|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
โชแปงผจญภัย (4)
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เปเป้ไล่กวดโชแปง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่แป้งเปียกวิ่งตามพวกเขาพลางส่งเสียงเห่าบ๊อกๆ ด้วยเหตุนี้เอง คุณแม่จึงฮัมเพลงเบาๆอยู่ภายในบ้าน ปล่อยให้สุนัขทั้งสามตัววิ่งวนไปวนมาอยู่กลางสนาม
โชแปงรู้ดีว่าสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดก็คือตักของคุณแม่ เขาจึงบ่ายหน้าไปทางตัวบ้าน หญ้ามาเลเซียหนานุ่มนั้นเป็นตัวถ่วงอย่างดีที่ทำให้เขาวิ่งได้ช้าลง และถ้าเทียบกับสรีระของเปเป้แล้ว ก้าวกระโดดของเปเป้หนึ่งครั้งสามารถไปได้ไกลกว่าโชแปงกระโดดถึงสามครั้ง ดังนั้น กิจกรรมการวิ่งไล่กันจึงดำเนินไปไม่ถึงหนึ่งนาที
แล้วโชแปงก็ถูกตะปบ
เขาสัมผัสได้ถึงคมเล็บที่จิกผ่านขนสีขาวหนานุ่มเข้าสู่ผิวเนื้อ เปเป้ไม่เคยตะปบเขาในลักษณะนี้มาก่อนเลย เขาถูกกรงเล็บจับพลิกไปพลิกมาหลายตลบ เขาพยายามดิ้นหนี แต่กลับถูกโถมทับด้วยร่างกายใหญ่โตและหนักอึ้ง
โชแปงถูกจับพลิกให้หงายท้อง เขี้ยวแหลมคมน่าเกลียดน่ากลัวอยู่ห่างจากลำคอของเขาไม่ถึงหนึ่งนิ้ว
"แกตาย!" เปเป้คำราม
"หน้าตานายดูไม่ได้เลยเปเป้ นี่หรือหมาผู้คว้าตำแหน่งรองหมาหล่อโลก?" โชแปงแข็งใจพูด
"หุบปาก!" เปเป้ตะคอก "แกรู้ไหมว่าแกเป็นตัวซวย หากแกไม่กัดหูฉัน ป่านนี้ฉันก็คง...อุ๊บ!"
เปเป้พูดได้แค่นั้น อะไรบางอย่างขึ้นไปนั่งบนหัวของเขา เสียงเห่าบ๊อกๆนั้นแสดงให้เห็นว่าเจ้าของเสียงกำลังสนุกเต็มที่
"เล่นด้วย ให้แป้งเล่นด้วย บ๊อกๆ"
เปเป้ยืนขึ้นทันใด ร่างของแป้งเปียกพลัดตกลงสู่พื้นหญ้าหนานุ่ม เธอรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งวนไปรอบๆด้วยความสนุกสนาน
โชแปงอาศัยจังหวะที่เปเป้ลุกขึ้นยืนรีบพลิกตัวแล้วกระโดดหนี แต่ก้าวกระโดดของโชแปงนั้นสั้นเหลือเกิน เขาถูกตะปบอีกครั้งหนึ่ง
โชแปงรู้สึกเจ็บ เขาเผลออ้าปากงับขาข้างหนึ่งของเปเป้ และนั่นก็ทำให้มีปฏิกิริยาสะท้อนกลับโดยผ่านกรงเล็บแหลมคมที่กำลังขยุ้มเขาอยู่ กรงเล็บนั้นเริ่มออกแรงกดลึกถึงเนื้อ โชแปงได้ยินเสียงเปเป้หัวเราะขณะที่เขาฝังเขี้ยวลงผ่านเส้นขนสีน้ำตาลอ่อนหนานุ่มจนถึงผิวหนัง เขาสัมผัสได้ว่าเขี้ยวของเขาฝังลงถึงเนื้อขาของเปเป้แล้ว แต่เปเป้ยังหัวเราะไม่หยุด
แป้งเปียกชะงัก เธอหยุดวิ่งแล้วยืนมองสองร่างต่างขนาดที่ฟัดกันกลางพื้นหญ้า ขณะที่โชแปงถอนเขี้ยวออกจากขาของเปเป้ เธอเห็นเส้นขนจำนวนหนึ่งหลุดออกมา ที่ร้ายไปกว่านั้นก็คือมีของเหลวสีแดงติดมาด้วย
"กรี๊ด! บ๊อกๆ กรี๊ดๆ!" แป้งเปียกกรีดร้องด้วยความตกใจ เธอวิ่งแจ้นเข้าบ้านพลางตะโกน "ไม่เล่นด้วยแล้ว...ไม่เล่นด้วยแล้ว บ๊อกๆ!"
*** ***
"แกมันขี้ขลาด!" เปเป้คำราม
โชแปงนอนนิ่ง ตอนนี้เขาถูกร่างกายใหญ่โตของสุนัขเผ่าพันธุ์โกลเด้นฯคร่อมอยู่ รองอันดับหนึ่งหมาหล่อโลกมองมาด้วยสายตาเหยียดหยาม
"เปเป้...นายรู้ไหมว่าสายตานายเปลี๊ยนไป๋!" โชแปงหลุดปากพูด
"แกยังมีหน้ามาพูดอีกหรือ?"
"นายไม่ใช่เป้เป้ตัวเดิม!"
รองหมาหล่อโลกอันดับหนึ่งหัวเราะหึๆ "แต่แกยังเป็นโชแปงตัวเดิม...ไม่เคยเปลี่ยน แกมันตัวซวย ที่ฉันต้องแพ้ไอ้คุณสมศักดิ์หลังอานไทยแลนด์ก็เพราะแก นอกจากนี้แกยังขี้ขลาด แกสำออยด้วย แถมยังขี้ประจบอีกต่างหาก" เปเป้หยุดพูดเพื่อแสยะยิ้ม "เมื่อกี้แกกัดฉัน ถามหน่อยเถอนะ แกไม่รู้จริงๆเหรอว่าเขี้ยวของแกทำอะไรฉันไม่ได้ แกคงยังไม่เคยรู้ประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์ฉันใช่ไหม? แกไม่เคยรู้เลยล่ะซีว่าเผ่าพันธุ์ฉันไม่เคยถูกพุดเดิ้ลกัดตาย ก๊ากๆๆ"
"แต่ฉันก็มีความกล้าพอที่จะกัดขาแก!" โชแปงเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเปเป้
"อ๋อเหรอ?" เปเป้ยังคงแสยะยิ้มพูด "แล้วนายรู้ไหมว่าทำไมฉันไม่กัดตอบ" เขาหยุดพูดแล้วยืนขึ้น ก้าวเท้าถอยหลังไปหยุดยืนอยู่ห่างจากร่างของโชแปงประมาณหนึ่งเมตร "เพราะฉันรู้ว่าแกจะต้องไปฟ้องคุณแม่ เพราะเผ่าพันธุ์ของแกมันขี้อ้อนขี้ประจบ!"
"แกดูถูกพุดเดิ้ลมากเกินไปแล้วเปเป้!"
เปเป้หัวเราะก๊าก
โชแปงลุกขึ้นยืน "ฉันจะแสดงให้แกเห็นว่าพุดเดิ้ลกล้าหาญไม่แพ้สุนัขพันธุ์อื่นๆ"
เปเป้ยังหัวเราะก๊าก
"ฉันจะไปอยู่นอกบ้านสามวันสามคืน จะหาอาหารกินเอง จะหาที่นอนเอง และจะจัดการกับอึของตัวเองด้วยตัวของฉันเอง"
รองหมาหล่อโลกยังหัวเราะก๊าก
"ถ้าฉันทำได้...แกจะว่ายังไง?"
เปเป้ยิ้มกริ่ม "ถ้าแกทำได้ ฉันจะยกโทษให้แกทุกอย่าง โดยจะถือเสียว่าที่ฉันต้องพลาดตำแหน่งหมาที่หล่อที่สุดในโลกปีนี้นั้นเป็นเพราะความผิดปกติของหูฉันเอง ไม่ใช่เพราะโดนแกกัด"
"แกคอยดูก็แล้วกัน!" พุดเดิ้ลผู้กล้าหาญตะโกนก้อง
"ฉันจะคอยดู..." พูดจบก็เดินผละไป แต่แล้วเขาก็เอี้ยวตัวมาส่งยิ้มดูแคลน "ข้ามถนนดีๆล่ะ เดี๋ยวโดนรถทับตาย..."
Create Date : 22 ธันวาคม 2549 |
|
29 comments |
Last Update : 22 ธันวาคม 2549 18:02:22 น. |
Counter : 609 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: จาโยจัง 22 ธันวาคม 2549 18:17:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: rintana 22 ธันวาคม 2549 18:18:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: rintana 22 ธันวาคม 2549 18:20:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: icebridy 22 ธันวาคม 2549 18:48:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: nakwan6 22 ธันวาคม 2549 20:10:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่โชแปง(ไอ้อ้วน) (nutuang ) 22 ธันวาคม 2549 20:13:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: yenta mi 23 ธันวาคม 2549 1:07:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: เปเป้ค๊าบ (nutuang ) 23 ธันวาคม 2549 7:51:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: เกด (Cutekate79 ) 23 ธันวาคม 2549 22:48:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: jimkong 23 ธันวาคม 2549 23:03:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยายเองค่ะ (nena-m ) 24 ธันวาคม 2549 21:48:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดิน IP: 203.146.63.187 24 ธันวาคม 2549 22:08:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อจาย 24 ธันวาคม 2549 22:42:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) 25 ธันวาคม 2549 7:22:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: kaokame 25 ธันวาคม 2549 9:57:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 25 ธันวาคม 2549 19:23:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: basbas 25 ธันวาคม 2549 19:56:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang ) 27 ธันวาคม 2549 9:36:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: คิทชา (kittchah ) 27 ธันวาคม 2549 14:29:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทรงทอม IP: 124.121.22.197 27 ธันวาคม 2549 16:08:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดียวจัง 28 ธันวาคม 2549 8:46:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
สงวนสิทธิ์ตามกฏหมายในการทำการคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมด ของงานเขียนในบล็อกนี้ ผู้ใดทำการคัดลอก เผยแพร่ ดัดแปลง ส่วนหนี่งส่วนใดหรือทั้งหมด โดยไม่ได้รับอนุญาต มีโทษ ปรับตามกฏหมายตั้งแต่ 20,000 บาท ถึง 200,000 บาท หรือนำเรื่องไปเสนอสำนักพิมพ์ ถือเป็น การเสนอขาย มีโทษจำคุกตั้งแต่ 6 เดือน ถึง 4 ปี หรือ ปรับตั้งแต่ 100,000 บาทถึง 800,000 บาท หรือ ทั้งจำทั้งปรับ ตามมาตรา 69 แห่ง พ.ร.บ. กฏหมายลิขสิทธิ์
|
|
|
|
|
|
|
อื่ม...เก่งจังเลย
อ่านแล้วชวนติดตามค่ะ...สนุกจัง
เขียนอีกเยอะๆนะคะ..แล้วรบกวนไปเคาะประตูบ้านเรียกมาอ่านตอนต่อไปด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ