|
ผู้ชาย....เป็นเช่นนี้ทุกคนไหม(๑๓๕)
@ห้าโมงเย็น หมดเวลา นั่งหน้าเศร้า
ยังจับเจ่า อยู่กับที่ มิเคลื่อนไหว
เพื่อนทำงาน ลานลน ต่างคนไป
สู่ห้วงใจ คนรัก ที่ดักรอ
@ส่วนตัวเรา เหงาหงอย คอยรักแล้ง
ที่เสียดแทง ทิ่มค้าง กลางใจหนอ
ตกสะเก็ด กระด่างดำ ช้ำเกินพอ
แต่ยังรอ เผื่อว่าพี่ นี้หลงมา
@ก่อนหน้านี้ ปีกว่า พี่มารับ
โทรศัพท์ มาถามไถ่ ทำไรหนา
ร้อนมากไหม จะพัดให้ นะแก้วตา
รีบลงมา จะพาไป ไต่รุ้งงาม
@กุหลาบแดง ดอกใหญ่ ให้ทุกครั้ง
เป็นพลัง เติมรัก มิพักถาม
พร้อมรอยยิ้ม พิมพ์ใจ ส่งให้ตาม
ความรักงาม เยี่ยงนี้ฤา อือเพิ่งเจอ
@แล้วพาไป ในร้าน โรมานซ์ยิ่ง
คุยหนุงหนิง อิงแอบไหล่ จนใจเผลอ
มอบความรัก ยิ่งใหญ่ ให้กับเธอ
หลงละเมอ เผลอไผล ใจระทวย
@ใจเปิดใจ ยอมรับใจ ให้เคล้าคลึง
อึงคนึง ถึงสวรรค์ ชั้นสุดสวย
เทวดา แลนางฟ้า มาอำนวย
โปรยปรายด้วย หยาดน้ำรัก มาทักทาย
@จากวันนั้น เหมือนสวรรค์ บันดาลให้
ใจสองใจ ผูกไว้ ไม่ห่างหาย
ทุกทิวา ราตรี พี่เคียงกาย
สุขใดหมาย มากกว่านี้ มิมีเลย
@จวบจนวัน ผันผ่าน นานปีกว่า
รักเริ่มล้า อนิจจา โอ้อกเอ๋ย
พี่ไม่เฝ้า พะเน้านอ เหมือนดั่งเคย
หลงลืมเลย ครบรอบปี ที่มีกัน
@โทรไปหา ตวาดมา ว่างานยุ่ง
ต้องสะดุ้ง พี่ผิดแผก แปลกใจฉัน
เป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ มานานวัน
ฤาสวรรค์ ล่มแล้ว ไม่แคล้วตรม
@จริงดั่งหมาย ชายคนนี้ มีคู่รัก
เขาฟูมฟัก เคียงข้าง อย่างสุขสม
คงเป็นเรา ซิหนอ ท้อระทม
ต้องจ่อมจม อเวจี ที่กลางใจ
@ลุกขึ้นยืน หยัดกาย คลายสะอื้น
กลั้นใจฝืน กลืนกล้ำ ย้ำว่าไหว
ของที่รัก สิ่งที่หวง ดั่งดวงใจ
แม้นเสียไป ไม่เสียดาย หมายให้เธอ
@คิดเสียว่า กรรมปางก่อน ย้อนทวงถาม
กระชากความ รักสดใส ให้พลั้งเผลอ
เถอะสักวัน เธอนั้น คงได้เจอ
เหมือนฉันเจอ ในวันนี้ มิช้านาน
สมบูรณ์ เต็มชื่น/๖ กันยายน ๒๕๕๓
ปล.มอบให้คุณเจี๊ยบ(FuscIntel) ที่ขอเจ็บๆซักบท
Create Date : 06 กันยายน 2553 |
Last Update : 6 กันยายน 2553 22:55:16 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1160 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ploythana วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:0:06:45 น. |
|
|
|
โดย: kapeak วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:2:11:40 น. |
|
|
|
โดย: สุนันยา วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:2:34:57 น. |
|
|
|
โดย: ทิพย์วารี วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:8:11:58 น. |
|
|
|
โดย: สุนันยา วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:9:08:40 น. |
|
|
|
โดย: เสียงเปียโนเหงาใต้เงาเทียน (ทะเลที่ไร้คลื่น ) วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:12:23:00 น. |
|
|
|
โดย: สุนันยา วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:0:35:14 น. |
|
|
|
โดย: สุนันยา วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:23:25:26 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กระบี่ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
@ผมแค่อยาก เขียนกลอน ตอนว่างว่าง
แค่อยากสร้าง บทกวี ที่สร้างสรรค์
ไม่อยากหาย ใจทิ้ง ไปวันวัน
โลกของฉัน นั้นคงไม่ กวนใจคุณ
|
|
|
|
|
|
|
บางเส้นทางที่ลาดชัน............เธอคงประหวั่น
เหมือนฝันร้ายตามหลอกหลอน
ชีวิตแห่งโลกละคร...............หลากรสบทตอน
ยอกย้อนผ่านผู้แสดง
เวลาคือการเปลี่ยนแปลง........ซ่อนเงื่อนแอบแฝง
จำแลงฉากม่านมายา
กับความรู้สึกแปลบปร่า...........เพรียกพร้องโหยหา
ไขว่คว้าหาความอุ่นใด
ภาพอดีตที่ฝังใจ......................ไร้เงาของใคร
เหลือไว้เพียงความร้าวราน
.
.
.