Bloggang.com : bee boa - อยู่ๆ ก็คิดถึง(งานเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5)

อยู่ๆ ก็คิดถึง(งานเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5)

ได้ฤกษ์ย้ายบันทึกมาจาก Hi5 ที่เน่าได้ทุกเวลาซะที เซ็งจริงๆ
30 ส.ค. 2551, 9:30 น.

อยู่ๆ ก็คิดถึงเป็นบันทึกที่เขียนเล่าเกี่ยวกับที่มาที่ไปที่ทำให้ได้ไปมีส่วนร่วมในการจัีดงานเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5 แบบคร่าวๆ (มั้ง)^ ^

กลับมานั่งดูอีกหนึ่งกระทู้แห่งความทรงจำ

ภาพบรรยากาศงานมอบรางวัลเฉลิมไทยอวอร์ดครั้งที่ 5 ณ วันที่ 31 พฤษภาคม 2008
//topicstock.pantip.com/chalermthai/
topicstock/2008/05/A6661955/A6661955.html

อะไรนะที่ทำให้ไปถึงตรงนั้นได้ ความรักละมั้ง เริ่มจากไหนดีละ เริ่มจากที่รู้ว่าทางพันทิปได้ทำตัวรางวัลเสร็จแล้ว แล้วหนึ่งในนั้นก็คือรางวัลของน้องพิชที่รักละมั้ง ทันทีได้เห็นสิ่งแรกที่คิดคือ จะขอไปมีส่วนร่วมตอนมอบรางวัลได้ไหมละ “รางวัลแรกของน้อง” อยากมีส่วนด้วยจังเลย เลยตัดสินใจติดต่อกับทางทีมงานที่มอบรางวัล ปรากฏว่าได้รับการตอบกลับมาว่า “ได้ค่ะ และอยากให้ช่วยด้วยคือไม่มีคนถ่ายวีดีโอ” ได้ยินแล้วแทบกีสสสสสสสสส ได้ค่ะ ด้วยความยินดี แล้วก็เริ่มติดต่อประสานงานเรื่อยมา จนได้รับแจ้งว่า ติดต่อพี่นก สินจัยได้แล้ว ว่าจะนัดพี่กบและน้องพิชพร้อมกันเลยด้วยแล้วจะเอารางวัลไปมอบให้ ถ่ายรูป ถ่ายวีดีโอ เสร็จ เป็นอันเสร็จพิธี

ได้ยินแล้วอึ้งไปนิดนึง “เอ่อ แค่นี้เหรอค่ะ ไม่มีพิธีที่เป็นทางการกว่านี้หน่อยเหรอคะ ขอนิดนึงเถอะ “ จึงได้รู้ว่าความจริงทางทีมงานไม่มีคน ไม่มีงบในส่วนของการจัดงาน ส่วนตัวรางวัลก็เป็นส่วนที่ทีมงานช่วยกันออก(ทีมงานก็ใจปล้ำมากๆ ได้ข่าวว่าราคาก็มิใช่น้อย” เอาละสิที่นี้ ใจก็คิดว่าระดับพี่นก สินจัย พี่กบ ทรงสิทธิ์นะ มันน่าจะมากกว่านี้หน่อยนะ ที่สำคัญ”รางวัลแรกของน้องพิช ขอให้น้องอีกหน่อยเถอะ” จนต้องหาเพื่อนๆ ปรึกษากันแล้ว ว่าเนี่ย ลองติดต่อกันไปแบบนี้ ตอนนี้ทุกอย่างมาแบบนี้แล้ว อยากจะจัดงานอะไรให้มันดีกว่านี้อะ เพื่อนๆ ทุกคนทั้งจากระทู้รวมพลฯ และ thelittlespace ก็แสนดี บอกว่าอยากช่วยเต็มที่ เพื่อหนังที่เรารัก เพื่อนักแสดงที่เรารัก เราช่วยกันจัดเองก็ได้ ไม่มีงบไม่เป็นไร เดี๋ยวช่วยๆ กันออก (คิดในใจ เอาละสิกรู หาเรื่องเดือดร้อนมาให้เพื่อนๆ รึปล่าวเนี่ย = =”)

แต่เหลือเวลาอีกอาทิตย์เดียว จะทำไรได้บ้างละเนี่ย แล้วจากนั้นสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ทำก็เกิดขึ้น สตาฟที่สามารถรวบรวมมาได้ประมาณ 20 กว่าชีวิต ร่วมทั้งเงิน ร่วมทั้งแรงและมันสมอง ช่วยกันคิดแพลนงานกันเท่าที่จะสามารถคิดกันออก ประชุมงานกันทุกวันยันห้างปิด กลับมาก็ต้องมาคุยงานกันต่อ เหนื่อยแบบไม่เคยเหนื่อยมาก่อน แต่ไม่มีใครบ่นสักคนเดียว ทุกคนยังลุยงานต่อไปด้วยหวังแค่ว่า จะสามารถจัดงานให้ออกมาให้สมเกียรติกับคนที่เรารักได้มากที่สุด

แต่ก็มาถึงวันที่จำได้แม่น วันที่ 29 พค.51 วันนั้นมีงานมอบรางวัลของ nine entertainment เรายังเอาบัตรเชิญไปให้มะเดี่ยว น้องๆ และผู้ที่เกี่ยวข้องอยู่เลย จบงานก็แวะกินข้าวกัน แต่ยังไม่ทันได้กินอิ่มก็มีโทรศัพท์มาบอกว่า มีคนปล่อยข่าวว่า”เราจัดงานนี้ขึ้น เก็บเงินแฟนคลับเพื่อต้องการใกล้ชิดน้องๆ” ได้ยินแล้วอึ้งไปตามๆ กัน ว่ามันอะไรกัน ใครปล่อยข่าวทุเรศๆ แบบนี้ เราแค่อยากจะจัดงานให้สมเกียรติกับคนที่เรารักแค่นั้นเองนะ

สืบไปสืบมาถึงได้รู้ ไม่ใช่ใครที่ไหนไกล “คนที่รู้จัก แต่ไม่รู้ใจ” นี่เอง คนที่ไม่เคยคิดจะมีส่วนช่วยเหลือ ไม่เคยคิดจะสร้างสรรอะไรดีๆ รักแต่ปากแต่ไม่เคยลงมือทำอะไรดีๆเลย มีแต่จ้องจะทำลาย คนที่อยู่ต่อหน้าเหมือนจะดี แต่ลับหลังลอบกัดคนอื่น ตอนนั้นทุกคนจุกจนพูดไม่ออก กลับบ้านด้วยความรู้สึกที่แย่จนอธิบายไม่ได้ แต่พอกลับถึงบ้านก็โทรศัพท์หากัน เพราะแต่ละคนรู้กันว่า หลับตาไม่ลง แต่ก็บอกกันว่า ช่างหัวมัน ใครอยากจะคิด อยากจะปล่อยข่าวอุบาดๆ ยังไงก็ช่างหัวมัน เราต้องทำงานนี้ให้จบให้ได้ด้วยความตั้งใจเดิมของพวกเรา “ทำเพื่อหนังที่เรารัก และคนที่เรารัก” ท่องไว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วงานมอบรางวัลก็ผ่านไปด้วยดี (ได้รับคำชมมากกว่าคำด่า ^ ^ ) แค่นี้สำหรับแฟนคลับกลุ่มเล็กๆ อย่างพวกเรา ที่สามารถทำอะไรให้กับสิ่งที่เรารักได้สำเร็จ เราก็พอใจแล้ว
และภาพที่น้องพิชขึ้นไปรับรางวัลก็เป็นภาพที่ประทับใจที่สุด เพราะนั่นคือความตั้งใจแต่แรกเริ่มของเรา รู้สึกดีใจที่ตัวเองตัดสินใจติดต่อกับทีมงานพันทิป รู้สึกดีใจที่ทางพันทิปวางใจทำทำงานนี้ รู้สึกดีจริงๆ ที่ได้ทำอะไรให้น้อง แล้วก็รู้สึกดีและอยากขอบคุณที่สุดกับเพื่อนๆ ทุกคนที่มาช่วยกันทำงานนี้จนจบลงด้วยดี ขอบคุณ ^ ^

Create Date : 26 มิถุนายน 2552

Last Update : 26 มิถุนายน 2552 23:13:44 น.

2 comments

Counter : 564 Pageviews.