|
|
ครอบครัวนก(๙๙)
สถานที่:ต้นโมกที่หน้าบ้าน
@ขออาศัย กิ่งใบ ต้นไม้หน่อย
สร้างรังน้อย กลอยใจ ให้แฟนสาว
ไว้กกไข่ ใช้เวลา ไม่ยืดยาว
แค่ชั่วคราว ประด๋าวเดี๋ยว เดี๋ยวก็ลา
@เจ้าของบ้าน ใจดี มิขัดข้อง
มาย่องย่อง มองแล ชะแง้หา
ขอบคุณใน น้ำใจ สองยายตา
ซ้ำอุตส่าห์ ช่วยปกป้อง จากผองแมว
@ผ่านพ้นไป หลายวัน ลูกฉันเกิด
สุดประเสริฐ เกิดก่อ หน่อเชื้อแล้ว
คงเก่งกาจ ไม่แพ้พ่อ พอเห็นแวว
แน่ะหิวแล้ว อ้าปากร้อง ทั้งสองตัว
@ทุกทุกเช้า บินออก นอกรังน้อย
คาบหนอนห้อย มุมปาก ฝากทูนหัว
ป้อนแม่ด้วย ป้อนลูกด้วย ทั้งสามตัว
พี่เป็นผัว ทูนหัวจ๋า อย่ากังวน
@หลายวันผ่าน ขนปีกงอก ต้องออกหัด
บินเลาะลัด กวัดแกว่งไป ไม่เป็นผล
ค่อยค่อยหัด เถิดลูกจ๋า ต้องอดทน
หมั่นฝึกฝน ทนเข้าไว้ นะลูกยา
@พ่อแม่แล ลูกนานนัก ชักปวดหลัง
จึงละรัง ร่อนไป ในเวหา
ฝากลูกสอง ตัวไว้ กับยายตา
ไม่นานมา หาเจ้า ที่เฝ้ารัง
@บังเอิญว่า สองยายตา ออกไปไร่
ทั้งนกไว้ อุดอู้ อยู่เบื้องหลัง
เจ้าแมวดำ หัวด่าง ย่องขึ้นรัง
ด้วยมุ่งหวัง มาดร้าย หมายจับกิน
@แล้วฉีกรัง เป็นรู ดูนกหล่น
ร่วงลงบน พื้นล่าง หว่างโขดหิน
ทั้งสองตัว หัวกระแทก กับพื้นดิน
โถเจ้าสิ้น ชีวา ไม่น่าทำ
@แมวจัดการ อาหารเช้า แล้วเข้าป่า
ทิ้งขนคา พื้นดิน กินอิ่มหนำ
ลูกนกน้อย สองตัว ต้องรับกรรม
ที่ได้ทำ แต่ปางใด ไม่นำพา
@พ่อแม่นก ผกโผผิน บินกลับรัง
ส่งเสียงดัง จิ๊บจิ๊บเพรียก เรียกร้องหา....
.....................................................
....................................................
.......เสียงพระตี ระฆัง ดังหง่างมา
โอ้ตัวข้า ตื่นเสียได้...... เสียดายจัง........
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๓
| Create Date : 13 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 13 กรกฎาคม 2553 19:23:40 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 632 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: น้ากุ้ง&บราวนี่ IP: 118.173.56.234 วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:21:52 น. |
|
|
|
โดย: ploythana  วันที่: 14 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:43:21 น. |
|
|
|
| โดย: panwat วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:22:27 น. |
|
|
|
| โดย: PANPISA วันที่: 18 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:18:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กระบี่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
@ผมแค่อยาก เขียนกลอน ตอนว่างว่าง
แค่อยากสร้าง บทกวี ที่สร้างสรรค์
ไม่อยากหาย ใจทิ้ง ไปวันวัน
โลกของฉัน นั้นคงไม่ กวนใจคุณ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
