สนทนาประสาแม่ลูก - แน่ใจนะว่าคำถามเด็ก 2 ขวบ เมื่อซัก 1-2 เดือนที่ผ่านมานั่งอ่านนิทานก่อนนอนกัน my jungle pop up book มีรูปสัตว์มากมาย ไม่วายที่เด็กขี้สงสัยจะถาม ดูรูปเต่าเล่านิทาน ตามเรื่องตามราว "แม่คับเต่ามันมีขามั๊ยคับแม่" "มีจ๊ะ เต่ามันมี 4 ขา" "แล้วเท้าละคับ เต่ามันมีเท้ามั๊ยคับแม่" เอ... แม่ชักงง งง เซ่อๆ อย่างบกไม่ถูก มันขาหรือเท้าของเต่าหว่า มันสั้นกระจุ๊ดรุด เท้ามั้ง เต่าเป็นสัตว์ 4 เท้า "มีจ๊ะ มี 4 เท้า" ริวจ้องไปที่รูป "แล้วตรงไหนเท้าตรงไหนขามันละแม่" พูดไม่ออกเลย ตรงไหนหวว่า เอ... ชักงง เดี๋ยวแม่หาคำตอบจาก google ให้พรุ่งนี้นะครับ" แต่ริวยังไม่จบ ยังคงสงสัยอยู่ "แล้วที่เท้ามันมีนิ้วมั๊ยคับแม่" คิดในใจ หา!!! อะไรนะ เท้ามันมีนิ้วมั๊ย แม่ไม่รู้ ไม่เคยสงสัย ยังไม่ทันที่แม่จะตอบ แม่ยังงอยู่ ริวก็ยิงมาอีก 1 คำถาม "แล้วที่เท้ามันมีเล็บมั๊ยคับแม่" โอวววว.....แม่ไม่รู้อ่ะ "ไว้แม่จะหาคำตอบมาให้นะครับ"   Create Date : 14 มิถุนายน 2553     Last Update : 14 มิถุนายน 2553 21:16:36 น. Counter : 451 Pageviews.   4 comment Share Tweet

สนทนาประสาแม่ลูก - บทสนทนาก่อนนอน - ยีราฟ คืนนี้น้องริวเลือกที่จะให้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสัตว์อีกแล้ว แม่ก็เล่าเรื่องสัตว์ไปเรื่อยจนมาถึงเรื่องของยีราฟ คำถามนี้เกิดขึ้นตอนน้องริวอายุ 2 ขวบ 4 เดือน ถามในคืนวันก่อนตรุษจีน "ยีราฟมันมีเสียงมั๊ยคับแม่ แม่เคยได้ยินเสียงมันบ้างมั๊ย เสียงมันเป็นยังไง ริวไม่เคยได้ยินเลย" "ไม่เคยเลยอ่ะคับ แม่ก็ไม่รู้นะว่ามันมีเสียงหรือปล่าว เกิดมาแม่ก็ยังไม่เคยได้ยินเลย และแม่ก็ไม่เคยสงสัยแบบริวด้วยหล่ะ ริวช่างสงสัยช่างสังเกตมากเลยนะลูก ดีมากเลยนะครับ แต่ว่าเราจะไปหาข้อมูลกันที่ไหนดี เปิดเน็ตดู หรือเราจะไปเขาดินแล้วไปถามเจ้าหน้าที่ที่เค้าดูแลมันดีอ่ะ ว่ายีราฟมันมีเสียงมั๊ย หรือว่าเค้าเคยได้ยินเสียงมันบ้างมั๊ย เสียงมันเป็นอย่างไร " "ไปเขาดินถามเค้าดีกว่า" จนเวลาก็ผ่านไป... น้องริวไม่สบายเข้าร.พ. วันนั้นริวต้องแอตมินเลย ระหว่างรอติดต่อห้องพัก แม่เห็นมีบูธขายหนังสือเด็กดูน่าสนใจดี มี cd เพื่อการศึกษาเป็นของ TIME เลยชวนกันไปดู เจ้าหน้าที่อธิบายว่ามันคือหนังสือพูดได้ มีอุปกรณ์คล้ายไมค์ ไปจิ้มที่หนังสือก็จะอ่านชื่อให้ฟังอธิบายเรื่องราวความเป็นมาให้ฟัง มีเสียงต่างๆ ให้ฟังเยอะเลย มีทุกเรื่องทั้งเรื่องหมด 24 เล่ม เรื่องรถแต่ละประเภท รถหวอแต่ละประเภทเสียงหวอไม่เหมือนกัน รถไฟในแต่ละประเภทแต่ละยุคสมัย น้องริวพยายามจะถามเจ้าหน้าที่ว่ามีเสียยีราฟมั๊ยครับ เค้าก้ฟังไม่รู้เรื่องยังคงพรีเซ็นต์ต่อไป "แม่เลยถามว่ามีเรื่องสัตว์มั๊ยคะ น้องสนใจเรื่องสัตว์" "มีครับ" "มีเสียงยีราฟมั๊ยคับ" "เสียงยีราฟหรอ มีครับ อยากฟังหรอครับ นี่เค้ามีคำอธิบายด้วยนะ เค้าบอกว่ายีราฟมีเสียงร้องแต่ปกติยีราฟจะไม่ร้อง จะร้องเมื่อเจ็บป่วยหรือเสียใจมากๆ (อย่างหลังนี่ฟังผิด หรือจำไรผิดป่าวหว่า) เดี๋ยวพี่เปิดเสียงให้ฟังนะครับ" น้องริวฟังอย่างตั้งใจ ฟังอยู่หลายครั้งเหมือนกัน ดีใจจังในทีสุดริวก็ได้ยินเสียงยีราฟแล้ว แม่ดีใจจัง คงหายสงสัยซักที เพราะแม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปหาเสียงยีราฟจากที่ไหนให้ริวฟัง หนังสือชุดนี้ดีจังมีหลายอย่างเลยน่าซื้อ แต่ขายยกชุด 4 หมื่นกว่าๆ เกือบ 5 หมื่นสูงกว่าราคาที่คาดการณ์ไว้ถึง 2 หมื่น ตัดสินใจลำบากละ แล้วระฆังก็ช่วยพอดีเลย เสียงดังแว่วมาคุณแม่คะ ห้องเรียบร้อยแล้วค่ะ เลยได้เวลา ขอตัวก่อนนะคะ ไว้มาดูใหม่ค่ะ แต่ก็อยากได้นะ คุยกับพ่อริวเค้าไม่อยากซื้อ กลัวว่าลูกจะให้ความสนใจกับหนังสือมาก จะใจจดใจจ่ออยู่แต่หนังสือ ไม่ยอมเรียนรู้จากทางอื่นๆ ก็เหตุผลพอรับได้อ่ะ แต่ก็ยังอยากได้อยู่ดี ++ หลังจากถอย iphone มาก็ไปหา app มาลง มี app ที่เป็นสื่อการเรียนรู้ของเด็กๆ เพียบเลย ที่สำคัญมี app เสียงสัตว์ที่ริวอยากรู้ครบเลย มีเสียงฮิปโป เสียงหมี เสียงสัตว์มากมาย ++   Create Date : 13 มิถุนายน 2553     Last Update : 13 มิถุนายน 2553 3:49:19 น. Counter : 885 Pageviews.   0 comment Share Tweet

สนทนาประสาแม่ลูก - ไดโนเสาร์ เรื่องเล่าก่อนนอนคืนนี้น้องริว เลือกเอง เรื่องไดโนเสาร์ แม่ไม่ทันตั้งตัว แย่แล้ววว อยากซะด้วย "แม่คับไดโนเสาร์มันมีชื่ออไรกันมั้งคับ" "มีเยอะมากเลยนะลูก แม่จำได้ไม่หมด มีทั้วไดโนเสาร์กินพืชและกินสัตว์เป็นอาหาร มีทั้งอยู่บนดิน เดิน 4 เท้า เดิน 2 เท้า อยู่ในน้ำก็มี บินได้เหมือนนกก็มีนะ ไว้เราไปซื้อหนังสือหรือเปิดเน็ตดูกันเนอะ เอาเท่าที่แม่จำได้ก่อนนะ ทีเร็กซ์ หรือไทเรโนซอรัส เป็นไดโนเสาร์กินเนื้อนะ ตัวสูงมากเลย สูกกว่าต้นไม้อีก" "สูงกว่ายีราฟมั๊ยคับ" "เอ ... มันอยู่คนละยุคกันอ่ะ แม่ก็ไม่เคยอ่านหรือปังเรื่องการเปรียบเทียบกันนะ เดาว่าน่าจะสูงพอๆ กันนะ เอาไว้แม่จะไปหาข้อมูลมาให้" "แล้วไดโนเสาร์มีชื่อไรอีกคับแม่" "ชื่อแรพเตอร์ เป็นไดโนเสาร์ที่ฉลากม๊ากเลย มี 4 นะ แต่ขาหน้ามันสั้นกระจุ๊ดลุ๊ด เหมือนเป็นมือมากกว่าน่ะ" "แล้วมีชื่อไรอีกคับ" "ละที่ม่บอกว่าบินได้มันชื่อไรคับ" "แม่จำไม่ได้อ่ะ ไว้เราไปร้านหนังสือกันมัีย ไปหาหนังสือที่เกี่ยวกับ ไดโนเสาร์มาอ่านกันเนอะ วันนี้นอนก่อนนะครับดึกแล้ว"   Create Date : 13 มิถุนายน 2553     Last Update : 13 มิถุนายน 2553 21:10:15 น. Counter : 431 Pageviews.   0 comment Share Tweet

สนทนาประสาแม่ลูก - คำถามของไฮไลท์ของน้องริว 2.4 ปี บทสนทนาที่แม่ประทับใจ ในจินตนาการของริว คืนนั้นเราคุยกันเรื่องสัตว์ เรื่องที่มาแหล่งกำเนิดการกินอาหารชื่อเรียกต่างๆ ก็เล่าเรื่องช้าง เรื่องลิง เรื่องแรด เรื่องฮิปโป เสือ สิงโต เล่าไปเรื่อย จนมาถึงเรื่องกวาง... "... กวางก็มีหลายสายพันธุ์นะ แต่ละพันธุ์ก็จะมีหน้าตาที่แตกต่างกันออกไป บางพันธุ์มีเขาเหมือนกิ่งไม้ บางพันธุ์มีเขาเป็นเกลียวๆ แบบกวางแบล็คบัค หรือหน้ามี 2 สี แบบ ไวด์ดีบีส แต่ที่เราเห็นบ่อยๆ ที่สวนสัตว์ก็กวางดาว ตัวผู้มีเขาเหมือนกิ่งไม้ “ ยังไม่ทันไร คำถามก็มา “แม่กวางดาวมันบินได้มั๊ยคับ” เอ... วันนี้ถามแปลกจังเรื่องแค่นี้ริวรู้นินา ทำไมถามหว่า “บินไม่ได้หรอกจ๊ะ กวางดาวมันไม่มีปีกนะ ” ริวเงียบไปซักพักเหมือนคิดอะไรอยู่ แม่ก็ยังไม่เล่าต่อไม่อยากขัดจังหวะริว “ฝนมันตกใส่อะไรมั้งคับแม่” “ฝนมันก็ตกใส่ทุกอย่างนะ ริวเคยเห็นฝนตก ที่แม่พาไปดูไปที่หน้าต่างไง ริวลองคิดดูซิฝนมันตกใส่อะไรมั้งคับ” “ฝนมันตกใส่กวางมั๊ยคับแม่” “ตกใส่ซิจ๊ะ ถ้ากว้างมันไม่เข้าไปหลบฝนใต้ต้นไม้ฝนมันก็ตกใส่กวาง กวางก็จะเปียกนะจ๊ะ” " ละกวางมันจะเป็นหวัดมัียคับแม่" " เอ ... แม่ก็ไม่แนใจนะ กวางมันตัวใหญ่ แข็งแรงคงไม่เป็นมั้งลูก แม่แค่คิดว่านะ" “ละฝนมันตกใส่ดาวมั๊ยคับแม่” “ฝนไม่ตกใส่ดาวหรอกลูก ดวงดาวอยู่สูงกว่าก้อนเมฆฝนน่ะจ๊ะ” “อ้าว...” เสียงดังม๊าก “ละกวางดาวมันไปเอาดาวมาติดตัวมันได้ยังไงละคับแม่” อ้อ ... นี่จิตนาการของริวหรอเนี่ย คิดขนาดนั้นเลยหรอลูก ก็เลยมานั่งอธิบายกันเรื่องกวางดาวให้เข้าใจ พร้อมสัญญาว่าจะพาไปดูกวางดาวที่เขาดินพรุ่งนี้อีกครั้งเพื่อจะได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น   Create Date : 13 มิถุนายน 2553     Last Update : 13 มิถุนายน 2553 2:40:50 น. Counter : 293 Pageviews.   0 comment Share Tweet

สนทนาประสาแม่ลูก - น้องริว 1.6 ปี น้องริวเป็นเด็กช่างคุย ช่างคิด และชอบฟังเรื่องราวของสิ่งต่างๆ รอบตัว และซักถามเรื่องราวต่างๆ ที่สนใจไม่หยุดหย่อนในแต่ละวันมีเรื่องมาคุยกันมากมาย เพราะแม่ทำงานนอกบ้าน เวลาที่คุยกันเป็นเรื่องเป็นราวมากที่สุดก็จะเป็นช่วงเวลาก่อนนอนเมื่อก่อนตอนริวแรกเกิดก็จะเล่านิทานให้ฟังเป็นประจำ พอเริ่มไปทำงานก็มีเล่าเรื่องที่ทำงานให้ฟังมั้ง แล้วปิดท้ายด้วยนิทาน บางครั้งก็เล่าเรื่องตอนริวอยู่ในท้องแล้วปิดท้ายด้วยนิทาน เล่าเรื่องราวตอนแม่เด็กมั่ง เล่าเรื่องราวของพ่อกับแม่ เล่าเรื่องเราไปเที่ยวไหนกันมาบ้าง ได้ไปเจออะไรมาบ้าง แล้วปิดท้ายด้วยนิทาน บางวันก็ร้องเพลง แล้วทุกครั้งก็จะปิดท้ายด้วยนิทานรื่องประจำ เป็นอันรู้กันว่าถึงนิทานเรื่องนี้แล้วจะต้องหลับแล้ว ก็เล่าไปเรื่อย ตั้งแต่ลูกยังไม่รู้เรื่อง ยังพูดไม่ได้ จนลูกสนทนาได้ถึงได้รู้ว่าเรื่องที่เราเล่าไปทุกเรื่องนั้นลูกรู้เรื่องนินา ลูกเข้าใจนินา ทำให้คิดได้ว่าเราไม่ควรประมาท ไม่ควรดูหมิ่นความคิดและความสามาถในการเรียนรู้ของเด็กทุกช่วงวัย บางอย่างที่ลูกถามแล้วแม่ตอบไม่ได้ ก็ไม่ควรฟันธงว่ามันเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่จะบอกลูกว่าแม่คิดว่ามันเป็นอย่างนั้น แต่แม่ก็ไม่แน่ใจว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ หรือป่าวมันเป็นเพียงความคิดหรือข้อสันนิฐานของแม่แล้วพรุ่งนี้แม่จะหาคำตอบจริงๆให้ว่ามันเป็นอย่างไร ตอนนี้ต้องทำการบ้าน คิดพร็อตเรื่องและหาข้อมูลเพื่อนำมาเล่าให้ริวฟังก่อนนอน เพราะริวจำแม่น และอยากเรียนรู้ แม่ต้องไม่มั่ว ต้องหาข้อมูลที่ถูกต้องและต้องคิดเผื่อไว้สำหรับตอบคำถามด้วย แต่บางวันริวก็จะมีรีเควสเรื่องที่อยากฟังเองเหมือนกัน แม่ก็ไม่ได้เตรียมไว้ก็เล่าเฉพาะที่แม่รู้ เช่น อยากฟังเรื่องหมาของแม่ อยากฟังเรื่องแมวของแม่ อยากฟังเรื่องพ่อตอนเด็กๆ หมาของพ่อ แมวของพ่อ เรื่องแม่ไปเที่ยวทะเลกับพ่อ สาระพัดเรื่อง ล่าสุดเรื่องที่ลูกคิดขึ้นมาได้ก่อนนอนอยากฟังเรื่องสัตวที่ออกหากินตอนกลางคืน บทสนทนาและคำถามของริวที่ทำให้แม่อึ้ง ... อึ้งเพราะไม่คิดว่าลูกจะเข้าใจ วันนั้นเล่าให้ริวฟังถึงเรื่องราวตอนตั้งท้อง ความรู้สึกของแม่ที่รู้ว่าริวอยู่ในท้อง ครั้งแรกที่ได้พบริวผ่านการอัลตร้าซาวน์ และ ทุกครั้งที่ไปอัลตร้าซาวน์ริวทำอะไรอยู่บ้างตอนที่ยังอยู่ในท้อง เล่าไปเรื่อยจนถึงวันครบกำหนดคลอด คลอดริวออกมาอย่างไร และความรู้สึกของพ่อกับแม่ว่าดีใจกันขนาดไหน ตอนนั้นริวเพิ่งขวบกว่าน่าจะไม่เกินขวบครึ่งก็เล่าไปริวนอนฟังเงียบกริบ ระหว่างที่แม่เล่าไปแม่ก็คิดในใจ สงสัยริวไม่รู้เรื่องแน่เลยไม่มีคำถาม แปลกนะ ปกติจะสังสัยนินา ริวรอฟังจนจบคำถามก็มา "ตอนริวเล็กๆ แม่เลี้ยงริวไว้ในท้องหรอ" "ใช่ลูก ตอนนั้นริวยังเล็กมากๆ ต้องการการดูแลเป็นพิเศษ ยังทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้หลายๆ อย่าง กินข้าวกินนมเองก็ไม่ได้นะ ต้องกินผ่านแม่ แม่กินเข้าไปแล้วส่งให้ริวทางสายสะดือ เมื่อก่อนริวมีสายสะดือเล็กๆ ต่อติดกับท้องแม่ด้วยนะ นี่ไงสะดือที่เคยมีสายสะดือต่อกับท้องแม่ ของแม่ก็มีนะตอนแม่เด็กๆ ก็ต่อกับท้องคุณยายเหมือนริวต่อกับท้องแม่นั่นแหล่ะ" "แล้วทำไมริวถึงต้องออกมาล่ะ" "ก็พอริวโตขึ้นแล้ว ก็จะตัวใหญ่และแข็งแรงพอที่จะพาออกมาเลี้ยงข้างนอกได้แล้ว ปกติแม่ทุกคนจะเลี้ยงลูกไว้ในท้องประมาณ 40 สัปดาห์ หรือ 9 เดือน พอครบกำหนดแล้ว ตัวใหญ่มากๆแล้ว ก็ต้องเอาออกมาเลี้ยงข้างนอกไง จะได้เอามากอด เอามาหอมแบบนี้ได้ไง" "แล้วตอนนี้ริวจะเข้าไปในท้องแม่อีกได้มั๊ย" "ไม่ได้หรอกลูก ..." ยังเล่าไม่ทันจบ สงสัยเล่ายาวไปริวพูดแซงขึ้นมา "ทำไมล่ะแม่ หมอเค้าล็อคเอาไว้แล้วหรอ" "ใช่จ๊ะ หมอเค้าล็อคไว้แล้ว" แม่ก็อึ้งเลย ไม่ได้เตรียมคำตอบแนวนี้ไว้ เข้าใจง่ายดีจัง   Create Date : 13 มิถุนายน 2553     Last Update : 13 มิถุนายน 2553 2:05:02 น. Counter : 459 Pageviews.   1 comment Share Tweet