• My Reflection : ทุกเพลงที่เราร้อง สะท้อนจากทุกสิ่งที่เราเป็น
• Marsha, My Love: มาช่า วัฒนพานิช
• My Photo ulbum : รูปภาพเล่าเรื่อง
• DIE & NIM My IDOL : ร้องเพลงของพี่ดี้นิติพงษ์และพี่นิ่มสีฟ้า
• My Song Remember : บทเพลงแห่งความทรงจำ

# 27 # Unloveable # : ไม่รู้ว่านานเท่าไร กว่าที่ฉันจะลบเธอจากใจ... "unloveable" แค่อยากร้อง เพลง : unloveable ศิลปินต้นฉบับ : Mild ชื่ออัลบั้ม : Mild ร้องใหม่โดย : my_reflection ก็รู้..ว่าฉันไม่มีความหมาย และรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้ ยิ่งนานเท่าไรยิ่งหมดหวัง เมื่อเธอ..ไม่เคยจะหันมองที่ฉัน และไม่มีแม้วันที่เธอจะมาสนใจ และก็รู้ไม่นานเท่าไรเธอก็คงต้องไปจากฉัน แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ มาฉุดรั้งเธอตอนนี้ แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไร แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ แต่ยังฝันไกล และยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้ เมื่อเธอคิดว่าฉันไม่ใช่แต่ไม่เป็นไร ก็อยากจะขอมีเธอเรื่อยไปในใจไปอีกแสนนาน และแม้...สิ่งที่ฉันทำวันนี้ อาจไม่ทำให้เธอได้รู้สึกดี สิ่งที่ใจเธอพอจะมีก็เพียงแต่ความรำคาญ แต่อยากจะขอ..ให้เธอได้ฟังเอาไว้ บทเพลงสุดท้ายที่ฉันตั้งใจจะมอบให้ไป ที่กลั่นออกมาจากใจ และมีให้เธอผู้เดียวเท่านั้น ก็เพราะว่าตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ มาฉุดรั้งเธอตอนนี้แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไร แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ แต่ยังฝันไกล และยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้ เมื่อเธอคิดว่าฉันไม่ใช่แต่ไม่เป็นไร ก็อยากจะขอมีเธอเรื่อยไปในใจไปอีกแสนนาน ไม่รู้ว่านานเท่าไร กว่าที่ฉันจะลบเธอจากใจ กว่าที่ความทรงจำดีๆ มันจะเลือนหาย กว่าจะได้รักใครอีกครั้ง ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไร แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ แต่ยังฝันไกล และยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้ เมื่อเธอคิดว่าฉันไม่ใช่แต่ก็ไม่เป็นไร ก็อยากจะขอมีเธอเรื่อยไปในใจไปอีกแสนนาน เมื่อเธอคิดว่าฉัน ไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันจะยังหายใจ จะรักเธอไปตลอดกาล Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ   Create Date : 23 ตุลาคม 2553     Last Update : 23 ตุลาคม 2553 10:09:31 น. Counter : 2206 Pageviews.   4 comment Share Tweet

# 26 # ยังรัก ยังเจ็บ ยังรอ # : ใจยังเฝ้าแต่ขอ ให้เธอย้อนคืนมา "ยังรัก ยังเจ็บ ยังรอ" แค่อยากร้อง เพลง : ยังรัก ยังเจ็บ ยังรอ ศิลปินต้นฉบับ : เอ นรินทร์ ภูวนเจริญ ชื่ออัลบั้ม : Voice Of Love ร้องใหม่โดย : my_reflection ฉันอยู่ตรงนี้ เธอได้ยินไหม คนที่เธอเคย ทำให้เขารู้จักรัก ฉันอยู่ตรงนี้ เห็นอยู่บ้างไหม คนที่เธอเคยทอดทิ้งเขาไปให้ช้ำเดียวดาย เมื่อวันเวลาผ่านเลย หัวใจคนจะเปลี่ยนไป แต่เธอรู้บ้างไหม ทำไมฉันมีแต่เธอ เพราะยังรักถึงยังรอ เพราะยังเจ็บถึงยังรอ ใจยังเฝ้าแต่ขอ ให้เธอย้อนคืนมา หัวใจแสนทรมาน ต้องการให้เธอมาเช็ดน้ำตา อยู่กับฉันเพื่อทดแทนวันเวลา อย่าพรากกันอีกเลย ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันเจ็บเพียงไหน รู้สึกอย่างไร ที่เห็นฉันเป็นแบบนี้ ฉันอยู่ตรงนี้ หนาวเหน็บแค่ไหน ถ้าหากเธอรู้ จะทิ้งฉันไปอีกไหมคนดี เมื่อวันเวลาผ่านเลย หัวใจคนจะเปลี่ยนไป แต่เธอรู้บ้างไหม ทำไมฉันมีแต่เธอ เพราะยังรักถึงยังรอ เพราะยังเจ็บถึงยังรอ ใจยังเฝ้าแต่ขอ ให้เธอย้อนคืนมา หัวใจแสนทรมาน ต้องการให้เธอมาเช็ดน้ำตา อยู่กับฉันเพื่อทดแทนวันเวลา อย่าพรากกันอีกเลย เพราะยังรักถึงยังรอ เพราะยังเจ็บถึงยังรอ ใจยังเฝ้าแต่ขอ ให้เธอย้อนคืนมา หัวใจแสนทรมาน ต้องการให้เธอมาเช็ดน้ำตา อยู่กับฉัน เพื่อทดแทนวันเวลา อย่าพรากกันอีกเลย Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ   Create Date : 22 กันยายน 2553     Last Update : 22 กันยายน 2553 13:47:10 น. Counter : 973 Pageviews.   9 comment Share Tweet

# 25 # ด้วยลมหายใจ # : กำลังใจ ถ้าไม่รู้จะไปหาจากใคร ก็ต้องสร้างขึ้นมาเอง "ด้วยลมหายใจ" 15 ถึง 20 ปีที่ผ่านมา เมื่อหลายวันก่อนได้มีโอกาสเล่น facebook เป็นเรื่องเป็นราวครั้งแรก แล้วก็ได้เจอเพื่อนเก่ามากๆๆๆๆๆๆๆ สมัยเรียนประถมที่เคยสนิทกันมา แจ้งข่าวว่าเพื่อนสาวกำลังจะแต่งงาน ในความรู้สึกตอนนั้นนึกย้อนกลับไป สมัยผมเรียนประถมศึกษาที่ จ.กำแพงเพชร เราก็เป็นผู้ชายคนนึง อยู่ในสังคมของวัยเด็ก สดใส จนกระทั่งด้วยความคิดอะไรของผู้ชายคนนึง ไม่อาจจะแน่ใจได้ในช่วงอารมณ์นั้น ทั้งๆ ที่เพื่อนๆ แทบทุกคนเลือกเรียนต่อในระดับมัธยมที่โรงเรียนใกล้กับโรงเรียนประถมนี่แหละ แต่ความคิดช่วงหนึ่ง ก็อยากพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง ด้วยการไปสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดนครสวรรค์ ซึ่งถือว่าเป็นความใฝ่ฝันของเด็กหลายๆ คน (ในช่วงนั้น) แล้วเราก็พิสูจน์ตัวเองได้ว่า เราก็มีความสามารถพอ ที่จะเทียบเท่ากับเด็กนักเรียนในเมืองเค้าเหมือนกัน แต่แล้วสิ่งที่ได้สัมผัสตอนเรียนมัธยม มันกลับทำให้เรารู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูก เราห่างจากเพื่อนสมัยประถมไป เพื่อนใหม่ที่โรงเรียนมัธยม มันก็เหมือนกับแบบ ทุกคนอุตส่าห์สอบเข้ามันมาได้ ก็ตั้งใจเรียน แต่ว่า เรียนแบบเอาเป็นเอาตาย ถามว่าเพื่อนมันสนิทมั้ย ก็สนิท แต่โดยลึกๆ เรารู้ว่า มันไม่ใช่แบบนี้อ่ะ เราไม่ชอบการแข่งขัน แต่บรรยากาศการเรียนแบบนี้มันเหมือนกับว่า เราตกลงไม่ได้ เพื่อนซ้ำแน่ๆ ผ่านมาจนจบมัธยมต้น เส้นทางชีวิต ขีดให้ชีพจรลงเท้า เล่นตลกอะไรกับเราไม่รู้ได้ แล้วโชคชะตาเราก็เล่นตลกให้เราห่างจากเพื่อนมัธยมเราอีก จนมาถึงช่วงเข้ากรุงเทพฯ ก็มาแบบเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ถ้าโดยปกติ วัย 15 16 ถ้าเรียนไปทำงานไป ก็ไม่ mk หรือร้านอาหาร ไม่พ้นร้านพวกนี้ แต่ผมได้ทำงานในส่วนของฝ่ายผลิตของบริษัทหนังสือแห่งหนึ่งแถวพญาไท แล้วเราเด็ก 15 ท่ามกลางคุณลุงคุณป้าที่ต่างคนต่างทำงาน คุยได้สนุกสนานตามประสาเพื่อนร่วมงาน แต่...มันไม่ใช่เพื่อนอ่ะ เราไม่สามารถคุยได้ทุกเรื่อง เลิกงานเราก็อยากไปเดินเล่นนู่นนี่นั่น แต่พวกเค้าต้องรีบกลับไปดูแลครอบครัว มันก็เหมือนเราต้องแก่กว่าอายุไปโดยปริยาย เรียนจบปุ๊บ ด้วยวัย 20 ต้นๆ แต่ต้องทำงานรับผิดชอบในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ ดูแลพนักงานกว่า 20 ชีวิต เด็ก 20 กว่าอย่างผม ก็เป๋เหมือนกันนะ ช่วงแรก เพราะลูกน้องเราบางคน อายุเยอะกว่าเราเป็นรอบก็มี แล้วต้องวางตัวในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการด้วย ความเหมาะสม เลยต้องทำให้เราเล่นกับเด็กๆ ในความดูแลของเรามากไม่ได้ ทั้งๆ ที่ก็วัยเดียวๆ กัน รุ่นน้องเราบ้างก็มี .......................................... แล้วชีวิตก็ผ่านเรื่องราวมาในระดับนึง ในวัยใกล้ 30 ของผมตอนนี้ กับตำแหน่งเจ้าหน้าที่ฝ่ายฝึกอบรมของบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ด้วยบุคลิกและประสบการณ์หลายๆ อย่างมั้ง เราถึงได้ทำงานในส่วนของฝ่ายฝึกอบรม ทั้งๆ ที่เราก็ยังไม่ 30 เลย แต่ประเด็นย้อนกลับไปช่วงต้น อย่างที่บอก เมื่อเพื่อนเก่าเข้ามาทัก ความทรงจำที่มันถูกเก็บไว้ในส่วนลึก ก็ถูกขุดคุ้ยขึ้นมาให้เราได้นึกถึง ตั้งแต่ 2 ทุ่มยันตี 3 พยายามถึงชื่อจริงของเพื่อนเราทั้งประถมและมัธยม แล้วก็ใช้ Google ช่วยหาเพื่อนเรา ได้มาประมาณ 10 กว่าคนที่เราหาเจอ สิ่งที่ผ่านไปในช่วง 10 กว่าปี ที่ชีวิตความเป็นเด็กเราหายไป มาถึงวันนี้ ชีวิตของแต่ละคนก็มีวิถีทางของตัวเอง แต่ละคนก็ก้าวหน้ากับอาชีพและชีวิตของตัวเอง บางคนก็ได้ทำอาชีพในสิ่งที่ตัวเองต้องการ บางคนเป็นเจ้าของกิจการ บางคนกลายเป็นวิศวกรระดับแถวหน้าของไทย และบางคนก็ได้ติดยศกลายเป็นตำรวจ พร้อมกับรูปภาพงานแต่งงาน ที่ได้เห็นว่า เพื่อนเราหลายคน ก็ได้ลงเอยกับชีวิตครอบครัวไปก็ หลายต่อหลายคู่แล้ว แล้วก็นั่งย้อนกลับมาถึงชีวิตตัวเอง อะไรเนี่ย ทำไมยังอยู่แค่นี้ ทำไมยังอยู่แค่ตรงนี้ ทำไมยังไม่ไปไหนอีก อายุก็จะครึ่งคนแล้ว บางทีก็แอบนึกเสียดายชีวิตวัยเด็ก วัยรุ่นของเรา ที่เราไม่เคยได้มีโอกาสสัมผัสมันเลย พอได้นึกแล้ว น้ำตาก็ไหล แต่ก็นะ อยู่ๆ ก็นึกถึงเพลง "พื้นที่เล็กๆ" ขึ้นมา แล้วก็เลยได้แอบยิ้มทั้งน้ำตา ถ้าทางเดินชีวิต มันถูกลิขิตมาแบบนี้ ก็ต้องแบบนี้แหละ เพียงแต่เราจะมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้ได้ยังไง ถึงชีวิตของเรา จะไม่ได้สวยงามเหมือนของใคร แต่เราก็เต็มใจ และเป็นคนเลือกเดินเส้นทางชีวิตนี้ด้วยตัวของเราเอง ถ้ามันจะมีอะไรไม่สมบูรณ์แบบ ก็ช่างมันเหอะ ยอมรับได้ ก็เราเป็นคนเลือก เป็นคนสร้างมันขึ้นมา ด้วยตัวของเราเองนี่ ทุกการกระทำ ในทุกช่วงชีวิต มันส่งผลถึงปัจจุบันและอนาคต บางสิ่งที่เราตัดสินใจ มันอาจจะทำให้อะไรๆ พังไม่เป็นท่า แต่สุดท้าย เราก็ผ่านมันมา จนมาถึงจุดๆ นี้ได้ ขอบคุณประสบการณ์ตลอดชีวิต ที่สอนให้คนอย่างเรา ยังเป็นคนได้จนถึงวันนี้ จะเดินมุ่งไป....ด้วยลมหายใจของฉัน MV ที่ผมทำ ผมทำขึ้นมาเพื่อให้กำลังใจตัวเอง แต่ผมเชื่อว่า ในบางช่วง มันอาจจะสร้างกำลังใจให้ใครบ้างก็ได้ เมื่อกำลังใจ มันหาจากใครไม่ได้ ก็ต้องสร้างขึ้นมาเองครับ สู้ต่อไป ทาเคชิ เพลง : ด้วยลมหายใจ ศิลปินต้นฉบับ : พลพล พลกองเส็ง ชื่ออัลบั้ม : รักเอย ร้องใหม่โดย : my_reflection อาจยังไม่เคยมองเห็น อาจยังไม่เป็นดั่งฝัน ชีวิตที่ผ่านที่ยังไม่ถึงจุดหมาย อาจมีที่เหนื่อยจนท้อ ก็ยังจะขอก้าวไป ถึงแม้จะไกลไม่เคยหันหลังให้มัน ไม่มีอะไรได้มาง่ายดายที่ใจฉันรู้ ก็พร้อมจะเดินและสู้มันต่อไป เส้นทางชีวิตของฉัน ถึงแม้ว่ามันไม่โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่มันเป็นทางที่ฉันเลือกเดินด้วยหัวใจ เส้นทางชีวิตสายนี้ จะขอพิสูจน์ด้วยแรงและพลังใจ จะเดินมุ่งไป ด้วยลมหายใจของฉัน ที่ทุ่มเทไปวันนี้ ไม่นานต้องมีวันนั้น ความฝันที่มันได้เป็นอย่างที่ตั้งใจ ไม่มีอะไรได้มาง่ายดายที่ใจฉันรู้ ก็พร้อมจะเดินและสู้มันต่อไป เส้นทางชีวิตของฉัน ถึงแม้ว่ามันไม่โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่มันเป็นทางที่ฉันเลือกเดินด้วยหัวใจ เส้นทางชีวิตสายนี้ จะขอพิสูจน์ด้วยแรงและพลังใจ จะไม่ท้อใจ จะเดินมุ่งไป ด้วยลมหายใจของฉัน เส้นทางชีวิตของฉัน ถึงแม้ว่ามันไม่โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่มันเป็นทางที่ฉันเลือกเดินด้วยหัวใจ เส้นทางชีวิตสายนี้ จะขอพิสูจน์ด้วยแรงและพลังใจ (จะไม่ท้อใจ จะเดินมุ่งไป ด้วยลมหายใจของฉัน) Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ   Create Date : 20 สิงหาคม 2553     Last Update : 20 สิงหาคม 2553 17:45:23 น. Counter : 1431 Pageviews.   6 comment Share Tweet

# 24 # หนึ่งในไม่กี่คน # : เนี่ยแหละที่หากัน โครตยากเลยอ่ะ... "หนึ่งในไม่กี่คน" ผมเจอแล้ว....!!! แล้วคุณๆ ทั้งหลายล่ะ ได้เจอกันบ้างรึยังล่ะคร้าบ ลองย้อนกลับไปอ่าน Blog เก่าๆ ผมนะครับ ว่าคนที่ “ใช่” ของผมน่ะ น่ารักขนาดไหน ถึงแม้ตอนนี้ เค้าไม่ได้อยู่กับผมแล้วก็เหอะนะ แต่ความสุข ความทรงจำ มันไมได้หายไปไหน ยังอยู่ในใจเรา “ตลอดไป” และถ้าจะให้ พูดจริงๆ นะ ทุกคนก็มี 1 ใน ไม่กี่คนอยู่แล้วแหละ เพียงแต่จะเราจะมอง 1 คนที่เราต้องการนั้นในแง่ไหน บางคน รอคอยที่จะพอเจอ 1 ในไม่กี่คนมา นานแสนนานเหลือเกิน แต่ถ้าเราลองหยุดหา และมองเราตัว เราจะพบว่า ตัวเราเอง ไม่ได้มีแค่ 1 ที่เราตามหา แต่เรามีคนที่รักเรา อยู่รอบตัวเราตั้งหลายคนแน่ะ เค้าถูกสร้างมาเพื่อเป็นหนึ่งในไม่กี่คนของเรา เพราะฉะนั้น เมื่อมีโอกาส บอกรักกับเค้า ทำดีกับเค้า ทุกวันเลยก็ได้ หลายคนอาจจะยังงง ลองมองดูรอบตัวเองก็ยังไม่เข้าใจ ใครวะ ที่พูดถึงเนี่ย... ผมทำ mv นี้มา ลองดู mv เผื่อจะได้เข้าใจอะไรในชีวิตมากขึ้น ความรัก มันมีหลายรูปแบบ ซึ่งแน่นอน หนึ่งในไม่กี่คนของคุณนะ มันมองแง่ไหน แต่ถ้ามองแง่ที่ผมมองอยู่ตอนนี้ คุณมีหลายสิบคนเลย เชื่อผมดิ อิอิอิ MV ที่ผมทำ มันอาจจะเข้ารึไม่เข้ากับเพลง ก็สุดแล้วแต่คุณละกันนะ 555+ เผอิญว่า ผมเจอรูปอะไรน่ารักๆ ก็ใส่มันเข้าไปแหละ ร้องก็ไม่เพราะเท่าไร เพี้ยนก็หลายที่ เอาน่า ฟังๆ กันไปเถอะนะ รักกันๆ... เพลง : หนึ่งในไม่กี่คน ศิลปินต้นฉบับ : โบ สุนิตา ลีติกุล ชื่ออัลบั้ม : Music ร้องใหม่โดย : my_reflection ไม่กี่คนที่จะเคียงข้างกัน ไม่กี่คนที่จะคอยร่วมทุกข์ใจ และไม่ทิ้งฉันไว้ลำพัง ไม่ว่าเจอเรื่องร้ายใดๆ ก็พร้อมเดินไปกับฉัน ไม่กี่คนที่จะรักฉันจริง ทำให้ยิ้มในชั่วโมงที่เหงาใจ ในชีวิตที่ล่วงเลยมา ไม่กี่คนที่ฉันไว้ใจ ให้กุมมืออยากฝากชีวิต และหนึ่งในนั้น ก็คือเธอคนนี้ ที่ฉันนั้นโชคดี ที่เราได้พบกัน จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้หนึ่งใจฉันได้เจอกับรักดีๆ ไม่กี่คนที่จะคอยหวังดี มีแค่เพียงไม่กี่คนให้เชื่อใจ ในชีวิตที่ล่วงเลยมา ไม่กี่คนที่ฉันให้ใจ แค่บางคนที่อยากบอกรัก และหนึ่งในนั้น ก็คือเธอคนนี้ ที่ฉันนั้นโชคดีที่เราได้พบกัน จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้หนึ่งใจฉันได้เจอกับรักดีๆ และหนึ่งในนั้น ก็คือเธอคนนี้ ที่ฉันนั้นโชคดีที่เราได้พบกัน จากหนึ่งในร้อย หนึ่งจากในล้าน ได้มาร่วมทางเดิน ให้หนึ่งใจฉันได้เจอกับรักดีๆ อยากบอกว่าฉัน รักเธออีกครั้ง.....คนดี Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ   Create Date : 02 กรกฎาคม 2553     Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 18:07:24 น. Counter : 1614 Pageviews.   10 comment Share Tweet

# 23 # พรุ่งนี้ # : มันจะเป็นวันของเราบ้างมั้ย (วะ) "พรุ่งนี้" รู้สึกแบบ....ไม่ไหวแล้ว.....อะไรนักหนาเนียนะ ชีวิตตู ต้องยอมรับว่า บล็อกร้องเพลงผมเนี่ย มีไว้สำหรับระบายจริงๆ หลายๆ ครั้งที่เจอะเจออะไรในช่วงนั้น ก็จะเลือกเพลงที่ตรงกับความรู้สึกในช่วงที่ผ่านมา มาร้องให้เพื่อนๆ ได้ฟังกัน อันเป็นที่มาของชื่อ ไอดี "my_reflection" ซึ่งขอยืมคุณมาช่าเค้ามาอีกที "ทุกเพลงที่เราร้อง สะท้อนจากทุกสิ่งที่เราเป็น" นี่แหละ ตรงสุดแล้ว แต่ก็นะ เพลง 1 เพลงมันก็ถ่ายทอดอะไรได้ไม่มากเท่าไร มันเลยต้องมาระบายขยายความ ไม่มีอะไรมาก มีความรู้สึกว่า รวบรวมความเป็นมนุษย์ชื่อ "เอก" ขึ้นมา ทำไมมันมีแต่เรื่องให้ปวดหัวอยู่ตลอดเลยก็ไม่รู้ นี่ก็อะไรนักหนาก็ไม่รู้ ทั้งงาน ทั้งครอบครัว ทั้งความรัก ดูเหมือนจะประเดประดังมาให้แก้ปัญหาไม่จบไม่สิ้น เมื่อไรจะได้ยิ้มแบบเต็มที่ซักกะทีก็ไม่รู้ บางครั้งที่มันไม่ไหวจริงๆ จนต้องแอบมาร้องไห้คนเดียว (ผู้ชายร้องไห้ มันน่าอายนะ เลยต้องแอบไปร้องคนเดียว) เพราะบางครั้ง ก็มีความรู้สึกว่า หันไปทางไหน ก็ปรึกษาใครไม่ได้ ก็คงต้องใช้ "น้ำตา" เป็นเพื่อนช่วยปลอบใจ หวังว่ามันคงแค่วันนี้แหละ พรุ่งนี้ฟ้าใหม่ คงจะดีขึ้นนะ ไม่มีใครคอยให้กำลังใจ ก็ให้กำลังใจตัวเองก็ได้วะ สู้ต่อไป....ไอ้ควายถึก เพลงนี้ฟังแล้ว อาจจะงงๆ นิดหน่อย ว่าทำไมมันอู้อี้นัก บอกตามตรง เพลงนี้ร้องใน "ที่ทำงาน" หลังจากอะไรหลายๆ อย่างมันสุมมา แถมมาโดนเจ้านายสวดแบบ "กูไม่ผิด แต่เมิงไม่มีที่ลง เลยมาลงกับกู" อะไรประมาณนี้ แล้วอุตส่าห์แบกรับ เก็บมาๆๆๆๆ.......เรื่อยๆ ทนมาได้ตั้งนาน ดันมาปี๊ดแตกเอาก็ตอนนี้ น้ำตาไหลเลย.........ไม่ไหวแล้ว แอบไปนั่งน้ำตาไหล สงบใจในห้องน้ำที่ทำงาน 2 ชั่งโมง ออกมา พนักงานคนอื่นเค้ากลับบ้านกันหมดแล้ว แต่ความรู้สึกลึกๆ มันยังระบายออกไม่หมด เลยไปหยิบหูฟังเก่าๆ มีไมค์แบบติดกับสายหูฟัง ก็เลย "ขอระบาย" ออกมาเป็นเพลงหน่อยเหอะนะครับพี่น้อง Bloggang ทุกท่าน ร้องเพลงหลังร้องไห้ใหม่ๆ มันไม่เพราะเท่าไรหรอกนะครับ แถมไมค์ก็แบบ ห่วยได้อีก แต่เอาน่า ไม่ได้ร้องเอาเพราะ ร้องเอามันครับ เพลง : พรุ่งนี้ ศิลปินต้นฉบับ : มาลีวัลย์ เจมีน่า ชื่ออัลบั้ม : เพลงประกอบละคร สงครามนางฟ้า ร้องใหม่โดย : my_reflection ยังได้ยิน ยังได้ยิน เสียงใจตัวเองอยู่ ยังต้องเดิน ยังต้องสู้ต่อไป ยังต้องทน ยังผจญกับรักที่ร้ายร้าย ความวุ่นวายเหมือนยังไม่เคยจบลง ช่วงเวลาของความเจ็บปวด ทำไมยาวนานเหลือเกิน ไม่รู้ ที่ฉันต้องอยู่ตรงนี้ บีบใจไว้แม้ยังเจ็บปวด จะไม่ยอมเป็นฝ่ายเดินหนี จะไม่หวั่นไหว อดทนไว้เถอะ พรุ่งนี้จะต้องดีกว่า ปาดน้ำตา มองฟ้าและก้าวต่อไป อดทนไว้เถอะ มีรักในวันที่ดีรออยู่ไม่ไกล เจ็บอยู่ใช่ไหม แค่บอกตัวเองไว้ พรุ่งนี้เอง ช่วงเวลาของความเจ็บปวด ทำไมยาวนานเหลือเกิน ไม่รู้ ที่ฉันต้องอยู่ตรงนี้ บีบใจไว้แม้ยังเจ็บปวด จะไม่ยอมเป็นฝ่ายเดินหนี จะไม่หวั่นไหว อดทนไว้เถอะ พรุ่งนี้จะต้องดีกว่า ปาดน้ำตา มองฟ้าและก้าวต่อไป อดทนไว้เถอะ มีรักในวันที่ดีรออยู่ไม่ไกล เจ็บอยู่ใช่ไหม ต้องบอกตัวเองไว้ อดทนไว้เถอะ พรุ่งนี้จะต้องดีกว่า ปาดน้ำตา มองฟ้าและก้าวต่อไป อดทนไว้เถอะ มีรักในวันที่ดีรออยู่ไม่ไกล เจ็บอยู่ใช่ไหม แค่บอกตัวเองไว้ พรุ่งนี้เอง เจ็บสักเพียงไหน แค่บอกตัวเองไว้...พรุ่งนี้เอง Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม และรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ   Create Date : 05 พฤษภาคม 2553     Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 23:55:22 น. Counter : 821 Pageviews.   7 comment Share Tweet

• ~ หล่อ..ลาก..ไส้ ~
• HeaVeN BeLL
• Antonymer
• เจ้าชายในนิยาย
• chal2t
• HAJU
• Amplify
• littlemonkeypp
• นาโอกิ
• Susie
• Webmaster - BlogGang

• Hi5
• Spaces Live
• My Song
• BlogGang.com