กู๊ดมอร์นิ่งครับ

Comment ไป 2 อัน ไม่ผ่าน censor
อย่าไงก็ช่วยลบ 1 อัน เหลือไว้ 1 อัน
ด้วยนะครับ

ปฏิทินที่เห็นเป็นของ bloggang.com เค้าครับ
ประโยชน์พิเศษของปฏิทินคือจะบอกวันที่เราทำการเพิ่ม entry ไว้ด้วย
แถมเมื่อคลิกในวันนั้น ก็จะกลายเป็น link ไปที่หน้านั้นได้เลย
เหมือนแผ่นที่ blog เลย
ถ้าจะเอารูปโฉมใหม่แบบมีปฏิทิน
ก็จะต้องยอมสูญเสียรูปแบบ blog ของเดิม โดยต้องเป็นดักแด้เสียก่อน
พูดเหมือนวิชาชีววิทยาเลย
ล้อเล่นครับ
คือต้องสลายร่างเดิมจากดักแด้แล้วไปเป็นเป็นผีเสื้อที่สวยงาม ยังไม่เลิกล้อเล่นอีกครับ
คือ ใน bloggang เขามีรูปแบบสำเร็จรูปเอาไว้ให้แล้วเรียกว่า Theme

วิธีทำก็คือ
1. login bloggang ของตัวเอง
2. เข้าไปหน้าจัดการ-แก้ไข Blog
3. ภายใต้หัวข้อทางซ้ายมือ จัดการ deardodiddone's blog
.......มองหาหัวข้อ ปรับแต่งเว็บ Blog
.......กดเลือก เลือกสไตล์ของเว็บ Blog
4. เลือก โดยกดช่องวงกลมบนชื่อ Theme
.......พวกที่มีปฏิทิน จะมี 4 แบบ(แถวบนแถวแรก)

ส่วนเรื่องสีของ blog ถ้าไม่ชอบ
เขามี blog ของ ป้ามด อธิบายไว้เยอะแยะ
ผมก็ "เก็บตก" เขามาอีกที
ยังงงกับการแต่ง blog อยู่เลย

แต่เท่าที่ดู blog ของคุณ เดียร์ฯ
ก็มีเทคนิคทำตัวอักษรเลื่อนขึ้นอยู่ทางด้านขวา
แสดงว่าไม่ธรรมดา

กับคำถามที่ว่า
"เวลาเราชอบใครสักคน เราชอบเค้าจริงๆ หรือเพราะเราไม่มีใคร?"

ขอลองตอบนะ
ผมว่าคำตอบนั้นเป็นไปได้ทั้งใช่และไม่ใช่
เวลาที่คนอกหัก และรู้สึกว่าไม่เหลือใครเลย
(คนเจ้าชู้จะได้เปรียบตรงนี้เพราะมีตัวสำรองไว้เยอะ)
เขามักจะคว้าใครสักคนที่บังเอิญผ่านมาตอนนั้นมาดามใจไว้ก่อน
ปัญหาที่ตามมาก็คือ ต้องมาถามปัญหาเดิมข้างบนนี้แหละกับตัวเอง
เพราะชักจะไม่แน่ใจว่าตัวเองอยากได้คนนี้อยู่หรือเปล่า?
ถ้าสามารถดำเนินสภาพคู่รักต่อไปได้...ก็ดี
แต่ถ้าต้องจบ...ก็ขอให้จบแบบสวยๆหน่อย
อย่าทอดทิ้งให้อีกคน...กลายเป็นแพะรับบาปแบบสายฟ้าฟาดเลย
ที่ผมเห็นก็คือพอปรับตัวจากอาการเหงาได้
ก็มองหาคนใหม่ ทั้งๆที่คนที่ดามหัวใจก็ยังคบกันอยู่
เรื่องนี้จบไม่สวยแน่ ไม่สงสารคนที่ผ่านเข้ามาช่วยคนนั้นเลย
แบบนี้จะเห็นว่าการชอบ(อีกครั้ง)นี้เป็นเพราะว่าไม่ได้เหงา

คุณ dear....
การเปลี่ยน theme หรือ style
ไม่ได้ลบข้อมูลทิ้งไปไหนหรอกครับ
มันแค่จัดวางใหม่ และลงสีไปตามแบบตัวอย่างที่เราเลือกใหม่
ถ้าหายไป ทางผู้ดูแลเขาเอามาคืนได้
เพราะผมเคยเห็นว่าบางคนข้อมูลเขาหายไป
แต่ไม่ทราบว่าเพราะอะไร
เอ๊ะ...ชักไม่แน่ใจ อย่าเปลี่ยนเลยเน๊อะ
ของผมหนะ เปลี่ยนแทบทุกเดือน
เพราะเป็นคนไม่ชอบจำเจ
แต่ไม่ถึงกับเปลี่ยนแบบหน้ามือเป็นหลังมือหรอกครับ
ยังไงก็ลองถามผู้ดูแล bloggang อีกทีก็ดีเหมือนกัน
ผมจะได้รอดตัว (มือไม่เปื้อนเลือด)

แวะมาทักทายตอนเย็น
ไม่ว่างเขียนหัวข้อใหม่ๆหรือครับ?

วันนี้ขอคอมเมนท์ต่ออีกหน่อย

การที่เรารักใครง่ายๆ
ผมมองว่าเป็นเพราะเราไม่ได้คิดว่าคนๆนั้นจะเป็นคนไม่ดี
อาจจะเป็นเพราะคนรอบตัวเรามีแต่คนดีๆ
ผมเคยพบว่าเด็กสาวๆจบมหาวิทยาลัยหมาดๆ
ได้ไปทำงานและต้องกลับบ้านค่อนข้างดึก
ไปๆมาๆได้แฟนเป็นหนุ่มมอเตอร์ไซด์รับจ้าง
ถ้าไปพูดแถววินมอเตอร์ไซด์ว่า ไม่น่าได้แฟนเป็นพวกนี้
ก็มีหวังโดนเหยียบติดดิน
แต่ลองว่า ลูกสาวคนดีมีฐานะบอกว่า พ่อขาแฟนหนูเป็นคนขี่มอเตอร์ไซด์
มีหรือว่าที่พ่อตาจะยิ้มแล้วบอกว่าเออดี
บ่อยครั้งที่เพื่อนๆชอบบอกว่าคนนี้ไม่ได้เรื่องอย่าไปคบ
แต่เขาหรือเธอก็ไม่เข้าใจหรือว่าดื้อก็ไม่รู้นะ
พอไปรู้ทีหลัง แบบจับได้คาหนังคาเขาว่า
อีกฝ่ายเป็นคนไม่ดีจริงๆ
เป็นผู้ชายเจ้าชู้ เกเร ใจคอโหดร้าย นักเลงการพนัน หรือ
เป็นผู้หญิงโปรยเสน่ห์ไปทั่ว แถมคอทองแดงอีกต่างหาก
ทีนี้ก็ต้องกลุ้ม กุ้มใจจนไม่มี ล ลิง

ในทางทฤษฎีมันก็ง่าย แค่ค่อยๆคบกันไปเรื่อยๆช้าๆ
แต่ในทางปฏิบัติ พอมันคลิ๊กติด ก็หยุดไม่ได้ฉุดไม่อยู่
วันไหนไม่ได้ยินเสียง ใจจะขาดให้ได้
ใครที่รักคนอื่นง่ายๆ แล้วหาจุดยืนนิ่งๆไม่ได้
ต้องหาภูมิคุ้มกันตัวเองให้ดี
ไม่อย่างนั้นต้องกินน้ำตาบ่อยๆ

ไม่อยากรักใครเพราะความเหงาหรือเพียงแค่เราไม่มีใคร