|
|
# 14 # คนเดียวในหัวใจ # ป่านนี้เค้าจะมาเกิดใหม่ยังนะ
"คนเดียวในหัวใจ"
โอว ไม่ได้มาเหยียบ Blog มา 2 เดือน
ร้างได้อีก -*- เหอๆๆ
ตอนแรกผมกะว่าจะไม่อัพเพลงเข้ากับกระแสวาเลนไทน์แล้วนะ
แต่เอากับเค้าหน่อยเหอะ เด๋วเค้าจะว่าเป็นพวก "แหกคอก"
อะไรเอ่ย ไม่เข้าพวก? -*-
ว่าแล้วก็เลยมานึกอยู่ว่า ผมจะร้องเพลงอะไรให้เข้ากับกระแสวาเลนไทน์
แต่ผมกลับนึกไม่ออก เพราะผมก็เพิ่งอัพเพลง "คำเชยๆ"
ซึ่งเป็นความหมายดีๆ ที่เกี่ยวกับความรักไปแล้ว
เลยไม่อยากให้มันซ้ำซาก
แล้วก็จนแล้วผมก็นึกไม่ออก ว่าจะร้องเพลงอ่ะไร
จนมานั่งนึกย้อนกลับไปเกี่ยวกับเรื่องของความรักที่ผ่านมาในชีวิต
แล้วผมก็นึกถึงคนๆ นึง คนที่ผมเคยรักเค้ามากที่สุดในชีวิต
เค้าจากผมไปนานเกือบ 5 ปีแล้ว แต่ผมยังรู้สึกดีกับเค้าเสมอ
หลังจากเค้าจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผมก็ยังไม่เคยเจอใคร
ที่จะรักผม แล้วผมจะรักได้ เท่าเค้าอีกเลย
เรา 2 คน รู้จักกันครั้งแรก ในที่ทำงานเดียวกัน ในฐานะเพื่อนร่วมงาน
เราก็ทำความรู้จักกันมา คบกันคุยกันมาตลอด 1 ปี แต่ในฐานะเพื่อนร่วมงาน
จนถึงจุดๆ หนึ่ง เราก็เลยคุยกัน และพร้อมที่จะคบกันเป็นแฟน
แต่เจ้านายเราไม่เห็นด้วย เพราะด้วยลักษณะงาน
ไม่เหมาะที่จะให้คนที่เป็นแฟนกันทำงานที่เดียวกัน
เพราะมันจะมีแนวโน้มในเรื่องของการทุจริต
เรา 2 คนเลยคุยกัน แล้วก็เลยตัดสินใจ "ลาออก"
"ลาออก" สำหรับเราเป็นเรื่องใหญ่มากที่สุดในเวลานั้น
แต่ก็คิดกันแล้วว่า ถ้าการที่จะมีแฟนซักคน มันมีปัญหากับงานผมของผม
ผมขอเลือก "แฟน" (ใครหลายๆ คนอาจจะคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจแบบ เด็ก 18 ก็เถอะ
แต่ต้องขอบคุณเค้าในวันนั้น ที่พร้อมตัดสินใจลาออกไปพร้อมกับผม
ขอบคุณเค้าจริงๆ
แล้วตอนนั้นผมก็เริ่มว่า เราคิดผิดรึเปล่า ที่เราลาออกจากงานกันมา
เพราะตอนที่เราลาออกมา เรามากันแบบไม่มีอะไรติดตัวกันเลย
ทุกอย่างเริ่มจาก ศูนย์ จริงๆ ไม่มีเงินกินข้าวกันเลย
จำได้ว่าผมมีเส้นหมี่ 1 ห่อใหญ่ๆ อยู่ในห้อง น้ำตาลลดน้ำหนัก อีควล 1 กล่อง
แล้วก็ซีอิ๊วดำ นิดหน่อย นั่นคืออาหารประทังชีวิต ตลอดที่ลาออกจากงาน
จนถึงวันที่ได้รับเงินเดือนงวดแรกจากที่ทำงานใหม่
จำได้ว่าพอลาออก ผมต้องไปหางานให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะเอารายได้มาประทังชีวิต
ตอนนั้นยอมรับว่ามีทะเลาะกันบ้าง เพราะแฟนผมอยากให้ผมทำงานที่มีรายได้ทุกวัน
แต่ผมมองว่า ผมอยากทำงานประจำ เพื่อให้ชีวิตมันมีหลักประกัน มั่นคงขึ้น
แต่ช่วงนั้นผมก็ต้องสละเวลาไปช่วยเค้าหางานด้วย
จนกระทั่งเราได้งาน แฟนผมได้งานเป็นพนักงานของบริษัทชุดชั้นในบริษัทนึงแถวบ้าน
ผมได้งานทำหนังสือ สำนักพิมพ์นึงแถวอนุสาวรีย์
ตอนนั้นเราได้งานเราดีใจกันมาก อย่างน้อยก็มีงานทำแล้ว
เราพักกันอยู่แถวสี่แยกท่าพระครับ เพราะฉะนั้น
ผมต้องแหกขี้ตาตื่นตั้งแต่ ตี 5 เพื่อรีบอาบน้ำแล้วเดินออกไปขึ้นรถเมล์ให้ทัน ก่อน 6 โมง
จะถึงอนุสาวรีย์ประมาณ 7 โมง แล้วเดินถึงที่ทำงาน เคลียร์ตัวเองให้ทันก่อน 7 โมงครึ่ง
แล้วรีบนอนหลับ ก่อนจะมีสัญญาณปลุกได้เวลาทำงานตอน 8 โมงครึ่ง
เวลาเลิกงานผม 5 โมงครึ่ง แล้วจะรีบนั่งรถเมล์กลับผ่านเส้นสีลม ข้ามสาธร
ผ่านวงเวียนใหญ่ กว่าจะถึงบ้าน ก็จะประมาณก่อน 2 ทุ่ม
แฟนผมเลิกงานปกติ 5 โมงเย็นครับ แต่เค้ามักจะทำโอที บางทีก็ 2 ทุ่ม บางทีถึง 4 ทุ่ม
เพราะฉะนั้น ถ้าผมกลับมาถึงห้องแล้วไม่เจอเค้าที่หอ้ง
ผมจะต้องเดินออกไปรับเค้ากลับบ้านที่หน้าปากซอยที่ทำงานเค้า
แล้วนึกดูว่า ที่ทำงานเค้าเป็นโรงงาน เวลาเค้าเลิกงานกันหลายร้อยคน
ผมไม่อาย ไม่เขิน ที่จะเดินจูงมือเค้าข้ามถนน ก็ทำไมล่ะ แฟนเรานี่นา
แฟนผมเค้ารับเงินเดือน 15 กับ 30 ส่วนผมรับเงินเป็นรายเดือน ทุกสิ้นเดือน
ตอนที่เราได้รับเงินครั้งแรกนะ เราอยากกินอะไรกัน เราก็ซื้อมากินกันทุกอย่าง
เรานั่งกินกันไป ร้องไห้ไป กอดกัน แล้วก็บอกว่า เราจะไม่ลำบากแล้ว
ผมทำงานจันทร์ถึงศุกร์ ส่วนเค้าทำงานจันทร์ถึงเสาร์ แต่วันเสาร์เลิกแค่ 5 โมงเย็น
เพราะฉะนั้น วันเสาร์ผมจะต้องเป็นคนจัดการงานบ้านทุกอย่าง
ซักผ้าทั้งหมด กวาดบ้าน ถูบ้าน ทุกอย่างครับ เท่าที่เราจะทำได้
แล้วพอเย็นเลิกงานมา เค้าจะต้องมีมื้อพิเศษให้ผมทานทุกเสาร์
อ้อ เค้าบอกว่าเค้าเคยไปเป็นผู้ช่วยเชฟอาหารฝรั่งเศสที่โรงแรมโอเรียลเต็นด้วยนะ
(ไว้วันหลัง ผมจะมาเล่าอะไรเปิ่นๆ สมัยที่เค้าไปทำงานเป็นผู้ช่วยเชฟให้ฟัง)
ส่วนวันอาทิตย์ ผมเรียนครับ ตั้งแต่ 7 โมงเช้าถึง 2 ทุ่ม (เรียนหนักมากก)
เลิกเรียนแล้วเราจะนัดกันที่ร้านแมงป่องเพื่อที่เช่าหนังไปดูกัน
ชีวิตเราจะเป็นแบบนี้เหมือนกันทุกสัปดาห์ เราไม่ค่อยไปเที่ยวไหนกันเท่าไหร่
เล่าไปแล้วก็ยาว สรุปคือทุกวันที่ผมคบกับเค้า เราทะเลาะกันแค่ 2 ครั้ง
ซึ่งประเด็นการทะเลาะกันทั้ง 2 ครั้ง เกิดจากประเด็นเดียวคือ "เค้าหึงมือผม"
(ไปคิดต่อเอาเอง ผมขอไม่เล่านะ)
จนกระทั่งอุบัติเหตุทำให้เค้าจากไปอย่างไม่มีวันกลับ
ผมก็มีความรู้สึกว่า ยังไม่มีใครที่ผมจะรักได้เท่าเค้าอีกเลย
ยังนึกถึงช่วงเวลาดีๆ ตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกันเสมอ
เข้าเรื่องเพลงซะทีเหอะ (ยาวมากแล้ว)
อัพเพลงนี้ เพราะเมื่อก่อนเนี่ย เวลาที่นึกถึงเค้า มักจะนึกถึงเพลงนี้
แต่ถ้าจะให้โดนสุดๆ เลยคือ "หนึ่งในไม่กี่คน" และ "ตั้งแต่วันนั้น"
แต่ผมไม่สามารถร้องเพลง 2 เพลงนี้ ขึ้นบล็อกได้ ทั้งๆ ที่ผมอยากร้องมากๆ
เพราะผมจะร้องไห้ก่อนร้องเพลงจบ ทุกรอบไป
เลยขอเลือกเพลงนี้มาขึ้นบล็อกในวันวาเลนไทน์
เพราะมันเป็นเพลงที่เกี่ยวกับความรัก ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน
แต่ยังมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน "ตลอดไป"
คนเดียวในหัวใจ
คิดถึงนะครับ
เพลง : คนเดียวในหัวใจ
อัลบั้ม : คนเดียวในหัวใจ
ศิลปิน : ใหม่ เจริญปุระ
ร้องใหม่โดย : my_reflection
คนเดียวในหัวใจ.mp3 - my_reflection
Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ
ไม่เคยมี วันใดๆ เวลาใด ที่เธอไปจากฉัน
จะเป็นวัน จะเป็นเดือน จะเป็นปี ฉันยังคงเก็บมาฝัน
แม้เราจะไม่มีวันพบเจอ กันเหมือนอย่างเดิม ไม่เหมือนอย่างเก่า
ฉันก็ยังคอย จะฟังข่าวคราว ของเธอเสมอ
มองจดหมาย กองหนังสือ หรือแจกัน ก็ยังคงอยู่ตรงนั้น
มองต้นไม้ มองทะเล และท้องฟ้า ก็ยังเป็นอยู่อย่างนั้น
ทุกๆ อย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนอย่างเก่า
เพียงแต่วันนี้ มองไปมันเหงา เพราะมันขาดเธอ
ไม่มีใครทดแทนเธอได้เลย ไม่มีใครเคยเข้ามาในใจ
ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้เลย เธอคนเดิมคือคนเดียวในหัวใจ
และยังคงคิดถึงเธอตลอดมา และยังคิดถึงเธอทุกเวลา
และยังคิดถึงทุกทีที่หลับตา และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบกัน ฉันรอแต่เธอ
ทุกๆ อย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเหมือนอย่างเก่า
เพียงแต่วันนี้ มองไปมันเหงา เพราะมันขาดเธอ
ไม่มีใครทดแทนเธอได้เลย ไม่มีใครเคยเข้ามาในใจ
ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้เลย เธอคนเดิมคือคนเดียวในหัวใจ
และยังคงคิดถึงเธอตลอดมา และยังคิดถึงเธอทุกเวลา
และยังคิดถึงทุกทีที่หลับตา และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะพบกัน ฉันรอแต่เธอ
ฉันรอแต่เธอ ฉันรอแต่เธอ
| Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:51:12 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 688 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: HeaVeN BeLL  วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:5:12:37 น. |
|
|
|
| โดย: mantis (yokee_playman ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:34:35 น. |
|
|
|
| โดย: Susie วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:07:32 น. |
|
|
|
| โดย: lykar IP: 202.44.135.35 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:05:48 น. |
|
|
|
| โดย: น้องกิด Antonymer IP: 58.9.93.223 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:29:50 น. |
|
|
|
| โดย: JFK_KIM วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:29:14 น. |
|
|
|
| โดย: PoorDivaTA วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:41:34 น. |
|
|
|
| โดย: นิเฟอซัง วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:58:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ทั้งอมยิ้มและเศร้าใจไปในเวลาเดียวกันเลย
แต่เป้เชื่อว่า ... ไม่ว่าเค้าจะอยู่ที่ไหน
เค้าก็คงคิดถึงเอกและเรื่องราวที่เคยมีร่วมกันอยู่เสมอแหละนะ
เพลงเพราะมาก ๆ
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ