|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
โชแปงผจญภัย (5)
พุดเดิ้ลผู้กล้าหาญมุดรั้วออกมายืนอยู่หน้าบ้านด้วยหัวใจที่ร้อนรุ่ม เขานึกถึงสุภาษิตสัตว์เลี้ยงที่ว่า ทิฐิหมา มานะแมว (คล้ายๆสุภาษิตของคนว่า ทิฐิพระ มานะครู) หมายถึงต่างคน(ตัว)ก็ต่างถือว่าตัวเองเก่งและรู้ดีกว่าอีกฝ่าย ไม่มีใครยอมใคร ในกรณีของเขานี้ นับว่าเขาไม่ควรจะยอมเป็นอย่างยิ่ง แม้เปเป้จะเป็นสุนัข แต่ก็คน(ตัว)ละเผ่าพันธุ์กับเขา การที่เปเป้ดูถูกเหยียดหยามพุดเดิ้ลอย่างรุนแรงเช่นนี้ พุดเดิ้ลอย่างโชแปงไม่อาจยอมให้เสียศักดิ์ศรีได้ เขาจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้เปเป้เห็นว่าพุดเดิ้ลอย่างเขายอมหักไม่ยอมงอ และยอมตายดีกว่าอยู่อย่างไม่มีศักดิ์ศรี...
เอ๊ะ! ไม่ใช่หรอก ประโยคสุดท้ายน่ะเขาคงฟุ้งซ่านมากเกินไป
โชแปงสลัดหัว เขาหันกลับพลางเงี่ยหูฟังเสียงจากภายในบ้าน สิ่งที่เขาได้ยินคือความเงียบ โชแปงรู้สึกใจหวิวๆ นี่เขาจะต้องจากอ้อมกอดอันอบอุ่นของคุณแม่นานถึงสามวันเชียวหรือ เขาจะทำได้หรือ? แค่เขากับคุณแม่อยู่ห่างกันไม่ถึงชั่วโมง เขายังรู้สึกเหงาแทบขาดใจ แล้วนี่เขาจะต้องไปอยู่ที่อื่นสามวันสามคืน เขามิขาดใจตายไปจริงๆหรือ?
ในแวดวงสัตว์เลี้ยงมีคำกล่าวกันว่า ถ้าเรามีเจ้านายที่ใจดี การที่เราอยู่ใกล้เจ้านายของเราหนึ่งชั่วโมง เราจะรู้สึกว่าเวลาผ่านเร็วเหมือนหนึ่งนาที ในทางกลับกัน ถ้าเราห่างจากเจ้านายแค่หนึ่งนาที เราจะรู้สึกเหมือนเหมือนว่าเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้านานนับชั่วโมง โชแปงเข้าใจความรู้สึกนี้ แต่...
ถ้าเขาไม่ตัดใจไปอยู่ห่างๆจากคุณแม่ตามที่พูด ศักดิ์ศรีของพุดเดิ้ลก็จะมัวหมอง
แต่...ถ้าเขาไปจริงๆ เขาอาจจะ....
ข้-า-ม-ถ-น-น-ดี-ๆ-ล่-ะ เดี๋-ย-ว-โด-น-ร-ถ-ทั-บ-ต-า-ย
โชแปงสะบัดตัว เขาฟุ้งซ่านมากเกินไปแล้ว
***
***
โชแปงตัดสินใจไม่ข้ามถนน มิใช่เพราะกลัวรถทับตาย แต่เพราะเขาเห็นว่าไม่มีความจำเป็นอันใดที่เขาจะต้องข้าม เขาเดินไปตามทางเท้าอย่างเชื่องช้า ผ่านบ้านมนุษย์หลังแล้วหลังเล่า บ้านหลายหลังมีสุนัขวิ่งเล่นอยู่กลางสนาม บางบ้านก็ขังสุนัขไว้ในกรง ร็อดไวเลอร์ตัวมหึมาตัวหนึ่งจ้องมองเขาผ่านรั้วบ้านหลังหนึ่ง
ทำไมเดินคอตก ดีใจเรื่องอะไรไม่ทราบ? ร็อดไวเลอร์ส่งเสียงทัก
ผมหนีออกจากบ้านสามวันครับ
ร็อดไวเลอร์ชำเลืองสายตาสำรวจโชแปงก่อนพูด ถ้าฉันออกไปได้ในตอนนี้ ฉันจะเขมือบแก โทษฐานที่พูดจาไร้สาระ
พี่ไม่เชื่อ?
อมพระมาพูดก็ไม่เชื่อ!
ผมจะพิสูจน์ให้พี่ดู ว่าแต่...พี่ชื่ออะไรครับ?
เรียกฉันว่าลีโอนาร์โด
ผมชื่อโชแปง ยินดีที่ได้รู้จักครับ อีกสามวันผมจะกลับมา และผมจะเดินผ่านบ้านพี่
แล้วถ้าแกไม่กลับมาล่ะ?
ถ้าผมสามารถมุดเข้าไปได้ในตอนนี้ ผมจะกัดหูพี่ให้ขาด โทษฐานที่ดูถูกกันเกินไป!
***
***
พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงเรื่อยๆ โชแปงผ่านหน้าบ้านมนุษย์อีกหลายหลัง เขาเริ่มรู้สึกหิว นึกถึงอาหารรสชาติหอมกรุ่นที่คุณแม่บรรจงเทลงถาด นึกถึงที่นอนนุ่มๆที่คุณแม่จัดให้เขานอน แล้วฉับพลันเขาก็ต้องสะดุ้ง...คืนนี้เขาจะนอนที่ไหน?
เขาพูดว่าเขาจะหนีออกจากบ้าน แล้วเขาจะต้องเดินไปให้ไกลแค่ไหนถึงจะเรียกว่าหนีออกจากบ้าน?
ขณะกำลังสับสน เขาก็ได้ยินเสียงร้องทัก
เฮ้...โชแปง! ลมอะไรหอบนายมายืนเก๊กหล่ออยู่หน้าบ้านฉัน?
โชแปงหันขวับ หลังรอยโหว่ของต้นเข็มมีสุนัขพันธุ์ปั๊กสองตัวยื่นหน้าย่นๆออกมานอกรั้ว
เรารู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่? พุดเดิ้ลผู้กล้าหาญทำหน้าสงสัย
ก็ตั้งแต่พี่เปเป้ของนายได้เป็นรองนายงามหมา แล้วครอบครัวของนายก็ได้ออกทีวี หมาเกือบทั่วโลกรู้จักพวกนาย ครอบครัวของนายมีเปเป้ แป้งเปียก แล้วก็นาย ปั๊กตัวหนึ่งตอบ
ใช่ พี่ใหญ่พูดถูก ปั๊กอีกตัวเสริม
โชแปงก้าวเข้าไปซุกจมูกดมกลิ่นเนื้อตัวของปั๊กทั้งสองตัว พวกนายเป็นพี่น้องกันเหรอ?
ใช่...พวกเราคือสองพี่น้องตระกูลปั๊ก ฉันเป็นพี่มีชื่อเรียกว่าพี่ใหญ่ ส่วนนี่คือน้องชายของฉัน ใครก็เรียกเขาว่าน้องเล็ก
ใช่ พี่ใหญ่พูดถูก ปั๊กผู้น้องว่า
ยินดีที่ได้รู้จักนะ โชแปงพูดพลางถอยห่างออกมา
ปั๊กผู้พี่พยักหน้า เราสองตัวก็ดีใจที่ได้รู้จักนาย ว่าแต่นายกำลังจะไปไหนรึ?
ฉันหนีออกจากบ้าน!
สองพี่น้องตระกูลปั๊กหันหน้าย่นเข้าหากัน ต่างคน(ตัว)ต่างก็พึมพำเหมือนกำลังปรึกษาหารือกัน ในที่สุดปั๊กผู้พี่ก็เอ่ยขึ้นว่า นายอยากได้รองเท้าไปกัดเล่นสักคู่ไหม เผื่ออาการจะดีขึ้น
ใช่ พี่ใหญ่พูดถูก
ไม่ล่ะ ขอบใจ
แล้วคืนนี้นายจะนอนที่ไหน ปั๊กผู้พี่ถามต่อ สนใจนอนบ้านฉันก่อนไหม เจ้านายของฉันใจดี แกซื้อรองเท้าใหม่มาสามคู่ เราจะแบ่งให้นายคู่หนึ่ง
ไม่ล่ะ ขอบใจ
งั้นฉันขอแนะนำให้นายไปนอนที่วัด ที่นั่นนายจะมีเพื่อนมากมาย นายเดินตามถนนเส้นนี้ไปเรื่อยๆ ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงก็ถึง ปั๊กผู้พี่เสนอแนะ
ใช้เวลาตั้งหนึ่งชั่วโมงเชียวหรือ?
สามสิบนาทีถ้าพุดเดิ้ลวิ่ง! พี่ใหญ่ปั๊กคำนวณให้เสร็จสรรพ
ใช่ พี่ใหญ่พูดถูก
โชแปงมองหน้าสองพี่น้องตระกูลปั๊กสลับกันไปมา พวกนายนี่ช่างเข้ากันได้ดีจริงๆ ฉันชักจะอิจฉาแล้วสิ คือ...ฉันเพิ่งทะเลาะกับเปเป้มาน่ะ ฉันจึงหนีออกจากบ้าน โชแปงไม่กล้าเล่าเหตุการณ์ทั้งหมด ว่าที่จริงแล้วฉันเองก็อยากให้เปเป้ใจดีกับฉันเหมือนพี่ใหญ่ใจดีต่อน้องเล็ก
เราจะกัดกันเฉพาะเวลากินเท่านั้น ปั๊กผู้พี่ว่า
ใช่ พี่ใหญ่พูดถูก!
| Create Date : 29 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 29 ธันวาคม 2549 19:23:29 น. |
|
24 comments
|
| Counter : 2598 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: rintana IP: 58.9.195.126 วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:20:02:40 น. |
|
|
|
โดย: แม่โชแปง(ไอ้อ้วน) (nutuang  ) วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:20:38:00 น. |
|
|
|
| โดย: เปเป้เอง IP: 203.113.38.8 วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:20:41:54 น. |
|
|
|
| โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:20:48:33 น. |
|
|
|
| โดย: กายแก้ว วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:21:08:06 น. |
|
|
|
| โดย: ไอซ์ IP: 124.157.132.79 วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:7:35:40 น. |
|
|
|
| โดย: jenny (สาวอิตาลี ) วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:17:10:17 น. |
|
|
|
| โดย: icebridy วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:2:16:26 น. |
|
|
|
| โดย: จาโยจัง วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:7:04:32 น. |
|
|
|
| โดย: ดิน IP: 203.146.63.187 วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:15:35:23 น. |
|
|
|
| โดย: กายแก้ว วันที่: 31 ธันวาคม 2549 เวลา:23:33:08 น. |
|
|
|
| โดย: มดตะนอย IP: 71.131.24.55 วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:13:12:20 น. |
|
|
|
| โดย: nakwan6 วันที่: 1 มกราคม 2550 เวลา:19:53:42 น. |
|
|
|
| โดย: Pru&Mocha IP: 58.8.3.227 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:5:00:15 น. |
|
|
|
| โดย: นังหนูหื่น IP: 58.181.145.220 วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:17:30:33 น. |
|
|
|
| โดย: ratana_sri วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:17:45:35 น. |
|
|
|
| โดย: ดิน IP: 203.146.63.187 วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:19:24:09 น. |
|
|
|
| โดย: rintana วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:21:19:08 น. |
|
|
|
| โดย: b@rbOr วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:21:02:00 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าโค IP: 124.121.61.25 วันที่: 8 มกราคม 2550 เวลา:20:52:04 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) วันที่: 15 มกราคม 2550 เวลา:9:36:54 น. |
|
|
|
| โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) วันที่: 29 มกราคม 2550 เวลา:10:16:36 น. |
|
|
|
| โดย: สาวกโชแปง IP: 58.147.40.191 วันที่: 12 กันยายน 2550 เวลา:11:39:24 น. |
|
|
|
| โดย: กาบหอย IP: 203.170.236.195 วันที่: 17 มีนาคม 2551 เวลา:14:33:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สงวนสิทธิ์ตามกฏหมายในการทำการคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมด ของงานเขียนในบล็อกนี้
ผู้ใดทำการคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมด โดยไม่ได้รับอนุญาต มีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับ
ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
พรุ่งนี้จะแวะเข้ามาคุยอีกครั้ง
ขอบคุณทุกท่านครับ