|
|
ไม่ชอบร่ำสุรา หากแต่หลงรักบทสนทนาในวงเหล้า
ขวดสีชา มีฟองล้นปากขวดจำนวนหลายต่อหลายขวดถูกไล่เรียงออกมาวางไว้บนโต๊ะ
ดูไปดูมา คล้ายๆขวดพวกนั้นกำลังเข้าแถวรอเช็คชื่อ
เช็คชื่อลงแก้วตามจำนวนคนต่างหาก
น้ำสีเหลืองไหลรินลงมาปะทะน้ำแข็ง ฟองขาวปริ่มแก้ว
ไม่ต้องรอให้ใครสั่ง
เจ้าของแก้วต่างกระดกมันเข้าปาก ให้น้ำรสขมๆไหลผ่านลำคงลงไป
บางคนหวังให้มันเค้าไปย้อมสีอวัยวะบางอย่างแถวอกข้างซ้าย
ให้หลงลืมอะไรบางอย่างออกไปก่อน เพียงค่ำคืนก็ยังดี
บ้างก็เฮฮาสนุกสนาน ปลดปล่อยความรู้สึกเคล้าเสียงดนตรี
จริงๆแล้ว ฉันเองก็ชอบนะ บรรยากาศท่ามกลางวงเหล้า
หากไม่มีใครปากเสีย มันเป็นวงสนทนาที่ออกรสสุดๆวงหนึ่งทีเดียว
หากไม่นับว่าการดื่มสุราเป็นการทำลายสุขภาพ
สูญทรัพย์ไปอย่างสิ้นเปลือง
เสียเวลาไปโดยใช่เหตุ
ละเลยการงานและความสนใจต่อบางอย่างแล้วล่ะก็
ฉันเองอยากเป็นสมาชิกวงสุรานี้เสียทุกๆค่ำคืน
คนเรามีเหตุผลสักกี่อย่างกันนะ
ที่พาตัวเองไปนั่งอมน้ำรสขมๆท่ามกลางมวลควันบุหรี่
หากย้อนเวลานึกถึงเมื่อคืนที่ฉันตอบตกลงกับเพื่อนว่าจะไปด้วย
ขณะนั้น ฉันไม่มีเหตุผลอะไรเลย
ฉันมีแค่ความรู้สึกบางอย่าง
ความรู้สึกที่ว่า คืนนั้นฉันไม่อยากอยู่คนเดียว
ฉันอยากไปฟังเสียงหัวเราะ เสียงสนทนา เสียงเพลง
ฉันไม่เคยเชื่อว่าเหล้าจะทำให้เราหายเจ็บช้ำในเรื่องอะไรได้
มันอาจจะพาเราออกไป แต่สุดท้าย เราไม่ได้ไปไหนเลยต่างหาก
เสียงสนทนาในวงเหล้าเมื่อคืน บอกฉันว่า
เราต้องอยู่คนเดียวให้ได้ด้วยซ้ำ
เพราะทุกครั้งที่เหล้าเข้าปาก เราเองนี่แหละ ที่ต้องดูแลตัวเอง
คนที่ไปดวยก้อคือคนที่ไปด้วย
ถึงมันจะมีตำแหน่งเป็นตั้งเพื่อนของเรา
แต่ถ้าเมาแล้ว วินาทีนั้น มันอาจกลายเป็นอื่น
จากคนชอบพูด ฉันไม่คิดว่าการพูดมากในเวลาร่ำสุราเป็นเรื่องดี
ฉันเรียนรู้ที่จะฟัง ถึงแม้มันจะได้ยินไม่ถนัดเท่าไหร่
มีคำคมจำนวนมากหลุดจากปากของคนที่เวลาสติอยู่ครบ
ไม่สามารถพูดแบบนี้ได้
หรือว่าบางที เหล้าจะไหลลงไปถึงสัญชาติญาณสุดขั้วของมนุษย์
หรือบางที เหล้าเป็นสิ่งที่เปิดเผยธาตุแท้ของชีวิตคน
ใช่ ในยามที่เรารู้ตัว ทุกสิ่งทุกอย่างต้องผ่านกระบวนการคิด
แม้เสี้ยววินาที เรายังจำเป็นต้องคิดก่อนการสื่อสาร
เพราะนั่นหมายถึงความเข้าใจที่คนรับสารจะมีต่อผู้ส่งสาร
แต่ในวงสุรา ดูเหมือนจะไม่ใช่
หากคิดอะไร รู้สึกอะไร มันจะไหลออกมา
ไม่ต่างกับเวลารินเหล้าลงแก้ว
แต่ที่น่าสงสัยคือ แล้วไหนล่ะ ชีวิตจริง
ความจริงต้องผ่านการกลั่นกรองหมักสะสมให้ได้รสชาติเหมือนเบียร์ไหม
หรือความจริงต้องสดใหม่เหมือนวอดก้าที่พอผละมือจากโต๊ะ สิ้นเสียงป๊อกต้องรีบรินพรวดลงคอ
ไม่แปลกที่ทั้งคู่ต่างทำให้เราลืมความคิดไว้ที่ไหนบางแห่ง
ไม่แปลกที่ทั้งคู่ต่างทำให้เราเกิดอาการมึนงงทรงตัวไม่อยู่
เหล้าชนิดไหน เราพอจะแยกออก
อีกอย่างปริมาณแอลกอฮอล์มันก้อแจ้งชัดไว้ข้างขวด
แต่ความจริง อยู่ตรงไหนของชีวิต
มีฉลากแปะอยู่ข้างหลังผิวหนังของเราเสียที่ไหน
อาจจะจริง ที่ใครๆก็ชอบบรรยากาศระหว่างการร่ำสุรา
แต่น่าเสียดายที่ว่า บรรยากาศดังกล่าวมันเป็นเรื่องจริง
ที่ไม่ค่อยจริงสักเท่าไร!!
| Create Date : 11 ตุลาคม 2551 |
| Last Update : 11 ตุลาคม 2551 15:02:31 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 789 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: kai (aitai  ) วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:15:50:32 น. |
|
|
|
| โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:16:51:48 น. |
|
|
|
| โดย: อุ้มสี วันที่: 11 ตุลาคม 2551 เวลา:22:55:44 น. |
|
|
|
| โดย: p_tham วันที่: 28 ธันวาคม 2551 เวลา:5:27:04 น. |
|
|
|
โดย: องุ่นแก้ว  วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:0:43:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ความรู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ
เมื่อคืนก็ไปนั่งฟังพรรคพวกนั่งเมาแอนด์เมาท์
พอเราดื่มไปแก้ว กลัวจะเมา แล้วจะกลายเป็น
ภาระคนอื่น ก็เลยหยุด และนั่งกินอาหารเฉยๆ
กับฟังเขาคุยกันก็สนุกดีอ่ะนะ
อ้อ ที่ไปก็เพื่อนในบล๊อกแก๊งส์นี่แหละ