Bloggang.com : jeab114 - แบบเป้ เที่ยว Medan-Parapat ( เกาะ Samosir ) ประเทศอินโดนีเซีย ฉบับ 2 สาวก็ไปกันเองได้ --วันที่ 2

ภาพ office taxi ฝั่ง parapat อยู่ที่ท่าเรือเลยค่ะ กับภาพท่าเรือที่ถ่ายลงมาจากในเรือค่ะ เนื่องจากมาถึงช้าไม่มีเวลาเก็บภาพค่ะ

พอไปถึงท่าเรือ เขาพาเราเข้าไปด้านใน office ของ taxi บอกว่าซื้อตั๋วเรือตรงนี้แต่คุยเรื่องที่พักเราบนเกาะกับวันกลับกับพวกเราก่อน เราบอกว่าเราจองโรงแรมไว้แล้ว และจะกลับพรุ่งนี้สี่โมงเย็น เขาเลยแนะนำให้เราซื้อตั๋ว taxi ขากลับไว้ เลย แต่เขาบอกกับพวกเราว่าราคาขากลับไม่เท่าขามานะ ราคาอยู่ที่ 100,000 Rp แต่ถ้าเราจะเหมา taxi กลับก็ราคา 650,000 Rp แต่เขาจะลดให้เหลือ 550,000 Rp (เราคิดในใจฉันหาข้อมูลในเว็บปีนี้ราคาเหมาอยู่ที่ 400,000-450,000Rp บอกว่าลดให้ยังแพงกว่าที่เราหาข้อมูลมาอีก ขากลับที่ดุในเว็บก็ต่างกันแค่ 5000Rp โดนชาร์ทแพงแล้วหล่ะ ) เราทำท่าคิดเขาเลยบอกว่าขากลับจะไปส่งให้ถึงโรงแรมที่พักในเมดานเลย หันมาคุยกันกับน้องที่มาด้วยกัน ช่วงเถอะไหม คนละแสนก็แสน ดีกว่าหาทางกลับเองอีกที (พอวันกลับจริงถึงได้รุ้ว่าเขาวนส่งทุกคนค่ะ เหอๆ) เลยตกลงและเขาขอให้เราจ่ายค่าตั๋วก่อนเพื่อจะได้ให้ taxi มารอวันพรุ่งนี้เลย เราก็ยอมจ่ายแต่ก็เสี่ยวๆโดนชิ่งเงินเหมือนกันค่ะ แต่เขาก็ออกตั๋วให้และเขียนเบอร์โทรให้เรา แต่รอบนี้เรารู้แล้วค่ะว่าที่นั่งเบอร์ไหนนั่งสบาย เลยขอเขาว่าขอเป็นเบอร์ 1 กับ 2 นะค่ะ ในตั๋วมีที่ระบุที่นั่งไว้ค่ะ แล้วเขาก็ย้ำพวกเราว่าให้มารอเรือหน้าโรงแรมประมาณบ่าย 2.25 น. หรือ 2.30 น. นะจะได้ขึ้นเรือเที่ยวบ่าย 3 หลังจาก จ่ายเงินแล้วเราก็ถามเขาแล้วซื้อตั๋วเรือที่ไหน เขาบอกว่าไปจ่ายที่ในเรือเลย(ตอนแรกบอกซื้อที่นี่ ความจริงจะให้เราซื้อตั๋ว taxi ก็ไม่บอก เหอๆ) และถามจุดซื้อซิมค่ะ แล้วก่อนออกไปก็หันมาถ่ายรูปหน้าสำนักงานเขาไว้ค่ะ เผื่อขากลับออกจากเกาะ จะได้ไม่ลืมตำแหน่ง

เรือออกสามโมงครึ่ง มัวแต่เสียเวลาเจรจาเรื่องค่า taxi ขากลับอยู่นาน เวลาเหลืออีกนิดเดียวแวะซื้อซิม 15000 Rp มีเงินอยู่ในบัตร 3000 Rp ขอให้ร้านเขาเปิดหมายเลขให้ ให้เขาทำให้หมดเลยลุ้นเวลาเรือจะออกด้วยใกล้จะสามโมงครึ่งแล้ว และแล้วก็เสร็จแบบหวุดหวิด ไม่มีเวลาถ่ายรูปบริเวรท่าเรือ กะว่าขากลับค่อยถ่ายก็ได้ ขึ้นไปนั่งบนเรือเลย ถามเขาว่าไป Tuk Tuk ใช่ไหม เขาบอกว่าใช่ ขึ้นไปเลย

วิวระหว่างนั่งเรือ ถ่ายได้แค่นี้ค่ะ ถ่ายภาพไม่เป็นค่ะ ^^ และตอนนั้นใกล้ๆจะสี่โมงเย็นแล้วค่ะ เรือออกสามโมงครึ่ง

นั่งรอในเรือสักพักเรือออก ก้าวขึ้นเรืออากาศหนาวขึ้นมาเลยต้องหาเสื้อแขนยาวมาใส่ ดีที่เตรียมมาด้วยค่ะ เรือออกได้สักระยะ มีคนเดินมาเก็บค่าเรือคนละ 10,000 Rp เขาถามเราว่าลงที่ไหนเราบอกชือโรงแรมที่พัก Samosir Cottage นั่งไม่นานค่ะไม่ถึงชั่วโมงค่ะครึ่งชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึงค่ะ เขาไปส่งผู้โดยสารจุดจอดเรือของแต่ละโรงแรมค่ะ ของเราถึงเกือบสุดท้ายค่ะ ระหว่างนั่งในเรือคนก็เหลือไม่กี่คนเราก็ลุกไปถ่ายรูปโน้นนี่ในเรือ ทิ้งกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้หน้าเก้าอี้น้องที่ไปด้วยกัน หันไปอีกทีมีคนไปนั่งใกล้กระเป๋าเราเลย รีบไปดึงกระเป๋ามาไว้เก้าอี้ตัวเดียวกับที่น้องที่ไปกับเรานั่งอยู่ แล้วผู้ชายอินโดคนนั้นก็ถามพวกเราว่ามาจากไหน พอบอกว่ามาจากไทยเขาก็โชว์รูปผู้หญิงไทยให้เราดูแล้วถามว่ารู้จักไหม เราบอกว่าไม่รู้จัก เรือถึงท่าพวกเราแล้วคนเรือเรียกพวกเราแล้ว น้องผู้ชายคนนั้นก็ถามชื่อพวกเรา และทำท่าจะยกมือจับมือน้องที่มากับเรา เราเลยรีบกันให้น้องเขา บอกว่าถึงแล้ว น้องผู้ชายคนอินโดคนนั้นลดมือลงแทบไม่ทัน แหะๆ ถึงเสียที Samosir

คนลงเรือเกือบหมดแล้ว เหลือกลุ่มเรา น้องผู้ชายอินโด และด้านหลังอีก1คุ่

****สรุปเรื่องเรือคือขึ้นให้ถูกคนคันแล้วรอจ่ายเงินในเรือได้เลยค่ะไม่ต้องซื้อตั๋วเรือค่ะ คนละ 10,000 Rp
****เพิ่มข้อมูลเวลาเรือออกค่ะ
ขาไป Tigaraja- Tuk Tuk -->jam 8.30,9.30,10.30,11.30,12.30,14.30,15.30,16.30,18.00, 19.00
ขากลับ Tuk Tuk - Tigaraja -->jam:7.00,8.00,9.00,10.00 ,11.00, 12.00 ,13.00 , 14.00, 15.00, 16.00 ,17.30
(ถ้าย้อนเวลาได้จะออกจากเมดาน share taxi รอบ13.00น. มาถึงประมาณ 6 โมงเย็น แล้วขึ้นเรือเที่ยวสุดท้ายไปเกาะ เพื่อที่ช่วงเช้าจะได้เที่ยวในเมืองเมดานก่อนค่ะ จะได้ไม่เสียเวลาเปล่าๆ ไป 1 วันค่ะ)

อันนี้ที่พักของเรา Somosir Conttage คืนนี้จองผ่าน booking คืนละ 350,000 Rp ประมาณ 900กว่าๆ เกือบ 1,000 บาทค่ะ

ทางเดินไปหา information อย่างสูงขึ้นไปมีหอบนิดหน่อย ฮ่าๆ

พอลงเรือมองหา เจ้าหน้าที่ เห็นป้ายชี้ไปว่า imformation เราเดินตามไป มันขึ้นบันไดเราก็เดินขึ้นไปเดินยังไม่สุด เหมือนห้องพักเลยใช่ไหมนะ เดินย้อนมาถามแขกที่พักด้านล่างเขาบอกว่าอยู่ด้านบน ก็เดินขึ้นไปอีกที เจอเจ้าหน้าที่ ยื่นใบจอง และจ่ายเงิน เขาพามาที่ห้องพัก เราจองห้องพักวิวทะเลสาป (ราคาแพงกว่าห้องธรรมดา) แต่ห้องเราโดนบังด้วยอีกห้อง เราเลยถามว่าในนี้บอกว่าวิวทะเลสาป พนักงานแน็บพวกเราเลย ประมาณว่าเดินออกมานิดเดียวก็วิวทะเลสาปแล้วนี่ เลย เอ่อๆ ช่างเหอะ ห้องนี้ก็ห้องนี้

แล้วก็ห้องพักของเราในคืนนี้ค่ะ มีที่แปลงหัวปลั๊กในห้อง เตียงนุ่มและใหญ่ ห้องน้ำก็กว้างมากๆ ค่ะ กว้างเท่าครึ่งห้องของ โรงแรมแรกเลยค่ะ
แอร์ไม่มี พัดลมไม่ต้อง อากาศหนาวต้องนอนห่มผ้า อาบน้ำถึงกับสั่นค่ะ

เก็บของเสร็จ เดินออกมาถ่ายรูปนิดๆ หน่อยๆ แล้วไปหาอะไรกินกันค่ะ และก็รู้สึกว่าพวกเราเป็นเป้าสายตาอีกแล้วค่ะ เนื่องจากวันที่พวกเรามาพักไม่มีต่างชาติค่ะ และไม่เห็นแขกผู้หญิงด้วยค่ะ
มีแต่คนอินโดที่มาเที่ยว หรือมาทำกิจกรรมแข่งรถวิบากหรืออะไรสักอย่างที่นี่แหละค่ะ มาเป็นกลุ่มใหญ่ค่ะ ใส่ชุดเหมือนนักแข่งรถ รถและคนเต็มไปด้วยโคลนไม่ได้ถ่ายรูปส่วนนี้ไว้ค่ะ

มาถึงสั่งกับข้าวไป 3 อย่างและข้าวเปล่า 2 จาน (ย้ำกับเขาว่าข้าวเปล่าไม่ใช่ข้าวผัดค่ะ ) ตอนมาเสริฟ มีแค่ สองอย่างกินไปเกือบอิ่มแล้ว คุยกันปลาทำไมเขาทำนานจังเลยถาม พนักงานคนเดิมตอบด้วยน้ำเสียงแอบแน๊บอีกแล้วค่ะว่าเราสั่งแค่ 2 ไม่ไช่ 3 สงสัยจะเริ่มขแม่นพวกเราตั้งแต่ถามหาวิวทะเลสาปค่ะ  (คุยกันเองกับน้องที่ไปด้วยกัน ก็เราชี้ให้ดูรูป ไป 3 อย่าง อยู่นะ สงสัยเขาคงคิดว่าเป็นกินเปล่าๆคนละจานค่ะ เพราะข้าวเปล่าเราสั่งกับพนักงานที่มาเสริฟอีกรอบค่ะ) แล้วเขาก็ถามเราว่าจะเอาอยู่ไหม พวกเราก็บอกว่าไม่เอาแล้วค่ะ เขาบอกว่าไว้มากินตอน dinner ก็ได้ แต่ตอนนั้นมัน หกโมงเย็นกว่าๆ แล้ว นี่แหละ dinner ของพวกเรา ฮ่า ๆ
กินข้าวเสร็จก็จ่ายเงิน เขาถามพวกเราว่ามีแผนไปเที่ยวไหนพรุ่งนี้ พวกเราบอกว่าจะไปที่มี stone chair  และสุสานกษัตย์ เขาแนะนำให้พวกเราเช่ามอเตอร์ไซต์ 100,000 Rp ไปที่ไหนก็ได้แล้วเอาแผนที่มาให้พวกเรา แต่เวลา check out 12.30 น. นะ ให้จ่ายค่าเช่ามอเตอร์ไซต์เลย พอจ่ายแล้วพวกเราถามว่ามีใบเสร็จไหม เขาบอกว่าไม่มีพรุ่งนี้มาเอากุญแจกับเขาได้เลย พูดด้วยเสียงแน็บอีกแล้ว เขาอยู่ตรงนี้แหละ เหอๆ สงสัยขแม่นตั้งแต่ถามเรื่องวิวทะเลสาปจริงๆ เพราะตอนแรกก่อนที่จะถามเรือ่งวิวทะเลสาปเขาคุยกับพวกเราดี ไม่มีน้ำเสียงแบบแน็บๆ (เอ หรือพวกเราคิดมากกันไปเอง เขาพูดสไตร์นั้นอยู่แล้วมั่งพยายามคิดในแง่ดี  ฮ่าๆ)

กินอิ่มก็กลับมานอนพักในห้องกัน ห้องพักที่นี่ไม่มีแอร์ ไม่มีพัดลม แต่อากาศหนาวค่ะต้องนอนห่มผ้า อาบน้ำนี่อย่างหนาวค่ะ ตอนแรกว่าจะไม่อาบซะแล้ว ฮ่าๆ

ระหว่างที่น้องอีกคนหลับอยู่เราก็ดูมือถือเบอร์ที่ซื้อมาเงินมันหมด คือเราเข้าเน็ตแล้วมันไม่ได้สมัครโปร พอเข้าปรุบแป๊บเดียวเงินหมดเลยค่ะ เลยไปถามเขาว่าอยากเติมเงินมือถือเขาเดิมให้เราได้ไหม 20,000 Rp เขาบอกว่าเติมได้แต่ต้องเติมสองครั้ง ครั้งละ  10,000 Rp และ คิดค่าเติมครั้งละ 5,000Rp สรุปเราเติมไป 20,000Rp จ่ายไป 30,000 Rp

เติมเงินเสร็จพยายามมาสมัครโปร internet ที่ห้องพัก แต่ก็ทำไม่ได้ ฮ่าๆ สุดท้ายเลย ช่างเหอะไว้โทร หา taxi กับโรงแรมพรุ่งนี้กับเผื่อมีปัญหาอะไรจะได้โทรหาเพื่อนคนอินโดที่เมดานได้

ทีนี้ได้เวลาอาบน้ำเดินวนอยู่ทั่วห้องพัก ไม่มีผ้าขนหนู แหะ หรือเขาไม่มีให้ แอบเห็นห้องข้างๆ ตากผ้าขนหนูไม่ใช่ของโรงแรมด้วย แต่พวกเราก็ไม่ได้เตรียมผ้าขนหนูมาด้วย คิดว่ายังไงโรงแรมต้องมี เลยต้องเดินไปถาม พนักงานคนเดิมอีกครั้ง ถามเขาว่าไม่มีผ้าขนหนู เหมือนกันทุกห้องไหมค่ะ เขาถามย้อนเราว่าที่ห้องไม่มีผ้าขนหนุหรือ เราตอบไปว่าไม่มี เขาบอกว่าเดี๋ยวให้พนักงานเอาไปให้ที่ห้อง

โรงแรมนี้ห้องพักสวย และกว้างขวาง มีโต๊ะ มีตู้ ห้องน้ำก็อย่างใหญ่ หน้าห้องพักเป็นระเบียงมีโต๊ะนั่งสองตัว และมีราวตากผ้าให้ด้วยค่ะ มีที่แปลงหัวปลั๊กให้ด้วยในห้อง แต่เสียเรื่องอินเตอเน็ตค่ะ มีแต่ที่ lobby ที่เดียวค่ะ ถ้าจะใช้ internet ต้องไปตรงนั้นค่ะ  แล้วก็โรงแรมนี้มีการแสดง ระบำบาตักหรือระบำอะไรสักอย่างที่ lobby ทุกๆ วันเสาร์ค่ะ โชคดีพวกเรามาพักวันเสาร์เลยได้มาดูค่ะ

ระหว่างแสดงเราเห็นกล่อง Donation เลยเดินเอาเงินหยอดไป 20,000 Rp เหมือนพวกเราเป็นคนเปิดกล่องค่ะ พอหลังจากที่เราหยอดเงินไป แขกคนอื่นๆ ก็ทยอย ออกมาหยอดกล่อง บางคนเอาไปแน็บให้มือคนที่กำลังทำการแสดงทีละคนเลยค่ะ เลยส่งสัยว่าตอนแรกเขาไม่เห็นกล่องกัน หรือเขารอให้แสดงเสร็จก่อนก็ไม่แน่ใจค่ะ

การแสดงจบได้เวลาพักผ่อน จบไปอีก 1 วัน กับวันที่สองที่เต็มไปด้วยการเดินทางและรู้สึกเหนื่อยสุดๆ ค่ะ เดินทางทั้งวัน ผิดคาดค่ะ กะมาถึงสักไม่เกินบ่ายสองที่ไหนได้ค่ำเลยค่ะ