จะรอดูรูปค่ะ

สวัสดีค่ะ ไม่แน่ใจว่าใช่เพื่อนที่เคยอยู่เกาหลีรึเปล่า เลยเข้ามาทักดูค่ะ เพราะไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนนานมากแล้ว ถ้าไม่ใช่ก็ขอโทษทีนะคะ

ปล. รอดูรูปเหมือนกันค่า

คุณ Lita คะ เราไม่เคยไปเกาหลีนะคะ ผิดคนค่ะ

คุณคะ เคยอยู่ที่ Bethlehem เหรอคะ ไม่เคยเข้าไปใน lehigh u เลย คนไทยเยอะเหรอคะ ตอนนี้คุณอยู๋ที่ไหนของเพนซิวาเนียละคะ แอด msn น่อยได้นะมั้ยคะ mangmoe@hotmail.com

ตอนนี้ไม่ได้อยู่ทีเพ็นซิเวเนียแล้วค่ะ ย้ายมา 4 ปีแล้วค่ะ คุณ aummy อยู่แถว ๆ นั้นเหรอค่ะ

หวัดดีจ้ะ เขามาชมน่ะ แล้วก็เลยอยากจะถามว่าชีวิตการอยู่ต่างประเทศเป็นไง แตกต่างจากเมืองไทยเยอะไม้

คุณหมูตอนค่ะ คือว่า จะว่าต่างจากเมืองไทยเยอะ ก็ต่างค่ะ (เดี๋ยวนะ เดี๋ยวต้องมีคนเข้ามาด่า) คือว่า เราอยู่แบบไม่มีสังคมคนไทยเลยน่ะค่ะ ฝรั่งอย่างเดียวเลย บางทีความคิดอ่านก็เริ่ม ๆ จะคล้อย ๆ ตามเค้าไป ก็ต้องค่อยตบหัวตัวเองกลับมา ยืนยันความเป็นไทยเหมือนเดิม แต่คือว่า ก็ต้องปรับตัวด้วยค่ะ เมื่อก่อนเป็นคนขี้อายมาก เดี๋ยวนี้ก็เป็นน้อยลงหน่อย

ส่วนเรื่องความเป็นอยู่ ปัญหาอันดับแรกก็คือ เรื่องกิน ! คือว่า เวลาดึก ๆ เนี่ย จะหิว บะหมี่หมูแดงมากเลย ไม่รู้เป็นอะไร ตัวเองเป็นคนทานอาหารได้ทุกประเภท แต่ว่าเวลาหิวมาก ๆ หรือไม่สบายเนี่ย ต้องเป็นอาหารไทย ซึ่งบางทีมันก็หาลำบากค่ะ

นอกนั้นก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร โทรหาที่บ้านบ่อย ๆ (ความจริงโทรเกือบทุกวันเลย บางทีพ่อถามว่า มีอะไรเปล่าโทรมาจัง) ก็เลยต้องเวียนโทรหาคนโน้นคนนี้

ไอ้เรื่องเหงานี่ไม่เหงานะ มีอะไร ๆ ทำตลอด ถึงไม่มีก็อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ หรือตอบกระทู้พันทิปนี่ล่ะค่ะ แก้เหงาดี (ฟังดูเหมือนเด็กเก็บกดเปล่าว่ะเนี่ย)

ขำคุณLilac Girl โทรมากจัด จนคุณพ่อกังวล