คำขอของดอกไม้(๙๘)
สถานที่:สวนหน้าบ้าน
@ผีเสื้อน้อย คอยดอมดม ชมดอกไม้
โลมลูบไล้ ไคล้คลึง ประหนึ่งว่า
ชาตินี้ไม่ ขอไกล กัลยา
เสน่หา สนิทแนบ อิงแอบกัน
@ดอกไม้รับ รู้รัก มิผลักพ้น
ช่างสุขล้น ระคนเคล้า เหมือนเข้าฝัน
หลับตายิ้ม พริ้มเพ้อ พร่ำรำพัน
ถึงรักอัน อบอุ่น ครุ่นคำนึง
@ผีเสื้อน้อย ค่อยค่อยถอย คละคล้อยเคลื่อน
ค่อยค่อยเลื่อน ลอยละไป เพื่อให้ถึง
ดอกไม้งาม ชูช่อออก อีกดอกนึง
เข้าเคล้าคลึง พึงใจ ในความงาม
@ดอกไม้เก่า เจ้าเพรียก เรียกร้องลั่น
จะจากฉัน ไปหนใด อยากไถ่ถาม
ไหนว่ารัก ปักใจ ในทุกยาม
หลงเชื่อตาม ความคารม ต้องตรมใจ
@ผีเสื้อนั้น พลันว่า ข้ามีปีก
จะบินหลีก หลบหน้า ก็หาไม่
ให้ซุกซอน คลอนเคล้า เจ้าได้ไง
ในเมื่อใจ ของข้า ถลาบิน
@ดอกไม่เก่า เศร้าจิต ปลิดขั้วดอก
กลีบแตกออก ดอกกระจาย ให้ถวิล
กรรมของเรา ปล่อยให้เขา เข้ายลยิน
แล้วก็บิน จากไป ไม่นำพา
@จึงกราบขอ ไหว้วาน ผ่านพิภพ
ชีพเจ้าจบ ครบเพียงเจ็ด ทิวาหนา
พันธุ์เผ่าพงษ์ เจ้าจงสืบ ต่อกันมา
แลกกับข้า ที่ชีพดับ กับเจ้าไง
สมบูรณ์ เต็มชื่น/ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๓
| Create Date : 12 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 12 กรกฎาคม 2553 23:31:14 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 742 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [