อ่านแล้วงง

ดีใจด้วยค่ะที่ผ่านไปด้วยดี ปุ้ยว่าพี่นารุเป็นแม่ที่เก่งคนนึงทีเดียว
**ไม่รู้ว่ามีลูกแล้วปุ้ยจะเก่งแบบนี้มั้ย**

ทั้งคุณพ่อและคุณล&กพูดเป็นความจริงแน่นอน น่าชื่นใจกับประโยคที่ว่า
ตอนประถมแม่ยังทำได้เลยนี่นา นู๋ประทับใจสุดๆเลยแม่จ๋า
ฟังแล้วซึ้งอ่ะค่ะพี่
ดีใจด้วยนะคะพี่

ฟังแล้วซึ้งจังเลยค่ะพี่ ลูกๆ ของพี่รักพี่ ประทับใจในตัวพี่ แค่นี้คนเป็นแม่ก็ภูมิใจมากมายเลยล่ะค่ะ

ประทับใจจังเลยค่ะ

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นจัง

อ่านแล้วดีใจที่ลูกภูมิใจในความเป็นต่างดาวของคุณแม่


ถ้ามีลูกบ้าง คงต้องทำให้ได้อย่างคุณ naruน้องใหม่แน่ๆค่ะ

เรื่องนี้ก็กลัวเหมือนกันค่ะ (ทั้งๆที่ยังไม่มีลูก) ถ้าวันข้างหน้า ต้องพาลูกไปสมัครเรียน ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือเปล่า..

เข้ามาอ่านประสบการณ์คุณแม่รุ่นพี่เป็นประจำ
และนับถือเสมอค่ะ..พี่นุ้ยเก่งมากๆ
น้องนุ๊กคิดและพูดได้อย่างนี้..ซาบซึ้งค่ะ
เด็กที่บ้านได้แบบครึ่งของพี่นุ๊กคงจะดี
คุณพ่อก็น่ารักค่ะ..อบอุ่นมากๆเลยบ้านนี้

ยังคงตามอ่านและเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ นะคะ

เมื่อไหร่ปุ้ยจะเก่งได้ซักครึ่งนึงของพี่น้อ

นัขถือพี่นารุจริง ๆ ค่ะ

อย่างงี้ลูก ๆ คงรักและเคารพพี่มาก ๆ เลย

เข้ามาอ่านคำแนะนำอีกรอบค่ะ จะเอาไปปรับใช้บ้าง ขอบคุณมากๆค่ะพี่นารุ

อยากได้ยินคำแบบนี้จากปากลูกที่บ้านบ้างจังค่ะ แต่พี่นุ้ยเก่งๆๆๆ เมย์คงได้แต่อ่าน คงทำไม่ได้แบบพี่นุ้ยแน่ๆ แต่จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ

ขอบคุณแควนๆทู้กทั่น

เข้าสู่วันหยุดสัปดาห์ทองที่บ้านเราก็จะไปร่วมด้วยช่วยแออัดบนถนนกับเขาด้วยเหมือนกัน

วันแรงงานแห่งชาติ คนที่บ้านกลับจากทำงานหอบดอกไม้มาหนึ่งหอบสีแดงแป๋น*ร่วมแสดงความชราภาพอีกหนึ่งปีของช้าน**
เด็กๆที่บ้านชวนไปภัตรคารจีนวันนี้เลยไม่ต้องเข้าครัวไปอีกมื้อนึง....แต่กระเป๋าแม่เบาลงน่ะซิ



วันนี้ชายหนุ่มที่สุดในบ้านไปทัศนาจรกับรร. ตอนเข้าฝนปรอยๆเล่นเอาใจไม่ดี แต่พอสักพักแดดเริ่มโผล่หน้ามาทักทาย เย้ๆๆลูกจะได้สะดวกในการเดินทาง

หนุ่มน้อยบ้านนี้ตื่นเต้นกับการเดินทางในครั้งนี้มากเพราะว่าปีนี้แบกตำแหน่งหัวหน้าห้องด้วย*学級員長* จึงต้องรับมอบหมายแทนคุณครูบ้างช่วยดูแลสอดส่องเรียกว่ามีภาระขึ้นมานิดนึงมั้งเนอะ(แม่แอบดีใจนิดๆ)

วันนี้บ่ายๆรอคุณพ่อกะชายหนุ่มกับมาก่อนและพวกเราจะไปพักผ่อนต่างจว.4คืน5วันแล้วจะมาส่งเสียงต่อนะคะ

วันนี้ต้องรีบไปต่อใบขับขี่ที่สถานีตำรวจก่อนจะเป็นบัตรทองแล้วเย้ๆ ก่อนออกเดินทางเตรียมพร้อมว่าแล้วก็ดึงลูกสาวไปเป็นเพื่อนดีกว่ากลัวตำรวจจีบแม่ฮ่าๆ(มีป่าวหว่า??)

แวะมาเยี่ยมค่ะ ไม่ได้มานานมากๆ เลย ชื่นชมจัง ลูกชายได้เป็นหัวหน้าห้องด้วย ดีจังเลยค่ะ ได้ฝึกให้มีความรับผิดชอบมากขึ้น

ปล ดีใจด้วยนะคะ ใบขับขี่ได้บัตรทองแล้ว...สุดยอดไปเลยค่ะ

สวัสดีจ้า*น้องจุ๊บ*
ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมเยือน
ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยได้เข้ามาเล่น ติดธุระส่วนตัวนิดหน่อย
แอบอวดรอบสองอิอิ..พี่ฝอยเรื่องใบขับขี่มากไปจนคนที่บ้านแอบหมั่นไส้เลยมั้ง?? เพราะคนที่บ้านยังไม่ได้ใบทองเลย


เริ่มจะเข้าหน้าฝนแล้วเฮ้อ..น่าเบื่อเนอะ ไปไหนมาไหนลำบาก ที่สำคัญกลัวฟ้าร้องฟ้าแลบ
ขับรถยังเสียวเลย บอกแล้วไงว่าอย่ามาถ่ายรูปช้าน55
สมัยก่อนญป.แทบไม่ค่อยมี แต่เดี๋ยวนี้ฟ้าร้องบ่อยแฮ่ะ
ทันสมัยขึ้นเยอะ(ฮ่า)


ปีนี้ไม่ต้องทำงาน*พีทีเอ*หาเวลาให้ตัวเองเต็มที่ นอกจากงานที่ทำประจำอยู่แล้ว แอบไปนวดตัวด้วยกระแสไฟฟ้า
แบบใช้ประกัน ถูกและสบายตัวมากๆแถมมือเบาๆของคุณหมอหนุ่มที่ช่วยรีดไขมันให้อีก..สุดยอด
แล้วไปเล่นฟิตเน็ตอาทิตย์ละ2วัน แบบนี้หุ่นไม่ดีให้รู้ไปsrc=https://www.bloggang.com/emo/emo16.gif>

พี่นารุดูแลตัวเองดีจังค่ะ อย่างนี้ไม่อ้วนแน่ๆๆอ่ะค่ะ
เอเดินกันกะลูกสาวแล้วคนคงคิดว่าเป็นพี่สาวแหงมๆๆ

มารอพี่อัพบล็อกค่ะ ฮี่ๆๆๆๆ แควนขับ มาตติดตามบล็อก

เห็นกรรมการห้องที่อนุบาลลูก ยุ่งๆกันทั้งวันเลย เห็นเเล้วนึกถึงพี่นุ้ยค่ะ คนที่เป็นพีทีเอ หรือกรรมการห้องนี่ ต้องเสียสละเวลาส่วนตัวมากจริงๆนะคะ แต่ก็คงได้ประสบการณ์ดีๆ(ที่เมย์คงไม่สามารถทำได้) บ้านนี้เก่งทู๊กคนเลย ดูสิ หนุ่มอั้คคุงยังได้เป็นหัวหน้าห้อง นี่แหละหนาเขาว่า ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นนะคะ

เห็นด้วยเลยค่ะ ฟ้าร้องบ่อยจัง วันก่อน ฝนก็ตกทั้งทีในรายงานสภาพอากาศบอกไม่มีฝนตก ( มีแต่เมฆเท่านั้น )

วันนั้นจุ๊บพาลูกไปเรียนเต้น เดินไปกับเพื่อนบ้านน่ะค่ะ ขาไปอากาศก็ยังดีๆอยู่ ก็เลยเข็นรถเข็นเดินกันไป..

แต่พอออกจากคลาสมาแล้ว ที่พื้นมีรอยฝนตก แอบตกใจนิดหน่อย แบบว่า วันนั้นไม่มีแววฝนตกซักกะนิ๊ดเลย

ดีที่บ้านไม่ได้เอาอะไรตากพาดระเบียงไว้ ก็เลยรอด แต่เพื่อนบ้านสิคะ เค้าเอาพรมเช็ดเท้า กับ ผ้ารองที่นอนมาตากไว้ ไม่รอดเลยค่ะงานนี้ เปียก...เลย

เลิกจากเรียนก็เลยชวนกันไปซื้อของที่ซุปเปอร์นิดหน่อย เพราะโชดดีที่ฝนหยุดตกแล้ว ท้องฟ้าก็มีแต่เมฆบางๆ ไม่ใช่เมฆฝน ใช่เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็เดินกลับบ้านกัน...

ผ่านไปไม่ถึง ครึ่งชั่วโมง ฟ้าเริ่มมืดขึ้นๆ ฝนตกเม็ดโตเชียวค่ะ สาดมาที่ระเบียงด้วย เก็บผ้าแทบไม่ทัน ฟ้าร้อง แลบแปล๊บๆเชียว...( แต่ยังดีมันไม่ดังเท่าฟ้าเมืองไทยเท่าไหร่ก็เลยไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่ กลัวแผ่นดินไหวมากกว่าน่ะค่ะ ฮี่ ฮี่)

เอ่อ เขียนยาวไปรึเปล่าคะ เกรงใจจัง..แต่คิดถึงพี่นะคะ อยากคุยดัวยค่ะ ฮี่ ฮี่