ไม่ได้เข้ามาอัพเดทBlogของตัวเองนานแล้วครับ................

ไม่มีข้ออ้าง
ไม่มีข้อแก้ตัว และไม่มีอะไรที่จะมาลบล้างความผิดที่ผมทอดทิ้งBlogที่น่ารักของผมไปนานแสนนาน

นานจนภาพที่backgroundหายไป
นานจนเกิดอะไรใหม่ๆขึ้นในนี้มากมาย และนานพอที่ผมต้องมานั่งศึกษาการจัดการWebblogใหม่อีกครั้ง........

หลังจากเริ่มต้นแต่งหน้าทาปากให้กับหน้าblogอีกครั้ง
จนออกมาเป็นที่น่าพอใจ.....ก็คือพอดูได้

ผมจึงเริ่มมองเรื่องนี้ และหลังจากพิจารณาแล้ว ผมแยกมันเป็นสองประเด็น

1.
คือความรับผิดชอบต่อความตั้งใจของตนเอง การที่เราจะทำอะไรก็ตามสักอย่าง
ต้องเริ่มจากความตั้งใจ

ประเด็นก็คือออกจะเป็นเรื่องที่น่าละอายถ้าทำไม่ได้อย่างที่ตั้งใจไว้
ความตั้งใจที่จะทำอะไรสำหรับตัวเอง เป็นเรื่องที่ไม่กดดัน ไม่มีใครมาตีกรอบ
ไม่มีคนบังคับ

แต่ก็นั่นแหละ
หากว่าเรารับผิดชอบ แม้กับความตั้งใจของตัวเองไม่ได้ แล้วเรื่องอื่น
เราจะทำได้ดีหรือ?

น่าละอายที่ผมไม่สามารถรับผิดชอบต่อความตั้งใจที่ว่า จะดูแลBlogนี้
เหมือนปลูกต้นไม้สักต้น

นี่ถ้าเป็นต้นไม้จริงๆ
ต่อให้เป็นแค่คุณนายตื่นสายก็คงแห้งตายคากระถางไปแล้ว !!!

2.
โอกาสในการเริ่มต้นใหม่.....จะมีสักกี่ครั้งที่เราจะมีโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่

โอกาสในการเริ่มต้นใหม่ เป็นสิ่งที่ใครหลายคนปรารถนาเอาไว้

ทั้งนี้เพราะเค้าพบว่า ชีวิตของเค้าไม่เป็นไปตามแผน ผิดทิศผิดทาง

แต่ว่าจะมีสักกี่คนที่มีโอกาสเริ่มต้นใหม่ !!!

บางคนไม่กล้าที่จะกวาดสิ่งที่ผิดพลาดให้พ้นหน้า เพื่อเริ่มต้นใหม่

บางคนเสียดายกับสิ่งที่ผ่านมาแล้ว
จนเกรงว่าการเริ่มต้นใหม่อาจจะผิดพลาดครั้งที่สอง

บางคนไม่มีเวลาที่จะเริ่มต้นใหม่อีกแล้ว

บางคนก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นใหม่อย่างไร

หลายคนจึงไม่กล้า
และไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่

ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่บางคนที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่
ต้องใช้ความกล้าหาญในระดับหนึ่ง

ผมอยากให้สหประชาชาติ ออกกฎหมายระหว่างประเทศ
ว่าด้วยการให้โอกาสผู้เริ่มต้นใหม่

เพราะการเริ่มต้นใหม่ไม่ใช่เรื่องง่ายดายเลย

ก็อยากเรียกร้องให้ทุกๆท่านในที่นี้
มาร่วมกันให้โอกาสแก่ผู้ที่คิดจะเริ่มต้นใหม่กันนะครับ

สำหรับท่านที่หลุดเข้ามาและกำลังสงสัยว่า ไอ้บร้านี่มันพร่ำอะไร .......

ผมกำลังจะแนะนำ
Blog ของผมครับ

blog
ที่น่ารักน่าชังของผมนั้น มีด้วยกัน6กลุ่ม

ที่ทุกท่านกำลังนั่งบีบขมับอ่านด้วยความเวียนหัวกันอยู่นี่คือ
เพ้อ+พร่ำ ตามอารมณ์

กลุ่มที่สองคือ
นิยายรักในห้องใต้ระเบียง

เป็นส่วนที่ผมอยากใช้เป็นที่ระบายเรื่องราวที่ผมเขียนเอาไว้
เผื่อว่าจะมีใครได้อ่านมันบ้าง อ่านแล้วด่าก็ยังดี

กลุ่มที่สาม
มุมของใจที่มันไม่ได้อยู่กับตัว
เรื่องราวอกหักรักคุดของผมล้วนๆ
ไม่อยากอาเจียนด้วยความเลี่ยนก็อย่าเข้าไปอ่านนะครับ ขอเตือน

กลุ่มที่สี่
ดีเจการ์ฟีลล์
เซอร์วิส ผมอยากใช้กลุ่มนี้ไว้แบ่งปันเครื่องสำอางค์ที่ใช้แต่งหน้าบล็อค
ให้เพื่อนๆครับ

กลุ่มที่ห้า
เน็ตตลอน กับหนอนหนังสือ
อยากใช้มุมนี้คุยเกี่ยวกับหนังสือที่อ่าน
รวมทั้งบทความต่างๆจากเว็บที่อ่านมาครับ

สุดท้าย
เป็นเรื่องราวของลูกชายสุดสวาทของผมเอง
เรื่องทั่วไปนายSpankz
ครับ

เอาเป็นว่า
ถึงแม้ว่างานช่วงนี้จะยุ่งๆ แต่ว่า ต่อไปจะไม่ทิ้ง Blog
ไว้นานขนาดนี้อีกแล้วครับ ........

จะทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดี












..........นายวีน.......

Create Date : 08 มีนาคม 2549
Last Update : 8 มีนาคม 2549 12:01:26 น.		6 comments
Counter : 445 Pageviews.
Share Tweet