|
|
you're halfway there
ฝึกสมบัติผู้ดี ทีละข้อ
[ข้อ 1.9] ผู้ดีย่อมไม่อึกทึกในเวลาประชุมสดับตรับฟัง
หมายความว่า ขณะที่ผู้อื่นกำลังฟังอะไรอยู่
เช่น กำลังฟังครูสอน ฟังปาฐกถา ฟังเทศน์ กำลังดูละคร ฟังดนตรี เป็นต้น
ผู้ดีต้องไม่พูด ไม่คุยกัน หรือไม่ทำเสียงตึงตัง หรือเคาะโต๊ะเคาะพื้น
ให้มีเสียงเป็นที่รำคาญแก่ผู้อื่น
วันนี้ วันเด็ก 11 มกราคม 2025
ตื่นเช้า ออกไปเดินรอบชุมชน
ได้ข้าวยำ 2 (40 บาท) ข้าวคลุกกะปิ 1 (25) โจ๊กทรงเครื่อง 2 (40)
และผัดหมี่ให้ 2 หมาชรา (20)
6.30 เช้า พระนั่งซาเล้งมาเดินบาตร
เลยใส่บาตรเป็นข้าวยำ เพราะพ่อชอบ, เผื่อจะไปถึงพ่อ
ขากลับ เดินผ่านแผงขายหมู
...เลือกกระดูกหมูติดเนื้อ (35)
ให้คนขายสาวสวยช่วยสับได้ 12 ชิ้นพอแทะได้
จะเอามาต้มกับผักให้น้องหมา เย็นนี้
ระหว่างรอ น้องแหวนชวนคุยถึงเรื่องไฟไหม้ที่แอลเอ
ถามว่า ใกล้บ้านพี่มั้ย
ตอบว่า เมืองนั้นแหละ
เมืองที่พี่อยู่ เกิดไฟป่าทุกปี เพียงแต่ปีนี้
เกิดลมระดับเฮอริเคน ลมแรงมาก และพัดแบบวนเป็นวงกลม
ไฟเลยลุกลามลงไปในเมืองแอลเอด้วย
ที่บ้าน ไฟดับ 3 วัน เพราะกล้องวงจรปิดไม่ทำงาน
พอครบ 3 วันเปิดดู เห็นในบ้าน
พบว่า ควันเยอะเลย และน่าจะมีเขม่าด้วย
แต่ไม่เป็นไร ค่อยกลับไปจัดการ
เดินผ่านบ้านเอง เปิดรั้วเข้าไปแขวนกระดูกหมู
กับโจ๊ก เอาไว้กินมื้อเช้า
แล้วหิ้วข้าวคลุกกะปิกับโจ๊กไปบ้านแม่
พบว่า แม่ไม่อยู่บ้าน สงสัยออกไปซื้อหมูทอดกับข้าวเหนียว
วางมื้อเช้าไว้ให้แม่แล้วกลับบ้าน
ผ่านร้านข้าวแกงของน้องปู
แวะซื้อหมูผัดขิง ผัดเผ็ดอกไก่ แกงปลาดุกกับใบชะพลู
และปลาทอดขมิ้น 1 ตัว ทั้งหมด 145 บาท
คนที่รอคิวสั่ง เอ่ยทักว่า ซื้อเยอะจัง
ตอบว่า เพราะพรุ่งนี้วันอาทิตย์ ร้านปูปิด
เลยซื้อเผื่อไว้ก่อน เผื่อขี้เกียจเดินไปหาร้านอื่น
กลับบ้านแล้วกินโจ๊กมื้อเช้า
กวาดบ้าน ทั้งชั้นบนชั้นล่าง เอาถุงขยะมาวางเตรียมทิ้ง
อาบน้ำแล้วนั่งเขียนงาน
พอเที่ยงก็เดินมาดูแม่
พบว่าแม่หลับ สักพักแม่ตื่นมานั่งเก้าอี้โยก เล่นเกม
ช่างสุขเสียจริง
พอบ่ายโมง ลานริมคลองเปิดเวทีฉลองวันเด็ก
งงกับความคิดของคน
ในหมู่บ้านก็จัด 1 เวที ในโรงเรียนประถมของหมู่บ้านก็จัด 1 เวที
แล้วริมคลอง ยังจัดอีก 1 เวที
ทำอย่างกับหมู่บ้านย่านนี้ เด็กเยอะ
เห็นก็มีอยู่กลุ่มเดียว 10 คนได้มั้ง
ไม่เกินจำนวนนี้ เป็นเด็ก ๆ ที่ชอบเอาประทัดมาจุดริมคลอง
บางทีก็ปาประทัดไปบนถนน
ที่สำคัญ พูดไม่เคยฟัง
เพราะเสียงประทัดทำให้หมา ๆ และคนแก่ตกใจ
ขนาดเจ้าหน้าที่เทศบาลมาเตือน
ก็ไม่ฟัง
เทศบาลกลับปุ๊บ ขว้างประทัดหนักกว่าเดิม
แล้วยังหาพลุเถื่อนมาจุดกันตอนค่ำ ๆ อีก
เฮ้ออออออออออออ
ได้แต่ทำใจ, หวังว่าเด็ก ๆ กลุ่มนี้จะมีชีวิตยืนยาว.
| Create Date : 11 มกราคม 2568 |
| Last Update : 11 มกราคม 2568 13:23:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 106 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
United States
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]
|
ดีกับทุกคนที่เจอ
ส่วนเขาจะจดจำเราอย่างไร
เป็นมุมมองของเขา
แต่ในมุมมองของเรา
อย่างน้อยเราจดจำได้เสมอว่า
เราปฏิบัติดี กับเขา
นึกย้อนไปจึงไม่มีอะไรเสียดาย
เพราะ moment นั้น
อาจเป็นครั้งนี้ครั้งเดียว, ที่เจอกัน
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
