"On ne voit bien qu'avec le cœur. L'essentiel est invisible pour les yeux." - Le Petit Prince (1943)
|
|||
งานวัด
...ไม่ได้เที่ยวงานกาชาดมานานมากๆๆๆๆ... ...ปีใหม่นี้มีโอกาสเลยพาแม่เข้าไปเที่ยวกัน... ...ถือเป็นการออกเดทรำลึกความหลังกับแม่ไปในตัว... ...ในงานมีข้าวของวางขายมากมายเหมือนเดิม... ...ยิ่งเดินลึกเข้าไปมากเท่าไร... ...คนยิ่งเดินขวั่กไขว่มากมายเท่านั้น... ...สองแม่ลูกเดินจูงมือกันไปจนถึงโซนเครื่องเล่น... ...เห็นมุมม้าหมุน...เด็กเล่นหัวเราะไป...ผู้ปกครองก็ยืนรอกันไป... ...คิดถึงสมัยเด็กๆ...ชอบเล่นม้าหมุนมากๆ... ...ร้องไห้กระจองอแง...จะเล่นแล้วเล่นอีกไม่ยอมเลิก... ...แม่ก็เลยแก้เกมส์...ให้เล่น...เรื่อยๆๆๆๆ.... ...จนกระทั่งเวียนหัว...และอาเจียน... ...และตั้งแต่นั้นมา... ...ก็ไม่ปรากฏว่าเด็กคนนี้ร้องจะเล่นม้าหมุนอีกเลย.... ...คงจะรู้สึกพอเกินพอ... ...ไม่ก็เข็ด... ...ไปนานเท่านาน... 5555 ...ขากลับออกมา... ...คนเยอะขึ้นเยอะขึ้น... ...สองแม่ลูกจับมือกันแน่นขึ้น... ...แต่ความรู้สึกได้เปลี่ยนไปแล้ว.... ...เมื่อก่อนแม่จับมือเราแน่น... ...คงเพราะกลัวจะล้มและหลงหายไป... ...แต่ในวันนี้...กลายเป็นเรา... ...ที่ต้องคอยระวังทางให้... ...และจับมือไว้ไม่ให้ไปไกลคลาดสายตา... ...บทบาทของคนสองคนได้สลับกันแทบสิ้นเชิงแล้ว... ...เราจับมือกันแน่นขึ้น... ...อบอุ่นหัวใจ... ...ออกเดทกะแม่ในงานกาชาด... ...เป็นอะไรที่ฟินไปอีกแบบ... ...อ้อ! ... ระหว่างเดินเที่ยวกัน... ...เจอรอยยิ้มปริศนา... ...ตีความไปเองว่า... ...เพื่อนคงจะอยากให้คิดว่า... ...นี่นะปีใหม่ๆ...อะไรไม่ดีก็ปล่อยมันไป... ...ยิ้มให้กับสิ่งดีๆใหม่ๆที่จะเข้ามาเถอะนะ... ...ดูหน้าและแววตานางแล้วประทับใจ... ...แปะไว้ดูอีกขำๆ...เรื่อยๆๆๆๆ... ...โดยรวมๆแล้ว...คิดถึงเพลงนี้ :) https://youtu.be/xGkCsSBYjQQ กลับบ้านเรา
...กลับบ้านเรา...รักรออยู่... ....................................... ...จำเนื้อเพลงได้แค่นี้... ...อยากฟังเต็มๆเพลง... ...เลยหามาแปะไว้ ณ ที่นี้... https://youtu.be/pHT5DAgX7yE พื้นที่เล็กๆ
...วันนี้ตั้งใจไปเดินหาของขวัญสำหรับทุกคนในครอบครัวที่จะได้เจอกันวันปีใหม่...คิดถึงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเวลาลุ้นตอนแกะของขวัญ...โดยเฉพาะป๊ะป๋า...จะแก้มแดงหูแดง...ตื่นเต้นแบบปิดไม่มิด...เห็นทุกปีก็แอบขำทุกปี... # เตรียมปลุกความเป็นเด็กด้วยของขวัญกองนี้ https://youtu.be/ROBlEHXcfqw บ้านเรา
...วันนี้ไปหาซื้อของขวัญให้คุณหลาน... ...ละลานตาซะเหลือเกิน...มีให้เลือกเยอะแยะไปหมด... ...ขุ่นอามือใหม่แอบมึนเบาๆ... ...แบบไหนนะจะเหมาะกะพัฒนาการนางที่สุด... ...หลังที่ตัดสินใจเลือกได้แล้วก็ไปจ่ายตังค์และห่อของขวัญ... ...คิวแอบยาวววว... ...แต่เราไม่ได้รีบร้อนอะไร... ...ก็ไปนั่งรอที่มุมที่เค้าจัดให้... ...สักพักก็มีเด็กน้อยแถวนั้น... (ที่พ่อแม่พามารอคิวเหมือนกัน) ...เดินเตาะแตะๆมาเล่นด้วยตลอดเวลา... ...สงสัยจะเห็นป้าดูเป็นมิตร... (พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ) ...อยากขโมยหอมแก้มซักทีสองที... ...แต่ก็กลัวแม่เค้าดีดเอา... ...ได้แต่ยิ้มเบาๆตามสไตล์... ...สักพักนึง... ...ได้ยินขุ่นแม่น้องอีกคนสอนลูกสาวตัวน้อยว่า... "คนเราต้องซื่อสัตย์กับตัวเองนะคะ...หนูดูตัวหนูเองค่ะ...ไม่ต้องไปสนใจคนอื่น...ถ้าหนูยึกยักไปมา...ใครเค้าจะมาเชื่อถือ...ใช่มั้ยคะ" ...ระหว่างนั้นขุ่นแม่อีกคนก็เล่าเรื่องราวพระแม่มารีให้ลูกสาวฟัง... ...ดูเหมือนว่า... ...ขุ่นแม่แต่ละคนต่างก็มอบความรักความปรารถนาดีให้แก่ลูกตัวเอง... ...ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเด็กน้อยทั้งหลายแถวนั้นจะเข้าใจขนาดไหน... ...แต่ขุ่นอามือใหม่ฟังแล้วก็แอบคิดตามในใจ... ...ของขวัญไม่ได้อยู่ในรูปแบบที่จับต้องได้เสมอไปเนอะ... ...แอบฟินเบาๆกับบรรยากาศครอบครัวของขุ่นแม่ทั้งหลายที่มารอห่อของขวัญ... ...จบบันทึกคืนนี้ด้วยเพลงนี้อีกสักเพลง... https://youtu.be/rJ_h2lcarHg ครอบครัวต้องมาก่อน
... 25 ธันวาคม ... ...นอกจากจะถือกันว่าเป็นวันคริสต์มาสแล้ว... ...ยังเป็นวันแห่งการเริ่มต้นชีวิตครอบครัวของข้าพเจ้า... ...เป็นวันคล้ายวันที่พ่อกับแม่ได้แต่งงานกัน... ...แม้การแต่งงานของทั้งสองจะไม่ได้เกิดจากความรัก... ...แต่เกิดจากการเห็นควรของผู้ใหญ่... ...แต่กาลเวลาก็ได้พิสูจน์ถึง"ความรัก"ที่เกิดขึ้น... ...ใน"ชีวิตหลังแต่งงาน"... ...โดยเฉพาะความรักของแม่... ...เป็นความรักบริสุทธิ์เที่ยงแท้... "...อดทนนานและกระทำคุณให้ฯ..." ...เป็นความรักที่เป็นไปตามพระคัมภีร์ทุกประการ... ...เมื่อใคร่ครวญได้เช่นนี้... ...ก็ยิ่งนึกขอบพระคุณพระเจ้า... ...ที่ได้ประทานของขวัญให้แก่ข้าพเจ้า... ...เป็นความรักของครอบครัวในทุกๆวัน... ...และสิ่งต่างๆที่มิเคยได้ขาดพร่องให้ต้องร้องขอเลย... ...คริสต์มาสและปีใหม่ปีนี้...บ้านเรามีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น... ...ขอความรักโอบล้อมครอบครัวของเรา... ...โดยเฉพาะเจ้าตัวน้อย... ...ให้เค้าเติบโตเป็นคนดีมีความสุข... ...เป็นพรแก่ทุกๆคน... ...ตั้งแต่คริสต์มาสปีนี้และปีต่อๆไป... "Merry Christmas and Happy New Year 2017!" :) 1โครินธ์ 13:4-7 ความรักนั้นก็อดทนนานและกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่เห็นแก่ตนฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดี เมื่อมีการประพฤติชอบ ความรักนั้นทนได้ทุกอย่างแม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง ...หากจะคิดถึงเพลงเกี่ยวกับความรักและครอบครัวซักเพลง... ...คิดถึงเพลงนี้... https://youtu.be/QHN4JF_RVxM |
อีกหกนาทีจะเที่ยงคืน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |