1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30
มองจันทร์วันเศร้า"ถึงเมียของฉัน"
ถึง"เมียของฉัน" มันไม่ได้มีบ่อยๆหรอกนะที่ฉันจะเขียนอะไรถึง"เมียของฉันบ้าง" ครั้งหลังสุดจำได้ว่าน่าจะเป็นเมื่อ 3 เดือนที่แล้ว (อันนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องที่ไปนินทาว่าแม่หมูบ้าMSNคนละอันกัน) วันนั้น ฉันเขียนบรรยายเป็นตัวอักษรเกี่ยวกับเรื่องของหัวใจถึงเมียของฉัน มีอักษรร้อยเรียงไม่ยืดไม่ยาวราวๆ 4-5 บรรทัดเห็นจะได้ แถมท้ายด้วยเนื้อเพลง"จอมนางบนกลางใจ"กับ"ปรารถนา" ที่ลูกสาวลูกชายร้องได้กันทั้งบ้านให้อีกด้วย หลังจากเมียของฉันได้อ่าน รู้ใหมหล่อนรีบส่งE-MAILมาหาฉันด่วนจี๋เลย รำพึงว่า ... "แม่ร้องให้น้ำตาใหลเลยพ่อ แอบปริ้นเก็บเอาไว้อ่านคนเดียวในห้องนอนอีกต่างหาก" ... เมียของฉันน่ะหล่อนชอบฟังเพลงลูกทุ่งเป็นชีวิตจิตใจ (ทั้งๆที่เมื่อสมัยเรียนฟังแต่สากลล้วนๆ) ต่ายอรทัย จั๊กจั่นวรรณวิษา แพรวาพัชรี ดวงตาคงทอง รู้จัก ฟังได้ 24 ชม. MP-3ที่ลูกสาวยกให้เป็นมรดกตกทอดไม่เคยห่างตัวเลยเชื่อใหมนั่น วันหนึ่งลูกๆสกิดบอกพ่อว่า แม่เค้าดูโรแมนติกนะพักหลังๆมานี่ ดูสิฟังเพลงอกหักซะด้วยสิ "มองจันทร์วันเศร้า"อะไรเงี๊ยะยังกับคนเพิ่งผิดหวังจากความรักมาแน่ะ ตั้งเป็นเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ด้วยนะนั่น เอากะเค้าสิไม่เชื่อพ่อลองกดโทรดู "หูย ย ไม่ใช่หรอก เพลงนั้นน่ะพ่อเป็นคนส่งไปให้แม่เค้าฟังเอง คิดมากน่าลูก" โดนผมว่าเข้าให้ ลูกมาว่าแม่แบบนี้ได้ไง แม่เค้ารักพ่อจะตายชัก หุหุ ... จริงๆแล้วอยากให้เค้ามาหาบ้างก็เท่านั้น ทุกอาทิตย์เลยยิ่งดี หน้าหนาวยิ่งหนาว ยิ่งเหงา ไม่มีอะไรมากอด กก บอกตรงๆ ส่วนไอ่เรื่องที่จะออกไปหากินของคาวนอกบ้านนั่น ขอเอาหัวเป็นประกัน ครั้งเดียวไม่เคยประพฤติ วันนี้ฉันไม่รู้จะเอาเพลงอะไรมาฝากเมียของฉันดี เห็นมีก็แต่เพลงเดิมๆนี่แหละ "มองจันทร์วันเศร้า"(เพลงมันเศร้าจริงๆ)ที่จะฝากให้ อยู่ที่นั่นคงหนาวมาก นอนคนเดียวแม่กอดกกอะไรอยู่ รักษาสุขภาพด้วย ขอให้อาการป่วยของแม่จงหายโดยเร็วเช่นกัน บันทึกเล็กๆเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2550
Create Date : 17 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 9 มกราคม 2551 23:55:18 น.
30 comments
Counter : 889 Pageviews.
โดย: Bigmommy วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:05:42 น.
โดย: akae วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:06:18 น.
โดย: เชอร์รี่ ( แม่น้องเพชร ) (กัญจน์ญภา ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:49:51 น.
โดย: พี่สุ (Munro ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:48:52 น.
โดย: ฟ้าสวยมาก วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:56:35 น.
โดย: ann (a_mulika ) วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:16:19:31 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:52:02 น.
โดย: ลูกไหม IP: 124.121.85.83 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:21:42 น.
โดย: ตองเจ็ด วันที่: 18 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:44:22 น.
โดย: เกด (Cutekate79 ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:29:36 น.
โดย: esprit_pawin วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:29:33 น.
โดย: โสดในซอย วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:00:23 น.
โดย: ann (a_mulika ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:14:16 น.
โดย: แม่นิกกี้ & น้องเอเจ (AmANiYA ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:59:56 น.
โดย: ทีมงาน แม็กซาว IP: 222.123.49.169 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:13:47:34 น.
โดย: แม็กซาว IP: 222.123.49.169 วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:13:49:18 น.
โดย: แม็กซาว IP: 117.47.144.86 วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:16:01:20 น.
โดย: นางสาวใบไม้ วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:20:16:07 น.
โดย: แม็กซาว IP: 117.47.146.49 วันที่: 11 มกราคม 2551 เวลา:18:13:57 น.
โดย: โบว์ IP: 124.157.181.169 วันที่: 2 มีนาคม 2551 เวลา:19:39:18 น.
โดย: ตุ้ย IP: 117.47.74.152 วันที่: 17 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:06:40 น.
โดย: oeui IP: 202.143.144.242 วันที่: 5 มกราคม 2552 เวลา:16:17:59 น.
Location :
สุพรรณบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
ลูกเล่า-พ่อเขียน ลูกเขียน-พ่อนั่งปลื้มแมวไม่อยู่หนูอดโซเป็นคนที่ไม่มีอะไร ที่น่าสนใจเท่าไรนัก บางครั้งบางทีอาจดูต๊องส์ๆ เสียด้วยซ้ำคนเราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราแก้้ไขอนาคตได้บางเวลา บางจังหวะของชีวิต ก็ใช่ว่าจะราบรื่น ตกหลุมตกบ่อมาก็มาก ระวังเสมอไม่ให้ตกเหว พ่อเองพยายามพยุงลูกๆให้ลุกเดิน ถึงฝั่งด้วยมั่นคง เจ้าลูกชายมาได้ครึ่งทาง ลูกสาวจะถึงปลายทางอยู่รอมร่อหวังอยู่มากเหมือนกัน ที่จะพยายามสร้างความมั่นคง ให้กับพวกเค้า พยายามสุดสามารถเช่นกัน ที่จะไม่ให้พวกเค้าต้องมาลำบาก เศรษฐกิจบ้านเรา มันไม่ได้ดีอย่างที่ใครๆ เค้าคิด พ่อสอนลูกเสมอว่า สิ่งที่ลูกได้เห็น ได้รู้ และได้สำผัสนั่นแหละมันคือของจริง เชื่อมั่นในสิ่งที่เห็น ศรัทธาความจริง อย่าเอาตัวเราเองไปวัดกับใครเค้า แล้วก็อย่าเอาเค้า มาเป็นบรรทัดฐานให้กับตัวเรา"ทำด้วยตัวเองให้ถึงที่สุด เมื่อต้องรู้ว่าไม่ไหว แล้วค่อยกวักมือเรียกใครเค้า"ศรัทธาไม่ละลาย ลมหายใจยังอุ่นๆ