เซบาสเตียนครอบ 8 เดือนแล้ว
ก็หายไปนานเลยค่ะ ตั้งแต่ปลายเดือน พย. ปีที่แล้ว กลับไปเมืองไทย โน๊ตบุคเสีย ซ่อมศุนย์ ดีมา กลับมานอร์เวยได้สองวัน เสียอีก กรรม.. ค่าซ่อมที่นี่ก็แพงหลาย ซื้อใหม่เลย กว่าจะตัดสินใจซื้อใหม่ได้ก็ใช้เวลานาน ลงโปรแกรมเอง ถ้าจะให้เค้าลงให้ก็ต้องเสียเงินอีกเยอะ ลงเองดีกว่า ครั้งแรกที่ทำ ก็ทำได้ มั่ว ๆ เอา แต่ก็ไม่ได้หาย ไปไหนเลยทีเดียว ก็แอบไปเยี่ยม บล๊อกพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ อยู่บ่อย ๆ แต่ก็ไม่ได้เม้นท์
อากาศที่เมืองไทยตอนหน้าหนาวนี่ดีจริง ๆ เจ้าเซบฯ งอแงตอนกลางคืน แม่มันก็ไม่ค่อยได้นอนดี ซื้อเตียงไป ก็ไม่ได้ใช้ ต้องให้เจ้าเซบฯ นอนตรงกลางระหว่างพ่อกะแม่ สาเหตุก็เพราะว่า ตื่นบ่อย อุ้มขึ้นจากเตียงไม่ค่อยไหว เพราะเตียงมันลึกมาก
เซบาสเตียนค่อนข้างปรับตัวได้เร็วมาก วันแรกตกใจเสียงมอร์เตอร์ไซค์ วิ่งบนถนน ร้องไห้จ๊ากออกมา น่าสงสารมากเลย ต้องอุ้มโอ๋นานเลย จากนั้นก็ค่อนข้างจะตื่นเต้น เห็นผู้คนเยอะแยะไปหมด อากาศก็ไม่ร้อนเกินไปสำหรับเค้า ตากับยายก็ดีใจมากที่ได้เจอเซบาสเตียน ยายทวดและหลาย ๆ คน มีแต่คนทักว่า ขาวจัง ลูกนะ เคอะๆๆ แม่มันดำเหมือนเดิม ที่บ้านผู้ใหญ่พากันเป็นหวัดกันเกือบทั้งบ้าน แต่เซบาสเตียนไม่เป็นไรเลย ดีจริง ๆ อาหารการกินจะลำบากก็ตอนอยู่ที่ รร. เชียงใหม่อาทิตย์หนึ่ง ต้องอาศัยอาหารขวดแก้ว และก็อาหารเสริมเป็นหลัก เซบาสเตียนได้กินแต่นมแม่และน้ำ
กลับมานอร์เวย์ก่อนวันคริสมาส หนึ่งวัน ขึ้นเครื่องที่เมืองไทย 30องศา ลงเครื่อง อุณหภูมิ -17 ที่ออสโล่ ฮ่ะ ๆๆๆ ดีนะ กลับมากันอาทิตย์แรก เป็นหวัดกันทั้งแม่และลูก เป็นกันอาทิตย์หนึ่ง ก็หาย จากนั้นก็อีกสองอาทิตย์ ด้วยความที่ยังรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของแม่ เอาลูกใส่รถเข็นไปเดินเล่นที่ทะเลสาป(ซึ่งกลายเป็นลานสกีในตอนหน้าหนาว)ห่อเจ้าเซบฯ ด้วยถุงนอนที่ซื้อมาใหม่ เค้าบอกว่า ดีที่สุด เราก็คิดว่าคงอุ่นไม่ต้อใส่เสื้อผ้าให้ลูกเยอะ กลัวร้อน เพราะใคร ๆ ก็บ่นว่าเราใส่เสื้อผ้าให้ลุกเยอะเกินไป พอไปถึงทะเลสาป อากาศมันติดลบแปด เดิน ๆ กันสองคน แม่มันก็หนาวตอนแรก แต่พอเดินไปนาน กลับร้อน เจ้าเซบฯ ก็ไม่ว่าอะไร มองนั่น มองนี่ ตลอด พอมาถึงบ้าน เอาลูกออกรถ โหห... ใจจะขาด ขาเจ้าเซบฯเย็นยังกะน้ำแข็ง จากขาขาว ๆ กลายเป็นสีแดง โถ ๆๆๆ ลูกแม่คงหนาว แล้วทำไมไม่ร้องหละลุก แม่จะได้รู้ ด้วยเหตุนี้ เลยทำให้เจ้าเซบฯ เป็นหวัดอยู่สองอาทิตย์ คัดจมูกมากโดยเฉพาะตอนกลางคืน หายใจลำบาก ดีนะ ที่มีวิคที่แม่ส่งให้จากเมืองไทยอยู่ หายใจออกก็เพราะตัวนี้แหละ หลังคริสมาตร์เซบาสเตียนก็เริ่มคืบคลานได้ แต่ยังไม่ได้คลานด้วยเข่า นอนคลานศอก พอนอนคลานได้ ก็ไปทั่วเลย จะไปได้เร็วก็ตอนที่เห็นกระดาษหนังสือพิ่มวางไว้บนพื้น คิคิ ปรึ๊ดเดียวเดียวถึง
ไปห้องนอน ห้องน้ำ ใต้เตียง ห้องครัว เปิดปิดลิ้นชัก โดนหนีบมือไปสองครั้ง ไม่เข็ด ถ้ามีโอกาสไปห้องครัวก็จะไปเปิดปิดทุกอย่างเลย เค้าจะจำได้ว่าอยู่ตรงไหน ทำยังไง ซนจริง ๆ เลย แค่เจ็ดเดือนเองตอนนั้น
พอย่างเข้าเดือนที่แปด เจ้าเซบฯจะชอบยืนมาก จะให้เอานั่งไม่ยอมนั่ง จะยืนอย่างเดียว มีเกาะขอบเตียงยืนขึ้นมาเอง ชอบเสียงเพลงสนุก ๆ จะมีการนั่งโยกตัวเต้นไปด้วย ตอนนี้ยืนได้ ก็จะเกาะเตียงขย่มตัวไปด้วย คิคิ ดูแล้วน่ารักดี จะแสดงความต้องการตัวเองออกมาอย่างชัดเจน
รู้สึกว่าเซบาสเตียนจะเป็นเด็กที่แข็งแรงมาก เพราะแม่โดนถีบหลายครั้ง ไม่พอใจอะไรก็จะนอนกระเด้งก้นขึ้นมา เอาขาฟาดลง ร้องดังไปทั่วตึกเลย ติดแม่มาก ไม่ค่อยจะอยู่คนเดียว เวลาแม่นั่งด้วยกับพื้น ก็จะพยายามปีนป่ายขึ้นตัวแม่ ดึงผม โอ๊ย สาระพัด เห็นแม่เป็นตัวอะไรเนี๊ยะ ช่วงนี้ แม่จะเป็นอะไรที่สำคัญสำหรับเซบาสเตียนมาก อยู่กับพ่อก็อยู่ได้ แต่ไม่นาน ถ้าได้ยินเสียง หรือเห็นแม่ก็จะไม่สนใจพ่อทันที ก็เข้าใจเค้านะ เพราะอยู่กับแม่ตลอด อยู่ด้วยกันสองคนที่บ้าน ไปเดินเล่นด้วยกันสองคน แม่ไม่ค่อยได้พาไปเล่นกับใคร ก็จะมีแต่เจอกับน้องชาร์ลอต บางครั้งคราว รายนั้นก็เรียบร้อย ไม่ค่อยสนใจเจ้าเซบฯเท่าไหร่ แต่เจ้าเซบฯ นี่ดิ ปล่อยไม่ได้ จะเข้าหาน้องตลอด กลัวไปหยิกหน้าน้องเค้านะ เพราะเจ้าเซบฯ ชอบขยุ้ม หยิก แรง ต้องคอยระวัง
เล่ามาซะยาว คิคิ ก็อย่างว่าเนอะ ไม่ได้อัพมานาน เลยมีเรื่องเล่าให้ฟังเยอะแยะ สรุปแล้ว ช่วงนี้มีความสุขกับการได้เลี้ยงเซบาสเตียนมาก ๆ ถึงแม้ว่าจะติดแม่ยังกับตังเมก็ตาม กลางคืนยังติดร้องหานมอยู่(อยู่ในช่วงที่ตัดให้นมตอนกลางคืน
ร่างกายของเซบาสเตียนตอนครบแปดเดือน
น้ำหนัก 9,865 g.
ยาว 71 cm.
รอบหัว 46 cm.
ฟันขึ้นมา 6 ซี่
Free TextEditor
| Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554 |
| Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2554 4:04:44 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 696 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
