืมเอาสมุดไปจดด้วย ใกล้ๆ กันมีไข่ไดโนเสาร์ที่ และลูกไดโนเสาร์ตัวเล็กๆ ที่กำลังออกจากไข่ด้วย ริวก็สนอกสนใจ แต่ก็ยังไม่วายชวนกลับบ้าน "แม่ไปเถอะเราไปที่อื่นเถอะ ภูเวียงโกซอรัส เค้าขู่อยู่ กลับบ้านเราดีกว่า" แม่พยายามเบี่ยงเบนความสนใจ พาไปดูอย่างอื่นแต่ริวก็ยังกลัวอยู่ ลูกกลัวก็กลับดีกว่า พอขึ้นก็กะมาอธิบายให้หายกลัวว่า แต่ริวถามว่า "แล้วไทเซอราท็อปมันอยู่ไหนคับแม่ ริวไม่เห็นมันเลย" "ที่นี่ไม่มีอ่ะคับ เค้าไม่ได้แสดง ไม่ได้จำลองน่ะคับ เค้าคงจะทำเฉพาะที่ขุดพบในเมืองไทยอ่ะครับ" "แล้วที่ไหนมันมีไทเซอราท็อปแสดงอ่ะคับ แม่ ริวอยากดูมากเลย" อะไรมันจะขนาดนั้น ไหนลองถามดีกว่า "ไทเซอราท็อปนี่มันเป็นไดโนเสาร์แบบไหนหรอลูก" "ก็เป็นไดโนเสาร์ที่มีเขาตรงจมูกไง" เออ.. จำได้ด้วย ละจะยังไงละทีนี้ จะไปดูที่ไหนละเนี่ย เอางี้เลย "ไปดูในเน็ตกันดีกว่า search google ดูเหมือนเดิมดีกว่าเนอะ" "ไม่เอาๆ ริวจะไปไทเซอราท็อปแสดง" ฟามซวยมาเยือน ที่ไหนจะมีอ่ะ ถามริวละกัน "แล้วริวว่าเราจะไปดูที่ไหนกันดีล่ะ ลูก" "ก็ภูเวียงไง ที่ภูเวียงที่แม่เปิดให้ดูนะ มันมีนะ" เอ... มีด้วยหรอ จำไม่ได้อ่ะ "แต่มันไกลนะ ไกลมากเลยนั่งรถตั้งหลายชั่วโมงริวไม่เบื่อหรอ" "ก็เบื่อนะ แม่ให้พ่อเค้าซิ่งไปซิ" เรื่องราวของไดโนเสาร์ยังไม่จบ จากวันนั้นถึงวันนี้ ก็จะ 1 สัปดาห์แล้ว ตะกี้ก่อนที่เจ้าริวจะนอนหลับยังชวนไปภูเวียง ภูกุ้มข้าวอยู่เลย ... เฮ้อ... ไกลชะมัด พ่อริวเก็บรูปไวไหนหว่า หาไม่เจอ ติดรูปไว้ก่อนค่อยมาอัพตามละกัน เอารูปนี้ก่อนดีกว่า ขอบคุณเจ้าของ blog นี้ค่ะ //www.bloggang.com/viewblog.php?id=nepenthes-trong&date=18-11-2008&group=4&gblog=5   Create Date : 25 มิถุนายน 2553     Last Update : 25 มิถุนายน 2553 0:41:25 น. Counter : 992 Pageviews.   6 comment Share Tweet

น้องริว@ Pool Villa บันยัน รีสอร์ท แอนด์กอล์ฟคลับหัวหิน คืนสุดท้ายของวันหยุดยาว เราพักที่นี่ บันยัน รีสอร์ท แอนกอล์ฟคลับ หัวหินดูน้องริวจะแฮปปี้กับที่นี่มากนะ(รีสอร์ทนี้ไม่ติดทะเลแต่ไม่ซีเรียสเพราะไปทะเลมา 2 แล้ว) เข้ามถึงล็อบบี้ก็ทำหน้างง คงเพราะเพิ่งตื่นนอน ซักพักก็ดี๊ด๊าใหญ่เลย ตื่นเต้นกะชิงช้าระหว่างแม่เช็คอินลูกก็วิ่งเล่นซะวุ่นเชียว ล็อบี้ที่นี่สวยดี ไม่มีรูปกลางวันเพราะตัวแสบซนจัด เช็คอินเสร็จมีรถตู้เข้าไปส่งถึงในบ้าน ระยะทางแค่ 500 เมตรเอง เห็นรถตู้ไปส่งนึกว่าจะไกล (ที่นี่เค้าไม่อนุญาตให้นำรถส่วนตัวไปจอดหน้าบ้าน แต่ก็สะดวกดี จะไปไหนก็โทรเรียกรถมารับถูกใจริวเค้าเลย อยากจะโทรเรียกทั้งวัน) ถึงบ้านแล้ว สำรวจภายในบ้านกันหน่อย มี 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ ห้องรับแขก ห้องครัว โต๊ะทำงาน โต๊กินข้าว จากุชซี่ ละก็มี wifi ฟรีละเร็วด้วยนะ ไปว่ายน้ำดีกว่า สระน้ำอยู่หลังบ้าน เดินจากห้องรับแขกตรงไปโลด หรือเดินจากห้องนอนใหญ่ผ่านห้องน้ำ ผ่านที่ล้างตัวด้านนอกก็ถึงสระว่ายน้ำเร็ว น้องริวชอบสุดๆ ว่ายน้ำเสร็จหิวละเรียกรถมารับไปกินข้าวดีกว่า ตอนเย็นออกไปกินข้าวที่ห้องอาหารริมโรงแรมสายลม อร่อยม๊าก บรรยากาศดี ดนตรีเพราะ ครบสูตรเลย ตัดไปเช้าวันรุ่งขึ้น ไปกินอาหารเช้าดีกว่า ถูกใจริวสุดๆ อีกแล้ว อาหารเยอะม๊าก ที่สำคัญอร่อยทุกอย่างเลย การจัดห้องอาหารสไตล์ไหนไม่รู้ ไม่ถนัดด้านนี้ รู้แต่ว่าดูดี นั่งสบาย ริวกินไม่เลิกเลย กินเป็นชั่วโมงๆ กินได้กินไป กินเสร็จก็เล่นน้ำต่อสบ๊ายบายได้เลทเช็คเอ้าท์ 6 โมงเย็นสุดแสนจะคุ้ม สรุปทริปนี้น้องริวปลื้มมากกลับมาชวนไปอีก "ริวอยากไปเที่ยวบ้านที่มีสระว่ายน้ำหลังบ้านอีกครับ" ไปบ่อยไม่ดีมั้งลูก   Create Date : 12 มิถุนายน 2553     Last Update : 13 มิถุนายน 2553 1:28:41 น. Counter : 609 Pageviews.   1 comment Share Tweet

น้องริว@บ้านสวน กิจกรรมยามเช้าวันเสาร์อาทิตย์ วันว่างๆ ของครอบครัวเราเช้าๆ วันเสาร์อาทิตย์กิจกรรมไม่เยอะเท่าไหร่ ส่วนใหญ่วันเสาร์ก็ไปตลาดกันซื้อกับข้าวมาทำกินกัน เช้าวันอาทิตย์ถ้าไม่มีธุระไปไหนจะเป็นวันสบายๆ ที่สุด เราก็จะมาเดินเล่นกันหน้าบ้าน ถือว่าริวโชคดีที่บ้านพอมีบริเวณให้วิ่งเล่นเยอะหน่อย แต่ก็ต้องระวังเพราะบ้านเราเป็นบ้านสวนมีท้องร่อง(หรือร่องสวนที่มีน้ำ)เยอะ มียุงเยอะ และก็มีหมาเยอะมาก... วันนี้ริวจะชวนไปขี่จักยาน และไปให้อาหารปลากันครับ พ่อกับแม่ซื้อจักรยานให้น้องริวเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบ 2 ขวบ ก็ผ่านไปจะ 2 เดือนละ ริวยังไม่ยอมขี่เองเลย จนพ่อต้องไปหาจักรยานอีกคันเอาไว้มาขี่เป็นเพื่อนกะว่าลูกจะสนใจขี่ขึ้นมามั้ง แต่ก็เป้นแบบในภาพนี่ครับ พี่เค้าขึ้นไปนั่งเฉยๆ ปั่นไม่เป็นอาจจะเป็นเพราะขายังไม่แข็งแรงพอ และไม่มีเพื่อนในวันเดียวกันขี่ ขี่ไปจูงไป ลากไป ไปไม่ถึงไหน สุดท้าย "พ่อจั๊บ จูงให้ริวหน่อยจิ ริวยังตัวเล็กอยู่ขี่ไม่เป็นเลย" แม่ยืนขำอยู่ซักพัก พี่เค้าก็บ่นเอา "แม่เลิกถ่ายรูปได้แล้ว มาให้อาหารปลากับริวนี่" แล้วก็เดินไปไม่สนใจแม่เลยว่าตามมาหรือยัง เดินไปถึงก็ปีนขึ้นไปตักอาหารปลา หน้าจะมุดลงไปในโอ่งอาหารปลาอยู่ละ ถ้าไม่เรียกไว้ก่อนสงสัยเอาหัวมุดลงไปแน่ๆเลย ปลาในท้องร่องนี้ตัวใหญ่มาก อายุเยอะแล้ว รุ่นแรกๆ นี่ 10 กว่าปี ไม่รู้ออกลูกออกหลานกันมากี่รุ่นแล้ว ตัวใหญ่ที่เห็นก็มีปลาแรด ปลาสวาย ปลาช่อนอันนี้ไม่ใหญ่มากตัวใหญ่ไม่ค่อยขึ้นมาไม่รู้ไปไหนกันหมด เราจะซื้อปลาช่อนกับปลาดุกจากตลาดมาปล่อยบ่อยๆ แต่ไม่ค่อยเห้นปลาดุกขึ้นมากินอาหารเลย แล้วก็จะมีปลาตัวเล็กๆ พวกปลาเข็มปลากระดี่ เยอะเลยแต่ถ่ายรูปมาแล้วมองไม่เห็นเพราะมันเล็กจัด ซักพักเบื่อละชวนไปดูเรือบ้านตาทาน หลังบ้านเรามีคลองด้วย ไปๆ ไปถ่ายรูปเรือกันดีกว่า ริวเสนอว่าขี่จักรยานไปดีกว่า ดีไ สงสัยจะให้จูงไปแหงง เอาก็เอาแม่ก็เบื่อปลาละไปดูเรือมั้งดีกว่า อ้าวพี่ครับ ไหนพี่ว่าจะขี่จักรยานไงครับพี่ ทำไมพี่มาฉีกเชือกจูงซะล่ะครับ แล้วเราก็มาถึงท่าน้ำบ้านคุณตาทาน กะว่าจะถ่ายรูปริวน้ำสวยๆ ซะหน่อย พี่เค้าเซงแม่ถ่ายรูปเยอะไปหน่อย "ปิดเลย ปิดกล้องเลยแม่ ปิด" แล้วก็เปลี่ยนใจ ริวจะถ่ายเอง หมุนกล้องไปมา แล้วบ่นๆ "ริวจะถ่ายตรงนี้หรอ ถ่ายตรงนี้ดีกว่า ถ่ายต้นไม้ดีกว่า ถ่ายเรือดีกว่า"แต่เรือไม่มา เลยได้ภาพจากฝีมือพี่เค้าแค่นี้ ให้แม่ช่วยจับแล้วส่องไปเรื่อย กดไปเรื่อย แม่นึกขึ้นได้ถ่ายรูปเรากันดีกว่า ซักพักได้ยินเสียงคุณตาทานรถน้ำต้นไปไปดูดีกว่า ตาทานเล่นน้ำพุ 555   Create Date : 12 มิถุนายน 2553     Last Update : 12 มิถุนายน 2553 23:32:10 น. Counter : 698 Pageviews.   2 comment Share Tweet

น้องริว@บ้านสวน ตอนริวเลือกผลไม้เป็นแล้วนะคร๊าบ น้องริวอยู่บ้านสวนกับคุณตาทุกวันก็จะออกไปดูต้นนั้นต้นนี้ จริงๆ แล้ว ตอนที่แม่ได้ลาพัก 3 เดือน แม่ก็พาน้องริวไปดูผลไม้ทุกวัน ลิ้นจี่ มังคุด กระท้อน มะปราง มะม่วง ชมพู่ มะไฟ มะยม ลูกหว้า ทุเรียน ช่วงน้องริวคลอดใหม่ๆ ผลไม้อื่นๆ ยังไม่ออกเลย จะมีก็แต่มะยม กับ ตะลิงปลิง (อันนี้ไม่ใช่ผลไม้) ก็พากันไปดู ทุ๊กวัน อธิบายกันไปว่านั่นลูกไร นี่ลูกไร ริวคงไม่รู้เรื่อง หลังจากแม่ครบกำหนดต้องมาทำงาน ครอบครัวเราก็ย้ายไปอยู่คอนโดกัน เพราะสะดวกกว่า ตอนนั้นให้ป้าแหม่มเลี้ยง แล้วพอริวครบ 1 ขวบ เราก็ย้ายกลับมาอยู่บ้านสวนของเรา ช่วงริวครบ 1 ขวบ ตอนนั้นมีชมพู่ เต็มต้นเลย ทุกวันริวจะไปเก็บชมพู่กับคุณตาทุกวัน จนสามารถเลือกได้ว่าลูกไหนอร่อยลุกไหนหวาน ที่สำคัญถ้าลูกไหน ที่ริวคิดว่าไม่อร่อยริวจะปาทิ้งซะด้วยซี จนมีอยู่วันนึงป้าแหม่มมาหาที่บ้านหลังจากที่ขึ้นอุ้มผางดูแลรีสอร์ท ก็ชวนกันไปเก็บชมพู่ ริวเก็บมั้งทิ้งมั้ง ป้าก็เสียดาย ตาบอกไม่ต้องเสียดายหรอกช่างมันเถอะ แต่ก็ไม่ได้บอกป้าว่า เพราะอะไรริวถึงได้ทิ้งบ้างลูก บ้างลูกก็ส่งให้ป้า ให้ลุง บ้างลูกก็ส่งให้คุณตาเก็บใส่กระเป๋า ลูกที่ส่งให้ป้า ริวก็บอกป้าว่าหม่ำๆ คือให้ป้ากินเลย ผลไม้บ้านเราไม่ฉีกยาฆ่าแมลงกินได้สบาย ป้าก็กินแล้วติดใจในความหวานอร่อย เลยไปเก็ยลูกที่ริวทิ้งๆ ไปมาล้างกิน ถึงได้ถึงบ้างอ้อว่าทำไม ริวถึงทิ้งก็ลูกไหนที่ริวทิ้งน่ะ มันไม่อร่อยเลย มันจะจืดมากกกกก ไม่น่าเชื่อว่าริวเลือกชมพู่ได้ตอน 1 ขวบน่ะ ทุกวันภาระกิจก็จะเอาถุงก๊อบแก๊บใส่กระเป๋ากางเกงไปเก็บชมพู่ แล้วยังเอามาแช่ตู้เย็นเก็บไว้ให้พ่อแม่กินทุกวันเลย พอหมดชมพู่ธรรมดา ชมพู่เพชร ก็เข้าหน้าชมพู่มะเหมี่ยว ริวคุงก็ทำภาระกิจเก็บชมพู่มะเหมี่ยวอีก ตอนนี้มะไฟ ออกเต็มต้นเลย ริวก็ไปเก็ยมะไฟ เก็บแล้วแกะชิมเลย บางลุกเปรี้ยวก็โยนทิ้งไปละบอกเว่า เปี้ยวๆ บางลูกหวานก็จะหันมายิ้มแฉ่ง เอาให้แม่หม่ำๆ ตอนนี้ริวก็เลือกมะไฟเป็นแล้ว เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาริวไปดูคุณตาห่อกระท้อน ริวจำแม่นมากๆ พอเห็นไม้ปุ๊บ ริวจะบอกเลยว่า ไม้ห่อท้อน แล้วทำท่าห่อกระท้อนแบบคุณตา ล่าสุดเมื่ออาทิตย์ ลูกหว้าออกเต็มต้น คุณตาเก็บลูกหว่าอยู่ ริวก็มาสอนแม่ สั่งแม่ใหญ่เลย ให้ปีนบันใด ไปเอาไม้มาสอย คุณตาบอกให้ริวไปเอาถุงก๊อปแก๊ปมาใส่ลูกหว้า ริวก็ไปแน่บเลย จูงมือยายแจ๊ดไปเอาถุงก๊อปแก๊ปมา เสร็จแล้วก็มาปีนบันใดแล้วสั่งแม่กะยายเอาไม้ เอาถุงมาใส่ลูกหว้า ตัวเองเป็นคนเก็บ เหมือนปังคุงไม่มีผิด เสียดายที่แม่ไม่ได้เอากล้องถ่ายรูปไป   Create Date : 12 มิถุนายน 2553     Last Update : 12 มิถุนายน 2553 23:16:57 น. Counter : 340 Pageviews.   0 comment Share Tweet

น้องริว@โรงถ่ายฯ นเรศวร วันนี้เราเตรียมตัวออกเดินทางมุ่งหน้าไป....กาญจนบุรี แบบไม่ได้แพลนไว้ล่วงหน้า ก็ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาฝนตกทุ๊กวัน แม่กะพ่เลยไปกล้าที่จะแพลนไปไหน แต่ป้าแหม่มอยากไปม๊าก เพราไปอยู่บนดอยมานานไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย จริงๆ แล้วทริปนี้ที่คุยกันไว้แต่แรกเลยเนี่ยป้าอยากไปสวนนงนุช แต่แม่ว่าถ้าฝนไม่หนุกแน่เลย เอ..ก็คุยกันอยู่ว่าจะไปแถบๆ พัทยา ตื่นเช้ามาเป็นกาญฯซะแล้ว โทรไปหาน้านัทดีกว่าวันนี้น้านัทกะต้นกล้าก็ไปเที่ยวกาญฯ เผื่อจะเจอกัน แต่เอ.. เด๋วจะเปลี่ยนแผนกลางทางป่าวเนี่ย เอาไว้ถึงกาญฯ แล้วค่อยโทนดีกว่า เล่ายาวไปละ มาเริ่มเลยดีกว่า เราเริ่มออกเดินทางกันประมาณ 10 โมงกว่าๆ จุดหมายแรกที่เราจะไปคือ... หาที่พักก่อนดีมั๊ย เรายังไม่ได้จอง มีเสียงแว่วมาจากป้าแหม่มว่า ที่นี่ที่พักเยอะแยะไปเที่ยวก่อนดีกว่า ก็เลยลุยเลย ที่หมายของเราโรงถ่ายพร้อมมิตร หรือโรงถ่ายนเรศวรนั่นเอง เราไปถึงตอนเที่ยงพอดี ร้อนๆๆๆ ตอนแรกแม่ก็กังวลว่าลูกจะไม่สนุกแต่ที่ไหนได้ เข้าไปปุ๊บเจอช้างเลย ริวดี๊ด๊าสุดๆ คว้านช้างบอกว่าช้าตัวนี้เป็นช้างอารักษ์ขา ช้างทรงของพระนเรศวร (ควานย้ำ)อายุ 14 ปี ตอนนี้ตั้งท้องอยู่ 1 ปีด้วยนะ ชื่อ @#$%%@ แม่จำม่ะได้แล้วอ่ะ ริวชอบมากแม่กะป้าเลยถ่ายรูปกัน 555++ เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย ดูช้างเสร็จ ก็ไปซื้อตั๋วเข้าไปดูโรงถ่าย ผู้ใหญ่ 100 เด็กเท่าไหรมะรู้ จำม่ะได้เพราะริวไม่เสียตังค์ จากตรงนี้เราต้องเดินไปประมาณ 200-500 เมตร (มั้ง จำไม่ได้ล่ะ) มีรถกอล์ฟให้เช่าด้วย แต่แพงไปนะ 500 บาท/1 ชม. ไม่ไหวๆ เราเลยตัดสินใจเดินเพราะเดินไม่ไกลก็มีรถรางวิ่งพาเที่ยวรอบสถานที่เลย เดินๆ ไปเจอร้านขายน้ำ และขายของฝาก แหมแวะกินน้ำซะหน่อย ป้าแหม่มใจดีซื้อให้ด้วย ก็เลยกางร่มอันใหม่ละเดินต่อไป จนที่ขึ้นรถรางสะบายใจจังไม่ต้องเดินละ ดูรูปกันไปดีกว่า เพราะจำไม่ได้ละว่าเค้าเรียกว่าไรกันมั้ง ดูหน้าเอาละกันว่าหนุกหนานขนาดไหน ............................................................. เราออกจากโรงถ่ายประมาณ 3-4โมงเย็น โอโฮ! อยู่ที่นี่นานจังเลยเนอะ ได้เวลาหาที่พักละ อยากจะไปพักที่เดียวกะต้นกล้า แต่ไม่ได้จองล่วงหน้าท่าท่าจะหูตูบ ไปที่อื่นดีกว่า ลุงนัยแนะนำให้ไปพักที่เดือนฉาย รีสอร์ท ป้าแหม่มดูรูปถ่ายห้องพักกะบรรยากาศรอบๆ แล้วโอเค เราก็เลยตกลงพักที่นี่ แต่พอเข้าพักจริงๆ ก็โอละ แต่ห้องน้ำมีกลิ่นเหม็นๆ นิดหน่อยอ่ะ มาดูรูปที่พักกันดีกว่า ********************   Create Date : 22 พฤษภาคม 2553     Last Update : 22 พฤษภาคม 2553 20:37:18 น. Counter : 272 Pageviews.   0 comment Share Tweet