BlogGang.com : : wansugar

พอรู้ว่าซีรี่ย์มันเล่นแค่ครึ่งเรื่องเอง ก็เกิดอาการเหมือนถูกอีหูหนานมันหลอก ตอนแรกหวานก็คิดว่าที่นักแสดงให้สัมภาษณ์ว่านิยายมันยาว ซีรี่ย์นำมาสร้างแค่ครึ่งเรื่อง จะหมายถึง ข้ามๆ ตอนกลางๆ เรื่องไปแล้วจบแบบในนิยาย แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ มันจะตัดจบแค่ตอนท่านเย่วถูกเยียนสวินยิงตกทะเลสาบน้ำแข็งไป แล้วมีแบบสัญญาณว่ายังมีชีวิตอยู่นะ ให้รอดูส่วนที่สองของนิยายในซีรี่ย์ตอนต่อไป มันรมณ์เสียอะ ความกระตือรือร้นมันก็หายไปเยอะพอสมควร แต่อย่างไรก็ตามเริ่มแล้วก็ต้องตามให้จบ เอามาต่อกันรวดๆ 50-55 อันคัท กันไป อีกสามตอนก็จบละซีรี่ย์...ไว้ค่อยว่ากันต่อนะคะ

บนหอคอยประตูเมือง ฉู่เฉียวนั่งคิดเรื่องป้องกันเมือง เราจะสามารถป้องกันเมืองจากกองทหารทัพต้าเว่ยได้นานเท่าไหร่นะ (เยียนสวินจะนำทัพเสริมมาช่วยทันมั้ยนะ)....ผิงอันเขียนโครงกลอนในขณะที่ฉู่เฉียวกำลังเป่าขลุ่ยอยู่ ฉู่เฉียวถามผิงอันว่าแต่งโคลงกลอนไว้ว่ายังไง...ผิงอันบอกเป็นเรื่องราวของพ่อแม่ตนที่อพยพจากต้าเหลียงมาอยู่เยียนเป่ย เมืองแห่งอิสระเสรี...(อืมม สงสาร เยียนเป่ยคือความหวังเน้อะ)......

ฉู่เฉียวได้รับข้อความจากจงหยู่ให้ออกมาพบที่ชายแดนเมือง เพราะต้องการพบมีเรื่องจะพูดด้วย...จงหยู่พยายามชักชวนให้ฉู่เฉียวไปกับตน เพื่อไปสมทบกับเยียนสวิน แต่ฉู่เฉียวกลับถามจงหยู่ว่าเมื่อไหร่กองกำลังเสริมจะตามมาสมทบที่นี่.......จงหยู่บอกฉู่เฉียวว่าไม่มีทัพมาเสริมที่นี้หรอก เยียนสวินและกองทหารของเราทั้งหมดได้บุกไปอยู่ที่หน้าประตูเมืองฉางอันแล้ว พร้อมรบ....ฉู่เฉียวเลยเข้าใจแล้วว่าเยียนสวินทิ้งเยียนเป่ย ปล่อยแตกไปและยอมสละชีวิตประชาชนชาวเยียนเป่ยให้ตายอยู่ที่นี่... ฉู่เฉียวบอกจงหยู่ประมาณว่าประชาชนที่นี้ทุกคนที่เยียนสวินและพวกเจ้าทิ้ง ข้าจะปกป้องพวกเขาแทนเอง..ถ้าข้าตายในสงคราม ให้บอกเยียนสวินว่าคนที่ฆ่าข้าก็คือเขา.....(น้ำตาไหลเลย ซึ้งมาก ลี่อิงเล่นดีฉากนี้)

เช้าวันถัดมา ทัพซุยลี่ในเมืองหงฉวน ก็โกลาหล หาตัวฉู่เฉียวไม่พบ ทุกคนต่างก็คิดว่าฉู่เฉียวทิ้งเมืองหงฉวนไปแล้ว...ความหวังสุดท้ายของพวกเขา หายไปแล้ว..... แต่แล้วก็มาพบฉู่เฉียวยืนมองไปด้านหน้าประตูเมือง (ผ้าคลุมปลิว อย่างเท่ห์) ทุกคนก็มีกำลังใจ.....ฉู่เฉียวประกาศต่อทุกคนว่า กองทัพของเยียนสวินจะมาถึงแล้ว และเพื่อประชาชนชาวเยียนเป่ยเราจะสู้เพื่อปกป้องเขา..(ขนลุกเลยคร๊าฟฟฟ )......ตอนกลางคืนกองทัพต้าเว่ยมาบุก (ดวงไฟสว่างไสว เห็นถึงความเยอะของทหาร)....กองทัพต้าเว่ยเริ่มโจมตีโดยการยิงลูกไฟ และธนูไฟ เข้ามาถล่มเมือง ....ทหารของฉู่เฉียวพยายามอย่างที่สุดที่จะปกป้องเมืองไว้ให้ได้.....(ไฟลุกลามไปทั่วเมืองหงฉวน)...

ทางด้านเยียนสวินกำลังพูดปลุกใจ (ใช้คำนี้ปะ 55555555 ) ให้กำลังใจฮึกเฮิมกับแม่ทัพและเหล่าทหาร ไปบุกฉางอันกัน วันนี้ได้แก้แค้น บลาบลาบลา ......ทหารม้ารีบวิ่งเข้ามารายงานว่าฉู่เฉียวให้มารายงานว่าไม่มาสมทบที่นี่ จะรอท่านเยียนสวินอยู่ที่หงฉวน หลังจากเยียนสวินได้ยินทหารพูด....เยียนสวินก็สั่งการให้ทหารทุกคนเตรียมตัวเดินทางกลับเยียนเป่ยทันที (เย้ เย้ เยียนสวินสู้สู้)......เยียนสวินกำลังเดินไปที่ม้า อีตาแม่ทัพเฉินก็มาถึงพอดี (มันทิ้งเมืองหงฉวนมา) แม่ทัพเฉินขอร้องให้เยียนสวินยกเลิกความตั้งใจ ท่านจะยกเลิกการณ์ใหญ่ บุกตีฉางอันเพียงเพื่อผู้หญิงคนเดียวได้อย่างไร?? ( ปากน่าตบแท้...)..........เยียนสวินบอกประมาณว่าเมืองยังไงมันก็ยังอยู่ จะกลับมาตีเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ชีวิตคนถ้าสูญเสียไปแล้ว ไม่มีวันได้กลับคืน....ข้ายอมสละได้ทุกอย่าง ยกเว้นอาฉู่............. (รักนะเยียนสวิน จุ๊ฟ จุ๊ฟฟฟ)...............เยียนสวินนำหน้าขบวนทหารม้า มุ่งหน้ากลับเยียนเป่ย

(เล่าไงดีอะ ตอนรบ )..... กองกำลังของต้าเว่ยโดยการนำโดยซุนเอ๋อร์ เอ๋อร์ เอ๋อร์ เอ๋อร์ (555555 ชุดแดงมาเลย ) หลังจากซุนเอ๋อร์ประกาศว่าใครฆ่าฉู่เฉียวได้ได้ทองคำหลายหีบนะ ทหารต้าเว่ยก็บุกโจมตี พังกำแพงเมืองหงฉวน เข้าไปข้างใน กองทัพซุ่ยลี่และตัวฉู่เฉียวต่อต้านข้าศึกอย่างยากลำบาก ฉู่เฉียวต่อสู้กับแม่ทัพ (ตัวใหญ่มากกกกกกกกกก) ของต้าเว่ย โดยใช้พละกำลัง (น่าจะทั้งหมด) สู้จนชนะ เอากระบี่น้องหงส์แทงอกแม่ทัพต้าเว่ยแล้วบิด จนแม่ทัพขาดใจตาย ฉู่เฉียวมองรอบๆ เห็นทหารถูกฆ่าตายมากมายก็สลบไป ล้มลงด้วยความเหนื่อยล้า....

ซุนเอ๋อร์เดินช้า ช้า อย่างหน้าโหด เข้ามาหาร่างฉู่เฉียวที่ล้มนอนอยู่บนพื้น แล้วก็มาพูดกรอกหูฉู่เฉียวประมาณว่าวันนี้ข้าได้มาแก้แค้นเจ้าแล้ว ชีวิตข้าถูกเจ้าทำลายทั้งชีวิต (อะไรแว๊) เป็นเพราะเจ้าและเยียนสวิน ข้าจะฆ่าเจ้า แล้วตัดหัวเจ้าเอาไปโยนให้เยียนสวินเพื่อเป็นการแก้แค้น...(ความคิดดี๊ดี ).....ซุนเอ๋อร์ดึงดาบมากะจะเหวี่ยงมาตัดคอฉู่เฉียว ...อวี้เหวินเย่วยกกำลังมาช่วยฉู่เฉียวพอดี (ปิดหน้า) รีบยิงหน้าไม้ไป (แม่นมาก) ปัดดาบในมือของซุนเอ๋อร์หลุดกระเด็นไป และอวี้เหวินเย่วก็เหาะมาถีบ เอ๊ยย มาผลักด้วยกำลังภายในที่ท้องซุนเอ๋อร์ ลอยละลิ่วไปประมาณ 8 เมตร (555555555 ลอยดั่งถูกถีบ นี่ถ้าไม่ใช่องค์หญิง ท่านเย่วคงฆ่าทิ้งแน่แน่ มาทำร้ายภรรยาข้าได้ไงนิ)............... อวี้เหวินเย่วเดินเข้ามาหาฉู่เฉียวรีบประคองขึ้นมา (มีแนบแก้ม น่ารักมากดูอบอุ่นเน้อะ) แล้วก็ได้ยินทหารตะโกนว่ากองทัพของเยียนสวินมาถึงแล้ว........อวี้เหวินเย่วเลยอุ้มฉู่เฉียวขึ้น แล้วนำไปวางไว้ในที่ที่เยียนสวินน่าจะเห็นได้ง่ายๆ.....กองทัพต้าเว่ยสั่งถอนกำลัง เว่ยซูเย่วรีบเข้ามาพาองค์หญิงซุนเอ๋อร์ ที่ยังจะตามฆ่าฉู่เฉียวอีก ให้รีบออกไปจากหงฉวน......... เยียนสวินมองเห็นฉู่เฉียวอย่างง่ายดาย รีบลงจากม้าแล้วประคองฉู่เฉียวขึ้นมา ทำหน้าแบบ.....อาฉู่ข้าเกือบมาไม่ทัน เจ้าห้ามตายนะ (ฉู่หวานเขียนความรู้สึกให้).....ทางด้านอวี้เหวินเย่วก็ลอบมองเยียนสวินกอดฉู่เฉียวกลางสนามรบ........ (ชอบอะแบบมีความไว้ใจ หัวใจลูกผู้ชายที่รักผู้หญิงคนเดียวกัน มันต้องอย่างนี้ ขอแค่เจ้ามีชีวิตอยู่)....

หลังจากการสู้รบสงบลง เห่อเซียวก็พบว่าพ่อตนถูกฆ่าตายเพื่อปกป้องเด็กน้อยสองคน.....เห่อเซียวและเพื่อนในกองทัพซุยลี่หลังจากเผาร่างของเก่อซี (เพื่อนทหารทีเสียชีวิต) แล้วก็นำเถ้ากระดูกไปมอบให้กับภรรยาของเก่อซี......ส่วนทางด้านฉู่เฉียวฟื้นจากสลบมาหลายวัน....ในขณะที่ฉู่เฉียวพักฟื้นอยู่ ฉู่เฉียวไม่ได้พบหน้าเยียนสวินเลย แต่เยียนสวินแอบมาเยี่ยมเงียบๆ ทุกวัน...............พอฉู่เฉียวอาการดีขึ้น จงหยู่ก็มาพบฉู่เฉียวเพื่อเยี่ยมเยียน อาฉู่ขอบคุณจงหยู่ที่ส่งข้อความให้เยียนสวินทำให้สามารถป้องกันเมืองหงฉวนไว้ได้..........จงหยู่กับฉู่เฉียวเดินเล่นด้วยกันรอบๆ เมืองก็ดูความเสียหายของบ้านเมือง และทราบว่าสูญเสียชีวิตทหารและผู้คนไปแปดพันคนระหว่างสงคราม ตอนนี้ในเมืองมีผู้หญิงหม้ายจำนวนมาก เด็กกำพร้าก็เยอะ.....เยียนเป่ยกับต้าเว่ย คงรอดูท่าทีกันไปก่อนตอนนี้ ไม่มีใครบุกใคร เพราะเสียหายหนักทั้งคู่..........ทั้งจงหยู่และอาฉู่เห็นพ้องต้องกันว่าต่อไปนี้ไม่ต้องการจะเห็นประชาชนและทหารได้รับความทุกข์ร้อนและทรมานอีกต่อไป........... (จงหยู่ต่อไปก็ตายนะ ถูกเยียนสวินฆ่าทางอ้อม แต่โชคดีที่คงไม่ได้ตายตอนนี้เพราะจะจบแล้วคราฟฟซีรี่ย์)....

อวี้เหวินเย่วกลับมาที่เมืองฉางอันและพักผ่อนอยู่ องค์ชายเซียงก็เข้ามาคุยด้วยประมาณว่าตอนนี้ซุนเอ๋อร์ก็กลับมาถึงเมืองฉางอันละนะ ตอนนี้ฮ่องเต้สั่งให้นำตัวไปขังไว้............(ในคุก) พระสนมเว่ยกับหยวนซงมาเยี่ยมซุนเอ๋อร์ แม่บอกข้าจะช่วยเจ้าปกป้องเจ้าเอง ซุนเอ๋อร์ได้ยินก็ไม่สนใจ ข้าไม่ได้อยากมีชีวิตอยู่เยี่ยงนี้ ชีวิตข้าถูกทำลาย ข้าตายเสียดีกว่า ตอนนี้ซุนเอ๋อร์ผู้ไร้เดียงสาได้ตายไปแล้ว ที่เหลือเป็นชีวิตอยู่นี้คือซุนเอ๋อร์ที่เป็นซากความน่าละอาย ลูกสาวที่ทำให้ท่านอับอายเท่านั้น...ซุนเอ๋รอ์ไม่สนใจแม่และพี่ชาย (เหมือนตัดความสัมพันธ์กลายๆ )....ก่อนออกจากคุกแม่ของซุนเอ๋อร์บอก ข้าจะปกป้องเจ้าทุกวิถีทาง ไม่ว่าจะยังไงเจ้าต้องมีชีวิตอยู่ (แน่นอน ทุกอย่างพูดแบบนี้ ไปแน่ๆ).....ข้าหวังว่าเจ้าจะโตขึ้นหลังจากนี้เพราะข้าอาจจะไม่ได้มีชีวิตอยู่ปกป้องเจ้าอีกแล้ว........

พระสนมเว่ยขอร้องฮ่องเต้จิตให้ไว้ชีวิตซุนเอ๋อร์เถอะ แต่ฮ่องเต้จิตตัดสินใจให้ซุนเอ๋อร์ตายดีแล้ว ประทานเหล้าพิษให้......สนมเว่ยเลยตัดสินใจกระดกยาพิษดื่มเองแลกกับชีวิตของซุนเอ๋อร์.......ฮ่องเต้จิตตกใจรีบวิ่งเข้าไปประคองสนมเว่ย สนมเว่ยขอร้องฮ่องเต้จิตอีกย้ำๆ ว่ายกโทษตายให้ซุนเอ๋อร์นะ.....หยวนซงรีบไปรับซุนเอ๋อร์มาดูใจแม่ที่กำลังจะตายด้วยยาพิษ...........ฮ่องเต้จิตเป็นล้มไปเลยจ้า เห็นสนมเว่ยตาย แล้วก็ประทานอภัยโทษให้ซุนเอ๋อร์ในที่สุดและปลดออกจากตำแหน่งองค์หญิงต้าเว่ย ถูกขังกักบริเวณในวัง ส่วนหยวนซงฮ่องเต้จิตมีราชโองการให้ไปเป็นอ๋องเยียนเป่ย ....(มันส่งลูกไปตายนิ ไอ้ฮอ่งเต้จิต สูญพันธุ์แน่ๆ)

ทางด้านเยียนเป่ย เยียนสวินเรียกอาฉู่ แม่ทัพเฉิน และคณะ เข้ามาสอบสวน ประมาณว่าใครละทิ้งหน้าที่ปกป้องเมืองหงฉวน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...อาฉู่บอกพวกแม่ทัพเฉินพยายามจะฆ่าข้าและทิ้งเมืองหงฉวนไป.....ก็มีปะคารมกันเล็กน้อยว่าใครถูกใครผิด....คนสนิท (น้องชาย?)ของแม่ทัพเฉินออกรับแทนทุกคน บอกข้าเองเป็นต้นคิด และรีบดึงมีดมาฆ่าตัวตายทันที.......(อีแม่ทัพเฉินรอด หน้าตาน่าตบจริงท่าน).......อาฉู่ถามเยียนสวินว่าท่านเชื่อใจข้าหรือไม่.... (แต่ยังไม่ทันได้ยินคำตอบ ก็ออกม้าไปซะก่อน).................

ภาพตัดมาอีกที่หนึ่ง.........เจ้าของร้านอาวุธ (ที่เลี้ยงหนู ตลกๆ อะ) กำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอดจากอาการบาดเจ็บ...ทหารกำลังตามล่าตัวอยู่.......ตงฟางจิ๊กับทหารของจิ๊มาทันเวลาพอดีช่วยชีวิตเจ้าของร้านอาวุธจากพวกกลุ่มทหารไว้ได้........จิ๊ถามว่าเจ้าปิดบังอะไรไว้หรือไม่ ทำไมถึงก่อเหตุมากมายในช่วยสามปีหลังมานี้....เจ้าต้องการปกป้องใครกันแน่ หรือเจ้าต้องการปกป้องฉู่เฉียว ลูกสาวของลั่วเฮ่อ.............เจ้าของร้านอาวุธพยายามปิดบังพิรุธแต่จิ๊ก็ยังจับได้........เจ้าของร้านพูดประมาณทำไมท่านจิ๊ถึงพยายามจะคาดคั้นเรื่องนี้กับข้า .........แต่ก่อนที่เจ้าของร้านอาวุธจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ ก็ดันถูกฆ่าตายซะก่อน (แหงะ จะจบแล้วเน้อซีรี่ย์ เรื่องไม่เดินเลยอ่าาา)

อวี้เหวินเย่วและหยวนซง กำลังนั่งพักอยู่ระหว่างการเดินทางไปเยียนเป่ย เย่วฉีก็จับตัวขโมยได้คนหนึ่ง กำลังมาขโมยของในขบวน สอบสวนก็พบว่าพวกเขาต้องการแค่ขโมยอาหาร ดังนั้นหยวนซงจึงสั่งให้ทหารปล่อยคนเหล่านี้ไปพร้อมแจกอาหารให้กิน ........หยวนซงบอกข้ารู้ถ้าข้าถึงเยียนเป่ยแล้วข้าไม่มีทางมีชีวิตรอดแน่นอน........ อวี้เหวินเย่วบอกไม่ต้องกังวลข้ามีแผนไว้ล่ะ..........................ทางด้านเยียนสวิน ก็ตำหนิแม่ทัพเฉินหยวนว่าต่อไปห้ามให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก (จะฆ่าฉู่เฉียว และทิ้งเมือง) ไม่เช่นนั้นข้าตัดหัวเจ้าแน่นอน........จากนั้นเยียนสวินก็ได้รับรายงานว่าหยวนซงเดินทางมาเยียนเป่ยล่ะ..........

แม่ทัพเฉินหยวนพยายามจะฆ่าหยวนซงในคืนถัดมาแต่อวี้เหวินเย่วเตรียมพร้อมไว้ล่ะเลยไม่มีอะไร..........ทางด้านฉู่เฉียวมีเวลาก็คิดว่าตัวเองรู้จักเยียนเป่ยดีแล้ว แต่จริงๆ แล้วไม่เลย ฉู่เฉียวรู้สึกว่านางโดดเดี่ยวและเยือกเย็นมาก เฮ่อเซียวให้กำลังใจฉู่เฉียวว่าอย่าท้อใจจงสู้ต่อไป........ฉู่เฉียวเลยกำลังใจดีขึ้นและเห็นว่าแม่ทัพเฉินหยวนได้รับบาดเจ็บที่ขา จำลูกธนูได้ว่าเป็นของอวี้เหวินเย่ว....เฉินหยวนรายงานเยียนสวินว่าอวี้เหวินเย่วก็มาเยียนเป่ยกับหยวนซงด้วย................

ตงฟางจิ๊กับจานจิหยู่กำลังเล่นหมากล้อมกันอยู่ (หรือหมากรุกอะ 555 เรียกไรแว๊) เล่นไปพูดเรื่ององค์กรของแม่ฉู่เฉียวไป....จิ๊ถามจิหยู่ประมาณว่าหากลูกสาวของลั่วเฮ่อรู้ว่าท่านเป็นคนที่ฆ่าแม่ของนาง นางจะทำอย่างไร.....จิหยู่มองหน้าจิ๊ ถามประมาณว่าท่านพูดแบบนี้ต้องการอะไรจากข้างั้นหรือ (ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่จริงจริง).....จิ๊บอกจิหยู่ "ข้าจะบอกท่านว่าลูกสาวของลั่วเฮ่ออยู่ที่ไหน ท่านต้องช่วยข้าให้ได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้เป็นการตอบแทน".....(หวังสูงวุ๊ยยจิ๊)...

อวี้เหวินเย่วส่งสายลับเข้าไปในเมืองหงฉวนและพยายามทำลายคลังอาหารซะ ...หลังจากเหมิงเฟิงและพวกสายเข้ามาในเมืองได้แล้ว ก็พยายามเข้าไปบุกทำลายแห่งอาหารของเยียนเป่ยแต่ดันเข้ามาเร็วมาไปหน่อย ขบวนอาหารจะเดินทางลำเลียงมาส่งในคืนถัดไป เลยไม่สามารถทำอะไรได้ในคืนนี้.....จิหยู่ก็เป็นหนึ่งในพ่อค้าที่ลำเลียงอาหารมาส่งยังเยียนเป่ย จิหยู่ขอเข้าพบเยียนสวินแต่เยียนสวินไม่อยู่ เดินทางไปเมืองเหลียน....พวกสายลับของอวี้เหวินเย่วต้องการฆ่าจานจิหยู่ซะ เพราะหากมาร่วมมือกับเยียนสวินจะทำให้เยียนสวินเข้มแข็งโดยเร็ว แต่เหมิงเฟิงไม่เห็นด้วยกับเหล่าสายลับคนอื่นๆ.... (ฉู่เฉียวพบเหมิงเฟิงกับคณะละนะ ก็สงสัยแหละแต่ยังไม่ทำอะไร)

พวกสายลับของอวี้เหวินเย่วพยายามที่จะส่งข้อความออกนอกเมืองแต่ถูกฉู่เฉียวจับได้ซะก่อน....ทั้งหมดถูกจับทรมานแต่สายลับก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา...ฉู่เฉียวเลยเขียนจดหมาย (ปลอมแปลงจดหมาย) ทำเป็นส่งข้อความของสายลับออกมาจากเมือง..อวี้เหวินเย่วได้รับจดหมายเปิดอ่านก็รู้ว่าเป็นจดหมายปลอมไม่ใช่ของกลุ่มสายลับตน รีบมีคำสั่งให้สายลับที่เหลือในเมืองถอนกำลังออกมาจากหงฉวน แต่ในขณะที่กำลังหลบหนีออกมานั้น ก็โดนฉู่เฉียวและกองทหารซุ่ยลี่รออยู่ล่ะ แต่ฉู่เฉียวไม่ได้ฆ่านะ ก็ปล่อยไป อีตาแม่ทัพเฉินดันรู้ว่าพวกสายลับหลบหนีไปได้เพราะฉู่เฉียวปล่อยไปและอนุญาตให้ออกจากการเป็นสายลับได้....

เยียนสวินและกองทัพพร้อมจะออกไปรบอีกล่ะ แต่จงหยู่พยายามห้ามเยียนสวินไว้.......เฉินหยวนมันก็ดูถูกจงหยู่และบอกเยียนสวินประมาณว่าพวกสายลับได้ถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระกันหมดล่ะเพราะฉู่เฉียว...........เยียนสวินจึงรีบไปหาฉู่เฉียวถามว่าจริงปะเรื่องที่เฉินหยวนพูด แต่ฉู่เฉียวบอกเป็นเรื่องไม่จริง....และพยายามจะห้ามเยียนสวินไม่ให้ออกไปทำศึกอีก แต่เยียนสวินบอกฉู่เฉียวว่า ความสงบสุขจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องผ่านสงครามก่อน.........

วังต้าเว่ยทางด้านซุนเอ๋อร์ เห็นหยวนหยาง (น้อยชายคนละแม่) เดินอยู่คนเดียวเพราะแม่ก็ตายไปแล้วเหมือนกัน ..ซุนเอ๋อร์เลยพยายามตีสนิท (เพราะรู้ว่าฮ่องเต้จิตต้องการให้คนนี้ขึ้นครองราชย์)....หยวนหยางขอพบฮ่องเต้ ซุนเอ๋อร์เตือนและสอนหยวนหยางว่าห้ามกินอาหารแปลกๆ ดื่มเครื่องดื่มแปลกๆ หรือจากคนแปลกหน้าเด็ดขาดและอย่าหลงไปชื่นชมสนมหลานนะ (ฮ่องเต้ให้สนมหลานมาดูแลองค์ชายหยวนหยาง).....หยวนหยางเลยบอกฮ่องเต้จิตว่าไม่เอาสนมหลานมาดูแลนะ ขอเป็นซุนเอ๋อร์แทน ขอให้ซุนเอ๋อร์มาดูแล (ฮองเต้ทำหน้าแบบ สงสัยจะโดนอีกล่ะ) ................ ส่วนองค์ชายเซียงขออนุญาตฮ่องเต้จิตออกไปจากฉางอัน เพราะกลัวว่าตนเองจะมีอันตราย เพราะฮ่องเต้จิตไม่รู้จะจิตตกสั่งฆ่าวันไหน กลัวจะไปแย่งบัลลังก์ และฮ่องเต้จิตต้องการเก็บบัลลังก์ไว้ให้องค์ชายหยวนหยางสืบต่อ...............

ตัดภาพมาที่ฮ่องเต้จิตป่วย และต้องการจะกินยา แต่เอื้อมไม่ถึง ไม่มีแรง....แล้วก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นซุนเอ๋อร์เข้ามาและเสนอตัวบอกข้าจะดูแลท่านพ่อเอง....ท่านพ่อตั้งใจตั้งแต่แรกที่จะใช้ข้าเป็นเหยื่อ ให้ข้าแต่งงานกับเยียนสวิน ที่ท่านเห็นด้วยครั้งนั้นท่านวางแผนไว้แล้วใช่มั้ย...ฮ่องเต้จิตตอบใช่แล้ว....ซุนเอ๋อร์บอกวันที่ข้ามีความสุขสุดสุด กลับกลายเป็นว่าท่านใช้ข้าเป็นหมากของท่านตัวหนึ่งเท่านั้น.....ท่านทำผิดมากมาย แล้วก็บลา บลา บลา .... ฮ่องเต้จิตได้ยินลูกพูดก็บอก ซุนเอ๋อร์เจ้าเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ พูดไปก็มองซุนเอ๋อร์หยดยาพิษลงในยาให้....แถมบริการป้อนยาพ่อ (มีความจับกรอก) แต่องค์ชายเซียงอันมาขัดขวางไว้ซะก่อน (แหงะ ไม่ไปจากฉางอันอะ)......ซุนเอ๋อร์ถูกสั่งให้ทหารจับตัวไปขังไว้ เว่ยซุเย่วรีบมากะว่าจะช่วยองค์หญิง แต่ก็ช่วยไมได้.....

ไอ้เฉินหยวนมันมาใส่ความกองทัพซุยลี่ต่อเยียนสวิน ทำให้เยียนสวิน (ซึ่งไม่ชอบซุยลี่อยู่แล้ว) สั่งประหารหมด............ทางด้านอวี้เหวินเย่วสายลับมารายงานเรื่องเยียนสวินสั่งประหารทหารซุยลี่ล่ะ ก็บอกกับฉู่เฉียว ฉู่เฉียวรีบเร่งกลับไปช่วยกองทัพซุยลี่...เห่อเซียวต้องการรับผิดแต่เพียงผู้เดียว ขอให้ปล่อยชีวิตคนอื่นๆ และถามเยียนสวินว่าทำไมท่านถึงเกลียดพวกข้านัก.........เยียนสวิน (หน้าตึงยิ่งกว่าใช้ลาแมร์) จะสั่งฆ่าอย่างเดียว........พอดีฉู่เฉียวมาถึงและมาคุกเข่าขอร้องอย่าฆ่าพวกทหารซุยลี่เลย แต่เยียนสวินก็ยังสั่งฆ่า.............ฉู่เฉียวโกรธและเสียใจจึงรีบออกจากที่นั้นไป.... (แหงะ แล้วทิ้งท่านเห่อเซียวของเดี๊ยนเหรอฉู่ เฮ้ยยยยยยยยย ) โชคดีที่เห่อเซียวยังอยู่นะ

เยียนสวินรีบไปหาฉู่เฉียวและขอโทษฉู่เฉียวที่ทำให้ฉู่เฉียวไม่มีความสุข เยียนสวินบอกข้าต้องการนำโลกนี้ทั้งใบมาไว้ให้ฉู่เฉียว เจ้าเป็นคนเดียวที่ข้าเหลืออยู่ เจ้าอย่าทิ้งข้าไปนะ เจ้าทิ้งข้าไปไม่ได้ (ขายฝันอีกละท่านเยียน)......ฉู่เฉียวก็รู้แจ้งแก่ใจล่ะ พวกเราสองคน ท่านกับข้ามาจากคนละโลกกัน (55555555) เยียนสวินเลยไปดุอีตาเฉินหยวนอีกบอกอย่าทำเรื่องที่ทำให้ความสัมพันธ์ของข้ากับอาฉู่บั่นทอน (มันจะฟังท่านมั้ยท่านเยียนนนน )

วังต้าเว่ย หลังจากเกิดเรื่องที่ซุนเอ๋อร์มาป้อนยาพิษให้ ฮ่องเต้จิตก็จิตตกหนักไปอีก สั่งให้องค์ชายเซียงอยู่ในวังนี่แหละ ดูแลความสงบเรียบร้อยแทนฮ่องเต้เลย หากเบื่อวันไหนอยากกลับออกจากฉางอันก็สามารถทำได้ทันที...........ส่วนซุนเอ๋อร์ฮ่องเต้สั่งให้ประหาร ก็ประทานเหล้าพิษอีก แต่เว่ยซูเย่วมาช่วยทันพอดี และคนรับใช้ก็รับดาบของทหารแทนทำให้เสียชีวิตแทนซุนเอ๋อร์......เว่ยซูเย่วรีบพาซุนเอ๋อร์หนีออกจากวัง แต่ระหว่างทางตัวเองดันถูกธนูยิง......... ก่อนลมหายใจสุดท้ายของเว่ยซูเย่ว เว่ยซูเย่วรีบบอกแผนการณ์ที่ตนวางแผนช่วยซุนเอ๋อร์ไว้และบอกซุนเอ๋อร์ให้รีบหนีไป....ซุนเอ๋อร์ถามว่าทำไมข้าต้องเชื่อฟังเจ้า (ยังคงความโง่ต่อเนื่อง) เว่ยซูเย่วบอกข้าชอบท่านมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ แล้ว รักเดียวเหนียวแน่นคราฟฟฟ............แล้วก็ตายคร่อก......... องค์ชายเซียงตามมาทันพบกับซุนเอ๋อร์แต่ก็ไม่ได้ฆ่าน้องสาวนะ กลับไปรายงานฮ่องเต้ว่าซุนเอ๋อร์ตายละ โดดน้ำตาย...