อยู่ๆ ก็คิดถึง(งานเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5) ได้ฤกษ์ย้ายบันทึกมาจาก Hi5 ที่เน่าได้ทุกเวลาซะที เซ็งจริงๆ 30 ส.ค. 2551, 9:30 น. อยู่ๆ ก็คิดถึงเป็นบันทึกที่เขียนเล่าเกี่ยวกับที่มาที่ไปที่ทำให้ได้ไปมีส่วนร่วมในการจัีดงานเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5 แบบคร่าวๆ (มั้ง)^ ^ กลับมานั่งดูอีกหนึ่งกระทู้แห่งความทรงจำ ภาพบรรยากาศงานมอบรางวัลเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5 ณ วันที่ 31 พฤษภาคม 2008 //topicstock.pantip.com/chalermthai/ topicstock/2008/05/A6661955/A6661955.html อะไรนะที่ทำให้ไปถึงตรงนั้นได้ ความรักละมั้ง เริ่มจากไหนดีละ เริ่มจากที่รู้ว่าทางพันทิปได้ทำตัวรางวัลเสร็จแล้ว แล้วหนึ่งในนั้นก็คือรางวัลของน้องพิชที่รักละมั้ง ทันทีได้เห็นสิ่งแรกที่คิดคือ จะขอไปมีส่วนร่วมตอนมอบรางวัลได้ไหมละ “รางวัลแรกของน้อง” อยากมีส่วนด้วยจังเลย เลยตัดสินใจติดต่อกับทางทีมงานที่มอบรางวัล ปรากฏว่าได้รับการตอบกลับมาว่า “ได้ค่ะ และอยากให้ช่วยด้วยคือไม่มีคนถ่ายวีดีโอ” ได้ยินแล้วแทบกีสสสสสสสสส ได้ค่ะ ด้วยความยินดี แล้วก็เริ่มติดต่อประสานงานเรื่อยมา จนได้รับแจ้งว่า ติดต่อพี่นก สินจัยได้แล้ว ว่าจะนัดพี่กบและน้องพิชพร้อมกันเลยด้วยแล้วจะเอารางวัลไปมอบให้ ถ่ายรูป ถ่ายวีดีโอ เสร็จ เป็นอันเสร็จพิธี ได้ยินแล้วอึ้งไปนิดนึง “เอ่อ แค่นี้เหรอค่ะ ไม่มีพิธีที่เป็นทางการกว่านี้หน่อยเหรอคะ ขอนิดนึงเถอะ “ จึงได้รู้ว่าความจริงทางทีมงานไม่มีคน ไม่มีงบในส่วนของการจัดงาน ส่วนตัวรางวัลก็เป็นส่วนที่ทีมงานช่วยกันออก(ทีมงานก็ใจปล้ำมากๆ ได้ข่าวว่าราคาก็มิใช่น้อย” เอาละสิที่นี้ ใจก็คิดว่าระดับพี่นก สินจัย พี่กบ ทรงสิทธิ์นะ มันน่าจะมากกว่านี้หน่อยนะ ที่สำคัญ”รางวัลแรกของน้องพิช ขอให้น้องอีกหน่อยเถอะ” จนต้องหาเพื่อนๆ ปรึกษากันแล้ว ว่าเนี่ย ลองติดต่อกันไปแบบนี้ ตอนนี้ทุกอย่างมาแบบนี้แล้ว อยากจะจัดงานอะไรให้มันดีกว่านี้อะ เพื่อนๆ ทุกคนทั้งจากระทู้รวมพลฯ และ thelittlespace ก็แสนดี บอกว่าอยากช่วยเต็มที่ เพื่อหนังที่เรารัก เพื่อนักแสดงที่เรารัก เราช่วยกันจัดเองก็ได้ ไม่มีงบไม่เป็นไร เดี๋ยวช่วยๆ กันออก (คิดในใจ เอาละสิกรู หาเรื่องเดือดร้อนมาให้เพื่อนๆ รึปล่าวเนี่ย = =”) แต่เหลือเวลาอีกอาทิตย์เดียว จะทำไรได้บ้างละเนี่ย แล้วจากนั้นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ทำก็เกิดขึ้น สตาฟที่สามารถรวบรวมมาได้ประมาณ 20 กว่าชีวิต ร่วมทั้งเงิน ร่วมทั้งแรงและมันสมอง ช่วยกันคิดแพลนงานกันเท่าที่จะสามารถคิดกันออก ประชุมงานกันทุกวันยันห้างปิด กลับมาก็ต้องมาคุยงานกันต่อ เหนื่อยแบบไม่เคยเหนื่อยมาก่อน แต่ไม่มีใครบ่นสักคนเดียว ทุกคนยังลุยงานต่อไปด้วยหวังแค่ว่า จะสามารถจัดงานให้ออกมาให้สมเกียรติกับคนที่เรารักได้มากที่สุด แต่ก็มาถึงวันที่จำได้แม่น วันที่ 29 พค.51 วันนั้นมีงานมอบรางวัลของ nine entertainment เรายังเอาบัตรเชิญไปให้มะเดี่ยว น้องๆ และผู้ที่เกี่ยวข้องอยู่เลย จบงานก็แวะกินข้าวกัน แต่ยังไม่ทันได้กินอิ่มก็มีโทรศัพท์มาบอกว่า มีคนปล่อยข่าวว่า”เราจัดงานนี้ขึ้น เก็บเงินแฟนคลับเพื่อต้องการใกล้ชิดน้องๆ” ได้ยินแล้วอึ้งไปตามๆ กัน ว่ามันอะไรกัน ใครปล่อยข่าวทุเรศๆ แบบนี้ เราแค่อยากจะจัดงานให้สมเกียรติกับคนที่เรารักแค่นั้นเองนะ สืบไปสืบมาถึงได้รู้ ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล “คนที่รู้จัก แต่ไม่รู้ใจ” นี่เอง คนที่ไม่เคยคิดจะมีส่วนช่วยเหลือ ไม่เคยคิดจะสร้างสรรอะไรดีๆ รักแต่ปากแต่ไม่เคยลงมือทำอะไรดีๆเลย มีแต่จ้องจะทำลาย คนที่อยู่ต่อหน้าเหมือนจะดี แต่ลับหลังลอบกัดคนอื่น ตอนนั้นทุกคนจุกจนพูดไม่ออก กลับบ้านด้วยความรู้สึกที่แย่จนอธิบายไม่ได้ แต่พอกลับถึงบ้านก็โทรศัพท์หากัน เพราะแต่ละคนรู้กันว่า หลับตาไม่ลง แต่ก็บอกกันว่า ช่างหัวมัน ใครอยากจะคิด อยากจะปล่อยข่าวอุบาดๆ ยังไงก็ช่างหัวมัน เราต้องทำงานนี้ให้จบให้ได้ด้วยความตั้งใจเดิมของพวกเรา “ทำเพื่อหนังที่เรารัก และคนที่เรารัก” ท่องไว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วงานมอบรางวัลก็ผ่านไปด้วยดี (ได้รับคำชมมากกว่าคำด่า ^ ^ ) แค่นี้สำหรับแฟนคลับกลุ่มเล็กๆ อย่างพวกเรา ที่สามารถทำอะไรให้กับสิ่งที่เรารักได้สำเร็จ เราก็พอใจแล้ว และภาพที่น้องพิชขึ้นไปรับรางวัลก็เป็นภาพที่ประทับใจที่สุด เพราะนั่นคือความตั้งใจแต่แรกเริ่มของเรา รู้สึกดีใจที่ตัวเองตัดสินใจติดต่อกับทีมงานพันทิป รู้สึกดีใจที่ทางพันทิปวางใจทำทำงานนี้ รู้สึกดีจริงๆ ที่ได้ทำอะไรให้น้อง แล้วก็รู้สึกดีและอยากขอบคุณที่สุดกับเพื่อนๆ ทุกคนที่มาช่วยกันทำงานนี้จนจบลงด้วยดี ขอบคุณ ^ ^   Create Date : 26 มิถุนายน 2552     Last Update : 26 มิถุนายน 2552 23:13:44 น. Counter : 386 Pageviews.   2 comment Share Tweet

อยากเล่าก็เล่า หลังจากเริ่มทำ blog มาได้ 2 วัน วันนี้ก็นึกอยากเขียนไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง ไม่มีไรมาก เป็นเรื่องเกี่ยวกับนิสัยประสาทๆ ของตัวเองอะแหละ มานั่งนึกแล้วมีเยอะนะเนี่ย จะเริ่มจากอะไรดีล่ะ อย่างแรกที่นึกออก เป็นคนที่สมาธิสั้นสุดๆ ไม่สามารถตั้งสมาธิกับอะไรได้นานๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวอักษรเยอะๆ ยาวๆ ติดกันเป็นพรืดดดดดดดดด แค่เห็นก็เบือนหน้าหนีแล้ว ไม่อยากอ่านโว้ยยยยยยย แต่ถ้าเป็นเรื่องนักร้องหรือดาราที่ชอบก็จะพยายามอ่านอะนะ แต่ก็เป็นการอ่านที่นานมากกกกกกกก เพราะจะอ่านๆ หยุดๆ เนื่องจากสมาธิหลุด ดังนั้นจึงเลี่ยงไม่อ่านมันซะเลย รอคนอื่นมาสรุปให้ฟังดีกว่า ฉะนั้นบางทีเวลาเพื่อนๆ เขาเม้าท์กันก็จะปล่อยเขาเม้าท์กันจนจบก่อน แล้วหลังจากนั้นก็...555 ็มาเล่าให้ตรูฟังด้วย แต่ชอบอ่านการ์ตูนนะ อ่านได้ถึงไหนถึงกัน แต่ก็เป็นการอ่านแบบ อ่านๆ หยุดๆ อยู่ดี แถมหนักกว่านั้น คือการนั่งอ่านไรนิ่งๆ นานๆ ไม่ได้ ขนาดการ์ตูนยังเดินอ่านเลย (อาการยังงี้เขาเรียกว่าอะไรละเนี่ย) นิสัยที่ 2 ที่คิดออก คือเป็นคนไม่ค่อยสนใจไรเท่าไหร่ แบบอ่านไรก็อ่านผ่านๆ ฟังไรก็ฟังผ่านๆ ไม่ค่อยคิดไรมาก (หมายถึงไม่ค่อยคิดไรลึกซึ้งอะนะ)ไม่ใช่ไม่ใส่ใจ จนต้องมีคนมาเปิดประเด็นเกี่ยวกับสิ่งที่พูดหรืออ่านอยู่อะแหละ ถึงจะกลับไปทวนใหม่แล้วคิดตาม แบบว่า อ้อ....เหรอ 555 (นิสัยแบบนี้มันดีหรือไม่ดีฟะ) นิสัยที่ 3 ปกติเป็นพวกรักสงบนะไม่ค่อยชอบตอบโต้่ใครถ้าไม่จำเป็น เพราะรู้ตัวว่าถ้าเกิดพูดขึ้นมาเมื่อไหร่อาจมีการอาละวาดได้ 555 ไม่ถึงขนาดนั้นนนนนนนนนน เรื่องแบบนี้นานๆ มีที ถามเพื่อนๆ ที่คบกันอยู่ดิ เขาเรียบร้อยออก แต่ชอบมีการใส่ร้ายว่าเขาน่ากลัวววววววววววววววววววววววววววว ครายยยยยยยยยยยยยยยยยมันช่างใส่ร้ายยยยยยยยยยยยยยย เขาออกจะน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก   Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 22 กุมภาพันธ์ 2551 15:42:01 น. Counter : 342 Pageviews.   17 comment Share Tweet

ที่มาที่ไป ได้ฤกษ์มั่วในการทำ blog ปกติไม่เคยคิดจะทำอะไรพวกนี้เลยนะเนี่ย 1. เพราะโง่เรื่องพวกนี้สุดๆ อ่านวิธีทำไงก็ไม่เข้าใจ 555 2. ไม่ใช่คนชอบเล่า ชอบเขียน เพราะบางทีเขียนไรไปก็มานั่งงงเองว่า ตรูเขียนไรลงไปฟะ แต่ที่คิดจะทำ blog ขึ้นมาซะทีเป็นเพราะหลังๆ เริ่มตามน้องๆ จากรักแห่งสยามไปหลายที่แหละ ทั้งโอ้ทั้งพิช ตามกระจายเท่าที่จะตามได้ และเพราะเป็นคนที่ชอบเก็บภาพเคลื่อนไหวมากกว่าภาพนิ่งเพราะรู้สึกว่า ภาพเคลื่อนไหวมันดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ดูแล้วก็มาคิดถึงว่าช่วงเวลาขณะนั้นเกิด Moment อะไรขึ้นบ้างเลยถ่ายเป็นวีดีโอซะเป็นส่วนใหญ่ และที่สำคัญคือไฟล์ที่อัพไว้ให้เพื่อนๆ โหลดกันมันกระจายไปหมด จะมาหาลิงค์อีกทีก็หาไม่เจอแล้ว เลยคิดว่าควรหาที่รวมลิงค์ต่างๆ ที่อัพโหลดไฟล์ทั้งหมดไว้มารวมไว้ที่เดียวกันให้มันหาง่ายๆ สักที จึงเป็นที่มีของการพยายาม(มั่ว) ทำ blog นี้ขึ้น แต่จะทำสำเร็จไหมอันนี้ตอบได้เลยว่า ไม่รู้วุ้ย หุหุหุ   Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2551     Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 14:23:39 น. Counter : 286 Pageviews.   4 comment Share Tweet