ทุกเพลงที่เราร้อง สะท้อนจากทุกสิ่งที่เราเป็น
Photobucket
Group Blog
 
All blogs
 

# 12 # เข้ากันไม่ได้ # : อีกหนึ่งเหตุผลของคนหมดรัก



Photobucket






"เข้ากันไม่ได้"

“เข้ากันไม่ได้”

1 ในหลายร้อยเหตุผล ที่คน 2 คน มักจะใช้กัน
เมื่อถึงวันที่จะต้องเอ่ยคำลาจากกันไป
เป็นเหตุผลที่ยากจะหาคำปฏิเสธ
ทำได้ก็แค่ “ทำใจ” และ “ยอมรับ”
(ถึงแม้จะไม่ได้ต้องการแบบนี้ก็เถอะ)

“ความรัก” คืออะไร นี่ก็คือสิ่งที่พยายามหาคำตอบมานานแสนนาน
ทุกๆ ครั้งที่เคยถามตัวเอง และก็ใครหลายๆ คน
มันจะได้คำตอบมาแบบ “ไม่เคลียร์”
รักคืออะไร ไม่รู้สิ รักก็คือรัก ไม่มีเหตุผลว่ะ
นี่คือสิ่งที่ได้ยินบ่อยๆ

ณ เวลาที่เรารักกัน ทุกสิ่งทุกอย่างมักจะดูสดใสสวยงาม
ทุกอย่างรอบกาย ดูเหมือนจะเป็นใจให้กับ “ความรัก”
ฝนจะตก รถจะติด น้ำจะท่วม แดดจะร้อน
ม็อบจะตีกัน (อันนี้ไม่เกี่ยวนะ เหอๆๆๆ)
ไม่มีอะไรเลยที่เป็นอุปสรรคสำหรับความรัก

จนเมื่อถึงเวลาหนึ่ง ปัญหาของคน 2 คนเกิดขึ้น
ต่างคนต่างคิดว่า มันคงถึง “ที่สุด” ของความรัก
แล้ว “ความรัก” ที่เคยพูดเสมอว่า “รัก....ไม่มีเหตุผล”
เมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก เหตุผล 108 ถูกสรรหาขึ้นมา
กลายเป็นเวลาที่ความรัก ต้องใช้เหตุผลขึ้นมาในบัดดล (ซะงั้น)
เข้ากันไม่ได้บ้างล่ะ ยังไม่พร้อมบ้างละ
เป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันไปก่อนบ้างล่ะ
สรรหาเหตุผลมาสนับสนุน ที่คนฟังก็ยากที่จะปฏิเสธ
(แม้ไม่ได้ต้องการ แต่..พูดอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก)

แล้ว “เหตุผล” คืออะไร นี่คือสิ่งที่ผมถามกับตัวเองเมื่อคืน
ในตลอดชีวิตผม ผมว่า ผมเป็นคนใช้เหตุใช้ผล เป็นคนมีเหตุผลคนนึงเลยล่ะ
เพราะเมื่อทุกครั้งมันเกิดปัญหา เราจะคิดเสมอว่า เหตุเกิดจากอะไร
มันถึงทำให้ผลที่เกิดขึ้นเป็นแบบนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดได้แว่บนึง สิ่งที่สำคัญกว่า เหตุผล
คือ “ความจริง” (หวังว่าคงไม่มีใครเถียงผมนะ เพราะนี่ Blog ผม 555+)

แล้วผมก็คิดว่า ผมได้คำตอบแล้วล่ะ
ว่า “เหตุผล” คือ สิ่งสนับสนุนให้บุคคลหรือสถานการณ์ที่ผิดพลาดนั้น
ดูดีขึ้นในพริบตา คุณจะดูดีใจสายตาคนอื่นทันที
หากคุณหาเหตุผลที่ดูดีและเหมาะสม มาสนับสนุนกับเหตุการณ์นั้นๆ ได้
ผมไม่ได้บอกว่า “เหตุผล” เป็นเรื่องเหลวไหล หรือไม่ดีนะ
(ก็บอกแล้ว จริงๆ ผมเป็นคนมีเหตุผล มากๆ)
แต่หลังจากนี้ สิ่งที่ผมจะสนใจมากกว่า “เหตุผล” ก็คือ “ความจริง”

“เข้ากันไม่ได้” คือเหตุผลที่คนอีกคนเค้าให้มา
ความจริง คืออะไร
ความจริงคือ เธอหมดรัก เธอเบื่อ เธอมีคนใหม่
หรือมันจะเป็นเพราะอะไรก็เถอะ
นั่นคือสิ่งที่เราไม่รู้ เพราะ “เธอไม่บอก”
เธอกลับบอกว่า “เราเข้ากันไม่ได้”
ประสาท!!!!!
แล้วตลอดเวลาที่เราคบกันมาก่อนหน้านี้ล่ะ
อยู่กันมาตั้งนานสองนาน บางคู่ถึงขนาดอยู่บนเตียงเดียวกันแล้ว
แล้วอยู่ๆ เธอก็บอกว่า “เข้ากันไม่ได้” ใช้อะไรคิด ถามหน่อยเหอะ

แต่สุดท้าย เราคงทำอะไรไปได้ไม่มากไปกว่านี้
ในเมื่อคนของเราเค้าอยากจะไป
รั้งไว้ก็มีแต่จะทำให้เจ็บช้ำกันทั้ง 2 ฝ่ายเปล่าๆ
สุดท้าย ก็ต้องทำใจและยอมรับมันให้ได้
(ไม่ใช่ยอมรับว่า เรา “เข้ากันไม่ได้” แต่ยอมรับว่า “ต่อไปนี้ เราจะไม่มีเธออีกแล้ว” ต่างหาก)
ถึงแม้การยอมรับความจริง มันแสนจะเจ็บปวดแทบตาย
แต่ผมสัญญา ผมจะไม่ตายเพราะความจริงแน่นอน
เพราะความจริง มันยังมีความจริงที่จริงกว่า
ชีวิตไม่ได้หยุดที่คนๆ นี้ ชีวิตยังมีวันข้างหน้า
ยังมีคนที่รักเรารออยู่ เพราะฉะนั้น จงมีชีวิตอยู่
นี่แหละคือ ความจริง ของชีวิต

ถ้าสุดท้ายความรักของเรามันจะถึงจุดจบจริงๆ
ผมก็อยากฟัง “ความจริง” มากกว่า “เหตุผล” (งี่เง่า ที่ไม่รู้ว่าเอาอะไรคิด)

“เข้ากันไม่ได้”

ถุยส์เถอะคร๊าบบบบบบบ





เพลง : เข้ากันไม่ได้
อัลบั้ม : Synkornize Serail No.1
ศิลปิน : Synkornize feat. Muzu
ร้องใหม่โดย : my_reflection


ลืมตาเพื่อจะพบว่าไม่มีเธอ
อยู่บนโลกใบที่เคยเจอ
กับความรักที่มันสวยงาม

อยากทำใจอยากจะรับความเป็นไป
อยากจะไม่มัวมาอาลัย
แต่ก็ไม่วายคิดถึงเธอ

อยากพบอีกครั้งหนึ่ง
อยากซึ้งอีกสักนาที
อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง

ที่แล้วไม่เสียใจ กอดไว้ทั้งน้ำตา
ก่อนจะยอมรับว่าเราเข้ากันไม่ได้

เธอเดินอยู่บนทางแห่งความจริง
แต่ว่าฉันเดินจากทุกสิ่ง
สู่ความฝันที่มันแสนไกล

โอบกอดเธอที่เคยอยู่เคียงกาย
โอบคำร่ำลากับทำใจ
เธอคือรักเดียวที่ฉันมี

อยากพบอีกครั้งหนึ่ง
อยากซึ้งอีกสักนาที
อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง

ที่แล้วไม่เสียใจ กอดไว้ทั้งน้ำตา
ก่อนจะยอมรับว่าเราเข้ากันไม่ได้

อยากพบอีกครั้งหนึ่ง
อยากซึ้งอีกสักนาที
อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง

ที่แล้วไม่เสียใจ กอดไว้ทั้งน้ำตา
ก่อนจะยอมรับว่าเราเข้ากันไม่ได้

อยากพบอีกครั้งหนึ่ง
อยากซึ้งอีกสักนาที
อยากทำดีๆ กับเธออีกสักครั้ง

ที่แล้วไม่เสียใจ กอดไว้ทั้งน้ำตา
ก่อนจะยอมรับว่าเราไปด้วยกันไม่ได้


ปล. ถ้ามันฟังแล้วเสียงมันรู้สึกบี้ๆ ไม่ต้องสงสัย
ไอ้นี่เป็นหวัดทั้งปี เมื่อไรจะหายซักกะทีเนี่ย
ตอนท้ายๆ เลยไปไม่เป็นเลย ร้องเป๋ไปหมด เหอๆๆ


Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket




 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:48:47 น.
Counter : 588 Pageviews.  

# 11# ขอบใจนะ # : ที่ครั้งนึงเธอเคยยอมฝืนใจตัวเอง ขอบใจนะฉันรู้ว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว



Photobucket




Photobucket


"ขอบใจนะ"

สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
บางครั้งเวลาเราได้นึกย้อนกลับไปคิดถึงมัน
เราก็จะได้เห็นมุมมองใหม่ๆ
ซึ่งในเวลานั้น เรากลับมองไม่เห็น

อย่างที่เค้าว่า ทุกสิ่ง ล้วนมี 2 ด้านเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามแต่
สุดท้าย มันก็ขึ้นอยู่กับเราว่า
เราจะมองมันมุมไหน ก็เท่านั้นเอง

วันนี้ลองนั่งนึกย้อนกลับไปในวันเก่าๆ
แล้วก็แอบนั่งยิ้มกับสิ่งที่ผ่านมา
ที่มันทำให้เราเป็นสุข
แต่พอนึกถึงเรื่องที่ทำให้เราต้องเจ็บ
ก็จุกอก น้ำตารื้นกันขึ้นมาเลยทีเดียว

การใช้ชีวิตของคน 2 คน
แน่นอน มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลายเสมอไป
มันยังมีทั้งขวากหนาม และก็อุปสรรคนานับ
ที่คอยจะทิ่มแทงให้เราพลั้งพลาด และสูญเสีย

ก็ขึ้นอยู่กับว่า ปัญหาที่เกิดขึ้น
เราทั้งคู่อดทนกับปัญหานั้น
ยอมรับ และฝ่าฝันไปได้มากน้อยแค่ไหน
แต่สุดท้าย ถ้าทนรับมันไม่ไหว
ก็ต้องถึงจุดจบ เป็นบทสรุปที่เจ็บปวด

แต่ทุกสิ่งที่ผ่านมา ก็ไม่ได้สูญค่าสิ้นเปล่าซะทีเดียว
อย่างน้อยก็ได้เรียนรู้ รู้จักความเป็นมนุษย์มากขึ้น
มองโลกได้กว้างและแกร่งขึ้น
มองอะไรอย่างเข้าใจมากขึ้น

...............................


"ขอบใจนะ"


Photobucket

เพลง : ขอบใจนะ
อัลบั้ม : D.I.Y. By Narongvit
ศิลปิน : แพรว คณิตกุล เนตรบุตร
ร้องใหม่โดย : my_reflection


ข้อความที่เธอเคยส่ง อะไรที่ทำให้ฉัน
แสดงถึงความเป็นห่วงและสนใจ
เพิ่งรู้ว่ามันลำบาก ไม่เป็นตัวเธอใช่ไหม
เหนื่อยไหม ต้องทำอะไรอย่างนี้

อย่ายื้อให้เหนื่อยใจ หากเธอไม่เป็นตัวเอง
อย่าฝืนทำต่อไปอีกเลย เพื่อให้เรารักกัน

ขอบใจนะที่ครั้งนึงเธอเคยยอมฝืนใจตัวเอง
ขอบใจนะฉันรู้ว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว
อย่างน้อยครั้งหนึ่ง ที่พยายามทุ่มเท
อดทนให้กัน แค่นั้นก็ดีมากมาย

อย่าโทษว่าตัวเธอผิด อย่าคิดว่าเป็นเรื่องร้าย
อย่ากลัวถ้าเธอจะปล่อยมือฉันไป
กลับไปเป็นเธอคนเก่า เก็บความทรงจำนี้ไว้
ได้ไหมฉันขอให้เป็นอย่างนั้น

อย่ายื้อให้เหนื่อยใจ หากเธอไม่เป็นตัวเอง
อย่าฝืนทำต่อไปอีกเลย เพื่อให้เรารักกัน

ขอบใจนะที่ครั้งนึงเธอเคยยอมฝืนใจตัวเอง
ขอบใจนะฉันรู้ว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว
อย่างน้อยครั้งหนึ่ง ที่พยายามทุ่มเท
อดทนให้กัน แค่นั้นก็ดีมากมาย

ขอบใจนะที่ครั้งนึงเธอเคยยอมฝืนใจตัวเอง
ขอบใจนะฉันรู้ว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว
อย่างน้อยครั้งหนึ่ง ที่พยายามทุ่มเท
อดทนให้กัน แค่นั้นก็ดีมากมาย


Photobucket

Special Thanks : เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket




 

Create Date : 10 ตุลาคม 2551    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:48:25 น.
Counter : 1290 Pageviews.  

# 10 # ฉันคนเก่า # : กลับไปเป็นฉันคนเก่า ที่เหงาในบางวัน



Photobucket



Photobucket

"ฉันคนเก่า"


จาก "นับหนึ่ง" ใน Blog ที่ผ่านมา
ยังงัยก็ขอบคุณในความรู้สึกดีๆ ที่มีผ่านมาให้ผมนะครับ

จะบอกว่าหลายคนที่อ่าน Blog ผม
บางคนอาจจะอ่านด้วยความรู้สึกที่.......ไม่เข้าใจ
บางคนก็อาจจะอ่านด้วยความรู้สึกที่.......เห็นใจ
รึจะด้วยความรู้สึกอะไรก็แล้วแต่
ยังงัยก็ขอบคุณ ขอบคุณที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่ง
ที่ทำให้ผมรู้สึกว่า.............ผม...............

"ยังมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้"

นับจากวันที่อัดเพลง "นับหนึ่ง" มา
ประสบการณ์ชีวิต ทำให้เราได้คิด "กว้าง" และ "เข้าใจ"
แม้จะไม่ได้ถึงกับขนาดบรรลุอะไร
แต่มันก็ทำให้เรา "โต" ขึ้น
แล้วรู้จักที่จะจัดการ ชีวิตที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้
ให้มีความสุขที่สุด เท่าที่เราจะทำได้

หลายๆ ครั้ง ในชีวิต ที่คิดจะ "เปลี่ยน" ตัวเอง
ให้กลายเป็นคนใหม่ ที่ "เข้มแข็ง" กว่าเดิม
แต่ในทุกครั้งที่เรา "พยายามเปลี่ยน"
มันกลับกลายเป็น "แข็งกร้าว" และ "หยาบกร้าน"

สิ่งที่ตัวเองคิดมาตลอดว่ามันเป็นความ "เข้มแข็ง"
จริงๆ แล้วมันคือสิ่งที่เราพยายาม "ฉาบ"
จน "แข็ง" เกินกว่าที่ใครหลายคนจะเข้าถึงตัวตนที่แท้จริง
จากความเข้มแข็งที่พยามสร้างขึ้น

นานวัน มันกลายเป็นความ "หยาบกร้าน" ชาชินกับความรู้สึก
เริ่มไม่แยแสกับอะไรรอบข้าง สิ่งที่คิดคือ
เราผ่านเรื่องราวร้ายๆ มาเยอะ เราเก่ง เราแน่ เราเจ๋งเว๊ยเฮ้ย
ไม่จำเป็นต้องสนใจอะไร รู้แต่ว่า เราก็อยู่ของเราได้
ไม่เห็นจะตายเลย

จากที่พยายาม "เก่ง" มานาน หันกลับมามองตัวเอง
"เหนื่อย" เหลือเกิน กับการ "เสแสร้ง" ให้คนอื่นเห็น
"หนัก" กับการแบก "หน้ากาก" อันใหญ่ ให้คนอื่นชื่นชม
แต่ลึกๆ ข้างในกับคลั่งแทบบ้า "เราก็แค่คนหลอกตัวเองว่าเก่ง"
ก็แค่นั้นแหละ

สุดท้ายเลยย้อนกลับไปคิดถึงวันเก่าๆ
วันที่เราเคยมีความสุขกับชีวิต
วันที่ไม่มี "ใคร" มาทำให้เรารู้สึก "ผิดหวัง"
วันที่เรามีความสุขกับชีวิต
สุข.........กับการได้อยู่กับครอบครัวที่เรารัก
สุข.........กับการได้อยู่กับเพื่อนๆ ที่เรารัก
สุข.........กับการได้อยู่กับสิ่งที่เรารัก
แม้สิ่งเหล่านั้น จะ "รักเรา" หรือไม่เลยก็ตาม
แต่แค่นั้น มันก็ทำให้เรามีความสุขได้
โดยที่เราไม่ต้องเสียน้ำตาอันมีค่าของเรา
ให้กับคนที่ "ไร้ค่า" ที่มาจากอวกาศขุมไหนก็ไม่รู้
รู้แต่ค่า เข้ามามีอิทธิพลกับชีวิตเราเหลือเกิน

พอ........................
วันนี้จะขอกลับไปเป็น "คนเก่า"
ที่เคยมีความสุขกับชีวิต เคยยิ้มได้กับทุกสิ่งรอบข้าง
แม้จะเหงาบ้าง เศร้าบ้าง เฉาบ้าง
แต่ทุกสิ่ง มันเกิดขึ้นจากตัวเราเองทั้งหมด
ถ้ามันจะมีอะไรไม่ดีบ้าง ก็แค่ "ปรับปรุง" ให้ดีขึ้น
แต่คงไม่คิดจะ "เปลี่ยนแปลง" เป็น "คนใหม่"

ถ้ามี "ใครสักคน" เข้ามาแล้วทำให้เราเปลี่ยนไปเป็น "คนใหม่"
ถ้างั้นก็ขอ "ไม่มีใคร" แล้วกลับไปเป็นคนเดิม "คนเก่า" จะดีกว่า
.
.
.
.
(รึเปล่า)



เพลง : ฉันคนเก่า
ศิลปิน : บัวชมพู ฟอร์ด
อัลบั้ม : บัวชมพู
ร้องใหม่โดย : my_reflection



นี่ตัวฉันหรือใครกัน ยิ่งดูแล้วเศร้าใจ
ปล่อยตัวเองไม่สนใจ ว่าใครเป็นห่วง
เอาแต่ร้อง ร้องไห้ไปวันๆ ไม่สงสารตัวเองบ้างเลย

จะคิดถึง ถึงเขาให้ต้องเจ็บอีกแค่ไหน ยังไงเขา(คง/ก็)ไม่คืนมา

กลับไปเป็นฉันคนเก่า ที่เหงาในบางวัน
แต่ไม่เคยต้องร้าวราน และร้องไห้ให้ใคร
ไปแคร์เขาทำไม ให้เสียใจมากมาย
คุ้มไหมเพื่อคนไม่รักกัน กลับเป็นฉันคนเก่าลืมเขาทิ้งไป

ก่อนนั้นเคยไม่มีใคร ก็ยังยิ้มได้เลย
ก็คงทำได้เหมือนเคย ใช่ไหมตัวเรา
มันอาจเหงา เคว้งคว้างไม่มีใคร ไม่เคยกลุ้มใจเสียน้ำตา

จะคิดถึง ถึงเขาให้ต้องเจ็บอีกแค่ไหน ยังไงเขา(คง/ก็)ไม่คืนมา

กลับไปเป็นฉันคนเก่า ที่เหงาในบางวัน
แต่ไม่เคยต้องร้าวราน และร้องไห้ให้ใคร
ไปแคร์เขาทำไม ให้เสียใจมากมาย
คุ้มไหมเพื่อคนไม่รักกัน กลับเป็นฉันคนเก่าลืมเขาทิ้งไป

กลับไปเป็นฉันคนเก่า ที่เหงาในบางวัน
แต่ไม่เคยต้องร้าวราน และร้องไห้ให้ใคร

กลับไปเป็นฉันคนเก่า ที่เหงาในบางวัน
แต่ไม่เคยต้องร้าวราน และร้องไห้ให้ใคร
ไปแคร์เขาทำไม ให้เสียใจมากมาย
คุ้มไหมเพื่อคนไม่รักกัน กลับเป็นฉันคนเก่าลืมเขาทิ้งไป

ปล.1. อันนี้เพื่อนผมเมล์มาให้อ่าน
เห็นว่ามันดี ก็เลยเอามาแบ่งให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันนะครับ

Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket
Photobucket


ปล.2. จริงๆ เพลงนี้เคยลง Blog นานแล้วล่ะครับ แต่โละทิ้งไปนานแล้ว
ไม่คิดว่าจะได้ใช้มันอีก เหอๆๆ



Special Thanks :
เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket




 

Create Date : 20 กันยายน 2551    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:46:19 น.
Counter : 2238 Pageviews.  

# 9 # นับหนึ่ง # : จากวันนี้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้ง (เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้...เฮ้อ)



Photobucket



Photobucket

"นับหนึ่ง"


ชีวิตหนึ่ง คุณเคย "นับหนึ่ง" มาแล้วกี่ครั้ง

ถ้าคิดจะอ่านต่อไป คุณอย่าเพิ่งตัดสินใจ
ว่า "ผมเลว" นะครับ


คุณเคยถามตัวเองมั้ยครับว่า
เวลาที่คุณผิดพลาด ล้มเหลว
คุณต้องกลับมาสู่จุดเริ่มต้นของชีวิตมาแล้วกี่ครั้ง

ถ้าถามผม ผมก็จำไม่ได้หรอกนะว่ากี่ครั้ง
ผมรู้แต่ว่า ชีวิตผม ทำไมโชคชะตามักเล่นตลกกับผมนักหนานะ
อยากรู้เหมือนกันว่า เมื่อไรผมจะได้ยิ้มอย่าง "เป็นสุขใจ" ได้สักที

ผมก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนที่ซวยที่สุด
ผมก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนที่ลำบากที่สุด
ผมก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนที่โชคร้ายที่สุด
ผมก็รู้ว่าผมไม่ใช่คนที่แย่ที่สุด
คำถามคือ "ทำไมมันต้องเป็นผม"

"ลูกคนสุดท้อง" นี่คือสิ่งที่ผมเป็นอยู่
หลายๆ ครั้ง ทุกคนจะพูดเสมอว่า
ลูกคนสุดท้อง คือลูกคนที่ถูกตามใจมากที่สุด
ผมมักจะเถียงในใจเสมอ ถ้าใครพูดแบบนี้
ว่า "ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"

ชีวิตผมไม่เคยได้อะไรมาง่ายๆ เลย
แต่ผมก็ไม่ได้ลำบากนะ (บอกแล้วว่าผมไม่ได้ลำบากที่สุด)
เอาเป็นว่ารวมๆ ละกัน ชีวิตผม มักจะขึ้นไปสูงมาก
แล้วตกมาเจ็บแทบปางตายเสมอๆ

คุณเคยเป็นคนที่เรียนเก่งมากๆๆๆๆๆ
แล้วสุดท้ายคุณก็เรียนไม่จบ
ให้พวกคนที่มันเรียนแย่ๆ มันสมน้ำหน้าว่า
"ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด" มั้ย

คุณเคยเป็นหัวหน้าคนในที่ทำงาน
ที่คนอื่นให้ความเคารพนับถือ
แต่ถึงเวลาที่มีปัญหาเข้ามา
คุณจะโดนเพื่อนร่วมงานเหยียบซ้ำ
ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมาดู มาช่วยเหลือ คุณเคยมั้ย

คุณเคยเป็นที่รักของใครหลายๆ คน
ในฐานะเพื่อนที่เสียสละให้เค้าได้เสมอๆ
แต่เวลาที่คุณล้มหรือไม่สบายใจ
คุณกับเหลียวมองหาใครไม่เจอเลย แม้แต่คนเดียว
คุณเคยมั้ย

คุณเคยมีคนที่คุณรักมาก พร้อมที่จะให้ทุกอย่าง
แต่ทุกครั้งที่คุณรู้ตัวว่า คุณรักเค้ามากเหลือเกิน
คุณก็เพิ่งจะรู้ว่า "คุณเป็นชู้ของชาวบ้านเค้า"
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว แต่เป็นทุกครั้งที่คุณมีความรักอย่างจริงใจ
คุณเคยมั้ย

นี่เป็นตัวอย่างเล็กๆ ของคำนิยามความเป็น "ผม" คนนี้

และนี่ก็เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมก็ไม่รู้ว่า
ผมจะประจานตัวเองไปทำไม
แต่ผมก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า "นี่แหละ...ผมล่ะ"

ย้อนมาถึงเรื่องของความรัก

"รักแท้" ในชีวิต ผมสามารถใช้คำว่า "รักแท้"
ได้เพียงแค่ครั้งเดียว ครั้งเดียวเท่านั้น
แต่อย่างที่ใครเค้าบอกไว้ก็ไม่รู้
ความสุข มักจะอยู่กับเราไม่นาน

ความรักครั้งแรก (ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก) ได้รึเปล่าก็ไม่รู้
ผมรู้จักคนคนหนึ่ง ณ เวลานั้น ผมอายุ 17 เอง
เค้าอายุก็พอสมควรแล้ว
มันเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกดีมากกกกก
รู้สึกว่า "ดีกับเค้าจังเลยแฮะ"
รู้จักกันระยะหนึ่ง เราก็คุยกัน แล้วตัดสินใจคบกันเป็นแฟน
เราก็โอเค แต่พอโอเคไประยะนึง เค้าบอกว่า
"เค้ามีแฟนอยู่แล้ว" แต่เค้าก็รักเรานะ เรารับได้มั้ย

ความรักครั้งที่สอง ผมรู้จักเค้า ตอนที่ผมทำงาน
เค้าเป็นลูกค้า VIP ของเจ้านายผม น่ารักดี
แต่ก็ไม่ได้มีอะไร ระยะเวลาผ่านไปประมาณ 4 เดือน
ลูกค้า VIP ของเจ้านายผม ก็มากับผู้ชายคนนึง
เราก็บริการเค้าแบบ เต็มที่ เพราะรู้ว่าเค้า คงเป็นแฟนกัน
เกิดอะไรไม่ทราบได้ ผมก็คุยสนิทกับทั้ง 2 คนมากๆ
เป็นเรื่อง เมื่อเธอ ต้องการให้ผมเข้าไปในชีวิตของเค้าทั้งสองด้วย
ในฐานะ คนรักอีกคน.............................
ผมคิดนาน แล้วก็ตอบ "โอเค" (บ้าไปแล้ว ตอนนั้น)
แต่อยู่ได้ไม่นาน ผมเริ่มรู้สึก ขยะแขยงตัวเอง

ความรักครั้งที่ 3 ซึ่งเป็นความรักที่ผมบอกว่า "ใช่"ที่สุด
แต่มันก็อยู่กับผมไม่นานเลย
เรารู้จักกันในฐานะเพื่อนร่วมงาน
1 ปีในฐานะเพื่อนร่วมงาน เราเปลี่ยนสถานะเป็น คนรู้ใจ
เราล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกันตลอดระยะเวลาเกือบ 3 ปี
จนกระทั่ง อุบัติเหตุ แยกเธอจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ

.........
.........
.........

เส้นประที่ผมละไว้ ก็คือคนที่ผ่านเข้ามา แต่มันก็ไม่ใช่
เหตุผลเดียวของคำว่า "ไม่ใช่" ของผมคือ "เค้ามีแฟนแล้ว"

ผมทิ้งความโสดไว้กับตัวเองระยะหนึ่ง
จนกระทั่งมาเจออาจารย์สอนภาษาอังกฤษคนหนึ่ง
เป็นคนฟิลิปปินส์ที่พูดไทยได้น่ารักมาก
คุยกันได้สักระยะหนึ่ง ก็เลยลองตัดสินใจคบกันดู
ยังไม่ทันจะรู้อะไรกันมากมายเลย
ก็จับได้ว่า "เธอมีแฟนและลูกแล้ว"

บัดซบจริงๆ เล้ย เหอๆๆๆ
ทุกครั้ง "ผม" เป็นฝ่ายเอ่ยปากของเลิกราไปเอง
หลายๆ ครั้ง ที่ผมรู้ว่าผมเป็นชู้กับเมียชาวบ้านเค้า
ผมก็เปลี่ยนตัวเอง เป็นอีกคน ที่เล๊ว เลว
เพื่อให้เค้าจากไปด้วยดี แต่บางครั้งมันไม่ได้ผล
เพราะเค้ารู้ว่า สิ่งที่ผมทำ ไม่ใช่ผม
สุดท้ายสิ่งที่ผมไม่คิดว่าผมจะได้พูด ก็ถูกพูดออกไป

"เลิกกันเถอะ"

หลังจากนั้น รวมเวลาก็ 3 ปีกว่าๆ ที่โสดมาตลอด
ผ่านเข้ามาก็คุย แต่ไม่ได้สนใจอ่ะไร
แล้วก็บอกตัวเองว่า จะไม่คิดเรื่องอะไรแบบนี้อีกแล้ว
เหมือนโชคชะตาเล่นตลก
ผมได้มาเจออีกหนึ่งครั้ง
ไม่อยากจะเล่ารายละเอียด
เพราะสุดท้าย จุดจบมันเหมือนเดิม

"ผมเป็นชู้เมียชาวบ้านเค้า โดยที่ผมไม่รู้ตัว"


สักวันหนึ่ง ผมหวังว่า ผมคงจะเจอรักแท้....สักที



Photobucket


เพลง : นับหนึ่ง
ศิลปิน : เต็น ธีรภัค มณีโชค
อัลบั้ม : SOLO
ร้องใหม่โดย : my_reflection


จากวันที่เธอทอดทิ้งกันไกลห่าง ฉันคงหมดความหมาย
มันทำให้คนหนึ่งคนแทบตาย เมื่อเธอเดินไปกับเขา
แต่มาวันนี้ตัวฉันเริ่มดี เกือบลืมที่เคยปวดร้าว
เวลาช่วยฉันให้ลืมเรื่องราว ที่เคยผ่านมากับเธอ

แต่มาวันนึงฉันได้เจอ เธอนั้นอยู่เคียงข้างเขา
ฉันเหมือนดั่ง ต้องเจ็บปวดร้าวเหมือนเคย

จากวันนี้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้ง
เพื่อลืมเรื่องราวที่ยังค้างคาในใจ เมื่อเจอเธอกับเขา
จากวันนี้ ฉันต้องทนเจ็บและเหงา เหมือนเดินกลับมาที่เก่า
หัวใจดึงดัน ก็ที่ตรงนั้นเคยเป็นของฉัน ฉันยังไม่ลืม

จะไม่โทษเธอและไม่โทษใคร โทษใจตัวเองเท่านั้น
ที่มันไม่ลืมเจ็บมาก็นาน โกหกตัวเองเรื่อยไป
เวลาคงทำให้ลืมทุกๆอย่าง แต่มันต้องนานแค่ไหน
สิบเดือนไม่พอสิบปีหรือไง ที่ฉันจะลืมภาพเธอ

เพิ่งรู้เมื่อตอนฉันได้เจอ เธอนั้นอยู่เคียงข้างเขา
ฉันเหมือนดั่ง ต้องเจ็บปวดร้าวเหมือนเคย

จากวันนี้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้ง
เพื่อลืมเรื่องราวที่ยังค้างคาในใจ เมื่อเจอเธอกับเขา
จากวันนี้ ฉันต้องทนเจ็บและเหงา เหมือนเดินกลับมาที่เก่า
หัวใจดึงดัน ก็ที่ตรงนั้นเคยเป็นของฉัน ฉันยังไม่ลืม

จากวันนี้ ฉันต้องนับหนึ่งอีกครั้ง
เพื่อลืมเรื่องราวที่ยังค้างคาในใจ เมื่อเจอเธอกับเขา
จากวันนี้ ฉันต้องทนเจ็บและเหงา เหมือนเดินกลับมาที่เก่า
หัวใจดึงดัน ก็ที่ตรงนั้นเคยเป็นของฉัน ฉันยังไม่ลืม

Photobucket


Special Thanks :
เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket




 

Create Date : 30 สิงหาคม 2551    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:44:39 น.
Counter : 1534 Pageviews.  

# 8 # สัญญา # : จะยังมีฉันและเธอเสมอ ไม่ว่า..นานเท่าไหร่



Photobucket



"สัญญา"


Photobucket

หลายๆ คนที่เคยฟังผมร้องเพลง ออกจะงง
ร้อง Rock เลยเหรอ ไม่เคยฟังแกร้องแนวนี้เลยนิ
เพราะใครหลายๆ คนบอกว่า ผมร้องเพลงแนว POP
ประมาณ EASY LISTENING อะไรยังงี้ ถึงจะเหมาะ เพราะเสียงมันให้

แต่ถ้าถามความชอบของการฟังเพลงของผมจริงๆ นะ
ผมชอบฟังเพลงแนวนี้ คือ pop rock เพราะชอบฟังเสียงกลองหนักๆ ดนตรีแน่นๆ
แต่มันก็ไม่หนักจนเกินไป แต่มันก็ไม่เบาเกินไปเหมือนกัน

ผมชอบแนวเพลง และเสียงของคุณหนุ่ม นักร้องนำ
มาตั้งแต่อัลบั้มแรก เพราะมีความรู้สึกว่า
ในน้ำเสียงของเค้า มันมีความเศร้าอยู่
แล้วเสียงเค้าก็ไม่บาดหู เหมือนนักร้องวง Rock ท่านอื่น
(แต่ใช่ว่า คนอื่นเค้าร้องไม่ดีนะ ไม่เกี่ยวกัน)

ตอนผมรู้จักกับวงกะลาครั้งแรก ตอนนั้น อายุช่วงประมาณ ม.ปลาย
อัลบั้มแรกของเค้า ผมชอบทุกเพลงเลย
ช่วงนั้นผมทำงานพิเศษ อยู่กับเพื่อนรุ่นน้องผม ปีนึง
ตอนนั้นผมอายุประมาณ 16 เองอ่ะ
แต่ผมได้ทำงานเป็นหัวหน้าเค้าอ่ะ
ด้วยมาดผมขรึมๆ คนในที่ทำงานเค้าจะเกรงๆ ผมอ่ะ
(แต่เค้าจะรู้ไม๊ ผมแค่ 16 เองน้า...........)

ก็มีพนักงานคนใหม่เข้ามาคนนึง หน้าละอ่อนเชียว
ไอ้เพื่อนรุ่นน้องผมนี่แหละ มันเป็นคนเดียว ที่เข้ามาเล่น มาแหย่ผมแฮะ
ก็เลยสนิทกันเร็วมาก มันชอบฟังกะลาเหมือนกันเลย

ด้วยความที่หน้าตามันเหมือนฝรั่ง ชื่อเล่นมันก็คือ "ไอ้หรั่ง"
ผมกับมันสนิทกันมากขึ้น ทำงานด้วยกัน ว่างๆ ผมก็ไปนอนค้างบ้านมัน
ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่เคยไปนอนค้างบ้านเพื่อนที่ไหนเลย
จนกระทั่ง..............

เหตุการณ์พลิกผัน เพื่อนผมคนนี้โดนจับ ในข้อหาเกี่ยวกับยาเสพติด
พี่สาวเค้าขับมอ'ไซค์มาถึงบ้านผม บอกว่า มันโดนจับ
เท่านั้นหละ ผมควบมอ'ไซค์ไปหามันที่โรงพักทันที
ทั้งๆ ที่เสียงแม่ผม ตะโกนตามหลังมาว่า "ไม่ให้ไป"
(ขอโทษแม่ด้วยจริงๆ ผมรู้ว่าแม่เป็นห่วง กลัวผมจะโดนไปด้วย)

ในตอนนั้น ไม่คิดจะถามว่ามันทำจริง รึเปล่า
ตอนนั้นรู้แค่ว่า กรูจะช่วยมึงให้ถึงที่สุด เท่าที่กรูจะทำได้
ไปถึงโรงพัก สิ่งแรกที่ได้เห็น ผมถึงกับ น้ำตาเอ่อเลย
นี่หรือ สภาพห้องขัง แออัดมาก
ผมกับพี่สาวมันขอเยี่ยมไอ้หรั่ง มันเดินออกมา
ผมถามมันว่า "ไหวมั้ย" มันบอกว่า "ไหว แต่กรูไม่ได้ทำนะ"
ผมบอก "ช่างมันเหอะ" แล้วก็เลยถามว่าอยากกินอะไรมั้ย เด๋วกรูหาให้
มันบอกอะไรก็ได้ เลยใช้ให้พี่สาวมันไปซื้อ 555 (เลวมั้ยผม ใช้พี่สาวมันซะงั้น)

หลังจากนั้น มันจะต้องถูกส่งไปเรือนจำกลางจังหวัด
โดยจะมีกำหนดเยี่ยมทุกวันพุธ
ไอ้นี่ก็ ขับมอ'ไซค์ จากบ้านไปเยี่ยมมันทุกพุธเลย
(ให้ตายสิ บ้านกับเรือนจำ ห่างกัน 80 โล เฮ้อออ)
ช่วงนั้น งานพิเศษรึอะไรก็ตามแต่ ที่จะหาเงินเพื่อเป็นทุนจะไปเยี่ยมมัน
ทำหมดเลยอ่ะ จนถึงวันขึ้นศาลตัดสิน เค้าตัดสินปรับหลายหมื่นอ่ะ
แล้วไงอ่ะ เรากับแม่มันก็เลยช่วยกันหาเงินมา เพราะถ้าไม่จ่ายค่าปรับ
มันจะต้องติดคุกชดเชยวันละ 70 บาท (สมัยนั้น)
ก็เลยหาเงินจนเอามันออกมาจากที่นั่นได้ แต่ต้องไปรายงานตัวตามนัดตลอด
พอเอามันออกมา แม่เค้าก็จับผมกับมันมาผูกแขน
สาบานเป็นเพื่อนตายกัน (เหมือนจะน้ำเน่านะ แต่ก็มีจริงๆ )

หลังจากมันออกมา ผมก็มีเหตุให้ต้องไปอยู่กาญจนบุรี
สมัยนั้นผมซื้อบัตรโทรศัพท์วันละ 100 บาท เพื่อโทรหามันที่ทำงาน
ไม่รู้ว่ามีอะไรคุยกันนักหนา แต่ก็คุยกับมันได้เรื่อยๆ
มันก็มีเรื่องเล่าให้เราฟังทุ๊กกวัน ให้ตายสิ
หลังจากนั้นผมกลับบ้านได้พักนึก ช่วงที่กลับไปอยู่บ้าน
ก็ขับมอ'ไซค์ไปหามันทุ๊กวัน บางวันก็นอนค้างบ้านมัน
จนผมอ่ะ เป็นลูกชายอีกคนของบ้านนั้นไปแล้ว
เพราะทั้งพ่อ ทั้งแม่ ทั้งพี่ชาย พี่สาว พี่เขย พี่สะไภ้มัน รักผมทุกคนอ่ะ
(มันเป็นคนสุดท้องครับ)

แล้วผมก็เข้ามาทำงานในกรุงเทพ ช่วงนั้นผมก็เริ่มจะห่างมันไป
เพราะสมัยนั้น มือถือยังไม่มี ก็พยายามติดต่อผ่านมือถือพี่สาวเค้าที่อยู่นครสวรรค์
ก็ได้รับรู้ข่าวคราวมันเรื่อยๆ หรือช่วงเทศกาล ผมกลับบ้าน
ก็จะแวะไปหาแม่ แม่ก็บอกว่าไปทำงานกับพี่สาวเค้า
แม่ก็จะฝากบอกว่า มันบ่นคิดถึงเอ็งตลอดเลย มาบ่อยๆ นะ มันอยากเจอ
จนกระทั่ง 2 ปีถัดมา ได้ข่าวจากพี่สาวเค้าว่า มันไปทำผู้หญิงเค้าท้อง
เลยต้องถูกจับแต่งงาน (ซวยมันไป)

หลังจากนั้น ผมก็ห่างมันไปเลย ด้วยงาน ด้วยอุปสรรคทางการสื่อสาร
จนเรามีโอกาสมาเจอกันอีกครั้ง ตอนคัดเลือกทหาร
นั่นก็เป็นครั้งแรก ที่เราได้เจอหน้าเมียมัน น่ารักดีเหมือนกันนะ (เล๊ว เลวว 555+)
ผมกับมันนั่งติดกันเลย แถวนั่งแถวสุดท้ายอีก
ตอนจับใบดำใบแดง สนุกมาก ตื่นเต้น ลุ้น มันดีแฮะ
ด้วยความที่ผมกับมันนั่งแถวสุดท้าย ถ้านับจากคนสุดท้าย
ผมคนที่ 5 มันคนที่ 4 เราก็นั่งรอไปเรื่อย ใบแดงมี 70 ใบ
คนจับตั้ง 300 กว่าคน ยังงัยมันคงไม่ถึงเราหรอกน่า
ผมกับมันคุยกันขำๆ แต่เริ่มจะไม่ขำ เมื่อใบแดงเหลือ 3 ใบ ตอนเหลือ 20 คน
แล้วต้องมาใจแป๊ว ก็ตอนที่มันเหลือใบแดงแค่ 1 ใบ
กับคนคัดเลือก 10 คน เจ้าหน้าที่เค้าสั่งหยุด แล้วเช็คดูว่า
ใบดำใบแดงมันเหลือเท่าไร โอ๊ย ใจแทบหลุด จะมาหยุดนับอะไรตอนนี้
สรุปว่ามันเหลือ 1 ใบ จริงๆ คราวนี้ก็ลุ้นไปสิ ว่า แจ็คพ็อต จะไปตกกับใคร
ผ่านหน้าผมไป 5 คน ดำหมดเลย เอาละสิ ถึงคิวผมแล้ว
ผมเดินออกไปจับ ด้วยมือซ้าย (มีคนบอกผมว่า มือซ้ายจะโชคดี 555)
ผมจับขึ้นมาแล้วหลับตาเลย พี่สาวผมก็ลุ้นอยู่ข้างนอก
พอเจ้าหน้าที่บอก "ดำ" โอย โล่งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
แล้วผมหันกลับไปมองหน้ามัน มันหน้าเสียเลย
ผมบอกตัวเองว่า "ยังงัยมันก็รอด" และมันก็รอดจริงๆ ซะด้วยสิ
สรุปว่า ใบแดงใบสุดท้าย เป็นคนในหมู่บ้านผมเอง
มันอยู่คนสุดท้าย มันร้องไห้เลยอ่ะ เพราะมันไม่ได้จับอ่ะ
แต่เจือกเหลือใบแดงใบสุดท้ายไว้ให้มันอีก (สงสารตอนเค้ากับเมียเค้าร้องไห้อ่ะ เฮ้อออ)

หลังจากการจับใบดำใบแดงเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ผมก็ให้พี่สาวกลับไปก่อน ผมขอนั่งคุยกับมันก่อน (ไอ้หรั่งนั่นแหละ)
ผมก็มานั่งคุยกับมัน แล้วก็เมียมัน มันก็แกล้งผมเล่นเหมือนที่เคย
แต่ผมเริ่มไม่สะดวกใจที่จะเล่นกับมันแล้วอ่ะ ผมก็เลยบอก บ้าเอ้ย เมิงเล่นไรเนี่ย
มันบอกว่า ทำมัย กรูเล่นไม่ได้เหรอ ทีเมื่อก่อนกรูยังเล่นกับเมิงได้เลย
เมิงจะกลัวอะไร เมียกรูไม่หึงหรอก (เมิงแน่ใจเหรอ ดูตาเมียเมิงซะก่อน เหอๆๆๆ)
แต่ก็หาเรื่องคุยกันขำๆ ฮาๆ ไปเรื่อยๆ เมียมันก็นั่งฟัง ไม่พูดซักแอะ (เฮ้อออ)
จนเริ่มจะเย็นๆ มันจะต้องกลับนครสวรรค์แล้ว ผมก็เลยบอกว่า
โอเค โชคดีเพื่อน มันก็มากระซิบที่หูผม "กรูคิดถึงเมิงนะ" (แล่ววววว ไอ้นี่ เตะคว่ำ)

แล้วจากนั่นก็แยกกันไปเลย ไม่ได้เจอ ไม่ได้คุยกันอีกเลย 2 ปีกว่าๆ เห็นจะได้
กระทั่งเมื่อต้นปี 49 ผมกลับบ้านไปหาแม่ กับพี่สาวมันที่บ้าน (ปกติผมก็จะไปหาเค้าเรื่อยๆ)
พี่สาวมันบอกว่า ให้โทรไปหามันหน่อย มันบ่นคิดถึงผมตลอด
มันโวยวายว่าผมหายไปไหนเลย ไม่เห็นติดต่อ ไม่เห็นกลับมาเยี่ยมแม่มันเลย
พี่สาวมันให้เบอร์ผมมา ผมก็โทร แม่ยายมันรับแฮะ บอกว่า ไอ้หรั่งอยู่กลางทุ่งนา 555 (สงสารมันจัง)
เค้าบอกว่าเด๋วให้เด็กแถวบ้านวิ่งไปตามให้ ค่อยโทรไปใหม่
ซักพักผมก็โทรไปใหม่ มันรับ บอกว่าให้กรูเดินไปกลางนาก่อน
พอถึงเราก็คุยกันเยอะมาก เกิน 2 ชม. อ่ะ (ที่คุยได้เพราะมันต้องนอนกลางทุ่ง 555)
ก็คุยกันสัพเพเหระ เรื่อยเปื่อย แต่ส่วนใหญ่จะ 18+ (CENCER) 5555+
ประเด็นสำคัญก็คือ มันลำบากมาก ต้องมาทำนา เมียก็ไม่ยอมทำอะไรเลย
เที่ยวสะบัด ลูกมัน แม่ยายก็ขอเลี้ยงเอง ไม่ให้มันเลี้ยง วันๆ นึง เจอหน้าลูกไม่ถึงชั่วโมง
ก็สงสารมันแหละ แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังงัย
มันพูดมาคำนึงว่า "กรูอยากกลับบ้านแล้วว่ะ คิดถึงเมิง" แล่วๆๆๆๆ
ผมก็เลยบอกว่า เมิงมีครอบครัวแล้ว ก็ต้องดูแลครอบครัวนะเว้ย
ก็พูดไปยาว แล้วผมบอกมันว่า พรุ่งนี้ต้องกลับกรุงเทพแล้ว
มันเลยบอกว่า แวะหากรูก่อนได้มั้ย ผมบอกมันไปว่า ถ้าไม่ติดอะไรก็ "ได้"
แต่ถึงเวลาจริงๆ ผมไม่ได้แวะหามัน เพราะโทรฯ หามันไปติด
และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกัน

แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมก็ไม่ได้กลับบ้านไปหาแม่กับพี่มันนานละ
เมื่อต้นปีที่แล้วก็ไปหาพี่สาวเค้านะ พี่สาวมันก็พูดเหมือนเดิมเลย
แล้วก็ให้เบอร์มันมา 2 เบอร์ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ทั้ง 2 เบอร์
ก็เลย ช่างมัน ขอให้มันโชคดีละกัน เพื่อนจะคอยดูอยู่ห่างๆ นะเว้ย

เฮ้อ บ่นมาซะนานเลยผม จริงๆ ไม่ได้มีอะไรเลย ผมคิดถึงมันว่ะ
ไม่รู้ป่านนี้ โดนแม่ยายซ้อมตายไปยัง เหอๆๆ
หน้าหลานผม จะน่ารักรึเปล่าก็ยังไม่เคยเห็น หลายชายซะด้วย
ผมก็เลยไปหาเพลงของกะลามาฟัง แล้วก็แบบ เออ เพลง "รอ" มันชอบ
"ยิ่งเดินยิ่งไกล " มันก็ชอบ แล้วผมก็มาเจอเพลงนี้ "สัญญา"
แล้วผมก็ย้อนนึกถึงมัน อืม ผมกับมันเคยไปร้องคาราโอเกะด้วยกัน ครั้งนึง
ที่ร้านในตัวอำเภอ ซึ่งมีร้านเดียวแหละ (เฮ้อ อนาถา...)
ขำที่ตอนนั้นไปร้องเกะกัน 2 คน ผมกับมัน
เค้าเข้ามาถามว่า จะรับน้องเข้ามานั่งเล่นด้วยมั้ยคะ
มันมองหน้าผม แล้วก็บอกเค้ามา "ไม่เอา" 5555555555 ไอ้บ้านี่
แล้วก็ร้องเพลงกันหลายเพลงมาก จนมาถึงเพลงนี้
มันบอกว่า "ร้องเพลงนี้ให้ฟังหน่อย" ผมก็เลยร้อง จนจบ
แล้วมันก็บอกว่า "ไม่ว่ายังงัย เราก็จะไม่ทิ้งกัน ใช่มั้ย"
แล้วจะให้ผมตอบว่ายังงัยล่ะ................. ใช่มั้ย

วันนี้ผมก็เลยขอเอาเพลงนี้อีกครั้ง รู้มั้ยว่าผม เกือบร้อง "ไม่รอด"
ไม่รู้อะไรมันจุกๆ อยู่ที่คอ ยิ่งตอนที่ขึ้นเสียงสูง น้ำตาจะไหลเอาดื้อๆ อ่ะ
แต่ก็ตะเบ็งจนรอดมาได้

แล้วเพลงนี้ก็เหมือนกัน ม้วนเดียวจบ ไม่แต่งเสียง (เพราะทำไม่เป็น)
ไม่ร้องใหม่ (เพราะขี้เกียจ) ไม่ทำอะไรกับมันเลย เอามาให้ฟังดิบๆ แบบนี้แหละ

ไอ้หรั่งเอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยย..

กรู...............คิดถึงเมิงโครตๆ เลยว่ะ สาดดด


Photobucket


เพลง : สัญญา
ศิลปิน : กะลา
อัลบั้ม : นอกคอก
ร้องใหม่โดย : my_reflection



เรา จะดีจะร้ายยังไงก็เรา
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างใจหรือเปล่า
เราก็ยังไม่เคยหวาดหวั่น

ใจ ระหว่างเรานั้นสำคัญที่ใจ
บางทีบางครั้งที่เราต้องอยู่ห่างกันแสนไกล
แต่ใจก็ถึงกัน

จะยังมีฉันและเธอเสมอ ไม่ว่านานเท่าไหร่
จะรักเธอเสมอ ที่สุดในหัวใจ
แม้วันจะร้าย หัวใจจะล้า
น้ำตาจะหลั่ง จะยังมีสองเรา

เธอ เธอทำเพื่อฉันมานานหนักหนา
ไม่มีสิ่งไหนจะมอบให้เธอ นอกจากสัญญา
ให้เธอด้วยหัวใจ

จะยังมีฉันและเธอเสมอ ไม่ว่านานเท่าไหร่
จะรักเธอเสมอ ที่สุดในหัวใจ
แม้วันจะร้าย หัวใจจะล้า
น้ำตาจะหลั่ง จะยังมีสองเรา จะมีเราสองคน

หากว่ายังมีลมหายใจ

จะยังมีฉันและเธอเสมอ ไม่ว่านานเท่าไหร่
จะรักเธอเสมอ ที่สุดในหัวใจ
แม้วันจะร้าย หัวใจจะล้า
น้ำตาจะหลั่ง จะยังมีสองเรา

จะยังมีฉันและเธอเสมอ ไม่ว่านานเท่าไหร่
จะรักเธอเสมอ ที่สุดในหัวใจ
แม้วันจะร้าย หัวใจจะล้า
น้ำตาจะหลั่ง จะยังมีสองเรา (จะมีเราสองคน)


Photobucket




Special Thanks :
เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมและรับฟังทุกๆ ท่านนะครับ
รบกวนช่วยกัน Comment ก็จะขอบพระคุณมากเลยนะครับ



Photobucket




 

Create Date : 05 สิงหาคม 2551    
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 3:43:02 น.
Counter : 1339 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  

my_reflection
Location :
กำแพงเพชร Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add my_reflection's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.