มุมกาแฟ : ร้านหนังสือ
 //www.artchive.com/artchive/g/goya/men_reading.jpg เคลื่อนไหวอยู่นอกกระจก-ในอกเรา ลมยังเย้าใบไม้โยกส่ายไหว ขับบทเพลงพริ้งเพราะเสนาะไกล เกาะกิ่งอยู่ใกล้ ใกล้-ใครได้ยิน
-หนึ่ง- อีกรอบ-เพลงม้วนเก่าเรารับฟัง วนกลับมาอีกครั้งไม่จบสิ้น เป็นเพลงใหม่ใหม่ไม่คุ้นชิน เราหลงบางกลิ่นไอในมุมกาแฟ
บางคำถามคนกันเอง เพลงเพราะหรือ เราตอบ อือ ก้มหน้า...ทว่าแค่- เฉพาะบางเงื่อนไข-ไอเย็นแอร์ นอกนั้นแล้วแต่ชอบรักพนักงาน
เราเพียงผู้เดินร้อนมาหย่อนเย็น บาทวิถีลำเค็ญยากเร้นผ่าน โต๊ะแต่ละตัวต่างไม่ว่างนาน เราเองก็เกียจคร้านกับการยืน
หลายครั้งเลือกคนนั่งได้ดั่งใจ บางวันที่ผ่านไป...ใช่เราฝืน คนบางคนคำบางคำเรากล้ำกลืน กับประเด็นพื้นพื้นพร้อมสนทนา
กับประเด็นพื้นพื้นเพลงจะเพราะ นิ้วมือเคาะรับจังหวะกระดิกขา เห็นบางคนเยื้องกรายเราปรายตา ชัดมากกว่าทุกวันที่หันมอง
โต๊ะว่าง-แต่ประหลาดไม่อาจนั่ง ของวางตั้งส่อเค้ามีเจ้าของ เรามาเพื่อสลับกันจับจอง แต่จำต้องละวางเป็นบางครั้ง
-สอง- พนักงานคงนึกไป เมื่อไหร่จะลุก ส่งสายตารุกเข้าใส่เร้าให้สั่ง คืนกำไรคนขายพอได้ตังค์ จะนั่งต่อนานเท่าไหร่ไม่ว่ากัน
ต่อหนังสือบางเล่มเราเล็มลึก ซ่านเต็มความรู้สึกในนึกฝัน บางเล่มบอกเล่าอย่างเท่าทัน เพียงประโยคสั้นสั้น-เราบรรลุ !
บางเล่มบางบางเรากางอ่าน มีงานที่งามง่ายคล้ายไฮกุ หากแต่มีอำนาจเอื้อเชื้อปะทุ ให้ไฟฟืนไม้ผุได้คุโชน
บางเล่มหยิบจับแต่กลับวาง หนัก-อย่างชั้นนั้นจะบั่นโค่น บางเล่มในซอกลึกคงนึกตะโกน ได้โปรดเถิดช่วยโอนการถือครอง
-สาม- โต๊ะตัวข้างข้างว่างอีกแล้ว กาแฟเย็นในแก้วไม่ทันพร่อง นัดแรก-คงเขินอายสายตามอง จดจดจ้องจ้องจีบ-รีบเช็คบิล คนมาใหม่มีตำรามาเต็มหอบ กวาดสายตาโดยรอบก่อนตัดสิน นั่งแล้วสั่งแค่กาแฟร้อนกิน เริ่มพึมพำพอได้ยิน-ท่องมาตรา
เธองำงึมพึมพำอย่างคร่ำเคร่ง แต่อีกโต๊ะโฉงเฉงเสียงดังกว่า เธอเงยและปรามปรายโดยสายตา แต่ทว่า...เสียงทั้งหมดไม่ลดละ
เขาว่า-มาชุมนุมที่มุมกาแฟ เพียงแค่สนทนาสารัตถะ นัดพบเพื่อสะสางบางภาระ ก่อนที่แสงตะวันจะวาย เธอว่า-ที่นี่เป็นร้านหนังสือ และอาจคือห้องสมุดโดยความหมาย และเงียบต้องปกโปรยโดยปริยาย... ข้อยุติทั้งหลายคล้ายคลุมเครือ
แหละนั่นเหมือนติดตันต่อคำตอบ แต่ข้าพเจ้าชมชอบบางความเชื่อ เราอาจหาจุดสมดุลร่วมจุนเจือ ข้อถกเถียงที่เหลือในเนื้อใจ บางเล่ม,บางคน,บางบทสนทนา โต้ตอบตลอดเวลา-ใช่,ไม่ใช่ จมลงสู่ห้วงภวังค์ลึก-ข้างใน ข้างนอก-ฝนตกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...
นกกระจอกนอกกระจกวกไปกลับ กระโดดเต้นสลับจับกิ่ง,กู่- บางเพลง,หากรู้ฟังยังพรั่งพรู เรานั่งอยู่ภายใน-ไม่ได้ยิน. มุมกาแฟร้านนายอินทร์ รามคำแหง, 2540 พิมพ์ครั้งแรก เนชั่นสุดสัปดาห์
Create Date : 02 ตุลาคม 2549 |
|
5 comments |
Last Update : 2 ตุลาคม 2549 11:16:20 น. |
Counter : 4357 Pageviews. |
|
 |
|