|
||||||
ป้าฝัก-รอยะ: "เจริญกรุง103" , ลุงตุ๋ย-โมเดลของเล่นไม้ทำมือ: "ตลาดพลู", "เฮียหลอ": "ตลาดพลู" ไปฝังตัวเอง ที่ย่าน"เจริญกรุง103" กับ "ตลาดพลู" มา 3 วันติด แล้วต้องไปฝังตัวเอง อีกหลายย่าน... พอเจอคนที่น่าสนใจ จะเขียนรีวิว เรื่องน่าสนใจในย่านนั้นอย่างเดียว เอาจริง!ชั้นนั้นก็ปล่อยผ่านประเด็นนี้ไม่ได้จริงๆจ่ะ จึงเป็นที่มา ของหมวด "About People" จะมัวเกริ่นให้ช้าอยู่ใย เข้าประเด็นกันดีกว่านะ 1.ป้าฝัก-รอยะ เรื่องมีอยู่ว่า ตลาดอาหารอิสลาม ย่านเจริญกรุง103 มีของกินอร่อยๆและหายากมากมาย และใช่ค่ะ ส้มตำมาเลหรือรอยะ คือ อาหารที่หากินได้ยาก รสชาติเด็ดสุดๆ(เปรียบเทียบได้กับรสชาติมะม่วงน้ำปลาหวาน) ซึ่งเจ้าของตำนานนี้คือ ป้าฝัก ประเด็นอยู่ที่ ตอนเรามองดูป้าฝักทำ เรารู้สึกว่า แววตาแกดูเป็นประกาย ยิ่งตอนแกเล่าเรื่อง"ไม้ตำส้มตำคู่ใจ" แกบอกมีอันเดียว และเป็นของหายาก สตอรี่ที่แกเล่า ไม่เวอร์เกินจริง เพราะรสชาติของ"รอยะ"นั้นแสนพิเศษ แกทำจานต่อจาน ยิ่งกว่า Chef table ไปอีก ชั้นขอแนะนำให้ทุกท่านไปตลาดเจริญกรุง103 นะจ๊ะ เค้าเปิดตลาดหน้าบ้านกันทุกต้นเดือน (เสาร์-อาทิตย์) ปล. รอยะมีขายแค่วันอาทิตย์ แต่ถ้าไปแค่วันอาทิตย์ คุณจะพลาดของเด็ดหลายอย่าง ที่ขายแค่วันเสาร์ค่ะ... ![]() ![]() 2.ลุงตุ๋ย : "โมเดลของเล่นทำมือในตำนาน ย่าน"ตลาดพลู" ของเล่นไม้ ฟังดูแค่นั้น ดูจะธรรมดาใช่ไหมละคะ ใครๆเค้าก็ทำได้ แต่ถ้าคุณได้ฟังเรื่องที่ลุงตุ๋ยเล่า คุณจะหลงรัก โมเดลเหล่านี้... ลุงตุ๋ยบอกเล่าว่า แกคือทหารผ่านศึกที่เกษียณแล้ว และแกมีสกิลติดตัวด้านการเลื่อยฉลุมา เพราะแกเรียนเกี่ยวกับ"ก่อสร้าง" นั่นคือที่มาของโมเดลไม้เหล่านี้ ความพิเศษของเรื่องนี้คือ ตอนที่เราฟังลุงแกเล่า เรื่องที่มาของ โมเดลแต่ละชิ้นที่ลุงทำ แววตาลุงแกดูประกาย มันเป็นประกายเดียวกับแววตาของป้าฝักที่เล่าเรื่อง "ส้มตำรอยะ" อย่างรูปนี้ที่เราลง คือ ตอนที่แกเล่าเรื่อง โมเดลรถเมล์นายเลิศ แกเล่าอธิบายเป็นฉากถึงความประณีตและความละเอียดที่แกทำ อู้วหูว์!เลิศสุด จะปล่อยผ่านคนน่าสนใจคนนี้ได้ไง ชั้นต้องเอามาเขียนถึงแล้วละ... ![]() ![]() 3."เฮียหลอ" : ตลาดพลู "เฮียหลอ" ได้ยินชื่อครั้งแรก รวมถึง พอถามถึงเรื่องราวเกี่ยวกับ "เฮียหลอ" จากคนในชุมชนตลาดพลู ก็ได้แต่สงสัย ทำไมมีแต่คนเกรงใจและดู"เคารพ"เฮียหลอ" และวันที่ได้เจอ "เฮียหลอ" ตัวเป็นๆก็มาถึงค่ะ... ผู้ใหญ่ที่ทำเพื่อ"ตลาดพลู" อยากให้ย่านนี้พัฒนา เวลาที่"เฮียหลอ"เล่าเรื่อง อดีต ปัจจุบัน และ"อนาคต"ของ "ตลาดพลู"ที่อยากให้เป็น แววตาดูแข็งแกร่งและทรงพลัง เหมือนแกอยากทำเพื่อ"ตลาดพลู"จริงๆค่ะ มันสัมผัสได้ เลยไม่แปลกใจ ว่าทำไมคนใน"ย่าน"ถึงเคารพแก(อาจจะเขียนดูเวอร่ แต่นี่คื่อเรื่องจริงค่ะ!) ![]() มานึกๆดูแล้ว แววตาอันเป็นประกายของชาวบ้าน อย่างคุณตา&คุณยาย และเฮียหลอ 3 ท่านนี้ มันช่างเหมือนกับ แววตาของเหล่า CEOหรือ Founder ธุรกิจสตาร์ทอัพ เวลาขึ้นเวทีไป Pitching กับคณะกรรมการหรือกลุ่มนักลงทุน และเราคิดว่า มันเป็นประกายของ"ความหวัง" และ "ความหลงใหล"
|
peaceplay
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Group Blog All Blog
| |||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |