[--Eating in Japan--] Premium Cocoa Shu Cream & Premium Amao(Strawberry) Cake
มาอัพบล็อคแบบด่วนๆอีกครั้งก่อนไปเทศกาลหิมะที่ซัปโปโรนะคะ เรื่องกินนี่เป็นอะไรที่มีให้อัพอยู่ตลอดเพราะต่อให้งานยุ่งวุ่นวายจนไม่มีเวลาเที่ยวอะไรแค่ไหน ยังไง๊ยังไงคนมันก็ต้องกินอยู่ดี งวดนี้ขอเป็นของแปะป้าย Premium ในช่วงฤดูหนาวนี้นะคะ อย่างแรก อีกครั้งค่ะกับ Beard papa shu cream ถ้าสังเกตจะเห็นว่าบล็อคอาหารของเราเป็นหัวข้อชูครีมยี่ห้อนี้บ่อยม๊ากกกก ก็แบบว่าเป็นของหวานที่เราชอบกินแล้วเค้าก็ขยันออกรสใหม่ๆกันเกือบทุกเดือนเลยน่ะค่ะ ยิ่งสาขาที่ชิบุยะนี่ ไปทีไรแทบจะเห็นรส limited ใหม่ๆแปะป้ายหราอยู่ทุกทีเลย วันก่อนเพิ่งโพสเรื่อง Takoyaki shu กับ Ichigo shu ไปหยกๆ (ที่นี่ ) เผอิญได้ไปชิบุยะเจอรสใหม่อีกแล้วค่ะขึ้นป้ายหราเลย นอกจากป้ายว่า Limited หนนี้ตอกย้ำความหายากกันอีกด้วยการเติมคำว่า Premium ให้เป็น Limited flavor: Premium Cocoa Shu Cream ค่ะ ดูจากสัญลักษณ์รูปหัวใจก็เข้าใจได้ง่ายๆว่า เป็นรสสำหรับรับวันวาเลนไทน์นี่เอง สาขาชิบุยะนี่สินค้าจะเยอะมากค่ะ(ผิดกับสาขาอุเอโนะแถวบ้านเรา) ไม่ได้มาแถวนี้ระยะนึงนอกจากรส Premium cocoa แล้วยังมีเป็น Roll cake รสต่างๆอีกด้วยเพียบเลยค่ะ (เค้กมันใหญ่ไปหน่อยกลัวทานคนเดียวไม่หมดค่ะ เลยไม่ซื้อมา) อุดหนุนมาพอหอมปากหอมคอแค่สองชิ้นค่ะ ภาพด้านล่างนี้เราไม่ได้เอาหินภูเขาไฟที่ไหนมาย้อมแมวนะคะ เจ้าเนี่ยแหล่ะค่ะ Premium Cocoa Shu Cream (ไหง หน้าตาไม่สวยเหมือนในป้ายที่ร้านเลย) หน้าตาบอกไม่ถูกเลยค่ะ เหมือนหินสองก้อนวางซ้อนเหลื่อมๆกันอยู่ ไส้ครีมทำท่าจะทะลักเอาง่ายๆตรงช่วงรอยต่อ ทั้งสีทั้งรูปร่างต่างจากชูครีมปกติไปเยอะเลยล่ะค่ะ ถ่ายรูปเสร็จก็ไม่รอช้ากัดเลยค่ะ กินที่ส่วนด้านล่างก่อน เนื้อครีมจะเหลวๆประมาณเดียวกับรสออริจินัล สีน้ำตาลอ่อนๆ กลิ่นโกโก้ไม่ได้แรงมาก คนไม่ชอบช็อคโกแลตอย่างเราก็กินได้สบายมากไม่รู้สึกขมเลยค่ะ กัดๆไปจนเริ่มถึงส่วนก้อนชิ้นบนคราวนี้ไส้ครีมล้นทะลักออกมาเลยค่ะ รีบปาดกันแทบไม่ทันเลยทีเดียว(เสียดายของค่ะ ต้องกินให้เรียบ) ตรงส่วนที่เป็นคล้ายๆหินก้อนบนเนื้อจะเบาๆฟูๆบอกไม่ถูกค่ะ(แต่สรุปคืออร่อยดี) สังเกตดีๆในตัวเนื้อจะมีแซมคล้ายๆชิ้นช็อคโกแลตเล็กๆอยู่ด้วย เชื่อแล้วค่ะว่าอันนี้น่ะ Premium จริงๆเปลี่ยนทั้งรูปร่างเปลี่ยนทั้งไส้ เรียกว่าโมกันใหม่หมดทั้งตัวเลยค่ะ ไม่ได้เปลี่ยนแค่ด้านนอกหรือด้านในเหมือนหนก่อนๆ สนนราคาก้อนละ 170 yen เท่านั้น คาดว่าคงขายไปถึงวาเลนไทน์ค่ะ แต่จะเลิกขายเมื่อไหร่อันนี้เราไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ต่อกันที่อีกชิ้นจาก Beard papa เป็น Cheese cake ค่ะอันนี้ไม่ Premium แต่เราติดใจตั้งแต่กินครั้งแรก(เมื่อเกือบสี่ปีก่อน) แล้วก็เลยกินมาเรื่อยๆเลยค่ะ(แต่สาขาอุเอโนะไม่มีขาย) แท่งเล็กๆ 120 yen คนชอบชีสน่าจะถูกใจนะคะ ส่วนตัวชอบว่าเนื้อชีสมันนุ่มๆแต่ก็ไม่หนึบหรือข้นจนติดฟันเหมือนเจ้าอื่น(ในญี่ปุ่น) แป้งกรอบๆด้านล่างเราก็ว่ารสสัมผัสเข้ากันได้ดี มีโอกาสตอนนี้ก็ต้องรีบกินตุนไว้ก่อนค่ะไม่รู้สาขาที่เปิดที่ไทยมีขายเจ้านี่ไหม ร่ายมาซะยาวกว่าจะมาถึงของ Premium อย่างที่สองค่ะ อันนี้เล่นกันง่ายๆที่อู่ข้าวอู่น้ำของเราเลยค่ะ Lawson ที่อยู่ในมหาลัยนี่เอง (ตรามหาลัยแปะหราเลย เพิ่งจะสังเกตเห็นก็ตอนถ่ายรูปนี่ล่ะค่ะ) วันนึงเกิดไปสะดุดตากับป้าย 限定 Limited อันนี้เข้า งานนี้ของดังเสิร์ฟถึงที่เป็น Premium Amao Cake ค่ะ ขนาดคนที่ไม่ใช่คอผลไม้อย่างเราก็ยังรู้กิตติศัพท์ค่ะว่าสตรอเบอรี่ยี่ห้ออามาโอ้นี่ ได้ชื่อว่าเป็นสตรอเบอรี่ที่หวานอร่อยที่สุด(โดยเฉพาะช่วงหน้าหนาว) แน่นอนว่าโดยปกติถ้าเกรดดีๆนั้นราคาแพงค่ะ (ภาพด้านล่างนี้รีบๆแอบกดมาน่ะค่ะ ได้มาแบบมัวๆนัวๆ) อุตส่าห์มีของหายาก(จริงๆก็หาไม่ยากเท่าไหร่ในญี่ปุ่น)มาเสริฟกันถึงโต๊ะทำงานก็ต้องซื้อมาลองหน่อยค่ะ สนนราคาแค่ 195 yen ต่อชิ้นก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นอามาโอ้เกรดอันดับหนึ่งมาหรอกนะคะ เปิดดูตัวกันชัดๆ มูลค่าหลักของเค้กก้อนนี้อยู่ที่เจ้าลูกสีแดงตรงกลางนั่นเลยค่ะ วิปครีมหนาๆและเนื้อเค้กข้างล่างนั้นงานนี้ตกไปเป็นตัวประกอบโดยปริยาย ;-) สารภาพว่าก่อนจะมาถ่ายรูปหนนี้ ซื้อกินมาแล้วสี่ก้อนในเวลาไม่ถึงสองอาทิตย์ค่ะ แหะๆ แบบว่าหลังๆชักเริ่มชินกับอาหารและของหวานญี่ปุ่น จากปีแรกๆไม่กินๆ ไปๆมาๆกินได้หมดเลยค่ะ ทีแรกกะจะหยิบแต่สตรอเบอรี่มาเข้าปากซะเลย แต่คิดแล้วขาดนางเอกไปเดี๋ยวเค้กที่เหลือจะหมดอร่อยไปซะ เลยค่อยๆตักกินไปพร้อมๆกันดีกว่า สตรอเบอรี่หวานค่ะ(เราเป็นคนไม่ชอบทานเปรี้ยวเลยล่ะค่ะ) ส่วนตัวชอบว่าเค้กกะครีมแล้วก็สตรอเบอรี่มันหวานๆมันๆเข้ากันดี สัดส่วนครีมออกจะเยอะไปนิดแต่ตัวเค้กก็ใช่ว่าจะบางจ๋อยจนหาเนื้อเค้กไม่ได้ ชิ้นเค้กหนาพอประมาณเลยค่ะ รวมๆแล้วทั้งก้อนไม่เยอะเกินไป กินเป็นของหวานหลังอาหารจนหมดก้อนก็ยังไม่ทันจะรู้สึกเลี่ยนเลยล่ะค่ะ (สำหรับคนทานของหวานไม่เก่งอย่างเรานะคะ) ของหวานรอบนี้จบลงแต่เพียงเท่านี้นะคะ หนนี้มื้อไม่พิเศษเท่าไหร่เป็นแค่ของกินธรรมดาๆในชีวิตประจำวันเท่านั้นเองค่ะ ช่วงนี้ใกล้วาเลนไทน์ที่ญี่ปุ่นค่อนข้างคึกคักกัน(เกือบ)ทุกปี ถ้ามีเวลาได้ออกไปเดินเล่นคงเจอสินค้าน่ารักๆรับวาเลนไทน์เพียบแน่ๆเลยค่ะ (เสียดายว่าปีนี้คงไม่มีเวลาค่ะ อดเลย) ----------------------------------------------------------- ภาพ outdoor นอกร้าน Beard papa ถ่ายด้วย iPhone นอกนั้นส่วนใหญ่ใช้ Canon Kiss X3 กับเลนส์ EF 50mm F1.4 นะคะ มีบางภาพ(จำไม่ได้ว่าภาพไหนค่ะต้องดู exif เอา)ใช้ EF-S 15-85mm F3.5-5.6 IS USM เหตุเพราะใช้ 50 1.4 แล้วโฟกัสไม่ได้สักทีระยะใกล้เกินโฟกัสของเลนส์ตัวนี้ไปค่ะ จากที่ลองๆมาเรื่องโฟกัสนี่ให้ตัว 15-85 กินขาดค่ะสำหรับเรา>> คลิกเพื่อดูรายการบล็อคอัพใหม่ทั้งหมด
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 4 มีนาคม 2553 8:28:02 น.
8 comments
Counter : 1689 Pageviews.
โดย: NEKKI IP: 180.2.207.10 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:43:52 น.
โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:52:05 น.
โดย: kokea IP: 125.24.151.32 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:33:31 น.
โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:16:59 น.
โดย: White Amulet วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:32:32 น.
โดย: kokea IP: 125.24.171.117 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:20:30 น.
Location :
Bangkok Thailand / Tokyo Japan
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [? ]
บล็อคนี้ถึงไม่ค่อยมีอะไรแต่ถ้าจะก๊อปปี้ข้อความหรือรูปอะไรไปโพสที่อื่น ก็รบกวนช่วยใส่เครดิตลิงค์บล็อคนี้ไว้ด้วยนะคะ เราไม่สงวนลิขสิทธิ์การนำภาพและข้อความในบล็อคไปเผยแพร่(ในแบบที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์)แต่สงวนลิขสิทธิ์ความเป็นเจ้าของภาพถ่ายและเนื้อหาค่ะ