รอรักร้าวที่ราวฟ้า(๑๓๘)
@ฝนจากฟ้า หลั่งมา เหมือนฟ้ารั่ว
ราดรดตัว จนเปียกปอน ตอนรุ่งสาง
มัวมืดมิด มองไป ไม่เห็นทาง
แสนอ้างว้าง มัวหม่น หนอคนคอย
@กายสะท้าน ใจสะเทือน ฟ้าเลื่อนลั่น
เนื้อตัวสั่น หวั่นไหว ใจเหงาหงอย
แหงนมองฟ้า ไม่เมตตา คอรอคอย
ช่างเลื่อนลอย คอยไป ไร้ตัวตน
@นานกว่านาน ผ่านเวลา ฟ้าหายหม่น
แดดเบื้องบน กวัดไกว ไล่เมฆฝน
ค่อยค่อยแผด เผาไหม้ เป็นไอวน
สู่เบื้องบน กลางนภา ขอบฟ้าไกล
@มือลูบผม ข่มใจ ไล่น้ำฟ้า
สะบัดหน้า บอกตน ต้องทนไหว
เขาไม่มา ไม่เห็น ไม่เป็นไร
ต้องอยู่ได้ แม้นใจ ไร้เงาเธอ
@ฝืนยิ้มให้ กับสายรุ้ง ที่คุ้งฟ้า
เชื่อมนภา สองฟากฟ้า มั่นเสมอ
เห็นความรัก ไต่เต้า แทนเงาเธอ
หลงละเมอ เห็นเงา เราไต่ตาม
@จะยืนมอง อยู่อย่างนั้น ทุกวันวี่
ไม่จู้จี้ ไม่สนใจ ไม่ไถ่ถาม
จะรอเธอ แม้นทนทุกข์ ทุกโมงยาม
ยังรอความ รักนิรันดร์ นั้นหวนคืน
สมบูรณื เต็มชื่น/๕ ตุลาคม ๒๕๕๓
| Create Date : 05 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 5 ตุลาคม 2553 19:30:33 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 598 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [