เพิ่งไปดูมา (หนังแผ่น)...ผลคือ...โคตรอิน
...อยากให้รู้ ... ว่าเพลงรัก ... ถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้...
มิวแต่งเพลงนี้เพื่อสื่อความในใจของตนที่มีต่อโต้ง
...ขอบใจนะ ถ้าไม่เจอกัน เรื่องดีๆ แบบนี้คงไม่เกิดขึ้น...
โต้งกล่าวกับมิว...ด้วยความรู้สึกดีๆที่ก่อเกิดขึ้นอีกครั้ง
เหนื่อยมั้ยแม่....
โต้งเอ่ยถามสุนีย์...ถึงสิ่งที่เธอทำเพื่อครอบครัวตลอดมา
ความรัก ไม่มีคำว่า มากเกินไปหรอก ถึงเราจะทำอะไรผิดพลาดไปบ้าง แต่ก็ยังดีกว่าเราไม่เคยทำอะไรเพื่อความรักเลย ... ไม่ใช่เหรอ
จูนกล่าวทิ้งท้าย ก่อนที่จะจากไป เพื่อให้ความหวังกับครอบครัว...ที่รักกันมากที่สุด...ครอบครัวหนึ่ง
...อยู่เป็นเพื่อนอาม่าอีกสักพักนะ...
อาม่าพูดกับหลานชาย...หารู้ไม่ว่า ในอนาคตกาล หลานคนนี้ต้องกลายเป็นคนโดดเดี่ยว ติดกับอยู่แต่ในความทรงจำเก่าๆ
...มันจะเป็นไปได้เหรอ.. ที่เราจะรักใครโดยไม่กลัวการสูญเสีย... แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอที่เราจะอยู่ได้โดยไม่รักใครเลย...
มิวกล่าวอย่างทดท้อ กับความรักที่ตนเองสูญเสียไป
...ตราบใดที่มีรัก ย่อมมีหวัง...
คำแปลเนื้อเพลงที่หญิงแปลให้มิว และปรัชญาความรักของหญิงเสมอมา
ใครที่ยังไม่ได้ดูเรื่องนี้ก็แนะนำนะครับ หนังเขาดีจริงๆ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 21 คน [
ดูแล้วตอนจบเราเศร้าๆ อ่า T__T
อยากให้จูนเป็นพี่แตง