|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เจ็บ ๆ คัน ๆ
อย่างที่แม่ว่าไว้เลย ใกล้สองขวบเมื่อไหร่ ไอ้หนูลูกครึ่งเซาธ์แอฟริกันไทย ต้องพูดได้ช้ากว่าใครเพื่อนแน่ ๆ ก็เดี๋ยวจะให้พูดภาษาไทย เดี๋ยวจะให้สปีคอิงลิช เด็กมันก็ต้องสับสนกันมั่งซี่
แต่ถึงกระนั้น นีลก็ฝอยได้ตลอดเวลา โดยที่มีแต่แม่และป้าแหม่มเท่านั้นที่ฟังรู้เรื่อง แปลได้ออก คำคำไหนที่เพิ่งรู้ใหม่ ๆ เธอก็จะใช้บ่อย ๆ ถูกบ้างผิดบ้างก็ไม่เห็นเป็นไร หนูเห่อนี่นา ใช่ไหม
บางทีนีลก็จะโมโหกล่องแป้งโดว์ได้ตั้งนาน แม่เห็นนีลกระทืบเท้าชี้ ๆ แล้วบอก "ปิด ปิด ปิด"
แม่ - ก็ปิดไงลูก กล่องมันปิดอยู่ ใช่แล้ว นีล - โน่! ปิด! ปิด! ปิด! แม่ - ก็มันปิดอยู่แล้วไง ถ้านีลจะปิด นีลต้องเปิดก่อน นีล - ฮ่า! เปิด! เปิด! เปิด! แม่ - อ๋อ จะเปิด..
หรือเวลาที่ตื่นเต้นกับอะไรสักอย่าง นีลก็จะวิ่งอย่างเร็วจี๋ไปที่อะไรสักอย่างนั้น แล้วก็สะดุดขาตัวเอง ล้มป้าบ (ดีว่าพุงใหญ่ ที่ป้าบนั่นเลยไม่ใช่หน้า หรืออก แต่เป็นพุง) แง ๆ ได้สักพักก็จะหันมาบอกแม่ว่า
นีล - โอ๊ย คัน แม่ - ไม่ช่าย! นั่นเจ็บ!
(นึกอารมณ์ประมาณตลกคาเฟ่ ที่ต้องมีคนนึงพูดผิด อีกคนคอยตบมุข)
นีล - โอ๊ย เจ็บ (ก็ได้วะ)
ซึ่งอีกประเดี๋ยวนีลก็จะใช้คำว่าเจ็บให้พร่ำเพรื่อไปหมด อย่างเช่นรำคาญป้ายยี่ห้อตรงหลังคอเสื้อ ก็บอกเจ็บเจ็บ แล้วทำหน้าเจ็บมาก เอารางวัลออสการ์ไปเลย หรือมดกัด เจ็บเจ็บอีกแล้ว แม่สงสารก็ต้องบอกว่าไม่เจ็บหรอกลูก แค่คัน ๆ นะ มาม่าทายาแล้วนะ เดี๋ยวก็หาย
 เอาแว่นแม่มาใส่ ทำหน้าเครียดเข้ากับแว่นด้วย
ไม่กี่วันก่อน นีลป่วยหนัก ป่วยแบบแม่คิดว่าจะต้องนอนโรงพยาบาลกันอีกซะแล้ว และหลังจากที่ไม่ยอมกินยาใด ๆ เลยมาสามวันเต็ม ๆ ก็งอมแงมได้ที่ ชนิดลืมตาแทบไม่ขึ้น คุณหมอลงความเห็นว่าต้องพ่นยาขยายหลอดลม และฉีดยาปฏิชีวนะด้วย ยังดีที่ไม่ต้องแอดมิต
การพ่นยาผ่านไปอย่างทุลักทุเล ตอนแรกพยาบาลให้นีลนั่งตักแม่บนเตียง แม่กอดรวบแขนไว้ แม่ก็คอยแต่จะห่วงและใจอ่อน เพราะนีลร้องและดิ้นตลอด จนแขนหลุดออกมากระชากหน้ากากได้ทุกที เลยโดนนางพยาบาลไล่ออกจากหน้าที่ ต้องให้ป้าแหม่มขึ้นมาเอานีลนั่งตักแทน นีลร้องจนหมดแรง หลัง ๆ เลยไม่ดิ้นแล้ว ได้แต่ครางว่า "มาม้า มาม้า มาม้า.."
ทีนี้ก็ถึงเวลาฉีดยา พยาบาลเดินเข้ามารุมเตียงอีกสามคน มีหัวหน้าจัดแบ่งหน้าที่ เอ้า คุณแม่จับหัว คุณป้าจับแขน พยาบาลสองคนจับขา อีกคนเป็นคนฉีด แม่คอยคุยไม่ให้นีลเสียขวัญ แต่นีลคงรู้ เพราะเริ่มตัวเกร็งอีก คุณพยาบาลไม่รีรอ จับต้นขาปุ๊บ แทงปั๊บ แป๊บเดียวเสร็จ นีลร้องไห้เสียงดัง แม่ก็ใจหาย บอกลูกไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไร พอนีลพูดได้ก็บอกแม่ว่า
"โอย คัน"
โถ แม่หัวเราะก๊ากทั้งน้ำตาเลยลูก.
| Create Date : 09 กรกฎาคม 2548 |
| Last Update : 9 กรกฎาคม 2548 22:57:56 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 912 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: rebel - ไม่ได้ล็อกอิน IP: 202.183.157.154 วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:29:30 น. |
|
|
|
โดย: mungkood วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:50:14 น. |
|
|
|
| โดย: เพื่อนหนู จ. IP: 202.57.140.81 วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:15:23 น. |
|
|
|
| โดย: a_kookai IP: 221.128.74.62 วันที่: 15 กรกฎาคม 2548 เวลา:17:43:17 น. |
|
|
|
โดย: sunnine วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:35:59 น. |
|
|
|
| โดย: เปียดื้อ IP: 61.90.81.209 วันที่: 21 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:45:27 น. |
|
|
|
โดย: Eeyore วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:19:01 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อย IP: 161.246.1.33 วันที่: 27 กรกฎาคม 2548 เวลา:16:05:08 น. |
|
|
|
| โดย: ยอร์ IP: 210.213.53.78 วันที่: 29 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:45:25 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อย IP: 161.246.1.32 วันที่: 4 สิงหาคม 2548 เวลา:15:30:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|